Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 22 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Barbara Mokras

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika K. D.

na czynność komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim T. S.

w przedmiocie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych

w przedmiocie zażalenia K. D.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim

z dnia 23 czerwca 2015 r., sygn. akt I Co 1049/15

postanawia:

oddalić zażalenie

Sygn. akt II Cz 571/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2015 r. Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim oddalił wniosek K. D. o zwolnienie od kosztów sądowych.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł dłużnik zaskarżając je w całości
i domagając się jego zmiany przez uwzględnienie wniosku a ewentualnie przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie art. 100 ust. 2 oraz art. 112 ust. 3
i ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych a także błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że sytuacja majątkowa skarżącego uzasadnia oddalenie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak zasadnie wskazał Sąd I instancji, po szczegółowej analizie złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym majątku i dochodach oraz źródłach utrzymania przedstawiona przez dłużnika sytuacja majątkowa nie uzasadnia zwolnienia od kosztów sądowych, stanowiących w niniejszej sprawie jedynie kwotę 100 zł, będąca opłatą od skargi na czynność komornika.

Podkreślić należy, że skarżący wydaje się nie zauważać, iż sam fakt pozostawania dłużnikiem nie zwalnia z obowiązku poczynienia starań, które mają na celu zebranie środków majątkowych na uiszczenie opłaty sądowej. Zauważyć w tym miejscu należy, że ustawodawca mając świadomość co do zasady trudnej sytuacji majątkowej dłużników składających skargę na czynność komornika nie ustanowił ustawowego zwolnienia tych podmiotów od obowiązku opłacenia skargi na czynność komornika. Tym samym, wbrew wnioskom wypływającym z treści zażalenia, sam fakt pozostawania dłużnikiem nie uzasadnia uwzględnienia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Nie ulega jednak wątpliwości, że okoliczność ta uwzględniona została przy ustalaniu kwoty opłaty stałej wynoszącej 100 zł.

W ocenie Sądu Okręgowego opłata od skargi na czynność komornika w kwocie 100 zł, w obliczu deklarowanych przez skarżącego dochodów w kwocie 5.000 zł miesięcznie, ma charakter w zasadzie symboliczny. Już z tej przyczyny nie ma merytorycznych podstaw dla uznania za zasadne twierdzeń zażalenia.

Podkreślić nadto należy, że nie ma żadnych podstaw znajdujących oparcie
w przepisach obowiązującego prawa dla przyjęcia, że zobowiązania skarżącego powinny mieć pierwszeństwo przed należnościami Skarbu Państwa z tytułu opłat sądowych. Skarżący wydaje się nie zauważać, że postępowanie cywilne ze swej natury ma charakter odpłatny,
a instytucja zwolnienia od kosztów sądowych została przez ustawodawcę wprowadzona
na zasadzie wyjątku i ma jedynie zastosowanie w razie wykazania niemożności poniesienia kosztów sądowych, czego w przedmiotowej sprawie dłużnik, posiadająca stały dochód
w znacznej, nie uczynił.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.