Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 13/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Tarnowie z 2013-11-15

Sygn. akt IV U 13/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSO Natalia Lipińska

Protokolant: stażysta Sylwia Dymańska

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 20 listopada 2012 roku nr (...)

w sprawie M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty socjalnej

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się M. S. prawo do renty socjalnej od dnia 1 października 2012 roku na stałe.

Sygn. akt IV U 13/13

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 15 listopada 2013 r.

Decyzją z dnia 20 listopada 2012 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2003 r. Nr 135, poz. 1268 ze zm.), odmówił M. S. przyznania prawa do renty socjalnej. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podniósł, że ubezpieczony nie spełnia warunku całkowitej niezdolności do pracy określonej
w/w przepisem, co jest niezbędną przesłanką do dochodzenia prawa do renty socjalnej, bowiem orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 16 listopada 2012 r. nie został uznany za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

Odwołanie od tej decyzji wniósł M. S., domagając się jej zmiany i przyznania mu prawa do renty socjalnej. W uzasadnieniu odwołujący podniósł, że zaskarżona decyzja jest dla niego krzywdząca, ponieważ stan zdrowia uniemożliwia mu wykonywanie jakiejkolwiek pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.
W uzasadnieniu wskazał, że roszczenie M. S. o przyznanie renty socjalnej jest
w świetle orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 16 listopada 2012 r. bezzasadne- stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, bowiem odwołujący nie spełnia przesłanki całkowitej niezdolności do pracy, z kolei odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności, które miałyby wpływ na zmianę tego orzeczenia.

Bezsporne w niniejszej sprawie było, że M. S., urodzony (...), ukończył szkołę podstawową w warunkach specjalnych (w szpitalu).

Od 1 lipca 2003 r. do 30 września 2012 r. ubezpieczony pobierał rentę socjalną.

W dniu 31 sierpnia 2012 r. wystąpił zaś do organu rentowego z wnioskiem
o przyznanie mu prawa do tego świadczenia na dalszy okres.

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 listopada 2012 r. (...) Oddział w T. odmówił M. S. przyznania prawa do renty socjalnej, ponieważ orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 16 listopada 2012 r. ubezpieczony nie został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy.

(okoliczności bezsporne)

Nadto Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Lekarz Orzecznik ZUS w opinii lekarskiej z dnia 9 października 2012 r. stwierdził u wnioskodawcy:

-

upośledzenie umysłowe lekkiego stopnia,

-

zaburzenia lękowo- depresyjne w wywiadzie,

-

przebytą ostrą białaczkę limfatyczną,

-

WZW typu C bez cech dekompensacji wątroby.

W konsekwencji, Lekarz Orzecznik ZUS nie stwierdził u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy.

Na skutek sprzeciwu, sprawa skierowana została do Komisji Lekarskiej ZUS, która
w opinii lekarskiej z dnia 16 listopada 2012 r. rozpoznała u badanego:

-

przebytą ostrą białaczkę limfatyczną,

-

wirusowe zapalenie wątroby typu C, bez cech niewydolności narządowej,

-

leukopenię i neutropenię w obserwacji od marca 2010 r.,

-

zaburzenia lękowo- depresyjne,

-

upośledzenie umysłowe lekkie.

W konsekwencji, Komisja Lekarska ZUS uznała, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

Orzeczenie to legło u podstaw wydania zaskarżonej decyzji.

dowód:

-

orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 09.10.2012 r.- k. 95v cz. I akt ZUS,

-

orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 16.11.2012 r.- k. 48 cz. I akt ZUS,

W celu ustalenia czy odwołujący jest całkowicie niezdolny do pracy oraz kiedy powstała ewentualna całkowita niezdolność do pracy, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych: lek. med. E. N. specjalisty psychiatry i lek. med. B. C.- specjalisty hematologa.

W pisemnej opinii z dnia 20 marca 2013 r. biegły psychiatra zdiagnozował u odwołującego:

-

upośledzenie umysłowe lekkie,

-

przebyte zaburzenia depresyjne i lękowe,

-

przebytą ostrą białaczkę limfoblastyczną (stan po radioterapii i chemioterapii w latach 1994-1996),

-

wirusowe zapalenie wątroby typu C.

W oparciu o przeprowadzone badanie oraz wyniki badań specjalistycznych uznał, że aktualny stan psychiczny nie daje podstaw do uznania opiniowanego za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

W uzasadnieniu opinii podał, że dotychczas odwołujący nie leczył się psychiatrycznie
i nie przyjmuje leków psychotropowych. W aktach sprawy brak jest również dokumentacji medycznej, świadczącej o leczeniu psychiatrycznym. W trakcie badań psychologicznych
(w 2008 r., w 2010 r. i w 2012 r.) rozpoznano u niego upośledzenie umysłowe lekkie
(II=56, II=58, II=56). W trakcie badania psychiatrycznego, poza deficytem intelektu, nie stwierdzono innych, istotnych odchyleń od stanu prawidłowego, w tym nasilonych zaburzeń nastroju czy zaburzeń psychotycznych.

dowód:

-

opinia sądowo- lekarska z dnia 20.03.2013 r.- k. 12-14,

W pisemnej opinii z dnia 20 sierpnia 2013 r. biegły hematolog zdiagnozował u odwołującego:

-

przebytą ostrą białaczkę limfoblastyczną T- komórkową, stan po agresywnej chemioterapii oraz radioterapii centralnego systemu nerwowego,

-

przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C,

-

przewlekłą infekcję CMV,

-

granulocytopenię w obserwacji,

-

upośledzenie umysłowe.

W oparciu o przeprowadzone badanie oraz wyniki badań specjalistycznych uznał, że odwołujący jest trwale całkowicie niezdolny do pracy od 1 października 2012 r.,
a niezdolność ta powstała przed 18 rokiem życia.

W uzasadnieniu opinii podał, że odwołujący został poddany agresywnej chemioterapii z powodu OBL w wieku 13-16 lat. Obecnie choroba jest w stanie remisji. Leczenie zostało powikłane zakażeniem wirusem hepatotropowym typu C, co manifestuje się przewlekłym zapaleniem wątroby ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia raka pierwotnego tego narządu. Chemioterapia stosowana z powodu choroby zasadniczej również sprzyja powstaniu wtórnych, innych nowotworów. Obecność deficytu odporności wynikająca z biologii choroby zasadniczej, skutków chemioterapii, przewlekłych stanów zapalnych, granulocytopenii sprzyja zaś zakażeniom, w tym ciężkim zagrażającym życiu. Chory winien pozostawać
w stałej kontroli specjalistycznej, w szczególności hematologicznej i hepatologicznej.

dowód:

-

opinia sądowo- lekarska z dnia 20.08.2013 r.- k. 23-24,

-

opinia uzupełniająca z dnia 24.10.2013 r.- k. 42,

Sąd podzielił wnioski wynikające z opinii biegłych psychiatry i hematologa, albowiem opinie te sporządzone zostały w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz bardzo szczegółowej i wszechstronnej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, przy czym biegli legitymowali się fachową wiedzą oraz odpowiednim doświadczeniem zawodowym. W ocenie Sądu, dokonana przez biegłych diagnoza schorzeń występujących u wnioskodawcy jest prawidłowa, zaś wnioski wynikające z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonych badań, co czyni opinie wewnętrznie spójne, logiczne
i kompletne. Opinie w sposób jednoznaczny i przejrzysty obrazują stan zdrowia odwołującego i w oparciu o aktualne wskazania wiedzy medycznej kategorycznie rozstrzygają kwestię wpływu stwierdzonych u niego schorzeń na zdolność do pracy.
Z tych też powodów, Sąd w pełni podzielił wnioski wynikające z opinii biegłego psychiatry odnośnie braku o opiniowanego całkowitej niezdolności do pracy oraz wnioski biegłego hematologa odnośnie całkowitej trwałej niezdolności ubezpieczonego do pracy zarobkowej. Co prawda biegły hematolog w opinii zasadniczej z dnia 20 sierpnia 2013 r. nie wskazał czasokresu stwierdzonej całkowitej niezdolności do pracy, jednak w opinii uzupełniającej z dnia 24 października 2013 r. wyraźnie podał, że ubezpieczony jest trwale całkowicie niezdolny do pracy od 1 października 2012 r., a niezdolność ta powstała przed
18 rokiem życia.

Żadna ze stron nie opinii tych nie kwestionowała.

Pozostałe okoliczności sprawy Sąd uznał za bezsporne, gdyż nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony, zaś dokumenty przedstawione na ich stwierdzenie nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie od decyzji ZUS Oddział w T. z dnia 20 listopada 2012 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej
(Dz. U. z 2003 r. Nr 135, poz. 1268 ze zm.), renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)  przed ukończeniem 18 roku życia;

2)  w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej- przed ukończeniem 25 roku życia;

3)  w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Z kolei ustęp 2 tego artykułu statuuje, iż osobie, która spełnia warunki określone
w ust. 1, przysługuje:

-

renta socjalna stała- jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała;

-

renta socjalna okresowa- jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa.

Jak stanowi art. 5 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, ustalenie całkowitej niezdolności do pracy dokonywane jest na zasadach i w trybie określonych
w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), w myśl zaś art. 15 pkt 1, wymienione w nim przepisy tej ustawy, w tym art. 12-14, art. 107 i art. 118 ust. 1-5, w sprawach nieuregulowanych w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 107 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub
z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest natomiast osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (ust. 2).

Równocześnie, stosownie do treści art. 13 ust. 1 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania tej zdolności uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak również możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możliwość przekwalifikowania zawodowego. W myśl
ust. 2, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy.

Z wydanej w przedmiotowej sprawie opinii biegłego hematologa wynika, że odwołujący z uwagi na występujące u niego schorzenia w postaci przebytej ostrej białaczki limfoblastycznej T- komórkowej, stanu po agresywnej chemioterapii oraz radioterapii centralnego systemu nerwowego, przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C, przewlekłej infekcji CMV oraz granulocytopenii w obserwacji jest trwale całkowicie niezdolny do pracy od 1 października 2012 r., a niezdolność ta powstała przed 18 rokiem życia.

Odwołujący spełnia zatem przesłanki całkowitej niezdolności do pracy w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2003 r. Nr 135,
poz. 1268), dlatego też, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 20 listopada 2012 r. i przyznał wnioskodawcy prawo do renty socjalnej od dnia 1 października 2012 r. na stałe.

Mając na uwadze powyższe, na mocy powołanych wyżej przepisów prawa materialnego oraz art. 477 14 § 2 k.p.c., Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Natalia Lipińska

(...)

-

(...)

-

(...)

-

(...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Paulina Truchan
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Tarnowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Natalia Lipińska
Data wytworzenia informacji: