Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 2 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

SSO Janusz Roszewski

SSO Barbara Mokras – spr.

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa S. J.

przeciwko B. W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 12 czerwca 2014 r. sygn. akt I C 677/14

p o s t a n a w i a:

1) oddalić zażalenie

2) przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu na rzecz adw. M. A. kwotę 600 zł. powiększoną o 23 % podatku od towarów i usług tytułem pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu odrzucił pozew S. J. przeciwko B. W. o zapłatę podając w uzasadnieniu, że o to samo roszczenie toczyło się już postępowanie między stronami i sprawa została prawomocnie zakończona.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł powód domagając się jego zmiany i rozpoznania sprawy oraz zasądzenie na rzecz adwokata z urzędu wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu.

Pozwana wniosła o oddalenie zażalenia.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 199 § 1 k.p.c. sąd odrzuci pozew, między innymi wtedy jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa została już prawomocnie osądzona.

W przedmiotowej sprawie powód dochodzi od pozwanej kwoty 16.000 zł. z odsetkami z tytułu rozliczeń z okresu konkubinatu, w tym także, jak podał w pozwie, z tytułu pomocy w spłacie kredytów.

Nie budzi wątpliwości, że w obu sprawach – I C 255/11 oraz w niniejszej sprawie – zarejestrowanej pod sygn. I C 677/14 strony procesu są te same jak również, że sprawa I C 255/11 została prawomocnie zakończona. Ponadto stwierdzić należy, że wbrew stanowisku zawartym w zażaleniu także roszczenia są identyczne. W sprawie toczącej się pod sygnaturą I C 255/11 powód dochodził także zapłaty z tytułu rozliczeń z konkubinatu łączącego strony, w tym m. in. należności z tytułu udzielonych powódce pożyczek na spłatę kredytów.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że zachodzi identyczność roszczeń w obu sprawach, gdyż żądanie zawarte w obu pozwach i okoliczności faktyczne uzasadniające żądanie są te same – w obu sprawach powód domagał się od pozwanej zapłaty z tytułu rozliczeń wynikających z łączącego ich konkubinatu.

Wbrew zarzutom zażalenia sąd pierwszej instancji w sposób wystarczający wyjaśnił sprawę – powód w pozwie sam podał z jakiego tytułu domaga się od pozwanej dochodzonej należności.

Wobec powyższego uznać należy, że zażalenie nie jest uzasadnione i jako takie winno ulec oddaleniu. W tym stanie rzeczy i na zasadzie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. postanowiono jak wyżej.