Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 17 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO. Wojciech Vogt

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela N. M.

z udziałem dłużnika J. M.

w przedmiocie egzekucji z nieruchomości

na skutek zażalenia dłużnika J. M.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Jarocinie z dnia 9 grudnia 2014 r., sygn. akt I Co 1193/14

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie i zwolnic dłużnika od opłaty od skargi

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Jarocinie oddalił wniosek dłużnika J. M. o zwolnienie go od kosztów sądowych. Ustalił, że utrzymuje się on z renty chorobowej w wysokości 329 zł i posiada nieruchomości o wartości 2.000.000 zł. Nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z małoletnimi dziećmi i ich matką.

Zażalenie do tego rozstrzygnięcia złożył dłużnik wskazując, że nie posiada środków na pokrycie opłaty do skargi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione.

Dłużnik otrzymuje niewielką rentę chorobową w wysokości 329 zł miesięcznie. Posiada zadłużenia z powodu niepłacenia alimentów i już poważne zadłużenie z tytułu niespłacania kredytów. W związku z tym nastąpiło zajęcie jego nieruchomości, które posiadają wartość około 2.000.000 zł. .

Zasadą jest, że konieczność spłacania zadłużenia nie stanowi argumentu, który decydowałby o zwolnieniu od kosztów sądowych, ponieważ konieczność spłaty zadłużenia nie może wyprzedzać obowiązku zapłaty kosztów. Inaczej jest jednak w sytuacji, która ma miejsce w niniejszej sprawie. Dłużnik bowiem nie spłaca swoich długów, nieruchomości, które posiadają realną wartość są zajęte, a bieżące dochody dłużnika są tak niskie, że nie mogą zaspokoić jego elementarnych potrzeb. Zdaniem więc Sądu Okręgowego dłużnik – mimo tego, że wysokość opłaty od skargi jest niemal symboliczna - zasługuje na zwolnienie od obowiązku jej uiszczenia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzec jak w sentencji.