Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 13 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jacek Chmura

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2017 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku D. Z.

o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu

w przedmiocie zażalenia wnioskodawcy

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 17 lipca 2017 r.,

sygn. akt III RCo 71/17

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

SSO Jacek Chmura

Sygn. akt II Cz 529/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 lipca 2017 r. Sąd Rejonowy
w K. oddalił wniosek D. Z. o zwolnienie od kosztów sądowych
i ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Zażalenie na powyższe orzeczenie złożył wnioskodawca, wnosząc o jego zmianę poprzez uwzględnienie obu wniosków z uwagi na istnienie ku temu przesłanek.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści wniosku, skarżący D. Z. wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu celem złożenia wniosku o uregulowanie kontaktów z dzieckiem.

Rację ma Sąd Rejonowy, że na obecnym etapie postępowania na wnioskodawcy będzie zatem spoczywał obowiązek uiszczenia opłaty od wniosku w kwocie 40,00 zł. Należy przy tym podzielić stanowisko Sądu I instancji, że stałość i wysokość dochodów wnioskodawcy z tytułu wynagrodzenia za pracę w kwocie 1.800,00 zł netto miesięcznie, uzasadnia przyjęcie, iż wnioskodawca jest w stanie uiścić koszty sądowe bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny, w konsekwencji czego nie ma podstaw do zwolnienia wnioskodawcy z obowiązku ich poniesienia.

Powyższe uzasadnia odmowę uwzględnienia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych na podstawie art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 623).

Należy zgodzić się również ze stanowiskiem Sądu I instancji, że z treści pism procesowych wnioskodawcy wynika, iż wnioskodawca w sposób czytelny i prawidłowy formułuje pisma procesowe, a przy tym nie ujawniły się żadne okoliczności świadczące o tym, że wnioskodawca jest osobą nieporadną, co – wespół z faktem, że sprawa o uregulowanie kontaktów nie jest wyjątkowo skomplikowaną czy zawiłą, dostatecznie uzasadnia odmowę ustanowienia na rzecz wnioskodawcy pełnomocnika z urzędu.

Zasadnie zatem Sąd a quo oddalił wniosek D. Z. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu na podstawie na podstawie art. 117 § 5 k.p.c.

Dlatego, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13
§ 2 k.p.c., Sąd Okręgowy orzekł, jak sentencji.

S SO Jacek Chmura