Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 20 kwietnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR (del) Jacek Liszka

po rozpoznaniu dnia 20 kwietnia 2015 roku

na posiedzeniu niejawnym w Tarnowie

sprawy z odwołania W. G.

od decyzji ZUS Oddział w T. z dnia 5.02.2015 roku

o rentę

postanawia:

umorzyć postępowanie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5.02.2015 r. ZUS przyznał W. G. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy począwszy od dnia 9.01.2014 roku. Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji domagając się przyznania odsetek za nieterminowe wypłacenie przyznanego świadczenia. Jako, że zaskarżona decyzja nie zawierała rozstrzygnięcia w przedmiocie odsetek organ rentowy rozpoznając wniosek o odsetki zawarty w odwołaniu wydał nową decyzję z dnia 31.03.2015 roku i odmówił wypłaty tych odsetek.

Sąd rozważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 477 ⁹ § 1 k.p.c., odwołania od decyzji organów rentowych wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję lub do protokołu sporządzonego przez ten organ, w terminie miesiąca od doręczenia odpisu decyzji.

Odwołanie to pismo procesowe otwierające drogę sądową przed dwuinstancyjnym sądem pracy i ubezpieczeń społecznych, w indywidualnej decyzji organu rentowego, dotyczącej świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych droga sądowa rozpoczyna się po zakończeniu postępowania administracyjnego przed organem rentowym wniesieniem odwołania od decyzji, która rozstrzyga sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji (art. 104 § 1 i 2 k.p.a.).

W orzecznictwie przyjmuje się, że dochodzenie przed sądem prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego jest niedopuszczalne, z wyjątkiem przewidzianym w art. 477 ⁹ § 4 k.p.c., a treść decyzji, od której wniesiono odwołanie, wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu (zob. postanowienie SN z dnia 13 maja 1999 r., II UZ 52/99, OSNP 2000/15/601; wyrok SN z dnia 23 listopada 1999 r., II UKN 204/99, OSNP 2001/5/169).

Wszczynające postępowanie sądowe odwołanie od decyzji organu ubezpieczeniowego pełni rolę pozwu (por. postanowienie SN z dnia 19.06.1998 r., II UKN 105/98, OSNAPiUS 1999/16/529). Stosownie do treści art. 355 § 1 kpc Sąd umarza postępowanie, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub gdy wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

W niniejszej sprawie, wobec przedstawionego powyżej stanu faktycznego, nie może być jakichkolwiek wątpliwości, iż W. G. wniósł odwołanie od decyzji z dnia 5.02.2015 roku domagając się przyznania odsetek oraz że ta decyzja nie zawiera w ogóle rozstrzygnięcia w przedmiocie odsetek. Nie zaskarżył tej decyzji w jakimkolwiek innym zakresie. Jak wyżej wskazano to treść decyzji, od której wniesiono odwołanie, wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu. Skoro więc ta decyzja nie zawiera rozstrzygnięcia w przedmiocie odsetek to nie ma możliwości prawnej aby sąd rozpoznając odwołanie od niej orzekał co do odsetek. Skoro więc w odwołaniu od decyzji z dnia 5.02.2015 roku odwołujący nie podniósł żadnych zarzutów wobec tej decyzji a tylko zawarł wniosek o przyznanie odsetek to rozpoznawanie więc tego odwołania, badanie czy zaskarżona decyzja była zasadna i zgodna z prawem, czy odwołanie zasługiwało na uwzględnienie jest obecnie niecelowe, zbędne – w rozumieniu art. 355 § 1 kpc – albowiem w formalnie wniesionym odwołaniu w rzeczywistości nie tyle została zakwestionowana zaskarżona decyzja, co odwołujący zawarł tylko wniosek o przyznanie odsetek. Tak naprawdę treść odwołania wskazuje na to, że odwołujący nie kwestionuje decyzji przyznającej rentę, lecz domaga się tylko przyznania dodatkowo odsetek. Prawidłowo postąpił ZUS rozpoznając wniosek o odsetki zawarty w odwołaniu poprzez wydanie nowej decyzji z dnia 31.03.2015 roku.

Nadmienić należy, iż takie rozstrzygnięcie w żaden sposób nie pozbawia ubezpieczonego prawa skierowania sprawy do Sądu celem kontroli prawidłowości rozstrzygnięcia sprawy o odsetki. Wydana bowiem dnia 31.03.2015 roku decyzja w przedmiocie odsetek podlega normalnemu tokowi zaskarżenia. Jest ona zaskarżalna. Powinna więc zostać, jeżeli nie zostało to jeszcze uczynione, doręczona ubezpieczonemu. W terminie miesiąca od jej doręczenia W. G. będzie mógł wnieść od niej odwołanie (art. 477 ⁹ kpc) i właśnie w postępowaniu toczącym się z odwołania od tej decyzji z dnia 31.03.2015 roku będzie możliwe orzekanie przez sąd co do odsetek.

Brak było podstaw do potraktowania wniesionego odwołania od decyzji z dnia 5.02.2015 roku jako odwołania od decyzji z dnia 31.03.2015 roku. Odwołanie od decyzji nie może być bowiem skutecznie wniesione jeszcze zanim ta decyzja zostanie wydana i doręczona ubezpieczonemu, zanim powziął wiadomość o wydaniu decyzji. Nie można wnosić odwołania niejako na przyszłość.

Mając powyższe na uwadze, na mocy powołanego przepisu art. 355 § 1 kpc, Sąd postanowił jak powyżej.