Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 22 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Barbara Mokras

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa S. Ł.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S.

na postanowienie zawarte w punkcie 4 i 5 wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt I C 1889/14

postanawia:

I.  zmienić punkt 4 i 5 zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt I C 1889/14 w ten sposób, że nadać mu brzmienie:

„4. Znosi wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego

5. Nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 452 zł (czterysta pięćdziesiąt dwa złote) tytułem nieopłaconych kosztów postępowania”

II.  nie obciążać powoda kosztami postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt II Cz 588/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem zawartym w punkcie 4 i 5 wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 30 czerwca 2015 r., w sprawie sygn. akt I C 1889/14 orzeczono o kosztach postępowania.
W punkcie 4 sentencji wyroku Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.217 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W punkcie 5 wyroku nakazano ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 626,75 zł tytułem nieopłaconych kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazano, iż podstawą prawną rozstrzygnięcia o kosztach w niniejszej sprawie stanowi art. 100 k.p.c. przy czym na podstawie art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył powoda kosztami w zakresie oddalonego powództwa.

Zażalenie na powyższe orzeczenie w zakresie kosztów postępowania wniósł pozwany (...) S.A. z siedzibą w S..

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie art. 100 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) oraz naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. W oparciu o te zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez wzajemne zniesienie kosztów postępowania oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie podkreślić należy, że postanowienie o kosztach procesu, do którego - zgodnie z art. 361 k.p.c. - stosuje się odpowiednio art. 328 § 2 k.p.c., powinno zawierać
nie tylko przytoczenie stanowiących podstawę prawną rozstrzygnięcia przepisów prawa,
ale także wyjaśnienie, dlaczego w konkretnej sytuacji prawnej mają zastosowanie powołane przepisy prawa i w jaki sposób wpływają one na rozstrzygnięcie.

W ocenie Sądu Okręgowego nie ulega wątpliwości, że uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia jednoznacznie wskazuje na rozstrzygnięcie o kosztach na podstawie 100 k.p.c. przez ich stosunkowe rozdzielenie. Orzeczenie to jest o tyle słuszne, że w obliczu uwzględnienia 51 % powództwa (w.p.s. określono na kwotę 10.254,60 zł a uwzględniono żądanie na łączną kwotę 5.254,60 zł) obie strony wygrały i przegrały sprawę w mniej więcej równych częściach.

Zauważenia wymaga, że z akt niniejszej sprawy w sposób jasny wynika, iż na koszty procesu, które łącznie wyniosły 902,37 zł złożyły się opłata od pozwu – 513 zł, koszty opinii biegłego w łącznej kwocie 364 zł (k. 172) oraz kopia dokumentacji w kwocie 25,37 zł (zarządzenie k. 83, faktura k. 84).

Z uwagi na wspomniane zastosowanie zasady stosunkowego rozdzielenia kosztów
i fakt, że obie strony reprezentowane były przez profesjonalnych pełnomocników mocą art. 100 k.p.c. zasadne było wzajemne zniesienie kosztów zastępstwa procesowego.

Z uwagi na powyższe okoliczności na podstawie art. 386 §1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. należało orzec jak w punkcie I. sentencji postanowienia.

Oczywistym jest, że zwolnienie od kosztów sądowych nie może automatycznie pociągać za sobą konsekwencji w postaci przyjęcia, że zachodzi „wypadek szczególnie uzasadniony”, pozwalający na zastosowanie art. 102 k.p.c. Analiza materiału zebranego
w aktach niniejszej sprawy nie pozostawia jednak wątpliwości, że mając na uwadze charakter przedmiotowej sprawy oraz sytuację majątkową i dochodową powoda spełnione zostały przesłanki do zastosowania art. 102 k.p.c. Z tej przyczyny Sąd Okręgowy nie obciążył powoda kosztami postępowania zażaleniowego – punkt II sentencji postanowienia.