Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 29 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt

Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras – spr.

S .S.O. Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko R. P.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia pozwanego R. P.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim

z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. akt I C 1157/12

postanawia:

oddalić zażalenie

Sygn. akt II Cz 620/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2015 r. Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim odrzucił zażalenie pozwanego R. P. wniesione dnia 6 czerwca 2014 r. na postanowienie z 5 maja 2014 r., wydane w sprawie I C 1157/12, z uwagi na niewypełnienie w wyznaczonym terminie braków formalnych zażalenia, tj. w szczególności jego zwięzłego uzasadnienia ze wskazaniem w miarę potrzeby nowych faktów i dowodów. Sąd Rejonowy odrzucił także zażalenie pozwanego R. P. wniesione dnia 30 września 2014 r. na zarządzenie z dnia 31 lipca 2014 r. w przedmiocie ustalenia opłaty od zażalenia jako wniesione po upływie terminu do jego złożenia.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł pozwany R. P. zaskarżając
je w całości i domagając się jego uchylenia. W uzasadnieniu zażalenia skarżący wskazał,
iż powinno ono zostać uchylone gdyż jest niezgodne ze stanem faktycznym i prawnym.

Pismem procesowym z dnia 6 lipca 2015 r. profesjonalny pełnomocnik ustanowiony dla pozwanego z urzędu uzupełnił zażalenie pozwanego podnosząc, iż Sąd Rejonowy nieprawidłowo zakwalifikował pismo pozwanego wniesione w dniu 30 września 2014 r., gdyż w ocenie skarżącego powinno ono zostać potraktowane jako wniosek o zwolnienie od kosztów i ustanowienie pełnomocnika z urzędu a nie jako zażalenie na zarządzenie
o wymiarze opłaty. Skarżący zarzucił również, iż zarządzenie z dnia 31 lipca 2015 r. wydane zostało z naruszeniem art. 394 § 3 k.p.c.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak zasadnie wskazał Sąd Rejonowy w myśl art. 394 § 3 k.p.c. zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia ze wskazaniem w miarę potrzeby nowych faktów i dowodów. Zażalenie stosownie do brzmienia art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 1025 z późn. zm.) podlega również opłacie.

Analizując akta niniejszej sprawy, w tym w szczególności treść zarządzenia Przewodniczącego z dnia 31 lipca 2014 r., nie ulega wątpliwości konieczność uzupełnienia braków formalnych w nim wskazanych, co miało na celu umożliwić nadanie zażaleniu dalszego biegu. Braki te nie zostały przez pozwanego uzupełnione w wyznaczonym terminie, stąd nie sposób zarzucić rozstrzygnięciu Sądu Rejonowego naruszenia przepisów obowiązującego prawa.

Odnosząc się do zarzutów pozwanego w zakresie kwalifikacji pisma nadanego
w polskiej placówce pocztowej w dniu 30 września 2014 r. (koperta k. 93) nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem, iż pismo to zostało niewłaściwie zakwalifikowane przez Sąd Rejonowy.

Wbrew twierdzeniom zażalenia pozwany w jasny i nie budzący wątpliwości sposób wyraził swój zamiar zaskarżenia zarządzenia o wymiarze opłaty a wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu stanowiło niezależną część tego pisma. W konsekwencji Sąd Rejonowy, powołując datę doręczenia pozwanemu wezwania do uiszczenia opłaty zasadnie ocenił, że zażalenie na to orzeczenie, jako wniesione po terminie, podlegało odrzuceniu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.