Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 15 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Natalia Lipińska

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2013 r. w Tarnowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

na skutek pism M. S. z dnia 12 marca 2013 r. i z dnia 22 marca 2013 r.

p o s t a n a w i a:

odrzucić pisma.

UZASADNIENIE

W pismach z dnia 12 marca 2013 r. i z dnia 22 marca 2013 r., zatytułowanych „Wniosek o nakazanie postanowieniem lub wyrokiem sądowym Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych wydania decyzji urzędowej”, M. S. wskazał, że w dniu 6 marca 2013 r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o rentę inwalidy wojskowego i do chwili obecnej organ ten nie wydał w jego sprawie stosownej decyzji.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Pisma M. S. podlegają odrzuceniu.

Sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych są rozpoznawane w postępowaniu odrębnym przewidującym szczególne uregulowania. W sprawach tych, zgodnie z art. 477 ⁸ k.p.c., droga sądowa rozpoczyna się- po zakończeniu postępowania administracyjnego przed organem rentowym- wniesieniem odwołania od decyzji tego organu. Oznacza to, że dochodzenie przed sądem ubezpieczeń społecznych prawa do świadczenia, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego, jest niedopuszczalne z wyjątkiem przewidzianym w art. 477 ⁹ § 4 k.p.c.

Takie też stanowisko wyrażone zostało w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Przyjmuje się w nim, że dochodzenie przed sądem prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego, jest niedopuszczalne,
z wyjątkiem przewidzianym w art. 477 ⁹ § 4 k.p.c., a treść decyzji, od której wniesiono odwołanie, wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu (por. wyroki SN:
z dnia 9 kwietnia 2008 r., II UK 267/07, LEX nr 469168 i z dnia 23 listopada 1999 r., II UKN 204/99, OSNP 2001/5/169; postanowienia SN: z dnia 10 marca 2011 r., III UZ 1/11, LEX
nr 846597, z dnia 20 stycznia 2010 r., II UZ 49/09, LEX nr 583831 i z dnia 13 maja 1999 r.,
II UZ 52/99, OSNP 2000/15/601).

Jednocześnie, jak wynika z art. 477 ¹⁰ § 1 k.p.c., odwołanie powinno zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji, określenie i zwięzłe uzasadnienie zarzutów i wniosków oraz podpis ubezpieczonego albo jego przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika.

Pisma M. S. z dnia 12 marca 2013 r. i z dnia 22 marca 2013 r. elementów tych nie zawierają, a ponadto z ich treści nie wynika, aby dotyczyły jakiejkolwiek decyzji wydanej przez ZUS. Można by się jedynie zastanawiać czy nie stanowią one reakcji na sytuację,
o której mowa w art. 477 ⁹ § 4 i 5 k.p.c., czyli wniesienia odwołania w związku
z niewydaniem przez organ rentowy decyzji w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia roszczenia w sposób przepisany. W takim jednak wypadku, z odwołaniem można wystąpić dopiero wówczas, gdy ZUS nie wyda decyzji w przedmiocie wniosku w terminie dwóch miesięcy. W niniejszej zaś sprawie, ubezpieczony z wnioskiem o rentę inwalidy wojskowego wystąpił do organu rentowego dopiero w dniu 6 marca 2013 r. Skoro zaś tak, od daty wniosku nie upłynął jeszcze termin dwumiesięczny na odwołanie się do sądu w związku z bezczynnością organu rentowego.

W związku z tym, pisma ubezpieczonego należy odrzucić na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie powołanych przepisów prawa.