II K 265/20 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Zakopanem z 2021-02-11

1.Sygn. akt II K 265/20

2.PR Ds 567.2020

2.2.W Y R O K

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2021 r.

Sąd Rejonowy w Zakopanem w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Janusz Kukla

Protokolant: sekr. sąd. Ewa Marciszewska

przy udziale Prokuratora

po rozpoznaniu dnia 11 lutego 2021 r. sprawy:

J. K.

c. A. i Z. z d. K.

ur. (...) w J.

oskarżonej o to, że:

w dniu 01 marca 2020 roku w rejonie miejscowości B., rejonu (...), kierując samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że nie obserwowała bacznie drogi i nie zachowała szczególnej ostrożności przy dojeżdżaniu do oznakowanego przejścia dla pieszych i nie udzieliła pierwszeństwa znajdującej się na tym przejściu pieszej B. K., w wyniku czego najechała na pokrzywdzoną i spowodowała u niej stłuczenie głowy, wstrząśnienie mózgu, rany tłuczone głowy okolicy czołowej, potylicznej i grzbietu nosa, złamanie kości nosowych z przemieszczeniem, stłuczenie powłok jamy brzusznej, stłuczenie wątroby II ST wg. AAST, złamanie wyrostka poprzecznego kręgu L5 po stronie prawej, złamanie kolumny przedniej panewki stawu biodrowego oraz gałęzi dolnej kości łonowej z przemieszczeniem korówkowym, złamanie podgłówkowe V kości śródręcza lewego z zagięciem kątowym, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jej ciała na czas powyżej siedmiu dni.

to jest o przestępstwo z art. 177 § 1 kk

I.  na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk oraz art. 67 § 1 kk postępowanie karne prowadzone przeciwko oskarżonej J. K. warunkowo umarza na okres 3 (trzech) lat próby;

II.  na podstawie art. 67 § 3 kk orzeka od oskarżonej na rzecz pokrzywdzonej B. K. kwotę 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych tytułem nawiązki;

III.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżoną do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby z częstotliwością, co 6 miesięcy;

IV.  na mocy art. 627 kpk w zw. z art. 629 kpk zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 390,95 (trzysta dziewięćdziesiąt 95/100) złotych, w tym kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłaty sądowej.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 265/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. K.

w dniu 01 marca 2020 roku w rejonie miejscowości B., rejonu (...), kierując samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że nie obserwowała bacznie drogi i nie zachowała szczególnej ostrożności przy dojeżdżaniu do oznakowanego przejścia dla pieszych i nie udzieliła pierwszeństwa znajdującej się na tym przejściu pieszej B. K., w wyniku czego najechała na pokrzywdzoną i spowodowała u niej stłuczenie głowy, wstrząśnienie mózgu, rany tłuczone głowy okolicy czołowej, potylicznej i grzbietu nosa, złamanie kości nosowych z przemieszczeniem, stłuczenie powłok jamy brzusznej, stłuczenie wątroby II ST wg. AAST, złamanie wyrostka poprzecznego kręgu L5 po stronie prawej, złamanie kolumny przedniej panewki stawu biodrowego oraz gałęzi dolnej kości łonowej z przemieszczeniem korówkowym, złamanie podgłówkowe V kości śródręcza lewego z zagięciem kątowym, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jej ciała na czas powyżej siedmiu dni.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 1 marca 2020 roku w B. około godz. 19:15 oskarżona J. K. kierowała samochodem osobowym marki S. o numerze rejestracyjnym (...) od strony miejscowości B. w stronę N..

1. wyjaśnienia oskarżonej J. K.

64, 106

2. W tym samym czasie w B. na pobycie wypoczynkowym przebywała oskarżycielka posiłkowa B. K. wraz ze swoim mężem R. K..

2. zeznania oskarżycielki posiłkowej B. K.

33-34, 106

3. zeznania świadka R. K.

19-20, 106-107

3. W momencie gdy oskarżycielka posiłkowa wraz z mężem przechodziła przez przejście dla pieszych znajdujące się na ul. (...) w B., ulicą tą samochodem poruszała się oskarżona J. K.. Oskarżona kierując samochodem nie obserwowała bacznie drogi i nie zachowała szczególnej ostrożności przy dojeżdżaniu do oznakowanego przejścia dla pieszych i nie udzieliła pierwszeństwa znajdującej się na tym przejściu pieszej B. K., w wyniku czego najechała na pokrzywdzoną. Oskarżona natychmiast po zajściu zatrzymała samochód. Na miejsce wezwane zostały służby ratunkowe oraz policja. B. K. została przewieziona do szpitala w Z.. Wszystkie osoby biorące udział w zdarzeniu drogowym były trzeźwe.

1. wyjaśnienia oskarżonej J. K.

64, 106

2. zeznania oskarżycielki posiłkowej B. K.

33-34, 106

3. zeznania świadka R. K.

19-20, 106-107

4. protokół oględzin miejsca wypadku

5-7

5. protokół oględzin pojazdu

8-9

6. protokoły badania stanu trzeźwości

2-4

4. Na skutek zdarzenia oskarżycielka posiłkowa doznała takich obrażeń jak: stłuczenie głowy, wstrząśnienie mózgu, rany tłuczone głowy okolicy czołowej, potylicznej i grzbietu nosa, złamanie kości nosowych z przemieszczeniem, stłuczenie powłok jamy brzusznej, stłuczenie wątroby II ST wg. AAST, złamanie wyrostka poprzecznego kręgu L5 po stronie prawej, złamanie kolumny przedniej panewki stawu biodrowego oraz gałęzi dolnej kości łonowej z przemieszczeniem korówkowym, złamanie podgłówkowe V kości śródręcza lewego z zagięciem kątowym, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jej ciała na czas powyżej siedmiu dni.

7. dokumentacja medyczna oskarżycielki posiłkowej

38-43, 85-92

8. opinia biegłego lekarza sądowego

54

5. Oskarżona nie była uprzednio karana.

9. karta karna

67

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.1

1.1.1.3

1. wyjaśnienia oskarżonej J. K.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonej zasługują na wiarę w całości. Oskarżona nie kwestionowała okoliczności, zawartych w postawionym jej zarzucie. Jej wyjaśnienia znajdują swoje odzwierciedlenie w zeznaniach świadka i pokrzywdzonej, a także w sporządzonej w sprawie dokumentacji. Oskarżona nie próbowała zaciemniać obrazu rzeczywistego przebiegu zdarzenia w celu uniknięcia odpowiedzialności. Rzetelnie przyznała się do winy, wyraziła żal i skruchę. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby oskarżonej wiary odmówić.

1.1.1.2

1.1.1.3

2. zeznania oskarżycielki posiłkowej B. K.

W całości wiarygodne były zeznania oskarżycielki posiłkowej B. K.. Zeznania pokrzywdzonej były logiczne oraz korelowały z wyjaśnieniami przyznającej się do winy oskarżonej oraz zeznaniami naocznego świadka zdarzenia tj. R. K.. Oskarżycielka posiłkowa opisała w jaki sposób doszło do zdarzenia, a jej relacja koresponduje z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie.

3. zeznania świadka R. K.

Zeznania świadka są w całości wiarygodne i zostały uwzględnione przez Sąd. Świadek uczestniczył w zdarzeniu w dniu 1 marca 2020 r. bowiem wraz z żoną - oskarżycielką posiłkową przechodził przez pasy kiedy doszło do zdarzenia, on również został uderzony przez samochód prowadzony przez J. K., jednak poniósł lekkie obrażenia, które są przedmiotem innego postępowania. Świadek opisał przebieg zdarzenia rzetelnie, a jego zeznania korespondują z treścią pozostałych dowodów osobowych i dokumentów zgromadzonych w sprawie.

1.1.1.3

4. protokół oględzin miejsca wypadku

Dowód w całości wiarygodny, sporządzony przez uprawnione osoby i uwzględniony przez Sąd. Obrazuje miejsce w którym doszło do wypadku z udziałem stron niniejszego postepowania. Żadna ze stron nie kwestionowała okoliczności w nim zawartych.

5. protokół oględzin pojazdu

Dowód wiarygodnym uwzględniony przez Sąd, sporządzony przez uprawnione do tego osoby. Żadna ze stron nie kwestionowała okoliczności w nim zawartych.

6. protokoły badania stanu trzeźwości

Dowody w pełni wiarygodne, rzetelne i uwzględnione przez Sąd. Wynika z nich okoliczność, iż wszystkie osoby biorące udział w przedmiotowym zdarzeniu były trzeźwe.

1.1.1.4

7. dokumentacja medyczna oskarżycielki posiłkowej

Wiarygodna i uwzględniona przez Sąd. W dokumentacji zawarte zostały wszystkie okoliczności dotyczące przebiegu leczenia oskarżycielki posiłkowej oraz doznanych urazów na skutek potrącenia jej przez oskarżona J. K.. Dokumentacja sporządzona została przez uprawnione do tego osoby, a żadna ze stron nie kwestionowała jej treści.

8. opinia biegłego lekarza sądowego

W aktach sprawy zalega opinia lekarska S. K., z której wynika, iż na skutek zdarzenia oskarżycielka posiłkowa doznała takich obrażeń jak: stłuczenie głowy, wstrząśnienie mózgu, rany tłuczone głowy okolicy czołowej, potylicznej i grzbietu nosa, złamanie kości nosowych z przemieszczeniem, stłuczenie powłok jamy brzusznej, stłuczenie wątroby II ST wg. AAST, złamanie wyrostka poprzecznego kręgu L5 po stronie prawej, złamanie kolumny przedniej panewki stawu biodrowego oraz gałęzi dolnej kości łonowej z przemieszczeniem korówkowym, złamanie podgłówkowe V kości śródręcza lewego z zagięciem kątowym, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jej ciała na czas powyżej siedmiu dni. Wnioski wywiedzione przez biegłego lekarza sądowego nie były w toku postępowania kwestionowane przez żadną ze stron. Sąd uznał wydaną opinię za fachową i rzetelna a wnioski wywiedzione w niej przez biegłego w pełni podziela i jako swoje przyjmuje.

1.1.1.5

9. karta karna

Dowód wiarygodny i uwzględniony przez Sąd. Obrazuje okoliczność uprzedniej niekaralności oskarżonej J. K..

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

J. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przedmiotem ochrony z art. 177 § 1 kk jest bezpieczeństwo w komunikacji. Ubocznym przedmiotem ochrony jest zdrowie. Do jego znamion należy skutek w postaci spowodowania wypadku, w którym inna osoba poniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 kk. Ponadto jest to przestępstwo które można popełnić nieumyślne. Dodać należy ponadto, że kierowca ma obowiązek nie tylko prowadzić pojazd zgodnie z obowiązującymi nakazami i zakazami, lecz winien on także prowadzić pojazd w sposób rozważny i ostrożny. Oznacza to, że kierujący pojazdem winien zachować bezpieczną prędkość i odległość do innych poruszających się do drodze pojazdów, czyli dostosować ją do konkretnych warunków drogowych i atmosferycznych, natomiast podczas wykonywania określonych manewrów winien zachować szczególną ostrożność oraz wykonywać je zgodnie z zasadami Prawa ruchu drogowego.

Niniejsza sprawa z uwagi na przyznanie się przez oskarżoną do winy oraz w pełni korelującym ze sobą materiałem dowodowym, należy do spraw bezspornych.

Oskarżona naruszyła swoim zachowaniem zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że nie obserwowała bacznie drogi i nie zachowała szczególnej ostrożności przy dojeżdżaniu do oznakowanego przejścia dla pieszych i nie udzieliła pierwszeństwa znajdującej się na tym przejściu pieszej B. K., w wyniku czego najechała na pokrzywdzoną. Oczywistym jest że oskarżona działała nieumyślnie. Nie można stwierdzić, że chciała spowodować wypadek. Skutkiem wypadku było naruszenie kolejnego dobra chronionego prawem jakim jest zdrowie. Na skutek wypadku B. K. doznała bowiem obrażeń ciała, które zakwalifikować należy jako obrażenia określone w art. 157 § 1 kk. Bez wątpienia zachodzi w tej sytuacji nieprzerwany związek przyczynowo skutkowy.

W przekonaniu sądu całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego ze szczególnym wskazaniem na treść wyjaśnień przyznającej się do winy oskarżonej a także zeznań pokrzywdzonej i świadka oraz sporządzonego protokołu oględzin pojazdu i miejsca zdarzenia, a także opinii lekarskiej, w zestawieniu z powyższą argumentacją, jednoznacznie pozwala stwierdzić, że oskarżona J. K. w dniu 01 marca 2020 roku w rejonie miejscowości B., rejonu (...), kierując samochodem osobowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że nie obserwowała bacznie drogi i nie zachowała szczególnej ostrożności przy dojeżdżaniu do oznakowanego przejścia dla pieszych i nie udzieliła pierwszeństwa znajdującej się na tym przejściu pieszej B. K., w wyniku czego najechała na pokrzywdzoną i spowodowała u niej stłuczenie głowy, wstrząśnienie mózgu, rany tłuczone głowy okolicy czołowej, potylicznej i grzbietu nosa, złamanie kości nosowych z przemieszczeniem, stłuczenie powłok jamy brzusznej, stłuczenie wątroby II ST wg. AAST, złamanie wyrostka poprzecznego kręgu L5 po stronie prawej, złamanie kolumny przedniej panewki stawu biodrowego oraz gałęzi dolnej kości łonowej z przemieszczeniem korówkowym, złamanie podgłówkowe V kości śródręcza lewego z zagięciem kątowym, które to obrażenia naruszyły czynności narządu jej ciała na czas powyżej siedmiu dni.

Swoim zachowaniem oskarżona w pełni wyczerpała znamiona występku z art. 177 § 1 kk, a jej wina nie budzi żadnych wątpliwości.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

I

J. K.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Biorąc pod rozwagę ustalony stan faktyczny w zestawieniu z wyjaśnieniami oskarżonej, zeznaniami świadków, jak również brak uprzedniej karalności oskarżonej oraz wniosek oskarżyciela publicznego o warunkowe umorzenie postępowania karnego, uznać należało, iż występek J. K. miał charakter incydentalny o stopniu społecznej szkodliwości czynu, który nie jest znaczny. Rozważenia wymagała kwestia zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Sąd może bowiem warunkowo umorzyć postępowanie karne, stosownie do treści art. 66 § 1 i 2 kk, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia, uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa, przy czym warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie zachodziły właśnie przesłanki z art. 66 § 1 i 2 kk uzasadniające warunkowe umorzenie postępowania karnego prowadzonego przeciwko J. K. o zarzucony jej czyn.

Mając na uwadze powyższe rozważania sąd zdecydował na mocy art. 66§1 i kk oraz art. 67§1kk postępowanie karne przeciwko oskarżonej J. K. warunkowo umorzyć na okres 3 lat próby.

Czyn popełniony przez oskarżoną jest społecznie szkodliwy, ale ocena stopnia społecznej szkodliwości oraz stopnia winy w przekonaniu sądu musi być dokonana w wypadku oskarżonej z uwzględnieniem okoliczności niniejszego zdarzenia. Sąd wziął pod uwagę okoliczności w jakich doszło do zdarzenia, tj. nieumyślność działania oskarżonej, brak zachowania ostrożności podczas prowadzenia pojazdu oraz naruszenie przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym, jak również postawę oskarżonej po popełnieniu występku tj. że natychmiast zatrzymała samochód, wyrażała chęć pomocy na miejscu zdarzenia, dzwoniła do pokrzywdzonej oraz jej męża pytając o stan zdrowia. Oskarżona nadto prowadzi ustabilizowany tryb życia i nie była dotychczas karana sądownie. Stąd też ustalenia takie uprawniały do przyjęcia, iż zachowanie oskarżonej miało charakter incydentalny. Sąd uwzględniając powyższe okoliczności uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu ustalony na podstawie art. 115 § 2 kk oraz stopień winy oskarżonej nie są znaczne. Zwrócono też uwagę na sposób i okoliczności popełnienia czynu, postać zamiaru i motywację sprawcy. Nadto, dotychczasowy sposób życia oskarżonej, uprzednio nie karanej, uzasadniają przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania karnego, oskarżona będzie przestrzegała porządku prawnego, a w szczególności nie dopuści się ponownego występku. Tak więc, wszystkie te okoliczności sąd uwzględnił przy zastosowaniu wobec oskarżonej warunkowego umorzenia postępowania karnego, bo nie ulega wątpliwości, że takie rozstrzygnięcie będzie wystarczające aby oskarżoną skutecznie wdrożyć do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości. Należy przyjąć jako niemal pewne, że dołoży ona wszelkich starań, aby nie dopuścić do żadnych analogicznych zachowań i nie popaść w ponowny konflikt z prawem, a zwłaszcza nie popełnić kolejnego występku. Zdaniem sądu, nie było konieczności wymierzania oskarżonej żadnej, choćby nawet najłagodniejszej kary kryminalnej. Oskarżona, co wydaje się pewne, wyprowadzi dobry, konstruktywny wniosek na przyszłość i unikać będzie wszelkiej kolizji z prawem. Zdaniem sądu, zasadnym było także określenie trzyletniego okresu próby na jaki warunkowo umorzono postępowanie karne przeciwko niej.

Na marginesie należy nadmienić, że już w początkowej fazie postępowania oskarżyciel publiczny wyprowadził analogiczny wniosek odnośnie do stopnia społecznej szkodliwości czynu określając go, iż nie jest on znaczny w rozumieniu art. 66 kk.

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

II

I

Zgodnie z dyspozycją art. 67 § 3 kk niezbędne, a także zgodne z zasadami społecznego poczucia sprawiedliwości, było także orzeczenie obowiązku zapłaty nawiązki na rzecz pokrzywdzonej B. K. w kwocie 10.000 zł.

Na marginesie nadmienić należy, że wysokość nawiązki zaproponowana pierwotnie we wniesionym przez prokuratora wniosku o warunkowe umorzenie postępowania karnego przeciwko oskarżonej, w kwocie 1500 złotych na wskazany w ustawie cel społeczny, była w oczywisty sposób kwotą zbyt niską i jakkolwiek samo orzeczenie nawiązki jest konieczne to jednak Sąd przyjął jako adekwatną kwotę 10.000 złotych na rzecz pokrzywdzonej B. K., która doznała realnego cierpienia.

Zatem, Sąd uznał, iż kwota 10.000 złotych jest odpowiednia patrząc na rodzaj i charakter doznanych obrażeń, a ponadto stanowi chociażby częściowe zrekompensowanie pokrzywdzonej cierpienia jakiego doznała na skutek działania oskarżonej.

J. K.

III

I

Mając na względzie cele prewencji indywidualnej, Sąd zobowiązał oskarżoną do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby z częstotliwością, co 6 miesięcy.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Sąd na mocy art. 627 kpk w zw. z art. 629 kpk zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 390,95 złotych, w tym kwotę 100 złotych tytułem opłaty sądowej. Zdaniem sądu, nie było podstaw do zwolnienia oskarżonej od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów, bo oskarżona jest osoba zdrową fizycznie i psychicznie, posiada wykształcenie wyższe z zawodu jest menagerem, obecnie pracuje w pensjonacie jako recepcjonistka osiągając dochód w wysokości 1.900 złotych, podobny dochód osiąga jej małżonek, jest właścicielką gospodarstwa rolnego o pow. 1 ha oraz budynku mieszkalnego. Na utrzymaniu posiada dwoje dzieci. Poniesienie przez nią kosztów sądowych nie spowoduje dla niej samej i jej rodziny nadmiernego uszczerbku finansowego. Przesłanki mogące skutkować zwolnieniem oskarżonej od zapłaty kosztów sądowych, o jakich stanowi art. 624 § 1 kpk , nie zachodzą.

1.Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Sowa
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Zakopanem
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Janusz Kukla
Data wytworzenia informacji: