Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Zakopanem II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Leszek Łowczowski

Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Tokarska-Pasternak

przy udziale prokuratora Marcina Skowronka

po rozpoznaniu w dniach: 7 grudnia 2016 r., 8 marca 2017 r., 7 czerwca 2017 r., 21 września 2017 r. i 11 stycznia 2018 r. sprawy

1. S. P.

s. J. i M.

ur. (...) w Z.

oskarżonego o to, że:

I. w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku w Z., działając wspólnie i w porozumieniu z M. S. dokonał włamania do restauracji ”Piwniczka" pod adresem (...) 46 po uprzednim wyłamaniu okna, a następnie zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) o nr (...): (...) o wartości 200 złotych wraz z kartą SIM o numerze (...), butelkę whisky J. D. o pojemności 0.7 litra o wartości 100 złotych, butelkę whisky J. W. o pojemności 1 litera o wartości 100 złotych, butelkę wódki (...) o pojemności 0,5 litra o wartości 30 złotych, dwie butelki napoju „coca-cola” o pojemności 0,25 litra o łącznej wartości 8 złotych, mrożone grzyby w postaci 2,5 kilograma borowików o wartości 100 złotych. 2,5 kilograma podgrzybków o wartości 80 złotych oraz pieniądze w kwocie 50 złotych, w wyniku, czego powstały starty w łącznej wysokości 668 złotych na szkodę A. K.,

to jest o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

II. w nocy z 07 marca 2015 roku na 08 marca 2015 roku w Z., przy ul. (...) z budynku administracji Szpitala (...) w Z. im. T. C. z ogólnodostępnej klatki schodowej działając wspólnie i w porozumieniu z P. C. pokonał zabezpieczenie w postaci linki z zamkiem szyfrowym, a następnie dokonał kradzieży roweru górskiego marki L. (...) T. koloru czarnego przypiętego tąże linką do barierki schodów w rejonie mieszkania nr (...), powodując tym samym stratę w kwocie około 800 złotych na szkodę K. B.

to jest o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

2. M. S.

c. J. i A.

ur. (...) w Z.

oskarżonej o to, że:

III. w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku w Z., działając wspólnie i w porozumieniu ze S. P. dokonała włamania do restauracji (...) pod adresem (...) 46 po uprzednim wyłamaniu okna, a następnie zabrała w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) o nr (...): (...) o wartości 200 złotych wraz z kartą SIM o numerze (...), butelkę whisky J. D. o pojemności 0,7 litra o wartości 100 złotych, butelkę whisky J. W. o pojemności 1 litera o wartości 100 złotych, butelkę wódki (...) o pojemności 0,5 litra o wartości 30 złotych, dwie butelki napoju „coca-cola” o pojemności 0,25 litra o łącznej wartości 8 złotych, mrożone grzyby w postaci 2,5 kilograma borowików o wartości 100 złotych, 2,5 kilograma podgrzybków o wartości 80 złotych oraz pieniądze w kwocie 50 złotych, w wyniku, czego powstały starty w łącznej wysokości 668 złotych na szkodę A. K., przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu, co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazaną prawomocnym wyrokiem Sądu za podobne przestępstwo umyślne,

to jest o przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

IV. w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku w Z., województw (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osób, dokonała umyślnego uszkodzenia mienia poprzez zrzucenie na podłogę konsoli do gier marki X. (...) o wartości 1 000 złotych na szkodę A. K., przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu, co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazaną prawomocnym wyrokiem Sądu za podobne przestępstwo umyślne,

to jest o przestępstwo z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

V. w nocy 9 kwietnia 2015 roku w Z., działając wspólnie i porozumieniu z P. C., z budowy przy ul. (...), dokonali zaboru w celu przywłaszczenia wiertarki marki (...), koloru czarnego o wartości 200 złotych, czterech kabli pięciożyłowych o łącznej długości 80 metrów o wartości 400 złotych oraz czerwonej nagrzewnicy budowlanej o wartości 400 złotych w wyniku, czego postały straty o łącznej sumie 1 200 złotych na szkodę G. Ś., przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu, co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazaną prawomocnym wyrokiem Sądu za podobne przestępstwo umyślne,

to jest o przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

I. uniewinnia oskarżonego S. P. od czynu opisanego w pkt I wyroku,

II. uznaje oskarżonego S. P. za winnego tego, że w nocy z 07 marca 2015 roku na 08 marca 2015 roku w Z., przy ul. (...) z budynku administracji Szpitala (...) w Z. im. T. C. z ogólnodostępnej klatki schodowej działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, co, do której wyłączono postępowanie do odrębnego rozpoznania, pokonał zabezpieczenie w postaci linki z zamkiem szyfrowym, a następnie dokonał kradzieży roweru górskiego marki L. (...) T. koloru czarnego przypiętego linką do barierki schodów w rejonie mieszkania nr (...), powodując tym samym stratę w kwocie 800 złotych na szkodę K. B., co stanowi przestępstwo z art. 4 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk i za to na mocy powołanych przepisów wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

III. na mocy art. 4 § 1 kk w zw. z art. 46 § 1 kk orzeka od oskarżonego S. P. na rzecz pokrzywdzonego K. B. obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę kwoty 800 (ośmiuset) złotych,

IV. uznaje oskarżoną M. S. za winną tego, że w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku w Z., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, dokonała włamania do restauracji (...) pod adresem (...) 46 po uprzednim wyłamaniu okna, a następnie zabrała w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) o nr (...): (...) o wartości 200 złotych wraz z kartą SIM o numerze (...), butelkę whisky J. D. o pojemności 0,7 litra o wartości 100 złotych, butelkę whisky J. W. o pojemności 1 litra o wartości 100 złotych, butelkę wódki (...) o pojemności 0,5 litra o wartości 30 złotych, dwie butelki napoju „coca-cola” o pojemności 0,25 litra o łącznej wartości 8 złotych, mrożone grzyby w postaci 2,5 kilograma borowików o wartości 100 złotych, 2,5 kilograma podgrzybków o wartości 80 złotych oraz pieniądze w kwocie 50 złotych, w wyniku, czego powstały starty w łącznej wysokości 668 złotych na szkodę A. K., przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu, co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazaną prawomocnym wyrokiem Sądu za podobne przestępstwo umyślne, co stanowi przestępstwo z art. 4 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na mocy art. 4 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk wymierza jej karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

V. uniewinnia oskarżoną M. S. od czynu opisanego w pkt IV wyroku,

VI. uznaje oskarżoną M. S. za winną tego, że w nocy 9 kwietnia 2015 roku w Z., działając wspólnie i porozumieniu z inną ustaloną osobą, co, do której wyłączono postępowanie do odrębnego rozpoznania, z budowy przy ul. (...), dokonała zaboru w celu przywłaszczenia wiertarki marki (...), koloru czarnego o wartości 200 złotych, czterech kabli pięciożyłowych o łącznej długości 80 metrów o wartości 400 złotych oraz czerwonej nagrzewnicy budowlanej o wartości 400 złotych w wyniku, czego postały straty o łącznej sumie 1.000 złotych na szkodę G. Ś., przy czym czynu tego dopuściła się w ciągu 5 lat po odbyciu, co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc uprzednio skazaną prawomocnym wyrokiem Sądu za podobne przestępstwo umyślne, co stanowi przestępstwo z art. 4 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na mocy art. 4 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

VII. na mocy art. 4 § 1 kk w zw. z art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierza oskarżonej M. S. karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

VIII. na zasadzie art. 29 Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. Z. oraz adw. J. G. kwoty po 1.008 (jeden tysiąc osiem) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonym z urzędu oraz kwoty po 231,84 (dwieście trzydzieści jeden 84/100) złotych tytułem 23% stawki podatku VAT,

IX. na zasadzie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonych S. P. i M. S. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 698/15

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 24 stycznia 2017 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Oskarżony S. P. w nocy z 07 marca 2015 roku na 08 marca 2015 roku udał się wraz z inną ustaloną osobą do budynku administracji Szpitala (...) w Z. im. T. C. mieszczącego się przy ul. (...) w Z.. W budynku tym na ogólnodostępnej klatce schodowej znajdował się rower górski marki L. (...) T. koloru czarnego. Rower ten zabezpieczony był przed kradzieżą za pomocą linki z zamkiem szyfrowym, którą to przypięty był do barierki schodów w rejonie mieszkania nr (...). Rower ten stanowił własność K. B.. Oskarżony znajdując się w wewnątrz budynku, przełamał istniejące zabezpieczenie w postaci linki z zamkiem szyfrowym, a następnie dokonał kradzieży przedmiotowego roweru. Oskarżony działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą tj. P. C.. Swoim zachowaniem S. P. wyrządził w mieniu K. B. szkodę w wysokości 800 złotych

Dowód:

- zeznania świadków: K. B. k. 29, 157-158 i T. K. k.197-198

- częściowo wyjaśnienia świadka P. C. złożone w charakterze podejrzanego k. 145

- protokół oględzin płyty CD k. 112-113,

- dokumentacja fotograficzna k. 114,

- protokół zatrzymania osoby k. 118,

Oskarżona M. S. w okresie od 26.11.2012 r. do 22.06.2013 r. odbywała karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym wydanym przez Sąd Rejonowy w Bytomiu do sygn.. akt VIII K 96/11, obejmującym m.in. skazanie za przestępstwo umyślne z art. 278§1 kk.

Dowód:

- karta karna k. 160-161

- odpisy wyroków k. 163-169

Oskarżona M. S. w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, udała się do restauracji (...) pod adresem (...) 46 w Z.. Oskarżona po uprzednim wyłamaniu okna w budynku dokonała włamania, a następnie zabrała z jego wnętrza telefon komórkowy marki S. (...) o nr (...): (...) o wartości 200 złotych wraz z kartą SIM o numerze (...), butelkę whisky J. D. o pojemności 0,7 litra o wartości 100 złotych, butelkę whisky J. W. o pojemności 1 litra o wartości 100 złotych, butelkę wódki (...) o pojemności 0,5 litra o wartości 30 złotych, dwie butelki napoju „coca-cola” o pojemności 0,25 litra o łącznej wartości 8 złotych, mrożone grzyby w postaci 2,5 kilograma borowików o wartości 100 złotych, 2,5 kilograma podgrzybków o wartości 80 złotych oraz pieniądze w kwocie 50 złotych. W wyniku działania M. S. i towarzyszącej jej innej osoby powstały starty w łącznej wysokości 668 złotych na szkodę A. K.. Współsprawcą nie był oskarżony S. P.. Ponadto w czasie pobytu M. S. w restauracji (...) pod adresem (...) 46 w Z., przypadkowemu uszkodzeniu uległa konsola do gier marki X. (...) o wartości 1 000 złotych własności A. K., która spadła na podłogę.

Dowód:

- zeznania świadka A. K. k. 1-3, 107,

- częściowo wyjaśnienia M. S. k 89, 198, 30, 72, 173,

- częściowo wyjaśnienia S. P. k. 37-38, 88-89

Oskarżona M. S. w nocy 9 kwietnia 2015 roku, działając wspólnie i porozumieniu z P. C., który był jej konkubentem, udali się na budowę przy ul. (...) w Z.. Z budowy tej dokonali zaboru wiertarki marki (...), koloru czarnego o wartości 200 złotych, czterech kabli pięciożyłowych o łącznej długości 80 metrów o wartości 400 złotych oraz czerwonej nagrzewnicy budowlanej o wartości 400 złotych. W wyniku, powyższego postały straty o łącznej sumie 1.000 złotych na szkodę G. Ś..

Dowód:

- częściowo wyjaśnienia M. S. k. 172-173, 89

- zeznania świadka G. Ś. k. 9-11, 140-141,

Oskarżony S. P. był uprzednio wielokrotnie karany. Jest kawalerem, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Aktualnie przebywa w ZK w N., przed osadzeniem pracował dorywczo z zarobkiem około 1.500 zł miesięcznie. Nie ma nieruchomości ani ruchomości. Jest zdrowy psychicznie i fizycznie.

Dowód:

- karta karna k. 137-138,

- dane osobo – poznawcze k. 4, 88

Oskarżona M. S. była uprzednio wielokrotnie karana. Jest rozwiedziona, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Aktualnie przebywa w AŚ w K., przed osadzeniem pracowała dorywczo z zarobkiem około 1.300 zł miesięcznie. Nie ma nieruchomości ani ruchomości. Jest zdrowa psychicznie i fizycznie.

Dowód:

- karta karna k. 159-161,

- dane osobo – poznawcze k. 4, 88

Oskarżony S. P. w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień. (k. 38)

W toku rozprawy głównej oskarżony S. P. ponownie nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu aktem oskarżenia czynów oraz skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień. (k. 88-89)

Oskarżona M. S. w toku postępowania przygotowawczego nie przyznała się do popełnienia czynu polegającego na uszkodzeniu mienia w postaci konsoli do gier poprzez zrzucenie jej na podłogę, natomiast w pozostałym zakresie przyznała się do popełnienia zarzuconych jej czynów. Ponadto twierdziła, że do restauracji (...) włamała się wraz ze S. P., natomiast odnośnie kradzieży na budowie, czynu tego dopuściła się wraz z P. C.. (k. 30,72, 173)

W toku postępowania przed Sądem oskarżona M. S. ponownie nie przyznała się do popełnienia czynu polegającego na uszkodzeniu mienia w postaci konsoli do gier poprzez zrzucenie jej na podłogę, natomiast w pozostałym zakresie przyznała się do popełnienia zarzuconych jej czynów. Ponadto oskarżona podtrzymała wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego. Zaznaczyła, że w każdym razie na pewno nie chciała umyślnie zniszczyć żadnej rzeczy. (k. 89 i 198)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił przede wszystkim w oparciu o:
w całości zeznania świadków K. B., T. K., G. Ś., A. K. częściowo wyjaśnienia oskarżonych M. S. i S. P., częściowo wyjaśnienia świadka P. C. złożone w postępowania przygotowawczym w charakterze podejrzanego, a także w oparciu o dowody z dokumentów takie jak: odpisy wyroków, protokoły zatrzymania osoby, protokoły przeszukań pomieszczeń, protokoły oględzin rzeczy, miejsc i osób, protokół oględzin płyty CD, dokumentację fotograficzna, a także dane osobo-poznawcze oskarżonego oraz kartę karną.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego, S. P. są wiarygodne jedynie częściowo. Oskarżony w toku całego postępowania zredukował swoje wyjaśnienia jedynie do nie przyznania się do popełnienia obu zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów. Sąd dał wiarę jego wyjaśnieniom w części w jakiej nie przyznał się do popełnienia czynu polegającego na dokonaniu w nocy z 12 na 13 marca 2015 r. wspólnie i w porozumieniu z M. S., włamania i kradzieży w restauracji (...) w Z. na szkodę A. K.. W niniejszej sprawie współsprawcą czynu nie był jednak oskarżony S. P.. Dowody zgromadzone w sprawie zdaniem Sądu wskazują, że czynu zarzuconego oskarżonemu S. P. dopuścił się P. C. wraz z M. S.. Co prawda oskarżona M. S. w swoich wyjaśnieniach wskazała na S. P., jako na osobę, która wraz z nią miała dopuścić się tego czynu, wybielając jednocześnie P. C., który był jej konkubentem, jednakże zeznania obiektywnego świadka A. K. przeczą jej wyjaśnieniom, jednocześnie korelując z wyjaśnieniami oskarżonego S. P. w tym zakresie. Świadek ten w szczegółowych zeznania złożonych w toku postępowania przygotowawczego, które następnie podtrzymał przed Sądem, zeznał, iż po obejrzeniu monitoringu znajdującego się w restauracji (...), który obecnie nie jest możliwy do weryfikacji przez Sąd z uwagi na jego automatyczne skasowanie, rozpoznał, iż mężczyzną towarzyszącym kobiecie, która dokonała włamana i kradzieży, jest znany mu osobiście P. C., który kiedyś u niego pracował. Ponadto jak zeznał, jadąc na policję w celu złożenia zawiadomienia o przestępstwie w niniejszej sprawie, zauważył P. C., wówczas podszedł do niego i zarzucił mu dokonanie kolejnej już kradzieży na jego szkodę. Jak świadek zeznał, wtedy to P. C. próbował mu uciec, co świadek mu uniemożliwił łapiąc za kurtkę, w wyniku czego P. C. upadł na ziemię. Wówczas ujawniono u niego telefon komórkowy własności świadka A. K.. Powyższe wskazuje, iż oskarżony S. P. wyjaśnił zgodnie z prawdą, nie przyznając się do popełnienia tego czynu.

Sąd nie dał natomiast wiary temu oskarżonemu w zakresie, w jakim nie przyznał się do popełnienia czynu polegającego na kradzieży w nocy z 07 marca 2015 roku na 08 marca 2015 roku z budynku administracji Szpitala (...) w Z. im. T. C. roweru górskiego marki L. (...) T. koloru czarnego. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego sprzeczne są z wyjaśnieniami P. C. złożonymi w charakterze podejrzanego w toku postępowania przygotowawczego, w których wskazał na S. P. jako sprawce. Ponadto wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie stoją w sprzeczności z zeznaniami świadka T. K. – funkcjonariusza policji, który był autorem notatki urzędowej z dnia 16 marca 2015 r. dotyczącej dokonania kradzieży przedmiotowego roweru. Świadek zeznał, że po obejrzeniu zapisu z monitoringu na którym widoczny był sprawca kradzieży, udał się do miejsca zamieszkania oskarżonego S. P., gdzie ujawniono ubranie odpowiadające ubraniu sprawcy kradzieży widocznego na zapisie z monitoringu. Ponadto na fotografii z k. 114 na odwrotnej jej stronie widnieje wizerunek S. P., co potwierdził swych zeznaniach nie tylko świadek T. K., ale także sam oskarżony. Oskarżony przed Sądem przyznał, iż to on widnieje na fotografii. Na fotografii tej widać wyraźnie osobę oskarżonego S. P., natomiast na pierwszej fotografii z k. 114 widać jak mężczyzna ubrany identycznie jak oskarżony widniejący na w/w fotografii, prowadzi ze sobą rower górski. Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż w tym zakresie, nie przyznanie się oskarżonego do winy stanowiło realizacje obranej linii obrony, która jednak w świetle wspomnianych dowodów, nie może zasługiwać na uwzględnienie.

Odnośnie oskarżonej M. S., Sąd również dał jej wiarę jedynie w części złożonych wyjaśnień. Zauważyć należy, iż oskarżona ta zredukowała swoje wyjaśnienia do nie przyznania się do popełnienia czynu polegającego na uszkodzeniu mienia w postaci konsoli do gier poprzez zrzucenie jej na podłogę, natomiast w pozostałym zakresie przyznała się do popełnienia zarzuconych jej czynów, wskazując dodatkowo, iż kradzieży na budowie, dopuściła się wraz P. C.. W powyższej części wyjaśnienia M. S. w pełni korespondują z pozostałym materiałem dowodowym w postaci zeznań świadków A. K. i G. Ś., a także z dowodami z dokumentów zalegających w aktach sprawy. W części dotyczącej uszkodzenia konsoli do gier, sam świadek a zarazem pokrzywdzony A. K. wskazał, iż konsola uległa przypadkowemu uszkodzeniu, co wskazuje na brak umyślności działania oskarżonej w tym zakresie. Zdaniem Sądu, wyjaśnienia oskarżonej w powyższym zakresie należy postrzegać jako wiarygodne i zasługujące na uwzględnienie.

Natomiast Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżanej w części w jakiej wskazała, że do restauracji (...) włamała się wraz z oskarżonym S. P.. Jak już wcześniej była mowa, w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonej M. S. są sprzeczne z zeznaniami A. K., który na zapisie z monitoringu, jako sprawcę włamania i kradzieży rozpoznał znanego mu osobiście P. C., u którego ponadto ujawnił skradziony telefon własności świadka. Oskarżona obciążając S. P. w tym zakresie, zdaniem Sądu starała się polepszyć sytuację procesową P. C., który był jej konkubentem. Należy podkreślić, że pokrzywdzony jednoznacznie wskazywał, jako współsprawcę znanego mu osobiście byłego pracownika P. C., a nie S. P.. Pokrzywdzony podał ponadto, że otrzymał ok. 500 zł od P. C. tytułem naprawienia szkody. Dla Sądu logiczne jest, że P. C. nie oddawałby żadnych pieniędzy pokrzywdzonemu, gdyby sprawcą była inna osoba.

Zeznania świadków K. B., T. K., G. Ś., i A. K., ocenić należy, jako w pełni miarodajne i w całości zasługujące na uwzględnienie. W swoich zeznaniach potwierdzili jednak fakt dokonania poszczególnych kradzieży, wskazali oni na przedmioty, które zostały skradzione, a także ich wartość. Świadkowie zeznawali, co do okoliczności, o których wiedzę posiadali, nie starając się obciążać czy też wybielać oskarżonych. Wobec powyższego Sąd nie dopatrzył się podstaw, dla których miałby odmówić wiary tym świadkom. Zeznania tych świadków są częściowo zbieżne z wyjaśnieniami oskarżonych S. P. i M. S.. Znajdują również swoje potwierdzenie w zgromadzonych w sprawie dokumentach takich jak protokoły zatrzymania osoby, protokoły przeszukań pomieszczeń, protokoły oględzin rzeczy, miejsc i osób, protokół oględzin płyty CD, dokumentacja fotograficzna.

Świadek K. B. zeznał, że rower górski marki L. (...) T. koloru czarnego, skradziony w nocy z 07 marca 2015 roku na 08 marca 2015 roku z budynku administracji Szpitala (...) w Z. im. T. C. mieszczącego się przy ul. (...) w Z., stanowił jego własność. Świadek zeznał, że rower zabezpieczony był przed kradzieżą za pomocą linki z zamkiem szyfrowym, którą to przypięty był do barierki schodów na ogólnodostępnej klatce schodowej w rejonie mieszkania nr (...). Świadek rzetelnie zeznał, iż w chwili kradzieży rower przedstawiał wartość 800 złotych, pomimo, iż zakupił go za kwotę 1.400 zł. Ponadto świadek zeznał, iż do chwili obecnej nie odzyskał ani skradzionego roweru ani pieniędzy stanowiących jego wartość.

Świadek T. K. jest funkcjonariuszem policji, który przeprowadzał czynności w związku z kradzieżą roweru górskiego przy szpitalu w Z., z którego to zdarzenia sporządził notatkę urzędową. Świadek zeznał, że jak wynikało z obejrzanego zapisu z monitoringu, sprawcą kradzieży miał być znany mu osobiście S. P. i w związku z tym wraz z innymi funkcjonariuszami policji udali się na jego poszukiwania. S. P. był w domu, gdzie ujawniono także ubranie, które odpowiadało ubraniu sprawcy z monitoringu. Świadek rozpoznał S. P. na dokumentacji z k. 114 na zdjęciu znajdującym się na odwrocie. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby temu świadkowi wiary odmówić.

Świadek A. K. w toku postępowania przygotowawczego złożył szczegółowe zeznania, w których wskazał kiedy, w jakich okolicznościach oraz jakie rzeczy zostały mu skradzione podczas włamania do restauracji (...) w Z.. Przed Sądem świadek nie pamiętał już wszystkich szczegółów zdarzenia z uwagi na upływ długiego czasu, jednakże podtrzymał treść swoich pierwotnych zeznań. Świadek zeznał, iż w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku po uprzednim wyłamaniu okna w budynku dokonano włamania, a następnie zabrano z wnętrza budynku telefon komórkowy marki S. (...) o nr (...): (...) o wartości 200 złotych wraz z kartą SIM o numerze (...), butelkę whisky J. D. o pojemności 0,7 litra o wartości 100 złotych, butelkę whisky J. W. o pojemności 1 litra o wartości 100 złotych, butelkę wódki (...) o pojemności 0,5 litra o wartości 30 złotych, dwie butelki napoju „coca-cola” o pojemności 0,25 litra o łącznej wartości 8 złotych, mrożone grzyby w postaci 2,5 kilograma borowików o wartości 100 złotych, 2,5 kilograma podgrzybków o wartości 80 złotych oraz pieniądze w kwocie 50 złotych. Jak wynika z zeznań świadka na skutek powyższego poniósł on szkodę w wysokości 668 złotych. Jak już wcześniej wspomniano świadek zeznał, iż po obejrzeniu monitoringu znajdującego się w restauracji (...), rozpoznał, iż mężczyzną towarzyszącym kobiecie, która dokonała włamana i kradzieży, jest znany mu osobiście P. C., który kiedyś u niego pracował. Ponadto jak zeznał, jadąc na policję w celu złożenia zawiadomienia o przestępstwie w niniejszej sprawie, zauważył P. C., wówczas podszedł do niego i zarzucił mu dokonanie kolejnej już kradzieży na jego szkodę. Jak świadek zeznał, wtedy to P. C. próbował mu uciec, co świadek mu uniemożliwił łapiąc za kurtkę, w wyniku czego P. C. upadł na ziemię. Wówczas ujawniono u niego telefon komórkowy własności świadka A. K.. Ponadto świadek rzetelnie i zgodnie z prawdą zeznał, że konsola do gier marki X. (...) o wartości 1 000 złotych, która spadła na podłogę, uległa przypadkowemu zniszczeniu, a nie celowemu które zarzucono M. S.. Świadek, jako jedyna osoba obejrzał zapis z monitoringu, a okoliczności które zaobserwował rzetelnie przedstawił w czasie jego przesłuchania. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby mu wiary odmówić. Jak już wyżej wspomniano pokrzywdzony podał ponadto, że otrzymał ok. 500 zł od P. C. tytułem naprawienia szkody. Dla Sądu logiczne jest, że P. C. nie oddawałby żadnych pieniędzy pokrzywdzonemu, gdyby sprawcą była inna osoba.

Świadek G. Ś. zeznał, że prowadził budowę w Z. przy ul. (...), gdzie w nocy 9 kwietnia 2015 roku, dokonano kradzieży wiertarki marki (...), koloru czarnego o wartości 200 złotych, czterech kabli pięciożyłowych o łącznej długości 80 metrów o wartości 400 złotych oraz czerwonej nagrzewnicy budowlanej o wartości 400 złotych. Do powyższego przyznała się oskarżona M. S., wskazując, iż czynu tego dopuściła się wspólnie z oskarżonym P. C.. Świadek zeznał, że w wyniku, powyższego powstały po jego stronie straty o łącznej sumie 1.000 złotych.

Częściowo wiarygodne były wyjaśnienia P. C. złożone w charakterze podejrzanego w toku postepowania przygotowawczego. Sąd dał mu wiarę w części, w jakiej wskazał, iż S. P. dokonał kradzieży roweru górskiego na szkodę K. B.. W tym zakresie wyjaśnienia te korespondowały z zeznaniami świadka T. K., treścią sporządzonej przez świadka notatki z k. 116 oraz dokumentacji fotograficznej obrazującej osobę S. P. z k. 114. Niewiarygodne były natomiast wyjaśnienia P. C. w części, w której starał się wskazać, jako wyłącznego sprawcę S. P., podczas gdy sam był współsprawcą.

W całości wiarygodne były także zeznania świadków R. T., K. P., K. K., J. B., W. H., P. K., które jednak nie miały merytorycznego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Sąd przeprowadził dowód z odpisów wyroków oraz kart karnych M. S. i S. P. na okoliczność uprzedniej wielokrotnej karalności oskarżonych oraz na okoliczność, iż M. S. czynów zarzuconych jej aktem oskarżenia dopuściła się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne.

Sąd w pełni dał wiarę dowodom z dokumentów takich jak: protokoły zatrzymania osoby, protokoły przeszukań pomieszczeń, protokoły oględzin rzeczy, miejsc i osób, protokół oględzin płyty CD, dokumentacja fotograficzna. Dowody te sporządzone zostały przez uprawnione do tego osoby posiadające specjalistyczne kwalifikacje w tym zakresie. Nie były też kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

Warunkiem przypisania odpowiedzialności z art. 279§1 kk jest dokonanie kradzieży z włamaniem. Przyjmuje się, że włamanie możliwe jest tylko wówczas, gdy rzecz znajduje się w pomieszczeniu zamkniętym. Dokonanie kradzieży z włamaniem następuje z chwilą objęcia przedmiotu wykonawczego kradzieży we władanie. Kradzież z włamaniem jest przestępstwem z winy umyślnej oraz kierunkowym. Sprawca musi obejmować zamiarem bezpośrednim nie tylko zabór rzeczy, lecz także włamanie, jako środek umożliwiający kradzież. Dlatego zamiar zaboru rzeczy musi wystąpić u niego najpóźniej w czasie podjęcia czynności realizujących znamię włamania.

Z przyczyn opisanych we wcześniejszej części uzasadnienia nie budzi żadnej wątpliwości Sądu, że oskarżona M. S. w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku w Z., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, dokonała włamania do restauracji (...) pod adresem (...) 46 po uprzednim wyłamaniu okna, a następnie zabrała w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) o nr (...): (...) o wartości 200 złotych wraz z kartą SIM o numerze (...), butelkę whisky J. D. o pojemności 0,7 litra o wartości 100 złotych, butelkę whisky J. W. o pojemności 1 litra o wartości 100 złotych, butelkę wódki (...) o pojemności 0,5 litra o wartości 30 złotych, dwie butelki napoju „coca-cola” o pojemności 0,25 litra o łącznej wartości 8 złotych, mrożone grzyby w postaci 2,5 kilograma borowików o wartości 100 złotych, 2,5 kilograma podgrzybków o wartości 80 złotych oraz pieniądze w kwocie 50 złotych, w wyniku, czego powstały starty w łącznej wysokości 668 złotych na szkodę A. K.. Na powyższe wskazują wyjaśnienia przyznającej się do popełnienia tego czynu oskarżonej M. S., jak również logiczne, spójne i obiektywne zeznania świadka A. K. w korelacji z dokumentacją załączoną do akt.

Ponadto oskarżona dopuściła się omawianego czynu w warunkach recydywy określonej w art. 64§1 kk bowiem popełniła je w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazana za podobne przestępstwo umyślne. Wskazać bowiem należy, że M. S. w okresie od 26.11.2012 r. do 22.06.2013 r. odbywała karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym wydanym przez Sąd Rejonowy w Bytomiu do sygn.. akt VIII K 96/11, obejmującym m.in. skazanie za przestępstwo umyślne z art. 278§1 kk.

Wobec powyższego w realiach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że swoim zachowaniem oskarżona M. S. w pełni wyczerpała znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 279§1 kk w zw.z art. 64§1 kk, a jej wina nie budzi wątpliwości.

Ponadto w niniejszej sprawie nie ulega także wątpliwości, iż oskarżona M. S. w nocy 9 kwietnia 2015 roku w Z., działając wspólnie i porozumieniu z inną ustaloną osobą, co, do której wyłączono postępowanie do odrębnego rozpoznania, z budowy przy ul. (...), dokonała zaboru w celu przywłaszczenia wiertarki marki (...), koloru czarnego o wartości 200 złotych, czterech kabli pięciożyłowych o łącznej długości 80 metrów o wartości 400 złotych oraz czerwonej nagrzewnicy budowlanej o wartości 400 złotych w wyniku, czego postały straty o łącznej sumie 1.000 złotych na szkodę G. Ś.. Okoliczności powyższe potwierdziła sama oskarżona, przyznając się do popełnienia tego czynu wspólnie z P. C.. Ponadto okoliczności dotyczące czasu, miejsca oraz rodzaju i wartości skradzionego mienia wynikają z zeznań świadka G. Ś. oraz dokumentacji zalegającej w aktach sprawy.

Jeśli chodzi o art. 278 § 1 kk należy podkreślić, że przez zabór należy rozumieć wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby nią władającej (właściciela, posiadacza lub dzierżyciela) i objęcie we własne władanie. Chodzi tutaj o faktyczne władztwo nad rzeczą, które w wyniku zaboru zostaje wbrew woli posiadacza naruszone. W swych konsekwencjach jednak zabór taki godzi w prawo własności, gdyż sprawca zaboru działa w celu przywłaszczenia zabranej rzeczy, tj. włączenia jej do swego stanu posiadania lub bezprawnego rozporządzenia nią na rzecz innej osoby. Należy podkreślić, że stanowiący istotę kradzieży zabór następuje bezprawnie, bez żadnej ku temu podstawy i bez zgody właściciela lub osoby, której mienie (rzecz) zabrano. Kradzież jest przestępstwem umyślnym o charakterze kierunkowym, którego można się dopuścić się jedynie w zamiarze bezpośrednim - w celu przywłaszczenia (animus rem sibi habendi). Cel przywłaszczenia oznacza zamiar postąpienia z przedmiotem zaboru tak, jakby się było jego właścicielem (włączenia do swego stanu posiadania, sprzedaży, zużycia, podarowania innej osobie). W ocenie sądu przedmiotowe zachowanie oskarżonej wypełnia znamiona przestępstwa kradzieży, o której stanowi art. 278 § 1 kk. Niewątpliwie bowiem oskarżona dokonując zaboru poszczególnych rzeczy, działała umyślnie i ze świadomością, że dokonuje zaboru cudzych rzeczy, których nie miała prawa zadysponować. Wyrządziła przy tym w chwili czynu pokrzywdzonego, określoną szkodę.

Ponadto jak w przypadku pierwszego z omawianych wyżej czynów, również tego czynu oskarżona dopuściła się w warunkach recydywy określonej w art. 64§1 kk bowiem popełniła je w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazana za podobne przestępstwo umyślne.

Działając w ten sposób oskarżona zrealizował znamiona przestępstwa z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk, a jej wina z uwagi także na przyznanie się do winy, nie budzi wątpliwości.

Odnośnie czynu zarzuconego oskarżonej stanowiącego przestępstwo z art. 288§1 kk uprawnione są następujące uwagi. Oskarżyciel publiczny zarzucił M. S., że w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku w Z., działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osób, dokonała umyślnego uszkodzenia mienia poprzez zrzucenie na podłogę konsoli do gier marki X. (...) o wartości 1 000 złotych na szkodę A. K..

Przedmiotem ochrony normy z art. 288§1 kk jest własność i posiadanie rzeczy. Czynność wykonawcza polega na zniszczeniu, uszkodzeniu lub uczynieniu niezdatną do użytku cudzej rzeczy. Zniszczenie i uszkodzenie rzeczy nie różnią się jakościowo, lecz tylko ilościowo, i polegają na powodowaniu fizycznych zmian w strukturze rzeczy. W wypadku zniszczenia rzeczy zachodzi jej całkowite unicestwienie bądź uszkodzenie idące tak daleko, że rzecz przestaje przynależeć do tego rodzaju, do jakiego należała przed czynem. Uszkodzenie stanowi naruszenie substancji rzeczy bez jej unicestwienia. Przestępstwo stypizowane w art. 288§1 kk można popełnić jedynie umyślnie. Nieumyślne uszkodzenie cudzego mienia nie stanowi przestępstwa w rozumieniu art. 288§1 kk.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że oskarżona M. S. w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku w Z., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, dokonała włamania do restauracji (...) skąd dokonała kradzieży poszczególnych przedmiotów. Ponadto nie ulega wątpliwości, iż podczas tego czynu uszkodzeniu uległa przedmiotowa konsola do gier. Sednem sprawy jest jednak ustalenie czy do zdarzenia doszło na skutek umyślnego działania oskarżonej M. S., czy też oskarżona dokonując zaboru w celu przywłaszczenia poszczególnych przedmiotów nieumyślnie uszkodziła konsolę.

W przekonaniu Sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje wszelkie podstawy dla przeczącej odpowiedzi na pierwsze z zarysowanych powyżej dwóch pytań. Decydujące znaczenie w tym kontekście ma nie tylko treść wyjaśnień oskarżonej M. S., która nie przyznała się do popełnienia tego czynu ale w głównej mierze za przyjęciem, iż do powstania uszkodzeń doszło na skutek nieumyślnego działania oskarżonej, przemawiają zeznania świadka a zarazem pokrzywdzonego A. K.. Świadek ten oglądając zapis z monitoringu obrazujący przebieg zdarzenia zauważył, o czym zeznał przed Sądem, iż konsola do gier leżała pod półką, na której stały segregatory i kubek z bilonem. Ponadto świadek zeznał, że towarzyszący oskarżonej podczas włamania P. C. wiedział, że w kubku jest bilon, bo zawsze było tam 50 złotych. Świadek zeznał, iż ktoś musiał sięgnąć po kubek z bilonem i zrzucić konsolę razem z segregatorami. Jak zeznał, segregatory i konsola zostały zrzucone przypadkowo, co zaobserwował na monitoringu. Brak jest jakichkolwiek dowodów w niniejszej sprawie przemawiających za tym, aby oskarżona działała umyślnie z zamiarem uszkodzenia mienia A. K.. Sąd uznał, iż nie ulega wątpliwości, że działanie oskarżonej było nieumyślne, bowiem działała ona w celu kradzieży poszczególnych przedmiotów, a nie ich zniszczenia, co wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego. Dokonując subsumcji stanu faktycznego do wyżej wskazanego przepisu prawnego należy stwierdzić, iż w świetle znamion art. 288§1 kk, oskarżona M. S. działając wspólnie i w porozumieniu z P. C., dokonała nieumyślnego uszkodzenia mienia w postaci konsoli do gier marki X. (...), w czasie popełnienia innego przypisanego jej przestępstwa z art. 279§1 kk. Jednakże wobec faktu, iż niezbędną przesłanką umożliwiającą pociągniecie sprawcy do odpowiedzialności karnej na podstawie art. 288§1 kk jest umyślne działanie sprawy, należało przyjąć, iż oskarżona M. S. swoim zachowaniem nie wyczerpała znamion występku z art. 288§1 kk i dlatego sąd uniewinnił oskarżoną od tego czynu.

Odnosząc się do czynów zarzuconych oskarżonemu S. P. uprawnione są następujące uwagi.

Zgodnie ze wskazanymi powyżej rozważaniami prawnymi dotyczącymi art. 279§1 kk, warunkiem przypisania odpowiedzialności z tego przepisu, jest dokonanie kradzieży z włamaniem.

Oskarżony w nocy z 07 marca 2015 roku na 08 marca 2015 roku w Z., przy ul. (...) z budynku administracji Szpitala (...) w Z. im. T. C. z ogólnodostępnej klatki schodowej działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, co, do której wyłączono postępowanie do odrębnego rozpoznania, pokonał zabezpieczenie w postaci linki z zamkiem szyfrowym, a następnie dokonał kradzieży roweru górskiego marki L. (...) T. koloru czarnego przypiętego linką do barierki schodów w rejonie mieszkania nr (...), powodując tym samym stratę w kwocie 800 złotych na szkodę K. B.. Co prawda oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, jednak w sprawie istnieją wiarygodne i obiektywne dowody przemawiające za sprawstwem S. P. w tym zakresie.

Zauważyć należy, iż P. C. w wyjaśnieniach złożonych w charakterze podejrzanego w toku postępowania przygotowawczego, wskazał na S. P. jako sprawcę omawianego czynu. Ponadto z zeznań świadka T. K. – funkcjonariusza policji, który był autorem notatki urzędowej z dnia 16 marca 2015 r. dotyczącej dokonania kradzieży przedmiotowego roweru, wynika, iż po obejrzeniu zapisu z monitoringu na którym widoczny był sprawca kradzieży, świadek udał się do miejsca zamieszkania oskarżonego S. P., gdzie ujawniono ubranie odpowiadające ubraniu sprawcy kradzieży widocznego na zapisie z monitoringu. Ponadto zauważyć należy, iż na fotografii z monitoringu z dnia zdarzenia znajdującej się na k. 114 akt na odwrotnej jej stronie widnieje wizerunek S. P., co potwierdził w swych zeznaniach nie tylko świadek T. K., ale także sam oskarżony przed Sądem przyznał, iż to on widnieje na fotografii. Zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, iż na fotografii tej widać wyraźnie osobę oskarżonego S. P., natomiast na pierwszej fotografii z k. 114 widać jak mężczyzna ubrany identycznie jak oskarżony widniejący na w/w fotografii, prowadzi ze sobą rower górski. Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż uznanie w/w okoliczności za (jak to twierdził oskarżony) zbieg okoliczności, byłoby nader nielogiczne i sprzeczne z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Wobec powyższego w realiach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że S. P. dopuścił się przedmiotowego występku na szkodę K. B., tym samym swoim zachowaniem w pełni wyczerpał znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 279§1 kk, a jego wina nie budzi wątpliwości.

Wskazać należy, iż oskarżyciel publiczny zarzucił S. P., że w nocy z 12 na 13 marca 2015 roku w Z., działając wspólnie i w porozumieniu z M. S. dokonał włamania do restauracji ”Piwniczka" pod adresem (...) 46 po uprzednim wyłamaniu okna, a następnie zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) o nr (...): (...) o wartości 200 złotych wraz z kartą SIM o numerze (...), butelkę whisky J. D. o pojemności 0.7 litra o wartości 100 złotych, butelkę whisky J. W. o pojemności 1 litera o wartości 100 złotych, butelkę wódki (...) o pojemności 0,5 litra o wartości 30 złotych, dwie butelki napoju „coca-cola” o pojemności 0,25 litra o łącznej wartości 8 złotych, mrożone grzyby w postaci 2,5 kilograma borowików o wartości 100 złotych. 2,5 kilograma podgrzybków o wartości 80 złotych oraz pieniądze w kwocie 50 złotych, w wyniku, czego powstały starty w łącznej wysokości 668 złotych na szkodę A. K..

Jak już wyżej wskazano oskarżony nie dopuścił się zarzucanego mu czynu. Zdaniem Sądu dowody zgromadzone w sprawie wskazują, iż czynu zarzuconego oskarżonemu S. P. dopuścił się P. C. wraz z M. S.. Co prawda oskarżona M. S. w swoich wyjaśnieniach wskazała na S. P., jako na osobę, która wraz z nią miała dopuścić się tego czynu, wybielając jednocześnie P. C., który był jej konkubentem, jednakże zeznania obiektywnego świadka A. K. przeczą jej wyjaśnieniom, jednocześnie korelując z wyjaśnieniami oskarżonego S. P. w zakresie, w jakim nie przyznał się do popełnienia tego czynu. Świadek ten w szczegółowych zeznania złożonych już w toku postępowania przygotowawczego, które następnie podtrzymał przed Sądem, zeznał, iż po obejrzeniu monitoringu znajdującego się w restauracji (...), który obecnie nie jest możliwy do weryfikacji przez Sąd z uwagi na jego automatyczne skasowanie, rozpoznał, iż mężczyzną towarzyszącym kobiecie, która dokonała włamana i kradzieży, jest znany mu osobiście P. C., który kiedyś u niego pracował. Ponadto jak zeznał, jadąc na policję w celu złożenia zawiadomienia o przestępstwie w niniejszej sprawie, zauważył P. C., wówczas podszedł do niego i zarzucił mu dokonanie kolejnej już kradzieży na jego szkodę. Jak świadek zeznał, wtedy to P. C. próbował mu uciec, co świadek mu uniemożliwił łapiąc za kurtkę, w wyniku, czego P. C. upadł na ziemię. Wówczas ujawniono u niego telefon komórkowy własności świadka A. K.. Powyższe wskazuje, iż oskarżony S. P. nie dopuścił się zarzuconego mu czynu, a sprawcą działającym wspólnie i w porozumieniu z M. S. był rozpoznany przez pokrzywdzonego P. C.. Na marginesie, zdaniem Sadu, zupełnie niezasadne było postawienie niniejszego zarzutu przez oskarżyciela publicznego akurat S. P., w sytuacji, gdy sam pokrzywdzony, już w złożonym zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa, które zainicjowało niniejsze postepowanie, wskazuje jednoznacznie, jako sprawcę „znanego mu osobiście” P. C., który już wcześniej dopuścił się kradzieży na szkodę tego pokrzywdzonego. Jak już wyżej wspomniano pokrzywdzony podał ponadto, że otrzymał ok. 500 zł od P. C. tytułem naprawienia szkody. Dla Sądu logiczne jest, że P. C. nie oddawałby żadnych pieniędzy pokrzywdzonemu, gdyby sprawcą była inna osoba.

Mając na uwadze powyższym, nie ulega wątpliwości Sądu, że S. P., nie dopuścił wskazanego wyżej czynu zarzuconego mu aktem oskarżenia, co skutkowało jego uniewinnieniem.

Co do wymiaru kary:

Czyny przypisane oskarżonym charakteryzuje duży stopień winy i społecznej szkodliwości. Oskarżeni postępowali w sposób umyślny oraz przemyślany. Każde z przestępnych zachowań było nacechowane znacznym stopniem winy. Oskarżeni swoim zachowaniem przejawiali lekceważenie dla obowiązujących przepisów prawa.

Sąd w stosunku do S. P. i M. S. uznał za okoliczność obciążającą wielokrotną uprzednią ich karalność za przestępstwa m.in. przeciwko mieniu. Odnośnie M. S. ponadto Sąd wziął pod uwagę fakt, iż oskarżona dopuściła się przypisanych jej czynów w warunkach recydywy z art. 64§1 kk.

Odnośnie osoby oskarżonej M. S. Sąd poza przyznaniem się do winy, nie dopatrzył się w jej zachowaniu okoliczności łagodzących. Natomiast odnośnie oskarżonego S. P., Sąd uwzględnił stosunkowo niewysoką wartość szkody wyrządzonej jego działaniem.

Sąd za czyn przypisany oskarżonemu S. P., stanowiący przestępstwo z art. 4 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk na mocy powołanych przepisów wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności. Wymierzając oskarżonemu karę sąd baczył, aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, a także miał na uwadze cele zapobiegawcze, jakie należy osiągnąć wobec oskarżonego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczności, w której oskarżony zamieszkuje. Nie można stracić z pola widzenia, że oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany w tym za przestępstwa podobne. Powołane powyżej okoliczności przekonują, że czyn, którego dopuścił się oskarżony, poddany osądowi w niniejszej sprawie nie jest ani incydentalny ani odosobniony. S. P. dopuścił się kolejnego przestępstwa przeciwko mieniu. W konsekwencji należy uznać, że oskarżony jest człowiekiem niepoprawnym, który popełnienie przestępstwa traktuje jako swoisty sposób na życie. Oskarżony kolejny raz godził w cudze mienie, i w sposób całkowicie świadomy, nacechowany złymi intencjami oraz w poczuciu bezkarności, naruszał podstawowe dobra osób trzecich, pozostające pod ochroną prawa. Zdaniem Sądu wymierzona kara spełnia dyrektywy wymiaru kary, o jakich mowa w art. 53 § 1 i 2 kk – uwzględnia stopień winy i znacznej społecznej szkodliwości czynu oraz bierze pod uwagę cele prewencji indywidualnej i generalnej pozytywnej. Zauważyć należy, że żadna z dotychczas orzeczonych kar w tym kara pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym nie powstrzymała go od popełnienia kolejnych przestępstw. W przekonaniu sądu, przedstawione argumenty nakazywały orzeczenie wobec oskarżonego kary w takim wymiarze. Sąd nie dopatrzył się przesłanek, przekonujących o pozytywnej prognozie kryminologicznej, co do zachowania oskarżonego w przyszłości. Ani dotychczasowy sposób życia ani też warunki osobiste oskarżonego nie dają podstawy do takiego postąpienia. Wymierzona kara uświadomi oskarżonemu bezprawność i niedopuszczalność takich zachowań, a przede wszystkim zapobiegnie poczuciu bezkarności oskarżonego. Zdaniem Sądu jedynie wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w wymiarze bezwzględnym spowoduje, że oskarżony zrozumie naganność swojego postępowania oraz to, że przestępne zachowanie spotyka się z należytą reakcją wymiaru sprawiedliwości i nie jest bezkarne.

Mając na uwadze zasady sprawiedliwości Sąd, na mocy art. 4 § 1 kk w zw. z art. 46 § 1 kk orzeczono od oskarżonego S. P. na rzecz pokrzywdzonego K. B. obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę kwoty 800 złotych. Sąd miał na uwadze fakt, że naprawienie szkody poprzez wyrównanie wyrządzonej szkody, należy do podstawowych norm postępowania karnego, a sprawca przestępstwa winien oddać osobie pokrzywdzonej materialną wysokość szkody, którą doznała ona na skutek działania oskarżonego. W ocenie Sądu wymiar naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonego jest społecznie pożądany, a nadto stanowi dla oskarżonego odpowiednią dodatkową dolegliwość, która powinna być odbierana, jako kolejny sygnał dla oskarżonego, iż oszukańcze działania, na skutek których inne osoby ponoszą szkody materialne, pociągają za sobą szereg realnych dolegliwości i zasługują na potępienie.

Sąd uznając oskarżoną M. S. za winną opisanego wyżej czynu stanowiącego przestępstwo z art. 4 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, na mocy art. 4 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk wymierzył jej karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Ponadto uznając oskarżoną za winną przypisanego jej czynu art. 4 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, za to na mocy art. 4 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 kk Sąd wymierzył jej 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając poszczególne kary jednostkowe sąd baczył, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oskarżonej, a także miał na uwadze cele zapobiegawcze, jakie należy osiągnąć wobec oskarżonej oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczności, w której oskarżona zamieszkuje. Nie można stracić z pola widzenia, że oskarżona był uprzednio wielokrotnie karana w tym za przestępstwa podobne. Ponadto oskarżona przedmiotowych czynów dopuściła się w okresie pięciu lat po odbyciu, co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazana za podobne przestępstwo umyślne. Powołane powyżej okoliczności przekonują, że czyny, których dopuściła się oskarżona, poddane osądowi w niniejszej sprawie nie są ani incydentalne ani odosobnione. Oskarżona kolejny raz godził w cudze mienie, i w sposób całkowicie świadomy, nacechowany złymi intencjami oraz w poczuciu bezkarności, naruszała podstawowe dobra osób trzecich, pozostające pod ochroną prawa. Zdaniem Sądu wymierzone kary jednostkowe spełniają dyrektywy wymiaru kary, o jakich mowa w art. 53 § 1 i 2 kk – uwzględnia stopień winy i znacznej społecznej szkodliwości czynu oraz bierze pod uwagę cele prewencji indywidualnej i generalnej pozytywnej.

W miejsce kar jednostkowych na mocy 4 § 1 kk w zw. z art. 85 kk i art. 86 § 1 kk wymierzono oskarżonej M. S. karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając karę łączną Sąd zastosował zasadę częściowej absorbcji.

Zauważyć należy, że żadna z dotychczas orzeczonych kar w tym kara pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym nie powstrzymała oskarżonej od popełnienia kolejnych przestępstw. W przekonaniu sądu, przedstawione argumenty nakazywały orzeczenie wobec niej kary w takim wymiarze. Sąd nie dopatrzył się przesłanek, przekonujących o pozytywnej prognozie kryminologicznej, co do zachowania oskarżonej w przyszłości. Ani dotychczasowy sposób życia ani też warunki osobiste oskarżonej nie dają podstawy do takiego postąpienia. Wymierzona kara uświadomi oskarżonej bezprawność i niedopuszczalność takich zachowań, a przede wszystkim zapobiegnie poczuciu bezkarności. Zdaniem Sądu jedynie wymierzenie oskarżonej kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze bezwzględnym spowoduje, że zrozumie naganność swojego postępowania oraz to, że przestępne zachowanie spotyka się z należytą reakcją wymiaru sprawiedliwości i nie jest bezkarne.

Sąd na zasadzie art. 29 Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. Z. oraz adw. J. G. kwoty po 1.008 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonym z urzędu oraz kwoty po 231,84 złotych tytułem 23% stawki podatku VAT.

Ponadto na zasadzie art. 624§1 kpk Sąd zwolnił oskarżonych S. P. i M. S. od ponoszenia kosztów postępowania uznając, iż w chwili obecnej, kiedy oboje przebywają w warunkach izolacji więziennej, nie posiadając przy tym żadnego majątku, byłoby to dla nich nadmiernie uciążliwe.