Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 05-września-2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Katarzyna Michalak-Łabeńska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Żukowska

po rozpoznaniu w dniu 05-09-2017 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa Z. G.

przeciwko Miasto K.

o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu

I.  ustala, że powód Z. G. wstąpił z dniem 4 października 2016r. w stosunek najmu lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w K. przy ul. (...) po zmarłej najemczyni S. G.,

II.  zasądza od pozwanego Miasta K. na rzecz powoda Z. G. kwotę 457,00zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Katarzyna Michalak-Łabeńska

Sygn. akt I C 195/17

UZASADNIENIE

W pozwie skierowanym przeciwko pozwanemu Miastu K., powód Z. G. wniósł o ustalenie, że wstąpił w stosunek najmu lokalu mieszkalnego położonego w K. przy ul. (...) po śmierci matki powoda S. G.. Powód wniósł jednocześnie o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu powód podał, iż zamieszkiwał w wymienionym lokalu mieszkalnym wraz z matką aż do jej śmierci w dniu 4.10.2016 r.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu zaprzeczając jakoby powód stale zamieszkiwał z matka do jej śmierci. Wskazał, iż z informacji sąsiadów M. C. i M. S. wynika, iż S. G. zamieszkiwała sama. Nadto powołał się na złożony przez najemczynię w lipcu 2016 r. wniosek o zamianę mieszkania na mniejsze, w którym nie wskazał syna jako zamieszkującego lokal wraz z nią.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Lokal mieszkalny położny w K. przy ul. (...) stanowi własność Miasta K. i wchodzi w skład mieszkaniowego zasobu gminy. Lokal ten składa się z trzech izb o powierzchni użytkowej 57,51 m ². Jego najemcami byli rodzice powoda. Ojciec powoda B. G. zmarł w dniu 20.01.2016 r. Po jego śmierci najemcą mieszkania pozostała matka powoda S. G..

/ okoliczności niesporne, umowa najmu – k. 8-9, aneks do umowy najmu – k. 10 /

Powód jest synem B. G. i S. G..

/ okoliczność niesporna /

Powód jest żonaty, wspólnie z żoną wybudował dom przy ul. (...) w K.. W 2008 r. zmuszony był go sprzedać, a uzyskane pieniądze zostały w całości wydatkowane na spłatę kredytu. Od tego czasu powód pozostaje z żoną w faktycznej separacji. Wówczas też żona powoda zamieszkała u swojej rodziny, a powód u swoich rodziców, w spornym lokalu mieszkalnym. Powód zajmował jeden z dwóch pokoi, miał w tym mieszkaniu wszystkie swoje rzeczy, dokładał się do opłat za mieszkanie. Po śmierci ojca, w okresie od marca do listopada 2016 r. pracował w budownictwie w Niemczech chcąc zarobić pieniądze na generalny remont przedmiotowego mieszkania, osuszenie zawilgoconych ścian i założenie instalacji centralnego ogrzewania. Do Polski przyjeżdżał przeciętnie co 2 tygodnie na kilka dni, mieszkał wówczas z matką i opiekował się nią, zapewniał jej jedzenie, leki i wizyty lekarskie. Po śmierci ojca matka powoda podupadła na zdrowiu. Pod nieobecność powoda mamą opiekował się jego brat. Matka powoda w uzgodnieniu z nim złożyła wniosek o zamianę mieszkania, ponieważ w pobliżu zwolniło się mieszkanie wyposażone w centralne ogrzewanie. Od wczesnej wiosny 2017 r. powód pracuje czasowo w Belgii.

/ zeznania powoda - k. 63 – 63v, nagranie k. 65 00:01:42 - 00:23:44 /

Do końca 2016 r. powód miał własny samochód, obecnie korzysta z samochodu użyczonego przez szwagra. Gdy przyjeżdżał do K., parkował przy ul. (...) we wjeździe między domami, był widywany jak każdy inny sąsiad. Powód porządkował teren przy domu, wycinał krzewy, kosił trawę, woził węgiel, robił zakupy, wyrzucał śmieci, sprzątał mieszkanie, w niedziele jeździł z matką do kościoła na godz. 8.00. W lokalu tym miał swoje ubrania robocze i wyjściowe, będąc w mieszkaniu był ubrany po domowemu, czuł się swobodnie.

/ zeznania powoda - k. 63 – 63v, nagranie k. 65 00:01:42 - 00:23:44, zeznania świadka T. C. – k. 55 – 56, nagranie k. 59 00:13:39 - 00:24:34, częściowo zeznania świadka R. B. – k. 56, nagranie k. 59 00:24:34 - 00:33:48, częściowo zeznania świadka W. K. – k. 56 - 57, nagranie k. 59 00:33:48 - 00:46:02, częściowo zeznania świadka E. W. – k. 57 - 58, nagranie k. 59 00:46:02 - 01:06:57 /

Powód często wyjeżdżał, przed wyjazdem prosił sąsiadkę mieszkającą piętro wyżej o zaglądanie do matki w celu ewentualnego udzielenia pomocy. Po powrocie powód pokazywał się sąsiadce, że wrócił.

/ zeznania świadka W. K. – k. 56 – 57 /

W dniu 21.03.2016 r. powód dokonał zameldowania na pobyt stały w przedmiotowym lokalu.

/ zaświadczenia – k. 12, 32 /

W dniu 28.07.2016 r. S. G. złożyła wniosek o zamianę mieszkania na mniejsze wskazując na zaawansowany wiek, niską emeryturę i uciążliwość wynikającą z ogrzewania lokalu piecami kaflowymi. Podała też, iż dowiedziała się o zwolnieniu mieszkania przy ul. (...) 7 m. 25 i wniosła o przyznanie jej tego właśnie mieszkania. We wniosku tym nie wskazała powoda jako zamieszkałego lub zameldowanego w przedmiotowym lokalu.

/ wniosek – k. 43 – 44 /

S. G. zmarła w dniu 4.10.2016 r. w K. w wieku 79 lat.

/ odpis skrócony aktu zgonu - k. 11 /

Pismem z dnia 28.10.2016 r. powód wniósł do urzędu Miejskiego w K. o uregulowanie prawa do lokalu po zgonie najemcy. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego pozwany odmówił uwzględnienia wniosku powoda o wstąpienie w stosunek najmu po zmarłej S. G. stwierdzając, iż powód nie zamieszkiwał stale w przedmiotowym lokalu do śmierci matki. Informacje o tym pozwany czerpał z wywiadów przeprowadzonych z mieszkańcami sąsiednich budynków – ul. (...) – D. B., M. C. i M. S..

/ wniosek powoda – k. 13, pismo pozwanego – k. 14, pismo (...) w K. wraz z protokołami przesłuchania świadków – k. 34 – 36v /

Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał w oparciu o powołane dowody, którym w całości dał wiarę. Zeznania świadków oraz powoda, w zakresie kluczowym dla dokonania ustaleń co do stałego zamieszkiwania z matką, sąd ocenił jako wiarygodne, jako że były wewnętrznie spójne, logiczne, a przy tym niesprzeczne względem siebie. Zakres wiedzy wspomnianych świadków był zróżnicowany, znamienne też, że żaden z sąsiadów nie utrzymywał z najemczynią ani z powodem szczególnie bliskich, zażyłych stosunków. Jednak podawane przez nich fakty układały się w logiczną całość świadczącą o tym, że głównym ośrodkiem życiowym powoda w ostatnich latach był lokal położony w K. przy ul. (...). Jako najważniejsze podstawy do takiego ustalenia sąd uznał informacje wskazujące na to, że powód nie mieszkał ze swoja żoną, był widywany regularnie w miejscu zamieszkania swoich rodziców, w pobliżu posesji oraz w samym mieszkaniu i to także przez osoby (sąsiadów), które nie potrafiły udzielić jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o zamieszkiwanie powoda z matką. Świadkowie regularnie widywali zaparkowany pod domem samochód powoda, a jego samego widzieli przy czynnościach zwykle wykonywanych przez mieszkańców, zaś najbliższa sąsiadka często była proszona przez powoda o doglądanie matki pod jego nieobecność. Sam fakt złożenia przez matkę powoda wniosku o zamianę mieszkania na mniejsze, połączone z wygodami, których nie miała, nie może świadczyć przeciwko uznaniu stałego jej zamieszkiwania z powodem, zwłaszcza, iż decyzja ta była z nim uzgodniona. W szczególności powód nie może ponosić ujemnych skutków w związku z treścią wniosku złożonego przez jego matkę, w tym wskutek zaniechania wskazania powoda jako osoby zameldowanej wraz z nią w tym mieszkaniu. W rzeczywistości w czasie składania wniosku powód był zameldowany w najmowanym lokalu już od kilku miesięcy, co pozwanemu było znane niejako z urzędu. Warto odnotować, iż pozwany nie zgłosił żadnych dowodów osobowych na okoliczność niezamieszkiwania powoda z matka do jej śmierci. Dowodu takiego nie mogą stanowić protokoły sporządzone z rozmów ze „świadkami” w toku postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez stronę pozwaną, nie mają one bowiem waloru dowodu w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Jednocześnie brak było jakichkolwiek informacji wskazujących na to, by w omawianym okresie poprzedzającym śmierć matki, powód miał możliwość stałego zamieszkania w jakimkolwiek innym lokalu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Podstawę prawną żądania powoda stanowi przepis art. 691 § 1 i 2 k.c. Przepis ten stanowi, że w razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą, przy czym osoby te wstępują w stosunek najmu lokalu mieszkalnego, jeżeli stale zamieszkiwały z najemcą w tym lokalu do chwili jego śmierci.

Wstąpienie w stosunek najmu wymaga więc kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek: przynależności do kręgu osób wymienionych w art. 691 § 1 k.c. oraz stałego zamieszkiwania z najemcą do jego śmierci.

Nie ulega wątpliwości, iż spełniony został pierwszy z tych warunków, powód jest bowiem synem zmarłej najemczyni. Rozstrzygnięcie o zasadności powództwa wymagało ustalenia występowania drugiej z wymienionych przesłanek, która okazała się sporna.

Sąd w pełni podziela wyrażony w judykaturze Sądu Najwyższego pogląd, według którego „ przez stałe zamieszkanie, stanowiące przesłankę nabycia praw najmu na podstawie art. 691 k.c., należy rozumieć zamieszkiwanie w konkretnym mieszkaniu, w określonej miejscowości z zamiarem stałego pobytu, wyrażonym przez to, że w tym mieszkaniu i tej miejscowości skupia się życie osobiste i działalność osoby bliskiej najemcy. Z reguły nie będzie stanowić stałego zamieszkania pobyt osoby bliskiej w celu udzielenia doraźnej, choć nawet dłużej trwającej pomocy najemcy mieszkania” (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dn. 6.05.1980 r., III CRN 61/80). Rozstrzygającym zatem dla ustalenia wstąpienia w stosunek najmu było to, czy powód koncentrował swoją aktywność życiową w lokalu objętym sporem, czy też w innej nieruchomości lub lokalu mieszkalnym. h do wstąpienia w stosunek najmu w miejsce zmarłego najemcy.

Sąd opierając się na wiarygodnych zeznaniach świadków oraz powoda ustalił, że w istocie zamieszkiwał on stale z matką w spornym lokalu, tu właśnie lokując centrum swoich spraw życiowych.

W tym stanie rzeczy Sąd uwzględnił powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, wysłowioną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c., stosownie do którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Stroną wygrywającą spór w całości okazał się powód i to jemu przysługiwało prawo do zwrotu wszelkich poniesionych w związku z prowadzonym procesem kosztów. W związku z koniecznością dochodzenia swoich praw na drodze postępowania przed sądem powszechnym powód wydatkował kwotę 200,00 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwotę 240,00 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika oraz kwotę 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

SSR Katarzyna Michalak – Łabeńska