Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 837/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Brzesku z 2017-12-15

Sygn. akt: I C 837/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Agata Gawłowska-Sobusiak

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Anna Warchał

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2017r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w W.

przeciwko A. Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. Ł. na rzecz strony powodowej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w W. kwotę 19,96 zł (dziewiętnaście złotych 96/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 4 sierpnia 2016r. do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  zasądza od strony powodowej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w W. na rzecz pozwanego A. Ł. kwotę 82,00 zł (osiemdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia

SR Agata Gawłowska - Sobusiak

Sygn. akt I C 837/17

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 15 grudnia 2017 r.

Strona powodowa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w W. domagała się zasądzenia od pozwanego A. Ł. kwoty 111, 30 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu tj. 4 sierpnia 2016 r do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając pozew strona powodowa podniosła, że w dniu 24 grudnia 2012 r pozwany zawarł z firmą (...) Spółka Akcyjna umowę o świadczenie usług w zakresie dostarczania programów telewizyjnych i/lub radiowych oraz udostępnienia urządzenia dekodującego. Pozwany nie wywiązał się ze zobowiązań wynikających z umowy, regulaminu świadczenia usług oraz regulaminu promocji. W związku z tym powstało zadłużenie, a to:

- kwota 49, 90 zł wynikająca z faktury (...),

- kwota 6, 00 zł stanowiąca skapitalizowane odsetki od w/w kwoty za okres od dnia 28 listopada 2014r do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, tj. do dnia 3 sierpnia 2016 r,

- kwota 49, 90 zł wynikająca z faktury (...),

- kwota 5, 50 zł stanowiąca skapitalizowane odsetki od w/w kwoty za okres od dnia 28 grudnia 2014 r do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, tj. do dnia 3 sierpnia 2016 r.

Następnie w dniu 14 grudnia 2015 r firma (...) S.A. przeniosła wyżej opisane wierzytelności na rzecz strony powdowiej na podstawie umowy cesji. Pozwany został zawiadomiony o przelewie i wezwany do zapłaty, ale bez rezultatu.

Wobec powyższego wniesienie pozwu było uzasadnione i konieczne.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny dnia 12 grudnia 2016 r wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził kwoty dochodzone pozwem wraz z odsetkami i kosztami procesu.

Pozwany A. Ł. złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

Uzasadniając sprzeciw pozwany zarzucił, że należność w kwocie 49, 90 zł wynikającą z faktury (...) uregulował dnia 4 grudnia 2014 r, na dowód czego przedłożył potwierdzenie przelewu. Z kolei faktura (...) opiewająca także na kwotę 49, 90 zł została wystawiona wadliwie, albowiem obejmowała należność za okres do dnia 11 stycznia 2015 r, a umowa została zawarta na okres do dnia 24 grudnia 2014 r. Pozwany podkreślił, że o powyższym informowała zarówno firmę (...) S.A., jak i stronę powodową, oczekując wyjaśnienia sprawy i korektę ostatniej faktury, ale bez rezultatu.

Ustosunkowując się do sprzeciwu, strona powodowa podniosła, że umowa nie została zawarta na 24 miesiące, ale 24 okresy rozliczeniowe i obowiązywała do dnia 11 stycznia 2015 r. Nadto podniosła, że wpłata w kwocie 49, 90 zł została zaliczona na poczet należności wynikającej z innej, wcześniejszej faktury.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny, przy uwzględnieniu okoliczności bezspornych:

Pozwany w dniu 24 grudnia 2012 r zawarł z firmą (...) S.A. umowę o świadczenie usług w zakresie dostarczania programów telewizyjnych i/lub radiowych oraz udostępnienia urządzenia dekodującego.

Umowa została zawarta na czas oznaczony 24 miesiące („okres podstawowy w miesiącach – 24”), przy czym ulegała przedłużeniu na kolejne 12 miesięcy, jeżeli odpowiednim terminie nie zostałaby wypowiedziana.

Opłata abonamentowa i za pakiet za okres jednego miesiąca wynosiła 49, 90 zł.

Dowód:

- umowa o świadczenie usług z dnia 24 grudnia 2012 r wraz z załącznikami – k. 22-27.

Firma (...) S.A. w dniu 13 listopada 2014 r wystawiła fakturę (...) obejmującą opłatę abonamentową za okres od dnia 12 października 2014 r do dnia 11 grudnia 2014 r w kwocie 49, 90 zł płatną do dnia 27 listopada 2014 r.

Dowód:

- faktura (...) – k. 29, 115,

- zestawienie – k. 30, 116,

- przelew – k. 31.

Pozwany w dniu 4 grudnia 2014 r uregulował w/w kwotę 49, 90 zł, na przelewie zaznaczając, iż wpłata dotyczy faktury (...).

Dowód:

- potwierdzenie przelewu – k. 9, 114, 117-118.

Zgodnie z warunkami, umowa została rozwiązania z upływem 24 miesięcy, tj. dnia 24 grudnia 2014 r, a sprzęt dekodujący zwrócony.

Informacyjne słuchanie pozwanego.

Mimo powyższego firma (...) S.A. w dniu 13 grudnia 2014 r wystawiła fakturę (...) obejmującą opłatę abonamentową za okres od dnia 12 grudnia 2014 r do dnia 11 stycznia 2015 r w kwocie 49, 90 zł płatną do dnia 27 grudnia 2014 r.

Dowód:

- faktura (...) – k. 33,

- zestawienie – k. 34,

- przelew – k. 35.

Firma (...) S.A. w dniu 29 lipca 2015 r wystosowała do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty 99, 80 zł.

W odpowiedzi z dnia 10 sierpnia 2015 r pozwany poinformował, że faktura (...) została uregulowana. Pozwany wnosił także o korektę faktury (...), albowiem umowa została rozwiązana z dniem 24 grudnia 2014 r.

Dowód:

- podsumowanie konta – k. 28, 32, 115,

- pismo Biura (...) z dnia 29 lipca 2015 r – k. 7,

- pismo pozwanego z dnia 10 sierpnia 2015 r – k. 8.

Firma (...) S.A. w dniu 14 grudnia 2015 r zawarła ze stroną powodową umowę przelewu wierzytelności. Na podstawie tej umowy strona powodowa nabyła wierzytelności objęte fakturą (...) oraz fakturą (...).

Dowód:

- umowa przelewu wierzytelności z dnia 14 grudnia 2014 r wraz z załącznikami - k. 36-50.

Strona powodowa pismem z dnia 11 stycznia 2016 r poinformowała pozwanego o nabyciu wierzytelności i wezwała do zapłaty kwoty 108, 62 zł.

W odpowiedzi z dnia 22 marca 2016 r pozwany ponowienie poinformował, że faktura (...) została uregulowana, a faktura (...) winna zostać skorygowana, albowiem umowa została rozwiązana z dniem 24 grudnia 2014 r.

Dowód:

- zawiadomienie o sprzedaży wierzytelności z wezwaniem do zapłaty z dnia 11 stycznia 2016 r – k. 51,

- pismo pozwanego z dnia 22 marca 2016 r – k. 8.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dokumenty, których moc dowodowa nie była kwestionowana.

Sąd zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie strona powodowa domagała się zasądzenia od pozwanego kwoty 111, 30 zł z tytułu nieuregulowanych należności wynikających z umowy o świadczenie usług w zakresie dostarczania programów telewizyjnych i/lub radiowych oraz udostępnienia urządzenia dekodującego, jaką pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym strony powodowej, a które strona powodowa nabyła w drodze cesji.

Bezspornym w sprawie było, że pozwany zawarł z firmą (...) S.A. umowę o świadczenie usług w zakresie dostarczania programów telewizyjnych i/lub radiowych oraz udostępnienia urządzenia dekodującego oraz że wierzytelności wynikające z tej umowy były przedmiotem umowy przelewu pomiędzy firmą (...) S.A. a strona powodową.

Jak wynika z treści przywołanej umowy, umowa została zawarta na czas oznaczony 24 miesięcy, począwszy od dnia 24 grudnia 2012 r, czyli do dnia 24 grudnia 2014 r. Nie ma racji strona powodowa, że umowa została zawarta na 24 okresy rozliczeniowe. W umowie wyraźnie i jednoznacznie napisano: „czas trwania umowy – oznaczony”, „ okres podstawowy w miesiącach – 24”. Pozwany w odpowiednim czasie złożył wniosek o rozwiązanie umowy i nie uległa ona przedłużeniu.

Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, firma (...) S.A. wystawiła w dniu w dniu 13 listopada 2014 r fakturę (...) obejmującą opłatę abonamentową za okres od dnia 12 października 2014 r do dnia 11 grudnia 2014 r w kwocie 49, 90 zł płatną do dnia 27 listopada 2014 r. Pozwany uregulował w/w należność dnia 4 grudnia 2014 r, na co przedłożył potwierdzenie przelewu. Na wymienionym przelewie wyraźnie zaznaczono, że wpłata dotyczy faktury (...). Zatem wierzyciel, tj. firma (...) S.A. nie mogła tej wpłaty zaliczyć na inny dług. Art. 451 kc wyraźnie stanowi, że dłużnik mający względem tego samego wierzyciela kilka długów tego samego rodzaju może przy spełnieniu świadczenia wskazać, który dług chce zaspokoić. Dopiero w braku oświadczenia dłużnika, wierzyciel może spełnione świadczenie zaliczyć na poczet długu najdawniej wymagalnego.

Wobec powyższego Sąd uznał, że należność objęta fakturą (...) została zapłacona, a tym samym niezasadnie naliczono odsetki od dnia 28 listopada 2014 r do dnia 3 sierpnia 2016 r w kwocie 6, 00 zł. W tym zakresie powództwo oddalono.

Dalej jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, firma (...) S.A. wystawiła w dniu 13 grudnia 2014 r fakturę (...)obejmującą opłatę abonamentową za okres od dnia 12 grudnia 2014 r do dnia 11 stycznia 2015 r w kwocie 49, 90 zł płatną do dnia 27 grudnia 2014 r. Firma (...) S.A. była uprawniona do naliczenia opłaty abonamentowej tylko do dnia 24 grudnia 2014r, albowiem z tym dniem umowa została rozwiązana. Jeżeli przyjmiemy, że miesiąc to 30 dni, a okres od 12 do 24 grudnia 2014 r obejmował 12 dni, to pozwany winien uiścił opłatę abonamentową stosunkowo do tego okresu, czyli kwotę 19, 96 zł (opłata za 30 dni wynosiła 49, 90 zł tj. 100 %, opłata za 12 dni tj. 40% czyli 19, 96 zł).

Wobec powyższego Sąd uznał, że należność objęta fakturą (...) pozwany winien zapłacić częściowo, a to kwotę 19, 96 zł, a tym samym niezasadnie naliczono odsetki od kwoty 49, 90 zł od dnia 28 grudnia 2014 r do dnia 3 sierpnia 2016 r w kwocie 5, 50 zł. Zatem zasądzono kwotę 19, 96 zł, oddalając powództwo w pozostałej części.

Strona powodowa nie wykazała konkretnej kwoty skapitalizowanych odsetek od kwoty 49, 90 zł za okres od dnia 27 listopada 2014 r do dnia 4 grudnia 2014 r, jak i od kwoty 19, 96 zł za okres od dnia 28 grudnia do dnia 3 sierpnia 2016, w tym zakresie powództwo oddalono w oparciu o art. 6 kc.

W tym stanie rzeczy na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w pkt I i II sentencji.

O kosztach orzeczono w pkt III sentencji, zgodnie z art. 100 kpc.

Pozwany wygrał proces w ≈ 82%. Na poniesione przez niego koszty złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika 120, 00 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17, 00 zł – łącznie 137, 00 zł, z czego winien otrzymać 82%, czyli kwotę ≈ 113, 00 zł.

Strona powodowa wygrała proces w ≈ 18%. Na poniesione przez nią koszty złożyły się: opłata sądowa od pozwu 30, 00 zł, opłata manipulacyjna 0, 38 zł, wynagrodzenie pełnomocnika 120, 00 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17, 00 zł – łącznie 167, 38 zł, z czego winna otrzymać 18%, czyli kwotę ≈ 31, 00 zł.

Po wzajemnej kompensacji kosztów, zasądzono od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 82, 00 zł (113, 00 zł – 31, 00 zł = 82, 00 zł).

SSR Agata Gawłowska-Sobusiak

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Czyżycka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Brzesku
Osoba, która wytworzyła informację:  Agata Gawłowska-Sobusiak
Data wytworzenia informacji: