Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 21 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO. Barbara Mokras

SSO. Janusz Roszewski – spr.

po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika A. S.na czynności komornika sądowego w sprawie egzekucyjnej KM 208946/14 z wniosku wierzyciela (...) (...) S.A.w K.przeciwko dłużnikom A. S.i M. S.

na skutek zażalenia dłużnika A. S.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kępnie z dnia 13 grudnia 2014 r.,

sygn. akt I Co 634/14

postanawia:

oddalić zażalenie

Sygnatura akt II Cz 174/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Kępnie odrzucił zażalenie dłużnika na postanowienie tego Sądu z dnia 7 listopada 2014r. z tej przyczyny, że jest niedopuszczalne, bowiem zostało wydane na skutek skargi dłużnika na wszczęcie egzekucji i zajęciu wierzytelności, które nie są czynnościami kończącymi postępowanie przed komornikiem.

Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożył dłużnik zaskarżając postanowienie w całości i wnosząc w istocie o uchylenie postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Podkreślenia wymaga, ze zgodnie z art. 767 ⁴ §1 k.p.c. zażalenie na postanowienie sadu przysługuje w wypadkach wskazanych w ustawie a zatem wyraźnie przewidziane przepisami postepowania egzekucyjnego jak te wymienione w art. 394 §1 k.p.c. Ponadto z mocy art. 394 §1 k.p.c. dopuszczalne jest zażalenie na postanowienie sadu pierwszej instancji kończące postepowanie w sprawie. Niewątpliwie w tym przypadku chodzi o takie postanowienia dotyczące takich czynności komornika, których podjęcie zmierza bezpośrednio do zakończenia postepowania egzekucyjnego w sprawie jako całości, a nie tylko jakiejś możliwej do wyodrębnienia fazy tego postępowania.

Wydane postanowienie dotyczy czynności komornika obejmujące wszczęcie postepowania egzekucyjnego oraz zajęcia wierzytelności. Sąd więc miał podstawy do odrzucenia wniesionego na nie zażalenia. Natomiast badanie okoliczności, czy dłużnik nie zachował terminu bez swoje winy nie należy do kognicji Sądu Okręgowego rozpoznającego zażalenia na odrzucenie skargi.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało zgodnie z art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzec jak w sentencji.