Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2025r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w I Wydziale Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Michał Włodarek

Protokolant: Bernadeta Trawka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2025r. w K.

sprawy z powództwa A. G. (PESEL (...))

przeciwko pozwanej K. J. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowa (...) z/s w S. (NIP (...))

przy udziale interwenienta ubocznego R. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) R. M. z/s w C. (NIP (...))

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej K. J. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowa (...) z/s w S. na rzecz powódki A. G. kwotę 3.038,00zł (trzy tysiące trzydzieści osiem złotych 00/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 2.300,00zł (dwa tysiące trzysta złotych 00/100) od dnia 26 czerwca 2021r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 738,00zł (siedemset trzydzieści osiem złotych 00/100) od dnia 1 kwietnia 2022r. do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu tytułem zwrotu części nieuiszczonych wydatków od pozwanej K. J. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowa (...) z/s w S. kwotę 3.024,98zł (trzy tysiące dwadzieścia cztery złote 98/100),

4.  zasądza od pozwanej K. J. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowa (...) z/s w S. na rzecz powódki A. G. kwotę 2.741,26zł (dwa tysiące siedemset czterdzieści jeden złotych 26/100) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami w wysokości w stosunku rocznym odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

sędzia Michał Włodarek

Sygn. akt I C 810/23

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2022r. powódka A. G. skierowała do Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w stosunku do pozwanej K. J. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowa (...) z/s w S. żądania zasądzenia kwoty 3.038,00zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 2.300,00zł od dnia 26 czerwca 2021r. i od kwoty 738,00zł od dnia 29 marca 2022r., a ponadto kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu tego kwalifikowanego pisma procesowego powódka podniosła, iż jako konsument w dniu 22 kwietnia 2021r. zawarła z pozwaną, działającą jako przedsiębiorca, umowę sprzedaży na odległość, przez telefon, łóżka (...) P. (...) z pojemnikiem na pościel, stelażem i pneumatycznymi podnośnikami, oraz materaca A. (...).

Powódka podała że podczas składania zamówienia nie została poinformowana przez pozwaną o prawach konsumenta, w szczególności o tym, że zamawiane łóżko jest produktem wytwarzanym na jej indywidualnej zamówienie. W dniu 1 czerwca 2021r. powódka otrzymała zamówione łóżko, w którym po dokonaniu jego złożenia, stwierdziła, że wadliwie zastosowano drewnianą ramę z pneumatycznymi podnośnikami, skutkującą wyginaniem się ramy przy otwieraniu i zamykaniu łóżka, uderzeniem stelaża o wewnętrzną konstrukcję łóżka przy siadaniu na nim, jak i brak możliwości regulacji stelaża pod materac.

W dniu 9 czerwca 2021r. powódka skierowała do pozwanej oświadczenie o odstąpieniu od umowy zawartej na odległość, które zostało doręczone pozwanej w dniu 11 czerwca 2021r. oraz odesłała na adres wskazany przez pozwaną łóżko wraz ze stelażem i materacem. Pozwana nie zwróciła powódce ceny sprzedaży za łóżko jak również nie rozpoznała reklamacji zgłoszonej przez powódkę, a jedynie uznała odstąpienie od umowy sprzedaży materaca.

W dniu 23 marca 2022r. w związku z nie rozpoznaniem reklamacji powódka, na zasadzie uprawnień wynikających z rękojmi, złożyła pozwanej oświadczenie o odstąpieniu od umowy sprzedaży łóżka. Pozwana nie uznała tego oświadczenia.

Jako podstawy prawne zgłaszanych roszczeń powódka oznaczyła ustawowe prawo odstąpienia od umowy zawartej na odległość wynikające z przepisów ustawy z dnia 30 maja 2014r. o prawach konsumenta, a ponadto reżim rękojmi za wady rzeczy z art. 560 § 1 i n. kc.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 19 grudnia 2022r. w sprawie o sygn. akt(...) uwzględniono w całości roszczenia powództwa i rozstrzygnięto o kosztach postępowania.

Pozwana K. J. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowa (...) z/s w S. wniosła sprzeciw od opisanego wyżej orzeczenia.

Pozwana zaskarżyła przedmiotowy nakaz w całości i wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwana zakwestionowała powództwo co do zasady i wysokość oraz podała, iż dochodzona przez powódkę wierzytelność nie istnieje, albowiem powódka nie odstąpiła skutecznie od umowy, co powoduje, że po stronie pozwanej nie powstał obowiązek zwrotu ceny oraz zwrotu wydatków poniesionych z tytułu kosztów pomocy prawnej.

Pozwana zakwestionowała twierdzenia, iż nie dopełniła względem powódki obowiązku informacyjnego, a ponadto, że powódce w stanie faktycznym sprawy przysługuje ustawowe prawo odstąpienia od umowy zawartej na odległość według przepisów o prawach konsumenta albo, że sprzedany produkt posiada jakiekolwiek wady lub tego typu wady, które uzasadniałaby skorzystanie z prawa do odstąpienia od umowy wedle przepisów regulujących instytucję rękojmi za wady rzeczy.

Pozwana podniosła również, że zgłaszane przez powódkę zarzuty dotyczące wad łóżka przekazywała producentowi mebla, który uznał je za niezasadne, a także podniosła, iż powódka dokonała nieprawidłowego montażu zamówionego mebla.

Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2023r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w sprawie o sygn. akt (...) stwierdził swą niewłaściwość i przekazał sprawę według właściwości miejscowej Sądowi Rejonowemu w Kaliszu.

W odpowiedzi na sprzeciw powódka zakwestionowała twierdzenia tego środka zaskarżenia oraz podtrzymała w całości żądania pozwu.

W piśmie procesowym z dnia 1 sierpnia 2024r. pozwana wniosła o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze interwenienta ubocznego R. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) R. M. z/s w C..

W dniu 12 września 2024r. R. M. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) R. M. z/s w C. wstąpił do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanej.

Interwenient uboczny wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Interwenient uboczny sprzeciwił się w szczególności zarzutom strony powodowej odnoszącymi się do rzekomej wadliwości wyprodukowanego przez niego i sprzedanego przez pozwaną mebla.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Pozwana K. J. jest przedsiębiorcą prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowa (...) z/s w S., której przedmiotem jest m.in. sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet.

W ramach ofert sprzedaży pozwana posiadała również produkty wytwarzane przez interwenienta ubocznego R. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) R. M. z/s w C..

( wydruk (...) k. 8, 167-168, przesłuchanie pozwanej K. J. k. 106v 00:36:49-01:07:40)

W dniu 21 kwietnia 2021r. powódka A. G. po zapoznaniu się z ofertą sprzedaży mebli na stronie internetowej sklepu prowadzonego przez pozwaną, po przeprowadzonych telefonicznych ustaleniach i negocjacjach oraz ostatecznym wyborze oferty, działając jako konsument zawarła z pozwaną, jako przedsiębiorcą, umowę sprzedaży na odległość łóżka (...), P. (...) wraz z materacem A. (...) x 200 i usługą dostawy do miejsca zamieszkania powódki za łączną cenę 3.200,00zł brutto, i tak łóżko o wartości 2.300,00zł i materac o wartości 900,00zł.

Producentem przedmiotowego mebla w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa był interwenient uboczny R. M. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) R. M. z/s w C..

( faktura k. 9, korespondencja e – mail k. 40-54, regulamin sklepu k. 56-58, oferta k. 59-64, 172-173, przesłuchanie powódki A. G. k. 106-106v 00:02:57-00:36:49, częściowo przesłuchanie pozwanej K. J. k. 106v 00:36:49-01:07:40, częściowo zeznania świadka N. W. k. 252-252v 00:09:00-00:24:22, częściowo zeznania świadka D. M. k. 252v 00:24:22-00:47:15)

W dniu 1 czerwca 2021r. pozwana dostarczyła powódce zamówione łóżko wraz z materacem.

Po odbiorze zamówienie i dokonania montażu łóżka, powódka stwierdziła wady otrzymanego produktu.

Powódka poinformowała pozwaną o stwierdzonych mankamentach zamówionego mebla i w związku z powyższym w dniu 4 czerwca 2021r. skierowała do pozwanej pisemne oświadczenie o odstąpieniu od umowy zawartej na odległość oraz dokonała zwrotu zakupionego mebla dostarczając go do siedziby przedsiębiorstwa pozwanej.

Pozwana o zgłaszanych przez powódkę zarzutach dotyczących jakości i wad mebla poinformowała jego producenta, który zanegował ich zasadność. Ponadto interwenient uboczny podniósł, iż zamówione przez powódkę łóżko (...)wraz z pojemnikiem i stelażem w tkaninie P. (...) zostało wykonane pod jej indywidualne preferencje, a ponadto, że na produkowany mebel nie posiada udzielonych tytułów ochronnych wynikających z zastrzeżonych wzorów użytkowych lub wzorów przemysłowych.

Pozwana zakwestionowała prawo powódki do odstąpienia od umowy sprzedaży na odległość łóżka (...)wskazując, iż przedmiotem kwestionowanej umowy jest towar wyprodukowany według specyfikacji konsumenta, uznając jedynie takie prawo w stosunku do zakupionego materaca.

W związku z oświadczeniem powódki o odstąpieniu od umowy sprzedaży zawartej na odległość w dniu 10 września 2021r. zwróciła powódce kwotę 900,00zł tytułem ceny za materac A. (...) x 200.

( faktura k. 10, oświadczenie o odstąpieniu od umowy zawartej na odległość k. 11-11v, dokumenty przewozowe k. 12-14, stanowisko pozwanej k. 15-16, 65-67, korespondencja e – mail k. 54-55, oświadczenie (...) k. 70, 116, dokumenty – płyta Cd k. 71, nagranie – płyta Cd k. 96, zeznania świadka N. W. k. 252-252v 00:09:00-00:24:22, zeznania świadka D. M. k. 252v 00:24:22-00:47:15, przesłuchanie powódki A. G. k. 106-106v 00:02:57-00:36:49, częściowo przesłuchanie pozwanej K. J. k. 106v 00:36:49-01:07:40)

W dniu 4 stycznia 2022r. powódka skierowała do pozwanej przedsądowe wezwanie do zapłaty. Pozwana nie uznała roszczeń podnoszonych przez powódkę.

W dniu 21 marca 2022r. powódka złożyła pozwanej oświadczenie o odstąpieniu od umowy sprzedaży z tytułu rękojmi za wady rzeczy wraz z przedsądowym wezwaniem do zapłaty domagając się zapłaty kwoty 2.300,00zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 25 czerwca 2021r. tytułem zwroty ceny łóżka oraz kwoty 738,00zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia doręczenia wezwania do dnia zapłaty z tytułu kosztów pomocy prawnej udzielonej powódce na etapie przedsądowym.

Pozwana uznała oświadczenie powódki za bezzasadne i odmówiła spełnienia żądanego świadczenia.

( przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 17-18, odpowiedź na wezwanie k. 19, oświadczenie od odstąpieniu od umowy sprzedaży z tytułu rękojmi za wady rzeczy k. 20-21, odpowiedź na wezwanie k. 22, 68-69, faktura k. 23, przesłuchanie powódki A. G. k. 106-106v 00:02:57-00:36:49, częściowo przesłuchanie pozwanej K. J. k. 106v 00:36:49-01:07:40)

Biorąc pod uwagę wygląd, kształt, wymiary, rodzaj i jakość materiału, kolor i cechy użytych materiałów obiciowych łóżka (...), P. (...)– był to produkt standardowy w ofercie sprzedającego, wytwarzany przez interwenienta ubocznego R. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) R. M. z/s w C. wielokrotnie (seryjnie – na podstawie ustalonego wcześniej projektu) i któremu nie nadano cech szczególnych – modyfikujących, który nie posiadał niestandardowych właściwości wizualnych bądź użytkowych, nadanych mu indywidualnie na zamówienie powódki i który nie został wyprodukowany na konkretne spersonalizowane zamówienie powódki.

Wyprodukowane przez interwenienta ubocznego R. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) R. M. z/s w C. i sprzedane powódce A. G. przez pozwaną K. J. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowa (...) z/s w S. łóżko (...), P. (...)posiadało mające istotny charakter wady w postaci:

- wyginania się ramy przy otwieraniu i zamykaniu łóżka, generujące niestabilność elementu konstrukcyjnego, powodujące realne ryzyko jego uszkodzenia podczas normalnego i poprawnego użytkowania,

- całkowitego braku zgradowania oraz oszlifowania krawędzi ramiaka stelaża, generujące zagrożenie uszkodzenia materiałów oraz ciała użytkownika

( opinia biegłego k. 142-146, płyta Cd k. 151, 191-191v, 214.214v, 274-275)

Sąd uznał za przydatną do ustalenia stanu faktycznego opinię sporządzoną przez biegłego w dziedzinie meblarstwa, wyrobów z drewna, ergonomii projektowania, drzewnictwa, przemysłu drzewnego, albowiem jest ona pełna, jasna, zrozumiała, wyczerpująca i kompleksowa oraz wewnętrznie spójna. Biegły w opinii udzielił odpowiedzi na wszystkie postawione w tezie dowodowej pytania, sformułowania zawarte w treści opinii pozwalają na zrozumienie wyrażonych w nich ocen i poglądów oraz sposobu dochodzenia do nich, a ponadto biegły przedstawił metodę badawczą, materiał badawczy, na którym się oparł. Wnioski końcowe opinii są zwięzłe i precyzyjne, a ponadto wnioski opinii są logiczne i znajdują oparcie w przeprowadzonych przez biegłego badaniach i nie budzą zastrzeżeń, co do ich trafności w porównaniu z podanym w opinii materiałem badawczym.

Ponadto biegły w sposób fachowy i rzeczowy ustosunkował się również do wszystkich zarzutów skierowanych w stosunku do opinii wypowiadając się szczegółowo w obszarze każdego zastrzeżenia odwołując się przy tym do dokumentarnego materiału dowodowego oraz reguł postępowania przy sporządzaniu takiego typu operatów.

Podnoszone przez strony uwagi należy w tych warunkach uznać jedynie za polemikę z prawidłowo i właściwie sporządzonym dokumentem procesowym i nie stanowią podstawy do reformacji albo odrzucenia czy to w całości lub w części tak przeprowadzonej w postępowaniu rozpoznawczym czynności procesowych.

Z podanych, co powyżej względów, w szczególności w zakresie wypowiedzi odnoszących się do istniejących w ocenianym produkcie wad rzeczy i ich istotności, a ponadto w zakresie oceny czy zakupiony przez powódkę od pozwanej mebel został wyprodukowany według specyfikacji konsumenta, Sąd odmówił w części wiarygodności zeznaniom świadków N. W. i D. M. oraz przesłuchaniu pozwanej K. J..

Za wiarygodne należało uznać zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty zgromadzone w postępowaniu, albowiem zostały one sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Powództwo jako zasadne, podlegało uwzględnieniu w całości.

Istota sporu w niniejszej sprawie koncentrowała się wokół ustalenia czy wobec zawartej przez powódkę A. G. z pozwaną K. J. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowa (...) z/s w S., umowy sprzedaży na odległość łóżka (...), P. (...) wraz z materacem A. (...) x 200, wyprodukowanego przez interwenienta ubocznego R. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) R. M. z/s w C., powódce przysługiwały jako konsumentowi prawo odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, ewentualnie wobec stwierdzenia, że zakupiona rzecz posiadała w chwili zawarcia umowy sprzedaży wady fizyczne i jakiego rodzaju, czy powódka skutecznie skorzystała z roszczeń wynikających z rękojmi za wady rzeczy sprzedanej, a w szczególności czy złożone przez nią oświadczenie o odstąpieniu od umowy było dopuszczalne i zasadne oraz czy wywołało skutki prawne.

Punktem wyjścia do udzielania odpowiedzi na powyższe pytania, przy uwzględnieniu, że powódka uruchomiła uprawnienia przysługujące jej z różnych podstaw prawnych, tj. z art. 27 i n. ustawy z dnia 30 maja 2014r. o prawach konsumenta (Dz. U. 2024.1796 – t.j.) oraz z tytułu rękojmi za wady rzeczy sprzedanej (por. art. 560 § 1 kc i n.), są konkluzje opinii sporządzonej na potrzeby niniejszej sprawy przez biegłego w dziedzinie meblarstwa, wyrobów z drewna, ergonomii projektowania, drzewnictwa, przemysłu drzewnego.

Z uzyskanego operatu wynika bowiem, że z uwagi wygląd, kształt, wymiary, rodzaj i jakość materiału, kolor i cechy użytych materiałów obiciowych łóżka (...), P. (...)– był to produkt standardowy w ofercie sprzedającego, wytwarzany przez interwenienta ubocznego R. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) R. M. z/s w C. wielokrotnie (seryjnie – na podstawie ustalonego wcześniej projektu) i któremu nie nadano cech szczególnych – modyfikujących, który nie posiadał niestandardowych właściwości wizualnych bądź użytkowych, nadanych mu indywidualnie na zamówienie powódki i który nie został wyprodukowany na konkretne spersonalizowane zamówienie powódki, a ponadto, że wyprodukowany przez interwenienta ubocznego i sprzedany przez pozwaną powódce mebel posiadał mające istotny charakter wady fizyczne.

Wobec powyższego i konkurencyjności podstaw prawnych zgłoszonych roszczeń należało przyznać pierwszeństwo ustawowemu prawu konsumenta odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa wynikającego z art. 27 i n. ustawy z dnia 30 maja 2014r. o prawach konsumenta (Dz. U. 2024.1796 – t.j.).

Stosownie do treści cytowanego przepisu konsument, który zawarł umowę na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, może w terminie 14 dni odstąpić od niej bez podawania przyczyny i bez ponoszenia kosztów, z wyjątkiem kosztów określonych w art. 33, art. 34 ust. 2 i art. 35, przy uwzględnieniu art. 38 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy, który stanowi, iż prawo odstąpienia od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość nie przysługuje konsumentowi w odniesieniu do umów w której przedmiotem świadczenia jest towar nieprefabrykowany, wyprodukowany według specyfikacji konsumenta lub służący zaspokojeniu jego zindywidualizowanych potrzeb.

W świetle powyższego oraz zachowania przez powódkę terminu do złożenia takiego oświadczenia należy uznać za zasadne i skuteczne jej uprawnienie do odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa.

Oświadczenie konsumenta o odstąpieniu od umowy zawartej na odległość jest oświadczeniem woli jednostronnym, kształtującym prawo, niewymagającym dla swej skuteczności ani potwierdzenia lub akceptacji przedsiębiorcy, ani dokonania przez konsumenta terminowego zwrotu rzeczy.

Następstwem odstąpienia od umowy jest rozwiązanie umowy sprzedaży ex tunc i powiązany z tym obowiązek zwrotu świadczeń w naturze, co oznacza, że kupujący obowiązany jest do zwrotu sprzedającemu nabytej rzeczy, a sprzedający winien zwrócić kupującemu całą zapłaconą cenę.

Niezależnie od powyższego za zasadne należy również uznać uprawnienie powódki do skorzystania z uprawnienie do odstąpienia od umowy z tytułu rękojmi za wady rzeczy – por. art. 560 § 1 kc i n.

W świetle niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że powódka spełnia kryteria konsumenta w rozumieniu art. 22 ¹ kc, a wobec tego, to korzystała ona z domniemania wynikającego z art. 556 ² kc.

Odpowiedzialność sprzedawcy za wady z tytułu rękojmi ukształtowana jest na zasadzie ryzyka i sprowadza się do odpowiedzialności za skutek, polegający na istnieniu wady przedmiotu sprzedaży. Sprzedawcy nie zwalnia brak winy, ani też brak jego wiedzy o istnieniu wady. Z kolei to, czy kupujący mógł wadę zauważyć przy dochowaniu należytej staranności, czy powinien był wiedzieć o wadzie (czy mógł się o niej dowiedzieć przy dochowaniu należytej staranności) nie wyłącza odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi. Tylko wiedza kupującego o wadzie w chwili zawarcia umowy wyłącza tę odpowiedzialność (art. 557 § 1 kc).

Wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową, tym samym okoliczność braku cech oznaczonych w umowie lub tych, jakie powinny wynikać z umowy, z ustalonych zwyczajów lub zasad współżycia społecznego.

Pojęcie wady fizycznej rzeczy należy rozumieć szeroko. W związku ze sformułowaniem art. 556 § 1 kc trzeba nawiązać do rozróżnienia między wartością użytkową i handlową rzeczy. Najczęściej wada fizyczna występuje w obu tych postaciach. Należy jednak podkreślić, że wystarczy, jeżeli wada fizyczna występuje tylko w jednej z nich.

Wada fizyczna występuje wtedy, gdy wartość lub użyteczność rzeczy została zmniejszona, biorąc pod uwagę cel oznaczony w umowie, albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jak również, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, lub rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym. Decyduje zatem kryterium funkcjonalne, obejmujące przeznaczenie rzeczy i jej użyteczność, a nie kryterium normatywno – techniczne.

Ustawowa odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady sprzedanej rzeczy ma charakter absolutny tzn. sprzedawca nie może się z niej zwolnić. Obciąża go ona niezależnie od tego, czy to on spowodował wadliwość rzeczy, czy ponosi w tym zakresie jakąkolwiek winę, a nawet – czy w ogóle wiedział lub mógł wiedzieć o tym, że sprzedawana rzecz jest wadliwa. Z takiego charakteru tej odpowiedzialności wynika w sposób oczywisty ten praktyczny wniosek, że w interesie sprzedawcy leży staranne badanie jakości towarów, które sam nabywa w celu odsprzedaży, to bowiem pozwala mu zmniejszyć ryzyko, jakie wiąże się ze sprzedażą towarów wadliwych.

Wobec ustalenia przy wykorzystaniu wiadomości specjalnych, iż w wyniku zawartej z pozwaną umowy sprzedaży ujawniły się istotne wady w dostarczonym produkcie należało ustalić pozytywne uprawnienie powódki do żądania odstąpienia od umowy w rozumieniu art. 560 § 1 kc.

Powódka po ujawnieniu się w rzeczy sprzedanej wad fizycznych i ich istotności, niezależnie od skorzystania z ustawowego prawa do odstąpienia od umowy na podstawie art. 27 i n. ustawy z dnia 30 maja 2014r. o prawach konsumenta (Dz. U. 2024.1796 – t.j.), złożyła skuteczne względem pozwanej oświadczenie o odstąpieniu od umowy na podstawie art. 560 § 1 kc w zw. z art. 556 ¹ § 1 pkt 1 kc.

Ustalony przez Sąd stan faktyczny, przy uwzględnieniu pozyskanych procesowo wiadomości specjalnych, pozwala na stwierdzenie, że rzecz sprzedana powódce była w chwili sprzedaży niezgodna z umową, ponieważ nie posiadała właściwości, które rzeczy tego rodzaju powinny mieć ze względu na swoje przeznaczenie.

O takiej konkluzji przesądza materiał dowodowy zebrany w sprawie, a w szczególności sporządzona przez biegłego sądowego opinia, która w sposób kategoryczny i jednoznaczny przesądziła, że produkt pochodzący od pozwanej posiadał wady fizyczne.

Powyższe ustalenia i poczynione na ich podstawie rozważania prawne uzasadniają zatem odpowiedzialność pozwanej jako sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady rzeczy.

Powódka w niniejszym postępowaniu dochodziła także zwrotu kosztów pomocy świadczonej przez jej pełnomocnika w postępowaniu przedsądowym, którą udokumentowała.

Rozstrzygając o tym świadczeniu należało uznać za uzasadnione i konieczne koszty pomocy świadczonej przez osobę mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe, poniesione przez poszkodowaną w postępowaniu przedsądowym. W normalnym związku pozostaje sięgnięcie po pomoc prawną w okolicznościach, w których kwalifikacje osobiste poszkodowanej jako konsumenta w relacji z przedsiębiorcą, usprawiedliwiają stanowisko o niezbędności takiej pomocy w celu sprawnego, efektywnego i ekonomicznie opłacalnego przebiegu postępowania przedsądowego.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że pomoc przedsądowa profesjonalnego pełnomocnika powódki w niniejszej sprawie była niezbędna, wziąwszy pod uwagę stopień skomplikowania sprawy pod względem faktycznym i prawnym. Powódka załączyła fakturę VAT obrazującą wysokość poniesionych z tego tytułu kosztów oraz dokumenty wskazujące na zakres tej pomocy – por. art. 361 § 1 kc.

O roszczeniu ubocznym orzeczono w oparciu o treść art. 481 § 1 i 2 - 2 ⁴ kc.

O kosztach procesu, w tym kosztach zastępstwa procesowego, orzeczono na podstawie art. 108 § 1 kpc w z art. 98 § 1 – 1 ¹ i 3 kpc i art. 109 § 1 i 2 kpc i w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2023.1964 – t.j. ze zm.) oraz w oparciu o treść art. 13 ust. 1 pkt 3 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2024.959 – t.j. ze zm.) i art. 1 ust. 1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U. 2023.2111 – t.j. ze zm.), przy uwzględnieniu złożonego spisu kosztów.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku.

sędzia Michał Włodarek