Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Cz 474/15 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Kaliszu z 2015-09-14

Sygn. akt II Cz 474/15

POSTANOWIENIE

K., dnia 14września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Henryk Haak

S.S.O. Paweł Szwedowski-spr.

S.S.O. Marian Raszewski

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S.

przeciwko dłużnikom E. C. i Z. W.

w przedmiocie skargi wierzyciela na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. w sprawie Km 1941/03 polegającą na wydaniu postanowienia z dnia 31 grudnia 2014 r. w zakresie zakończenia postępowania egzekucyjnego

w przedmiocie zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 26 maja 2015 r., sygn. akt I Co 1331/15

postanawia:

oddalić zażalenie

Sygn. akt II Cz 474/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 26 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił skargę
na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu J. K. w postaci postanowienia z dnia 31 grudnia 2014 r., w zakresie zakończenia postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu wskazano, iż z raportu szczegółowego przedłożonego przez komornika sądowego wynika, że wyegzekwował on całą należność, na którą opiewa przedłożony przez wierzyciela tytuł wykonawczy, stanowiący podstawę prowadzonej egzekucji. Wobec takich ustaleń Sąd I instancji przyjął, iż roszczenia wierzyciela zostały zaspokojone w całości a komornik sądowy zasadnie zakończył postępowanie egzekucyjne.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł wierzyciel zaskarżając je w całości
i domagając się jego zmiany poprzez uwzględnienie wniesionej skargi na czynność komornika oraz przyznania kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazano, iż postępowanie egzekucyjne zostało w niniejszej sprawie umorzone przedwcześnie gdyż z czynności komornika sądowego w postaci zajęcia wierzytelności wynika, że należności egzekwowane od dłużników zaliczane były, wbrew dyspozycji art. 1026 k.p.c., na poczet spłaty należności głównej a nie kosztów egzekucyjnych, co miało także wpływ na wadliwy sposób naliczenia odsetek.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie podlegało oddaleniu.

Analizując argumenty podniesione w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, zarzuty zażalenia, dokumenty przedstawione przez wierzyciela wraz ze skargą na czynność komornika oraz karty rozliczeniowe i raport szczegółowy załączone do odpowiedzi na skargę na czynność komornika a także karty rozliczeniowe znajdujące się w aktach komorniczych
w sprawie prowadzonej pod sygn. III Km 1941/03 słuszność należy przyznać Sądowy Rejonowemu, który zauważył, iż dokumenty te wskazują, że roszczenia wierzyciela zostały zaspokojone w całości a komornik sądowy zasadnie zakończył postępowanie egzekucyjne.

Podkreślić należy, iż skarżący kwestionując postanowienie Sądu I instancji wydaje się nie zauważać, że w myśl art. 1025 § 3 k.p.c. odsetki i koszty postępowania rozpoznawczego ulegają zaspokojeniu w równym stopniu z należnością główną. W niniejszej sprawie
nie wystąpiły okoliczności wskazujące na zaistnienie wyjątków od tej generalnej zasady, sformułowane w dalszej części tego przepisu. Tym samym nie sposób zgodzić się
z twierdzeniami zażalenia, że egzekwowane od dłużnika należności powinny zostać zaliczone w pierwszej kolejności na poczet odsetek wynikających z tytułu wykonawczego. Podkreślić także należy, że do pierwszej kategorii zaspokojenia, określonej w art. 1025 § 1 pkt 1 k.p.c., tj. kosztów egzekucyjnych, zalicza się wszelkie koszty postępowania egzekucyjnego należne zarówno organowi egzekucyjnemu, jak i podmiotom uczestniczącym w tym postępowaniu.
W kategorii pierwszej zaspokajane są zatem: należna komornikowi opłata stosunkowa, niepokryte zaliczką wydatki komornika oraz ustalone przez organ egzekucyjny koszty poniesione przez wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym (np. uiszczona zaliczka na wydatki, wynagrodzenie pełnomocnika). Wskazać należy, że z dokumentów powołanych przez skarżącego w postaci zajęcia wierzytelności z dnia 21 stycznia 2009 r. (k. 25 akt komorniczych sygn. akt III Km 1941/03) oraz z dnia 30 marca 2011 r. (k. 34 akt komorniczych sygn. akt III Km 1941/03) wynika jasno, że w pierwszej kolejności uzyskane od dłużniczki wpłaty komornik sądowy zaliczył na poczet kosztów egzekucyjnych
(tj. kosztów zastępstwa adwokackiego, opłaty stosunkowej /zgodnie z art. 45 ust. 2 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji
(Dz.U. z 2015 r., poz. 790
z późn. zm.) w brzmieniu sprzed nowelizacji z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy
o komornikach sądowych i egzekucji
oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 769)/ oraz wydatków gotówkowych). Wbrew twierdzeniom skarżącego z dokumentów tych nie wynika aby komornik dokonał błędnego, czy też niekorzystnego dla wierzyciela zaliczenia egzekwowanych kwot.

Podkreślić także trzeba, że powołany w zażaleniu art. 1026 § 2 k.p.c. nie może mieć wpływu na zakwestionowanie rozliczenia egzekwowanych należności dokonane przez komornika sądowego gdyż przepis ten dotyczy sytuacji gdy wyegzekwowana przez komornika suma nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności i praw zaliczonych w art. 1025 k.p.c. do tej samej kategorii wierzytelności. W takim przypadku konieczny jest proporcjonalny podział wyegzekwowanej sumy. Taka sytuacja nie ma miejsca w rozpoznawanej sprawie stąd zarzuty, w których skarżący wskazuje, iż odsetki ustawowe winny być zaspokojone w pierwszej kolejności przed należnością główną nie mogą zostać uznane za trafne i pozostają w sprzeczności z dyspozycją wspomnianego już
art. 1025 § 3 k.p.c., mającego zastosowanie w niniejszej sprawie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności w ocenie Sądu Okręgowego nie ma podstaw do wzruszenia zaskarżonego postanowienia, stąd zażalenie podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Grażyna Żółtek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Kaliszu
Osoba, która wytworzyła informację:  Henryk Haak,  Paweł Szwedowski-spr. ,  Marian Raszewski
Data wytworzenia informacji: