Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący:SSO Natalia Lipińska

Protokolant: st.sekr.sądowy Jolanta Stawarz

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2013 r. w Tarnowie na rozprawie

odwołania D. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 6 września 2012 r. nr (...)

w sprawie D. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się D. C. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 października 2012 r. na okres lat 2 /dwóch/

Sygn. akt IV U 1155/12

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 19 kwietnia 2013 r.

Decyzją z dnia 6 września 2012 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), wstrzymał D. C. wypłatę renty z tytułu niezdolności do pracy od
1 października 2012 r., tj. od najbliższego terminu płatności świadczenia, ponieważ Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 31 lipca 2012 r. uznała, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji D. C. domagała się jej zmiany i przyznania wypłaty renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołująca podniosła, że
z uwagi na liczne choroby i towarzyszące im powikłania wielokrotnie była hospitalizowana,
a stan jej zdrowia nie ulega poprawie.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, podniósł, że odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności, które miałyby wpływ na zmianę orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS.

Bezsporne w niniejszej sprawie było, że D. C., urodziła się(...)
(...)., z zawodu jest pielęgniarką, ostatnio zaś, tj. w okresie pobierania renty, pracowała
w wymiarze ½ etatu jako rejestratorka- pielęgniarka w (...) Centrum Specjalistycznym (...) w T..

Od 20 sierpnia 1989 r. ubezpieczona była uprawniona do renty według III grupy inwalidów, od 1 stycznia 1991 r. do renty według II grupy inwalidów, od 1 lipca 1998 r. do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, zaś od 1 sierpnia 2001 r. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, wypłacanej jej do końca września 2012 r.

Zaskarżoną decyzją z dnia 6 września 2012 r. ZUS Oddział w T. wstrzymał D. C. wypłatę renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 października 2012 r., tj. od najbliższego terminu płatności świadczenia, ponieważ Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu
z dnia 31 lipca 2012 r. uznała, że ubezpieczona nie jest osobą niezdolną do pracy.

(okoliczności bezsporne)

Nadto Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Lekarz Orzecznik ZUS w opinii lekarskiej z dnia 31 maja 2012 r. stwierdził u wnioskodawczyni:

-

astmę oskrzelową przewlekłą średniociężką,

-

zaburzenia wentylacji typu obturacyjnego średniego i dużego stopnia,

-

przewlekły alergiczny nieżyt nosa,

-

nawrotowe polipy nosa.

W konsekwencji, Lekarz Orzecznik ZUS uznał, że wnioskodawczyni z uwagi na ciężką astmę oskrzelową jest nadal osobą częściowo niezdolną do pracy na okres do maja 2014 r. Na tej podstawie, decyzją z dnia 21 czerwca 2012 r. ZUS Oddział w T. przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres do 31 maja 2014 r.

Orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 31 maja 2012 r. budziło wątpliwości co do ustalonego u badanej stopnia niezdolności do pracy, jak również ze względu na fakt kontynuowania przez ubezpieczoną pracy zarobkowej na stanowisku pielęgniarki, w związku
z czym sprawa poddana została kontroli w trybie nadzoru na podstawie art. 14 ust. 4 i 5 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS w związku z § 12 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania
o niezdolności do pracy i przekazana do ponownego rozpoznania przez Komisję Lekarską ZUS na podstawie art. 14 ust. 5 pkt 3 powołanej ustawy.

Komisja Lekarska w orzeczeniu z dnia 31 lipca 2012 r. rozpoznała u badanej:

-

astmę oskrzelową o przebiegu łagodnym z zaburzeniami wentylacji umiarkowanego stopnia- zaostrzenia w czasie infekcji,

-

przewlekły alergiczny nieżyt nosa,

-

nadciśnienie tętnicze ustabilizowane w okresie wydolności krążenia,

-

zespół Raynauda.

W konsekwencji, Komisja Lekarska ZUS uznała, że odwołująca nie jest niezdolna do pracy.

Orzeczenie to legło u podstaw wydania zaskarżonej decyzji.

dowód:

-

orzeczenie Lekarza Orzecznika z dnia 31.05.2012 r.- k. 161 cz. I akt ZUS,

-

orzeczenia Komisji Lekarskiej z dnia 31.07.2012 r.- k. 166-167 cz. I akt ZUS,

-

decyzje ZUS z dnia: 21.06.2012 r. i 06.09.2012 r.- k. 525, 533 cz. II akt ZUS,

W celu stwierdzenia czy i w jakim stopniu odwołująca jest niezdolna do pracy, czy istniejąca poprzednio częściowa niezdolność do pracy ustała oraz czy nastąpiła poprawa jej stanu zdrowia i na czym polega, jak również kiedy powstała niezdolność do pracy, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych: lek. med. E. W. specjalisty chorób wewnętrznych, lek. med. P. M.- specjalisty kardiologa i lek. med. K. L.- specjalisty chorób płuc.

W opinii sądowo- lekarskiej z dnia 4 grudnia 2012 r. biegli sądowi z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii stwierdzili u odwołującej:

-

astmę oskrzelową przewlekłą,

-

przewlekły alergiczny nieżyt nosa,

-

nadciśnienie tętnicze wyrównane z wydolnym układem krążenia,

-

zespół Raynauda,

-

nerwicę.

W oparciu o przeprowadzone badanie oraz wyniki badań specjalistycznych uznali, że odwołująca nie jest niezdolna do pracy z powodu zdiagnozowanego u niej nadciśnienia tętniczego, zespołu Raynauda i nerwicy.

W uzasadnieniu opinii podali, że odwołująca pozostaje w stałym leczeniem w poradni kardiologicznej z powodu arytmii i nadciśnienia tętniczego. Jest wydolna krążeniowo i nie ma arytmii. Nad sercem nie stwierdzono u niej patologicznych zmian osłuchowych. Pacjentka jest też sprawna ruchowo, a stan jej zdrowia psychicznego nie uzasadnia niezdolności do pracy.

dowód:

-

opinia sądowo- lekarska z dnia 04.12.2012 r.- k. 10-12,

W opinii sądowo- lekarskiej z dnia 14 marca 2013 r. biegły sądowy specjalista chorób płuc rozpoznał u odwołującej:

-

astmę oskrzelową atopową z upośledzeniem wentylacji typu obturacyjnego średniego stopnia,

-

przewlekły alergiczny katar,

-

sterydoterapię przewlekłą,

-

nadciśnienie tętnicze II stopnia,

-

kamicę nerkową prawostronną,

-

zaburzenia nerwicowe nieuporczywe depresyjno- lękowe,

-

stan po cholecystektomii w 1985 r.

W oparciu o przeprowadzone badanie oraz wyniki badań specjalistycznych biegły uznał, że odwołująca z powodu duszności i szybkiej męczliwości jest osobą częściowo niezdolną do pracy od 1 października 2012 r. na okres lat dwóch.

W uzasadnieniu opinii podał, że badana od 20 lat choruje na astmę oskrzelową. Pomimo systematycznego leczenia i wielokrotnych hospitalizacji nie uzyskano poprawy jej stanu zdrowia. Pacjentka systematycznie zażywa leki. Okresowo poddawana jest sterydoterapii. Utrzymują się u niej objawy obturacji średniego stopnia.

dowód:

-

opinia sądowo- lekarska z dnia 14.03.2013 r.- k. 17-19,

Sąd, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, podzielił wnioski płynące
z opinii biegłych sądowych specjalisty chorób wewnętrznych i kardiologa z dnia 4 grudnia 2012 r. oraz specjalisty chorób płuc z dnia 14 marca 2013 r., albowiem opinie te sporządzone zostały w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonej oraz bardzo szczegółowej i wszechstronnej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, przy czym biegli legitymowali się fachową wiedzą oraz odpowiednim doświadczeniem zawodowym. W ocenie Sądu, dokonana przez biegłych diagnoza schorzeń występujących u wnioskodawczyni jest prawidłowa, zaś wnioski płynące
z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonego badania, co czyni opinie wewnętrznie spójne, logiczne i kompletne. Opinie w sposób jednoznaczny i przejrzysty obrazują stan zdrowia ubezpieczonej
i w oparciu o aktualne wskazania wiedzy medycznej kategorycznie rozstrzygają kwestię wpływu stwierdzonych u niej schorzeń na zdolność do pracy. Z tych też powodów, Sąd
w pełni podzielił wnioski wynikające z opinii sądowo- lekarskiej z dnia 4 grudnia 2012 r. o braku u badanej niezdolności do pracy z uwagi na nadciśnienie tętnicze zespół Raynauda
i nerwicę oraz wnioski opinii z dnia 14 marca 2013 r. odnośnie okresowej częściowej niezdolności ubezpieczonej do pracy zarobkowej.

Żadna ze stron postępowania opinii tych nie kwestionowała.

Uwzględniając powyższe, na podstawie tych właśnie opinii, ocenionych pozytywnie, zgodnie z kryteriami zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłych, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w nich wniosków, Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Pozostałe okoliczności sprawy Sąd uznał za bezsporne, gdyż nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony, zaś dokumenty przedstawione na ich stwierdzenie zostały uznane przez Sąd za wiarygodne.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie od decyzji ZUS Oddział w T. z dnia 6 września 2012 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub
z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Stosownie zaś do treści art. 57 tej ustawy, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

W myśl dyspozycji ust. 2 powołanego artykułu, całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast stosownie do ust. 3, częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Równocześnie w myśl art. 13 ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania tej zdolności uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak również możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możliwość przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy.

Jak wynika z wydanej w niniejszej sprawie opinii biegłego sądowego specjalisty chorób płuc, odwołująca, pomimo stwierdzonych u niej schorzeń w postaci astmy oskrzelowej atopowej z upośledzeniem wentylacji typu obturacyjnego średniego stopnia, przewlekłego alergicznego kataru i sterydoterapii przewlekłej oraz występujących objawów
w postaci duszności i szybkiej męczliwości, jest osobą częściowo niezdolną do pracy od
1 października 2012 r. na okres lat dwóch.

Skoro więc zaskarżona przez D. C. decyzja (...) Oddział w T. była niezasadna, należało uwzględnić jej odwołanie, przyjmując jako podstawę prawną takiego rozstrzygnięcia art. 57 ust. 1 i art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Tym samym, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 października 2012 r. na okres lat dwóch.

SSO Natalia Lipińska

(...)

-

(...)

-

(...)

-

(...)

(...)