Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 31-05-2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Porada-Łaska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Bartosik

po rozpoznaniu w dniu 31-05-2017 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G.

przeciwko T. S.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego T. S. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. kwotę 1.500,00 zł (tysiąc pięćset złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 8.04.2014r. do dnia 31.12.2015r. oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 227,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Katarzyna Porada-Łaska

I C 410/17

UZASADNIENIE

(...) S.A. z siedzibą w G. w pozwie wniesionym w dniu 8.04.2014 r. wystąpił przeciwko T. S. o zapłatę kwoty 1.500 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniesiono, iż strony zawarły umowę montażu kolektorów słonecznych. Zgodnie z § 6 ust. 5 umowy w przypadku rezygnacji usługobiorcy z realizacji umowy, zostanie on obciążony zryczałtowanymi kosztami przygotowawczymi umowy.

W dniu 17.06.2014 r. został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany złożył sprzeciw od tego orzeczenia wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o obciążenie powoda kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu podniesiono, iż powód nie ma legitymacji czynnej, nieudowodnienie roszczenia oraz jego przedawnienie.

Sąd ustalił co następuje:

Strony w dniu 5.07.2012 r. zawarły umowę o montaż zestawu kolektorów słonecznych z dofinansowaniem nr 1/7/U./ (...). Zgodnie z tym porozumieniem powód zobowiązał się wykonać na rzecz pozwanego usługę montażu określonych w umowie kolektorów słonecznych, z materiałów własnych powoda na nieruchomości pozwanego, położonej w m. Ż. (...), dla której Sąd Rejonowy w Kaliszu prowadzi księgę wieczystą (...).

Strony uzgodniły także (§ 6 ust. 5 umowy), iż w przypadku rezygnacji usługobiorcy z realizacji przedmiotowej umowy, nie wynikającej z braku możliwości technicznych dla jej realizacji, usługodawca obciąży usługobiorcę kosztami przygotowawczymi umowy w wysokości 1.500 zł brutto – na podstawie faktury vat wystawionej przez usługodawcę w terminie 7 dni od dnia uzyskania informacji o rezygnacji usługobiorcy. Odmowa przyznania kredytu przez bank miała się również wiązać ze zwrotem przez usługobiorcę kosztów przygotowania umowy. W załączniku do umowy zawarta była szczegółowa techniczna specyfikacja źródła oraz podzespołów kolektorów słonecznych.

(dowód: umowa z 5.07.2012 r. wraz z załącznikami k. 11-14)

Jeszcze przed zwarciem umowy w dniu 4.07.2012 r. powód przedłożył pozwanemu ofertę techniczno – handlową montażu instalacji. Znalazł się tam szczegółowy wykaz: elementów wchodzących w skład zestawu kolektorów, parametrów technicznych kolektorów, zakres wykonywanego montażu, a także oferta finansowa (kosztorys).

Pozwany zapoznał się z powyższą specyfikacją i zaakceptował jej zawartość (§ 3 ust. 4 umowy).

(dowód: umowa z 5.07.2012 r. k. 11-12, oferta techniczno – handlowa k. 15 – 16v)

Do zrealizowania przedmiotowej umowy nie doszło.

(okoliczność niesporna)

Przyczyną braku realizacji umowy była rezygnacja pozwanego nie wynikająca z braku możliwości technicznych

(okoliczność przyznana przez pozwanego)

Powód w dniu 24.08.2012 r. wystawił fakturę vat nr (...), zgodnie z którą pozwany w terminie 14 dni od otrzymania faktury miał zapłacić na rzecz powoda kwotę 1.500 zł jako zryczałtowany koszt za przeprowadzoną wizję lokalną w miejscu instalacji zgodnie z § 6 ust. 5 umowy.

(dowód: faktura k. 17)

Pozwany otrzymał tę fakturę.

(okoliczność przyznana przez pozwanego)

Powód bezskutecznie wzywał pozwanego do zapłaty kwoty wynikającej z powołanej powyżej faktury.

(okoliczność niesporna)

Sąd dał wiarę wszystkim dokumentom zgromadzonym w sprawie. Żadna ze stron nie złożyła wniosku o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron, a Sąd – z uwagi na kompletność materiału dowodowego przedstawionego przez powoda i fakt, że obie strony były reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników, nie znalazł podstaw do przeprowadzenia takiego dowodu z urzędu.

Po myśli art. 230 k.p.c. Sąd mając na uwadze wyniki całej rozprawy, był uprawniony do uznania za przyznane określone fakty przez pozwanego, z uwagi na brak wypowiedzenia się co do twierdzeń strony przeciwnej.

Sąd zważył co następuje:

Strony łączyła umowa o dzieło, do której znajdą zastosowanie przepisy art. 627 i nast. Kodeksu cywilnego. Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonywania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia, jest to więc umowa, w której przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do osiągnięcia w przyszłości określonego rezultatu.

Strony w zawartej umowie zawarły zastrzeżenie, zgodnie z którym w przypadku rezygnacji usługobiorcy z realizacji przedmiotowej umowy, nie wynikającej z braku możliwości technicznych dla jej realizacji, usługodawca obciąży usługobiorcę kosztami przygotowawczymi umowy w wysokości 1.500 zł brutto – na podstawie faktury vat wystawionej przez usługodawcę w terminie 7 dni od dnia uzyskania informacji o rezygnacji usługobiorcy. Odmowa przyznania kredytu przez bank miała się również wiązać ze zwrotem przez usługobiorcę kosztów przygotowania umowy.

Takie zastrzeżenie nie jest niedopuszczalne. Brak jest podstaw do przyjęcia, że opłata ta przekracza koszt przygotowania umowy łączącej strony, zresztą pozwany nie podnosił takich okoliczności. Wystarczy więc zaznaczyć, że umowa miała wysoce specjalistyczny charakter, zarówno konieczność przeprowadzenia wizji lokalnej nieruchomości pozwanego, na której miał odbyć się montaż urządzeń, jak i konieczność wykonania bardzo szczegółowej specyfikacji technicznej montażu i elementów urządzeń, pociągała za sobą określone koszty. Zastrzeżenie zwrotu takich kosztów przez rezygnującego z umowy w wysokości zryczałtowanej, jest dopuszczalne. Pozwany zaakceptował ten zapis umowy.

Odnosząc się do bardzo ogólnikowych zarzutów pozwanego stwierdzić należy, iż powód niewątpliwie posiada legitymację czynną w tym procesie. Jest przecież stroną przedmiotowej umowy.

Powód sprostał obowiązkowi wynikającemu z art. 6 k.c. i udowodnił swoje roszczenie. Bezpodstawne jest twierdzenie przeciwne pozwanego. Sąd uznał dowody przedstawione przez powoda za wystarczające do dokonania przedstawionych ustaleń faktycznych. W tym zakresie stanowią one zatem pełnowartościowy materiał dowodowy. Strona pozwana nie zakwestionowała wartości dowodowej powoływanych dokumentów. Wobec tego nie ma wątpliwości co do ich autentyczności. Brak też jest jakichkolwiek podstaw dla kwestionowania wartości tego materiału dowodowego przez Sąd z urzędu.

Roszczenie powoda nie jest przedawnione. Przedmiotowy pozew został złożony w dniu 8.04.2014 r. (k. 21), podczas gdy termin płatności przedmiotowej faktury nastąpił we wrześniu 2012 r. Pozwany nie kwestionował faktu otrzymania faktury. Sporo zatem została ona wystawiona 24.08.2012 r., to nawet przy przyjęciu, iż pozwany odebrał ją siódmego dnia tj. 31.08.2012 r., wymagalność roszczenia nastąpiła w dniu 15.09.2012 r. Zatem przedmiotowy pozew wpłynął do Sądu przed upływem 2-letniego terminu przewidzianego w art. 646 k.c.

Pozwany nie kwestionował faktu wymagalności roszczeń powoda. Przyjęcie daty wymagalności roszczenia nastąpiło maksymalnie na korzyść powoda. Bowiem im dalszy termin wymagalności roszczenia, tym późniejszy początkowy termin biegu przedawnienia.

Podkreślić należy, iż obowiązek przedstawiania dowodów spoczywa na stronach i Sąd musi wyciągać ujemne konsekwencje z nieudowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie tak żądań jak i również zarzutów. Takie skutki są też wynikiem braku wypowiedzenia się co do twierdzeń strony przeciwnej, jak i z faktu podnoszenia zarzutów w sposób ogólnikowy – bez podania uzasadnienia, czy jakichkolwiek argumentów natury prawnej czy faktycznej.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

Przy tym przy orzekaniu w przedmiocie odsetek uwzględniono okoliczność, że ustawą z dnia 9.10.2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1830), która weszła w życie z dniem 1.01.2015 r., doszło do zmiany treści art. 359 § 2 k.c. i art. 481 § 2 k.c., w których wprowadzono – w miejsce dotychczasowych jednolitych odsetek ustawowych – nową kategorię odsetek ustawowych za opóźnienie. Przepis przejściowy zawarty w art. 56 ustawy nowelizującej z 9.10.2015 r. nakazuje do odsetek należnych za okres kończący się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosować przepisy dotychczasowe.

Zatem orzeczono jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 3 i 99 k.p.c. zasądzając je od strony przegrywającej na rzecz wygrywającej.

Powód został uznany za stronę wygrywającą sprawę w całości. Na koszty postępowania składają się wynagrodzenie dla radcy prawnego w wysokości stawki minimalnej 180 zł określonej w § 6 punkcie 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z 2002 roku z późniejszymi zmianami) i opłata stosunkowa od pozwu wynosząca 30 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł.

Wobec tego orzeczono jak w pkt 2 wyroku.

SSR Katarzyna Porada – Łaska