Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 10 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Marian Raszewski

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi J. G. i E. G.

na czynność komornika w sprawie egzekucyjnej prowadzonej pod sygn. (...)

w przedmiocie wniosku dłużników o ustanowienie pełnomocnika z urzędu

w przedmiocie zażalenia dłużników J. G. i E. G.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Jarocinie

z dnia 2 grudnia 2014 r., sygn. akt I Co 768/13

postanawia:

oddalić zażalenie

Sygn. akt II Cz 72/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Jarocinie oddalił wniosek J. G. i E. G. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu celem wystąpienia do Sądu Najwyższego.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wnieśli dłużnicy domagając się jego zmiany, poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu celem wystąpienia do Sądu Najwyższego na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. Skarżący wskazali, iż wbrew twierdzeniom Sądu Rejonowego nie domagali się ustanowienia pełnomocnika z urzędu celem wniesienia skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak zasadnie wskazał Sąd Rejonowy orzeczenie oddalające skargę na czynność komornika w sprawie egzekucyjnej prowadzonej pod sygn. akt (...) jest prawomocne a co za tym idzie nie służy od niego żaden środek zaskarżenia, w tym w szczególności mogący zostać skierowany do Sądu Najwyższego.

W tym miejscu zauważenia wymaga, iż przepisy kodeksu postępowania cywilnego, który ma zastosowanie w niniejszej sprawie, przewidują możliwość wystąpienia do Sądu Najwyższego jedynie ze skargą kasacyjną (art. 398 ¹ – 398 ²¹ k.p.c.) lub zażaleniem (art. 394 ¹ k.p.c.). W niniejszej sprawie żaden z tych środków skarżącym nie przysługuje, gdyż sprawy w przedmiocie skargi na czynność komornika nie znajdują się w katalogach orzeczeń mogących zostać zaskarżonymi do Sądu Najwyższego zawartymi we wspomnianych przepisach Kodeksu postępowania cywilnego.

Zauważenia nadto wymaga, że ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. wskazywana przez skarżących w zażaleniu i wnioskach stanowi ustawę nowelizującą Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2005 r., Nr 13, poz. 98) a zatem została już uwzględniona w obecnie obowiązujących przepisach, na które powołał się Sąd Rejonowy w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia.

Z uwagi na powyższe w niniejszej sprawie nie zostały spełnione przesłanki do ustanowienia pełnomocnika z urzędu a Sąd Rejonowy orzekł zgodnie z art. 117 § 5 k.p.c.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji postanowienia.