Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 26 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Barbara Mokras

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Przedsiębiorstwa Handlowo – (...) spółka
z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

przeciwko Z. T. (1)

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kępnie

z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt I C 126/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 516/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 19 maja 2016 r. Sąd Rejonowy w Kępnie oddalił wniosek pozwanego Z. T. (2) o zwolnienie od opłaty od apelacji.

W uzasadnieniu wskazano, że z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku
i dochodach wynika, iż pozwany uzyskuje dochód w kwocie 8.000 zł. W ocenie Sądu Rejonowego nawet uwzględniając zobowiązania pozwanego, nie ma podstaw do udzielenia zwolnienia od opłaty od apelacji. Sąd Rejonowy zauważył, iż zobowiązania kredytowe wskazane w oświadczeniu majątkowym są ponoszone w ramach działalności gospodarczej
a pozwany nie wskazał aby nie wywiązywał się z terminowego realizowania tych zobowiązań. W konsekwencji przyjąć należał, że deklarowany dochód w kwocie 8.000 zł stanowi sumę, którą pozwany wraz z rodziną dysponuje po uiszczeniu już należności kredytowych. Nie ulega również wątpliwości, że uzyskanie kredytów, których spłata generuje obowiązek uiszczenia rat w kwocie 12.000 zł miesięcznie wskazuje, że dochody pozwanego są znacznie wyższe niż deklarowane, gdyż konieczne było wykazanie odpowiedniej zdolności kredytowej przez pozwanego. Sąd I instancji wskazał nadto,
że oświadczenie załączone do wniosku o zwolnienie od opłaty od apelacji nie posiada przymiotu zupełności gdyż wnioskodawca nie wskazał jakie dochody uzyskują pozostali członkowie rodziny, z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł pozwany zaskarżając je w całości
i domagając się jego zmiany przez zwolnienie od kosztów sądowych w całości. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie art. 101 § 2 ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych przez błędne przyjęcie, że pozwany jest w stanie ponieść koszty sądowe bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny a także błędne przyjęcie, że złożone oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku i dochodach nie daje podstaw do zwolnienia pozwanego od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu wskazano, że wysokość opłaty od apelacji uniemożliwia pozwanemu poniesienie tej należności. Pozwany wskazał również na brak podstaw do kwestionowania przez Sąd Rejonowy treści oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, gdyż wynika z niego jasno, że pozwany osiąga dochód w wysokości 8.000 zł miesięcznie a żona wraz z dwójką małoletnich dzieci nie posiadają własnych dochodów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie podlegało oddaleniu.

Analizując zarzuty zażalenia oraz argumenty podniesione w uzasadnieniu orzeczenia Sądu I instancji nie sposób zgodzić się z twierdzeniem skarżącego, iż zobowiązania kredytowe, ponoszone z resztą w ramach prowadzonej przez pozwanego działalności gospodarczej, powinny wyprzedzać należności Skarbu Państwa z tytułu opłaty od apelacji.

Zauważyć należy, że z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika jednoznacznie, że pozwany uzyskuje stały dochód w ponad przeciętnej wysokości,
tj. w kwocie 8.000 zł miesięcznie. Wprawdzie na utrzymaniu pozwanego pozostają dwaj małoletni synowie oraz niepracująca żona, jednak okoliczność ta nie jest wystarczającym argumentem dla zwolnienia pozwanego od uiszczenia opłaty od apelacji w kwocie 2.121 zł. Sąd Okręgowy w całości podziela stanowisko Sądu I instancji, iż zwolnienie od kosztów sądowych jest instytucją, która na zasadzie wyjątku ma zastosowanie jedynie w razie wykazania niemożności poniesienia kosztów sądowych, czego w przedmiotowej sprawie pozwany, posiadający stały dochód, nie uczynił. Podzielić należy również rozważania Sądu Rejonowego w zakresie rozliczania należności kredytowych pozwanego w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, praktyki wykazywania strat z prowadzonej działalności gospodarczej spowodowanej możliwością odliczania przez przedsiębiorcę kosztów uzyskania przychodu a także oceny zdolności kredytowej pozwanego, która skutkowała przyznaniem kredytów, których spłata generuje obowiązek uiszczania rat
w kwocie 12.000 zł. Co istotne, mimo tak wysokich kwot zobowiązań finansowych pozwany w żadnym swoim piśmie nie powołał się na jakiekolwiek trudności ze spłatą wspomnianych zobowiązań, czy też powstanie zaległości w tym zakresie. Tym samym jak słusznie ocenił
to Sąd Rejonowy kwota 8.000 zł miesięcznie przeznaczana jest wyłącznie na zaspokojenie potrzeb pozwanego i jego rodziny. Z tych przyczyn, wbrew stanowisku skarżącego, ocenić należało, że konieczność poniesienia opłaty od apelacji z całą pewnością nie spowoduje uszczerbku w koniecznym utrzymaniu dla pozwanego i jego rodziny.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397§ 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.