Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 26 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku Bank (...) S.A.

przeciwko dłużnikowi (...) Sp. z o.o. z/s w P.

skarga na czynność komornika

na skutek zażalenia dłużnika

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 22 grudnia 2014r. sygn. akt I Co 4068/14

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 32/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 22 grudnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek dłużnika Przedsiębiorstwa Budowlanego Usługowo – (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. ze skargi na czynność komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu w postępowaniu egzekucyjnym w sprawie o sygn. akt. KM 6568/14 – w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych.

Według ustaleń Sądu Rejonowego dłużnik nie wykazał, że nie ma dostatecznych środków na ponoszenie kosztów sądowych ograniczając się jedynie do złożenia oświadczenia w tej kwestii.

W zażaleniu dłużnik wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zwolnienie od kosztów sądowych.

Oddalając zażalenie dłużnika Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Nie można podzielić zarzutu skarżącego, jakoby oddalenie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych było bezzasadne z powodu niewykazania niemożności ich poniesienia. Jak stanowi art. 103 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j. t. Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 ze zm.) warunkiem koniecznym do przyznania zwolnienia od kosztów sądowych osobie prawnej jest wykazanie przez nią, że nie ma ona dostatecznych środków na ich uiszczenie. Oznacza to, że nie są wystarczające same twierdzenia wnioskodawcy dotyczące jego sytuacji materialnej, lecz konieczne jest wykazanie tych twierdzeń w sposób wskazany przez sąd. W wykonaniu tego zobowiązania wnioskodawca przedłożył m.in. bilans sporządzony na dzień 31 grudnia 2013 r., rachunek zysków i strat sporządzony za okres 1 stycznia 2013 r. – 31 grudnia 2013 r. oraz zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu za rok 2013, z których to dokumentów wynika, iż w okresie tym, jak również w 2012 r., poniósł stratę finansową. Samo poniesienie straty nie jest jednak wystarczające do uznania niemożności poniesienia kosztów sądowych i to tak w niewielkiej kwocie jak 30,00 zł. Jak wynika bowiem z przedłożonych dokumentów, na dzień 31 grudnia 2013 r. skarżący posiadał środki trwałe w budowie w kwocie 5.812.321,41 zł, zapasy w kwocie 7.725.799,74 zł, należności krótkoterminowe w kwocie 3.707.096,61 zł oraz zrealizował inwestycje krótkoterminowe na kwotę 149.312,80 zł. Nadto przychód netto ze sprzedaży skarżącego w 2013 r. wyniósł 14.451.712,60 zł, a zysk z tej sprzedaży, po odjęciu kosztów działalności operacyjnej, wyniósł 494.924,74 zł. Dodatkowo zysk z działalności operacyjnej wyniósł 376.845,25 zł. Strata z działalności gospodarczej została wygenerowana jedynie poprzez koszty finansowe w postaci odsetek od zobowiązań pieniężnych.

Powyższe wskazuje, że wbrew twierdzeniom skarżącego, wnioskodawca posiada lub też jest w stanie wygenerować środki finansowe na uiszczenie kosztów sądowych w tak niewielkiej wysokości, co wynika z faktu, że nadal prowadzi działalność gospodarczą na dużą skalę, która generuje wysoki przychód. Obciążenia wnioskodawcy z tytułu zobowiązań wobec instytucji kredytowych nie mogą wyprzedzać zobowiązań publicznoprawnych. Należy podkreślić, iż wnioskodawca nie wykazał swoich twierdzeń, iż nie ma dostępu do tych środków, jak również tego, że wszystkie składniki jego majątku zostały zajęte w toku egzekucji komorniczych, które – jak sam przyznał – są prowadzone jedynie w zakresie kwoty 700 tys. zł. Z przedłożonych przez skarżącego dokumentów wynika jedynie to, że dłużnikowi odebrano - w wykonaniu zabezpieczenia w sprawie prowadzonej przez Komornika Sądowego w K. J. K. pod sygnaturą Km 1806/14 - dziesięć pojazdów mechanicznych razem z naczepą i przyczepą ciężarową, a nadto to, że w siedzibie dłużnika były dokonywane czynności komornicze w postaci zajęcia sprzętu komputerowego.

Tym samym należy uznać, że wnioskodawca nie dopełnił wystarczających czynności, aby uprawdopodobnić okoliczności, na których oparł swój wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.

W tym stanie rzeczy oddalenie przedmiotowego wniosku znalazło całkowite uzasadnienie.

Podkreślić nadto trzeba, że w postępowaniu o zwolnienie od kosztów nie można rozstrzygnąć wniosku o zawieszenie postępowania egzekucyjnego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

Dnia 26 stycznia 2015 roku