Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 26 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO Barbara Mokras

SSO Janusz Roszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku R. P.

o wpisanie prawa własności w księdze wieczystej (...)

w przedmiocie zażalenia wnioskodawcy

na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału V Ksiąg Wieczystych

Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim

z dnia 15 września 2014 r., sygn. akt 1. Dz. Kw. 5523/14

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 243/15

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 15 września 2014 r. Przewodniczący Wydziału V Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim wezwał R. P. do uiszczenia opłaty od skargi R. P. na orzeczenie referendarza sądowego z dnia 6 sierpnia 2014 r. w przedmiocie oddalenia wniosku o wpis prawa własności w wysokości 100,00 zł.

Zażalenia na powyższe zarządzenie wniósł wnioskodawca R. P. zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie w całości jako niezgodnego ze stanem faktycznym i prawnym. Skarżący zarzucił, że opłata w wymiarze 100,00 zł jest „wygórowana i nielegalna”.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy, zgodnie z art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j. t. Dz. U. z 2014 r., poz. 1025) opłatę od skargi na orzeczenie referendarza pobiera się w wysokości opłaty od wniosku o wydanie orzeczenia, nie więcej jednak niż 100,00 zł. Stosownie natomiast do dyspozycji art. 42 ust. 1 powołanej ustawy opłatę od wniosku o wpis w księdze wieczystej własności pobiera się opłatę stałą w kwocie 200,00 zł.

Z powyższych przepisów wynika, że wymiar opłaty od skargi w wysokości 100,00 zł został ustalony zgodnie z obowiązującymi przepisami i tym samym nie można uznać jej za „wygórowaną i nielegalną”.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy - na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. - orzekł jak w sentencji.