Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 15 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt

Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras – spr.

S.S.O. Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku T. Ż.

z udziałem A. S., M. J., W. J., R. J. i Miasta K.

o dział spadku i zniesienie współwłasności

w przedmiocie zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 21 listopada 2013 r., sygn. akt I Ns 1086/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 listopada 2013 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu odrzucił zażalenie wnioskodawczyni T. Ż. na zarządzenie Przewodniczącego Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 23 października 2013 r. o zwrocie wniosku o dział spadku i zniesienie współwłasności.

Uzasadniając rozstrzygnięcie Sąd Rejonowy wskazał, że wnioskodawczyni nie zachowała terminu do wniesienia przedmiotowego środka odwoławczego, co implikowało Sąd do jego odrzucenia na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Od powyższego postanowienia wnioskodawczyni wniosła zażalenie podnosząc, że odrzucenie zażalenia nastąpiło z uwagi na nieterminowe uiszczenie przez wnioskodawczynię opłaty od wniosku. Skarżąca wskazała, że nieuiszczenie przedmiotowej opłaty w terminie było wynikiem jej trudnej sytuacji materialnej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew twierdzeniom skarżącej, odrzucenie zażalenia wnioskodawczyni na zarządzenie o zwrocie wniosku o dział spadku i zniesienie współwłasności nastąpiło na skutek niezachowania ustawowego terminu do jego wniesienia, a nie w wyniku nieuiszczenia w terminie opłaty od wniosku, co stanowiło podstawę wydania zarządzenia z dnia 23 października 2013 r. o zwrocie przedmiotowego wniosku.

Jak zasadnie wskazał Sąd Rejonowy, termin do wniesienia zażalenia na przedmiotowe zarządzenie o zwrocie wniosku wynosił tydzień od jego doręczenia, co wynika z dyspozycji przepisu art. 394 § 2 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c.

W niniejszej sprawie przedmiotowe zarządzenie zostało doręczone skarżącej w dniu 7 listopada 2013 r., co wnika z potwierdzenia odbioru na karcie 22, a zatem termin do zaskarżenia tego zarządzenia upłynął w dniu 14 listopada 2013 r. Tymczasem wnioskodawczyni wniosła zażalenie na to zarządzenie w dopiero w dniu 15 listopada 2013 r., a zatem już po upływie terminu do jego zaskarżenia.

W tym stanie rzeczy Sąd I instancji zasadnie odrzucił przedmiotowe zażalenie na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

Mając na uwadze powyższe, należało - na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. - orzec jak w sentencji.