Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2018 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Natalia Lipińska

Protokolant: sekr. sądowy Anna Dorecka

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2018 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania J. K.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. (...)

z dnia 3 kwietnia 2018 roku nr (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. (...)

o wypłatę części uzupełniającej świadczenia emerytalnego

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 368/18

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 20 września 2018 r.

Decyzją z dnia 3 kwietnia 2018 r., nr (...)/20, Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowa w T., na podstawie art. 28 ustawy
z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2017 r.,
poz. 2336 ze zm.), załatwiając wniosek z dnia 10 stycznia 2018 r., odmówił J. K. przyznania prawa do wypłaty części uzupełniającej emerytury, ponieważ po przekazaniu działek nr (...) pod projektowaną inwestycję drogową, ubezpieczony jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny.

Decyzja ta została zaskarżona przez J. K. odwołaniem. W odwołaniu ubezpieczony domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania mu prawa do wypłaty części uzupełniającej emerytury w 75%. W uzasadnieniu odwołujący powołał się na przepis art. 28 ust. 7 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Jak wskazał, z obowiązujących regulacji nie wynika, aby po zmianach związanych z wywłaszczeniem czy wykupem ziemi, rolnik powinien posiadać mniej niż 1 ha użytków, że móc pobierać emeryturę w części uzupełniającej. Jednocześnie przyznał, że od 1983 r. wraz z żoną prowadzi gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni 2,1424 ha, co daje 2,3587 ha przeliczeniowego. Jak podał,
w 2014 r. tereny te zostały objęte planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczone na budownictwo mieszkaniowe, usługowe i drogi, w tym drogę wojewódzką nr (...). Wojewoda (...) wszczął postępowanie administracyjne w sprawie zezwolenia
na realizację inwestycji drogowej, której konsekwencją będą wywłaszczenia obejmujące również jego grunty. Odwołujący podkreślił, że w związku z planowaną budową drogi nr (...) nie będzie miał możliwości prowadzenia działalności rolniczej na dotychczasowym areale.
W piśmie procesowym z dnia 12 czerwca 2018 r. (data prezentaty: 13 czerwca 2018 r.) odwołujący podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie (k. 11-14).

W odpowiedzi na odwołanie Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. (...) wniosła o jego oddalenie. W uzasadnieniu podała, że odwołujący wraz z małżonką jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny i przeliczeniowy. Faktu tego ubezpieczony nie kwestionuje. Odwołujący przyznał też, że w gospodarstwie rolnym nadal prowadzi działalność sadowniczą. Ubezpieczony
nie zaprzestał więc prowadzenia działalności rolniczej, co zostało potwierdzone wydrukami
z systemu teleinformatycznego (...). Wynika z nich, że małżonka odwołującego M. K. jest zarejestrowana jako producent i od 2004 r. corocznie składa wnioski o dopłaty obszarowe. Wniosek taki złożyła również na 2018 r. Kasa podkreśliła też, że grunty, które
w przyszłości mają stać się własnością Skarbu Państwa stanowią znikomą część gospodarstwa ubezpieczonego i ich wywłaszczenie nie będzie miało wpływu na zmianę decyzji
o zawieszeniu części uzupełniającej świadczenia emerytalnego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący J. K. podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników
od 1 stycznia 1984 r. do 31 grudnia 1988 r., od 1 stycznia 1990 r. do 26 lipca 2012 r.
i od 1 sierpnia 2013 r. do 30 października 2017 r.

dowód:

-

zaświadczenia KRUS P. Terenowej w T. z dnia: 24.10.2017 r., 20.11.2017 r. i 08.12.2017 r.- k. 68-71, 89-92 akt KRUS,

Odwołujący wraz z żoną M. K. są współwłaścicielami gospodarstwa rolnego
o powierzchni 2,14 ha fizycznych, co stanowi 2,36 ha przeliczeniowego. Gospodarstwo
to stanowią działki (...), położone w T.- S., (...) oraz działka (...), położona w T.- S., obręb(...). Odwołujący zawarł związek małżeński w(...). M. K. w drodze umowy darowizny nabyła od rodziców grunty rolne, na których odwołujący prowadzi gospodarstwo rolne. Jest to działalność sadownicza. Część gospodarstwa o powierzchni 1,61 ha leży między ul. (...) (...), (...). Pozostała zaś część o powierzchni 0.58 ha zlokalizowana jest przy ul. (...), (...).

dowód:

-

odpis z księgi wieczystej Numer (...).216- k. 17 akt KRUS,

-

zeznania odwołującego J. K.- 00:13:42,

Decyzją z dnia 26 lipca 2012 r. przyznano odwołującemu rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy na okres od 6 czerwca 2012 r. do 31 lipca 2013 r. Część uzupełniająca świadczenia podlegała zawieszeniu w 50% z powodu prowadzenia przez ubezpieczonego działalności rolniczej. Z uwagi na to, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS z dnia
24 września 2013 r. nie uznano odwołującego za całkowicie niezdolnego do pracy
w gospodarstwie rolnym, decyzją z dnia 30 września 2013 r. odmówiono mu przyznania prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy. Wyrokiem z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. akt IV U 1736/13, Sąd Okręgowy w Tarnowie oddalił odwołanie ubezpieczonego
od decyzji z dnia 30 września 2013 r.

dowód:

-

decyzje KRUS z dnia: 26.07.2012 r. i 30.09.2013 r.- k. 36-37, 56 akt KRUS,

-

wyrok SO w Tarnowie z dnia 09.06.2014 r., sygn. akt IV U 1736/13- k. 62 akt KRUS,

Decyzją z dnia 7 listopada 2017 r. przyznano odwołującemu emeryturę rolniczą
od dnia 1 października 2017 r. w części składkowej, zaś część uzupełniająca świadczenia została w 100% zawieszenia z powodu prowadzenia przez niego działalności rolniczej.

dowód:

-

decyzja z dnia 07.11.2017 r.- k. 76-78 akt KRUS,

Na wniosek inwestora – Prezydenta Miasta T., w dniu 9 maja 2018 r. została wydana decyzja Wojewody (...) Nr (...) o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej: „(...) ulicy (...), drogi wojewódzkiej nr (...) – (...)poprzez budowę ronda w miejscu istniejącego skrzyżowania ulic (...)
i al. (...), rozbudowę ulicy (...), budowę ronda w miejscu istniejącego skrzyżowania ulic (...) z przebudową skrzyżowania
ul. (...) z linią kolejową (...) T. – S. w ramach inwestycji: (...) ulic (...) w T.”, której nadany został rygor natychmiastowej wykonalności. Rozpoczęcie prac w ramach realizacji inwestycji drogowej jest przewidziane na III kwartał 2018 r. Działka będąca własnością odwołującego (...), (...) nie wchodzi w zakres planowanej inwestycji. Dotyczy
to również całego (...). Działki o numerach (...), (...), zgodnie
z opracowanym projektem budowlanym ulegną poddziałowi na działki o nr (...), (...). Działki nr (...), (...) staną się własnością Skarbu Państwa dopiero
po uzyskaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Z planowanego podziału działek wynika, że będzie to dotyczyło działek o powierzchni 0,0407 ha (działka (...)) i 0,0475 ha (działka (...)). Od decyzji Wojewody (...) Nr (...) z dnia
9 maja 2018 r. odwołujący nie nosił odwołania do Ministra Inwestycji i (...).

dowód:

-

pismo Zarządu Dróg i (...) w T. z dnia 26 marca 2018 r.-
k. 117 akt KRUS,

-

zawiadomienie Wojewody (...) z dnia 11.05.2018 r. z załącznikiem- k. 15-17,

Na cele realizacji inwestycji budowlanej zostały przejęte powstałe w wyniku podziału 2 działki należące do odwołującego o łącznej powierzchni około 0,9 ha. Po wyłączeniu tych działek, odwołujący nadal użytkuje gospodarstwo rolne o powierzchni 1,52 ha, położone przy ul. (...). Ubezpieczony nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. W tym roku zajmował się cięciem zimowym drzewek, opryskami i koszeniem. Na działce rośnie około
3 tysięcy drzew, w tym jabłonie i orzechy włoskie. Sad ma ponad 500 metrów długości. Odwołujący oddaje jabłka z sadu do przetwórni.

dowód:

-

zeznania odwołującego J. K.- 00:17:04, 00:21:59-00:22:49, 00:26:14, 00:37:06,

Żona odwołującego M. K. jest zarejestrowana w (...) jako producent
i od 2004 r. corocznie składa wnioski o dopłaty obszarowe. Wniosek taki złożyła również
na 2018 r.

dowód:

-

wydruki z systemu teleinformatycznego (...),

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów i zeznania odwołującego.

Sąd pozytywie ocenił dowody z dokumentów, których autentyczność oraz wiarygodność, jak również poprawność materialna i formalna nie budziły wątpliwości, zaś ich treść i forma nie były kwestionowane przez strony postępowania. Brak było zatem jakichkolwiek podstaw, także takich, jakie należałoby uwzględnić z urzędu, aby dokumentom tym odmówić właściwego im znaczenia dowodowego.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom odwołującego J. K.. Zeznania
te zasługiwały na walor pełnej wiarygodności, gdyż były wewnętrznie spójne, logiczne,
a przy tym przekonujące w świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego. Znalazły również potwierdzenie w treści zgromadzonych w sprawie dokumentów, które legły u podstaw ustaleń faktycznych Sądu. Odwołujący przyznał w zeznaniach, że nadal wspólnie z żoną prowadzi
w gospodarstwie rolnym o powierzchni przekraczającej 1 hektar fizyczny i przeliczeniowy działalność sadowniczą.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie od decyzji z dnia 3 kwietnia 2018 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, nie zasługiwało na uwzględnienie.

Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadzała się do ustalenia, czy zasadnie Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego zaskarżoną decyzją odmówił J. K. przyznania prawa do wypłaty części uzupełniającej emerytury wskazując, że ubezpieczony pomimo przekazania działek nr (...) pod projektowaną inwestycję drogową nadal jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny.

Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2017 r., poz. 2336 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa
o rolniku- rozumie się przez to pełnoletnią osobę fizyczną, zamieszkującą i prowadzącą
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście i na własny rachunek, działalność rolniczą w pozostającym w jej posiadaniu gospodarstwie rolnym, w tym również w ramach grupy producentów rolnych, a także osobę, która przeznaczyła grunty prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego do zalesienia. Przez działalność rolniczą rozumie się natomiast działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej i rybnej (art. 6 pkt 3 ustawy).

Prowadzenie działalności rolniczej w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników oznacza prowadzenie na własny rachunek przez posiadacza gospodarstwa rolnego działalności zawodowej, związanej z tym gospodarstwem, stałej i osobistej oraz mającej charakter wykonywania pracy lub innych zwykłych czynności wiążących się z jego prowadzeniem (por. wyroki SN z dnia: 13 lipca 2011 r., I UK 33/11, LEX nr 1043981 i z dnia 29 września 2005 r., II UK 16/05, OSNP 2006/17-18/278).

Stosownie do treści art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, wypłata emerytury lub renty rolniczej z ubezpieczenia ulega częściowemu zawieszeniu na zasadach określonych w ust. 2-8, jeżeli emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą. Zgodnie zaś z treścią art. 28 ust. 4 powołanej ustawy, uznaje się, że emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on,
ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego,
nie uwzględniając: 1) gruntów wydzierżawionych, na podstawie umowy pisemnej zawartej
co najmniej na 10 lat i zgłoszonej do ewidencji gruntów i budynków, osobie niebędącej:
a) małżonkiem emeryta lub rencisty, b) jego zstępnym lub pasierbem, c) osobą pozostającą
z emerytem lub rencistą we wspólnym gospodarstwie domowym, d) małżonkiem osoby,
o której mowa w lit. b lub c; 2) gruntów trwale wyłączonych z produkcji rolniczej
na podstawie odrębnych przepisów, w tym zalesionych gruntów rolnych; 3) gruntów
i działów specjalnych należących do małżonka, z którym emeryt lub rencista zawarł związek małżeński po ustaleniu prawa do emerytury lub renty rolniczej z ubezpieczenia; 4) własności (udziału we współwłasności) nieustalonej odpowiednimi dokumentami urzędowymi, jeżeli grunty będące przedmiotem tej własności (współwłasności) nie znajdują się w posiadaniu rolnika lub jego małżonka.

Zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej ma znaczenie w zakresie wysokości otrzymywanych świadczeń. Część składkowa wypłacana jest w każdych okolicznościach,
zaś wypłata części uzupełniającej emerytury lub renty rolniczej ulega zawieszeniu
w przypadku prowadzenia działalności rolniczej.

Przepis art. 28 ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników należy interpretować w powiązaniu z art. 6 pkt 1 i 3 tej ustawy, w którym podmiotem ubezpieczenia nie jest właściciel lub posiadacz gospodarstwa rolnego, lecz wyłącznie osoba prowadząca działalność rolniczą w posiadanym gospodarstwie rolnym, a ponadto w zgodzie z art. 38 ust. 1 zawierającym domniemanie, iż właściciel gruntów zaliczonych do użytków rolnych lub zarejestrowany jako dzierżawca takich gruntów prowadzi na nich działalność rolniczą
(por. wyrok SN z dnia 10 stycznia 2007 r., III UK 121/06, LEX 948794; wyroki SA
w W.: z dnia 17 czerwca 2009 r., III AUa 255/09, Apel.-W-wa 2009/4/20, z dnia
27 listopada 2006 r., III AUa 728/06, OSA 2008/1/1 i z dnia 8 grudnia 2004 r., III AUa 598/04, OSA 2006/1/2). Jest to ustawowe domniemanie, które stanowi środek prawny
dla ustalenia, czy zachodzą ustawowe przesłanki świadczeń. Podkreślić należy, iż przesłanki te nie dotyczą własności gospodarstwa rolnego, ale zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej. Z kolei co to jest działalność rolnicza określa- na zasadzie definicji ustawowej-
art. 6 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym jest to działalność w zakresie produkcji roślinnej
lub zwierzęcej, w tym produkcji ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej, rybnej i leśnej.

Ustanowiona w powołanym wyżej przepisie zasada domniemania prawnego nie może być traktowana jako element definiujący prowadzenie działalności rolniczej. Nie jest to więc formuła zrównująca na potrzeby ustalania świadczeń sytuację własności gospodarstwa rolnego z sytuacją prowadzenia działalności rolniczej. Domniemanie to jest natomiast użytecznym narzędziem w praktyce ustalania przesłanek prawa do świadczeń w tym sensie, że ustalenie, iż wnoszący o ich przyznanie pozostaje nadal właścicielem gospodarstwa rolnego, wystarcza- na zasadzie omawianego domniemania- do ustalenia, że nadal prowadzi on działalność rolniczą.

Przy ustalaniu podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, ustawowe domniemanie, że właściciel gruntów zaliczanych do użytków rolnych prowadzi działalność rolniczą, może być obalone odpowiednimi dowodami (por. wyrok SN z dnia 30 listopada 2005 r., I UK 59/05, OSNP 2006/19-20/310).

Uzyskanie możliwości pobierania pełnego świadczenia może zależeć tylko (i zależy) od zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej, zatem właściciele gruntów innych niż wymienione w art. 28 ust. 4 pkt 1-7 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników mogą dowodzić, że nie są już rolnikami, gdyż nie prowadzą na nich działalności rolniczej
(por. wyroki SN: z dnia 6 października 2009 r., II UK 46/09, LEX nr 583814 i z dnia
10 stycznia 2007 r., III UK 121/06, LEX nr 948794).

Pomimo redakcji przepisu art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r.
o ubezpieczeniu społecznym rolników, orzecznictwo Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych odnośnie jego interpretacji jest więc od wielu lat jednolite. W uchwale z dnia
6 maja 2004 r., II UZP 5/04 (OSNP 2004/22/389) Sąd Najwyższy stwierdził, że wypłata części uzupełniającej świadczenia rolnika- gdyż w tej akurat sprawie rozpatrywał kwestię nie prawa do świadczenia, ale wypłaty części emerytury- który będąc właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego faktycznie nie prowadzi w nim działalności rolniczej
w rozumieniu art. 6 pkt 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników nie ulega zawieszeniu na podstawie art. 28 ust. 1 i 3 w związku z ust. 4 tej ustawy.

W tego typu sprawach należy zatem badać, czy rolnik faktycznie prowadzi działalność rolniczą, a nie tylko kwestie własności, czy posiadania gospodarstwa rolnego.

W tej sprawie odwołujący nie kwestionował, że nadal prowadzi działalność rolniczą na gruntach o powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny i przeliczeniowy. Ubezpieczony potwierdził, że na należących do niego gruntach prowadził i w dalszym ciągu prowadzi działalność sadowniczą. Słuchany w charakterze strony podał, że w tym roku zajmował się cięciem zimowym drzewek, opryskami i koszeniem. Podkreślił, że na jego działce rośnie około 3 tysięcy drzew, w tym jabłonie i orzechy włoskie, a sad ma ponad 500 metrów długości. Jak wskazał, jabłka z sadu oddaje do przetwórni. Odwołujący nie zaprzestał więc prowadzenia działalności rolniczej. Świadczy o tym również to, że jego żona jest zarejestrowana w ARiMR jako producent i od 2004 r. corocznie składa wnioski o dopłaty obszarowe. Wniosek taki złożyła również na 2018 r. Powierzchnia należących
do ubezpieczonego i użytkowanych gruntów, nawet po przekazaniu dwóch działek na cele wywłaszczeniowe, nadal przekracza 1 ha fizyczny i przeliczeniowy.

Skoro tak, należy stwierdzić, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy sądowej wyznacza decyzja organu rentowego, od której wniesiono odwołanie (art. 477 ⁹
i art. 477 ¹⁴ k.p.c.) i tylko w tym zakresie podlega ona kontroli sądu zarówno pod względem jej formalnej poprawności, jak i merytorycznej zasadności. Postępowanie sądowe zmierza
do kontroli prawidłowości lub zasadności zaskarżonej decyzji, a w związku z tym wykluczone jest rozstrzyganie przez sąd, niejako w zastępstwie organu rentowego, żądań zgłaszanych w toku postępowania odwoławczego, które nie były przedmiotem zaskarżonej decyzji. Funkcja rozpoznawcza sądu ograniczona została przedmiotem i zakresem konkretnej decyzji organu rentowego. Wtórne znaczenie ma zakres odwołania. W rezultacie żądanie niebędące przedmiotem decyzji organu rentowego oraz rozpoznania sądu nie może podlegać uwzględnieniu przy ocenie dopuszczalności środka odwoławczego (por. wyrok SA
w Białymstoku z dnia 24 stycznia 2018 r., III AUa 663/17, LEX nr 2471752, postanowienie SN z dnia 21 października 2014 r., III UZ 11/14, LEX nr 1532751).

W tej sprawie należało przesądzić, czy istniały przesłanki uzasadniające zawieszenie odwołującemu części uzupełniającej emerytury w 100%. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że pomimo przeznaczenia na cele realizacji inwestycji budowlanej dwóch działek, odwołujący nadal prowadzi działalność rolniczą na gruntach o powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny i przeliczeniowy. Okoliczności podnoszone w odwołaniu
od zaskarżonej decyzji i w piśmie procesowym z dnia 12 czerwca 2018 r., a także w toku postępowania dotyczące kwestii związanych z wywłaszczeniem, kwot podlegających wypłacie tytułem odszkodowania za wywłaszczenie i strat, jakie w związku
z wywłaszczeniem poniósł i poniesie odwołujący z punktu widzenia rozstrzygnięcia, z uwagi na brzmienie art. 28 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, nie mają żadnego znaczenia. Ubezpieczony bowiem cały czas prowadzi działalność rolniczą. Powierzchnia jego gospodarstwa nawet przy uwzględnieniu powierzchni działek wywłaszczonych uzasadnia stwierdzenie, że w tej sprawie mamy do czynienia
z gospodarstwem rolnym w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r.
o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1892 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem,
za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów
i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub
1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W niniejszej sprawie nie znajdowały zastosowania przepisy art. 28 ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Stanowią one,
że wypłata świadczenia ulega zawieszeniu w jednej czwartej, jeżeli trwają czynności zmierzające do wywłaszczenia nieruchomości, ich wykupu na cel uzasadniający wywłaszczenie albo do trwałego wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej na podstawie odrębnych przepisów (punkt 2) lub nieruchomości są położone w strefie ochronnej lub
na innym obszarze specjalnym, utworzonym na podstawie odrębnych przepisów w związku
z wprowadzeniem ograniczeń w użytkowaniu gruntów rolnych albo w celach ochronnych (punkt 3). Zawieszenie wypłaty świadczenia w jednej czwartej byłoby zatem możliwe tylko
w sytuacji, gdyby czynności zmierzające do wywłaszczenia nieruchomości, ich wykupu
na cel uzasadniający wywłaszczenie albo do trwałego wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej na podstawie odrębnych przepisów dotyczyły całego gospodarstwa rolnego odwołującego, a tak nie jest albo gdyby chodziło o nieruchomości położone w strefie ochronnej lub na innym obszarze specjalnym, utworzonym na podstawie odrębnych przepisów w związku z wprowadzeniem ograniczeń w użytkowaniu gruntów rolnych albo
w celach ochronnych. Jak ustalił Sąd, działka będąca własnością odwołującego nr (...), obręb(...) nie wchodzi w zakres planowanej inwestycji. Dotyczy to również całego (...). Działki o numerach (...), obręb (...), zgodnie z opracowanym projektem budowlanym ulegną poddziałowi na działki o nr (...), obręb(...). Działki nr (...), obręb (...)staną się własnością Skarbu Państwa dopiero po uzyskaniu decyzji o zezwoleniu
na realizację inwestycji drogowej. Z planowanego podziału działek wynika, że będzie
to dotyczyło jedynie działek o powierzchni 0,0407 ha (działka (...)) i 0,0475 ha (działka (...)), podczas gdy powierzchnia całego gospodarstwa rolnego odwołującego przekracza 2 ha. Gospodarstwo odwołującego z całą pewnością nie jest położone w strefie ochronnej lub
na innym obszarze specjalnym, utworzonym na podstawie odrębnych przepisów.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że odwołujący nadal prowadzi działalność rolniczą na gruntach o powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny
i przeliczeniowy. Grunty, które w przyszłości mają stać się własnością Skarbu Państwa stanowią znikomą część gospodarstwa rolnego ubezpieczonego i ich wywłaszczenie nie ma wpływu na treść zaskarżonej decyzji.

Słusznie zatem, zaskarżoną decyzją odmówiono ubezpieczonemu przyznania prawa
do wypłaty części uzupełniającej emerytury.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów prawa materialnego oraz art. 477 ^{( 14 )}§ 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołanie od decyzji Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. (...) T. (...)

(...)

(...)

-

(...)

-

(...)

-

(...)

(...)