Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1565/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

D. S.

W dniu 09 marca 2023 r. w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności dopuścił się następujących przestępstw:

1..W dniu 09 marca 2023 r. w miejscowości S. rejonu (...) działając z góry powziętym zamiarem użycia w transakcji zbliżeniowej karty bankomatowej (...) w Ł., pokonał zabezpieczenia elektroniczne włamując się do systemu bankowego, a następnie dokonał kradzieży pieniędzy w kwocie 85,49 zł stanowiących płatność za zakupiony towar na terenie stacji paliw (...) czym działał na szkodę M. M. (2) przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

2. W dniu 09 marca 2023 r. w miejscowości S. rejonu (...) działając z góry powziętym zamiarem użycia w transakcji zbliżeniowej karty bankomatowej (...) w Ł., pokonał zabezpieczenia elektroniczne włamując się do systemu bankowego, a następnie dokonał kradzieży pieniędzy w kwocie 42,97 zł stanowiących płatność za zakupiony towar na terenie stacji paliw (...) czym działał na szkodę M. M. (2) przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

3. W dniu 09 marca 2023 r. w miejscowości C. rejonu (...) działając z góry powziętym zamiarem użycia w transakcji zbliżeniowej karty bankomatowej (...) w Ł., pokonał zabezpieczenia elektroniczne włamując się do systemu bankowego, a następnie dokonał kradzieży pieniędzy w kwocie 41 zł stanowiących płatność za usługi (...) czym działał na szkodę M. M. (2) przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

4. W dniu 09 marca 2023 r. w N. na ul. (...), działając z góry powziętym zamiarem użycia w transakcji zbliżeniowej karty bankomatowej (...) w Ł., pokonał zabezpieczenia elektroniczne włamując się do systemu bankowego, a następnie dokonał kradzieży pieniędzy w kwocie 31 zł stanowiący płatność za zakupiony towar w sklepie (...) czym działał na szkodę M. M. (2) przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

8 marca 2023 r. pokrzywdzony M. M. (2) utracił kartę (...) w Ł. o numerze (...).

9 marca 2023 r. oskarżony D. S., nie będąc do tego uprawniony, czterokrotnie dokonał wyżej wymienioną kartą płatności tzw. „zbliżeniowej”, dokonując zakupu towarów i usług pieniędzmi zgromadzonymi na rachunku bankowym M. M. (2).

1.  Na terenie stacji paliw (...) w S. dokonał zakupu towarów za kwotę 85, 49 zł,

2.  chwilę później na terenie tej samej stacji dokonał zakupu towarów za kwotę 41, 97 zł,

3.  następnie przejechał taksówką ze (...) do N. i zapłacił za kurs 41 zł,

4.  po czym w sklepie (...) w N. dokonał zakupu towarów za kwotę 31 zł.

D. S. urodził się w (...) roku. Jest osobą wielokrotnie karaną za przestępstwa przeciwko mieniu.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z 27 sierpnia 2008 sygn. akt (...) oskarżony został skazany za przestępstwo z art. 278§1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego (...) z 11 kwietnia 2013 r. w sprawie sygn. (...) w okresie od 4 października 2016 r. do 24 października 2018 r.

zeznania M. M. (2)

1 – 2

notatki urzędowe

7, 15, 31

informacja banku o dokonanych płatnościach

8 - 11

nagranie z monitoringu stacji (...)

16

zeznania G. G.

17

protokół zatrzymania płyty z nagraniem

21 - 23

nagranie z monitoringu sklepu (...)

25

protokół oględzin nagrania ze stacji (...)

34 - 35

wyjaśnienia D. S.

49 – 50, 135

odpis wyroku (...)

63 – 69

odpis postanowienia (...)

76

(...)

51 - 62

informacje o wyrokach

90 - 106

odpis wyroku łącznego (...)

116 - 118

informacje o wyrokach

119 - 121

opinia sądowo – psychiatryczna

123 - 125

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

w/w dowody

Dowody wymienione powyżej w rubryce 1.1 oceniono jako wiarygodne i jako takie wykorzystano przy dokonywaniu ustaleń faktycznych. Nie zachodziły żadne przesłanki świadczące o nierzetelności lub niemiarodajności dowodów. Autentyczność i prawdziwość dokumentów nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości.

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconych czynów, a jego przyznanie korelowało z materiałem dowodowym. Posługiwanie się przez oskarżonego utraconą przez pokrzywdzonego kartą na stacji (...) i w sklepie (...) zostało nagrane na monitoringu.

Zeznania G. G. potwierdzające, że oskarżony zapłacił zbliżeniowo w/w kartą tworzą spójną całość z informacjami uzyskanymi od (...) w Ł.. Z informacji wynika, że oskarżony po raz drugi używając karty na stacji (...) zapłacił za zakupy 41, 97 zł, a nie jak zarzucono w akcie oskarżenia 42, 97 zł. Prawdziwość oświadczenia oskarżonego, że wymienioną kartę znalazł przed blokiem nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia skoro D. S. nie zarzucono, że posłużył się kartą, której posiadanie uzyskano w drodze czynu zabronionego.

W świetle wyjaśnień oskarżonego i zeznań M. M. (2) nie budzi wątpliwości, że D. S. posługiwał się kartą pokrzywdzonego nie mając jego zezwolenia.

Wnioski biegłych psychiatrów opiniujących na okoliczność poczytalności oskarżonego i jego zdolności do brania udziału w postępowaniu były przekonujące i rzetelnie uzasadnione.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

"Włamanie" w rozumieniu art. 279 § 1 Kodeksu karnego oznacza zachowanie polegające na usunięciu przeszkody, stanowiącej zabezpieczenie danego przedmiotu, przy czym wskazuje się, iż nie musi ono polegać na stosowaniu siły fizycznej. Eksponuje się cel dla jakiego ustanowiona została przełamana przez zachowanie sprawcy bariera. Istota włamania sprowadza się więc nie tyle do fizycznego uszkodzenia lub zniszczenia przeszkody chroniącej dostępu do rzeczy, lecz polega na zachowaniu, którego podstawową cechą jest nieposzanowanie wyrażonej przez dysponenta rzeczy woli zabezpieczenia jej przed innymi osobami. Tak w: A. Z. (red.), A. O., G. B., Z. Ć., M. K., P. K. (1), J. M., J. R., M. R., M. S., W. W. Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. K. do art. 278 - 363 k.k., wyd. II Z. – M. K., P. K. (2) do art. 279 Kodeksu karnego.

Na tym samym stanowisku stoi judykatura przyjmując, że należy traktować jako kradzież z włamaniem zachowanie polegające na otwarciu drzwi oryginalnym kluczem wbrew woli osoby uprawnionej do dysponowania pomieszczeniem z zamiarem dokonania w ten sposób kradzieży. (zob. uchwałę Sądu Najwyższego z 18 lutego 1972 roku, VI KZP 74/71, OSNKW 1972/5/78, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 25 października 2005 roku, II AKa 269/05 OSA 2007/6/27).

W judykaturze wyrażono pogląd, że osoba dokonująca transakcji zbliżeniowej kartą płatniczą wbrew woli właściciela karty, dokonuje kradzieży z włamaniem. W postanowieniu Sądu Najwyższego z 18 maja 2021 r. III KK 102/21 Sąd Najwyższy porównał bezprawne posłużenie się kartą zawierającą mikroprocesor z zapisanym niepowtarzalnym kluczem bezpieczeństwa umożliwiającym dostęp do środków zgromadzonych na rachunku bankowym, do posłużenia się kluczem, którego posiadanie uzyskano bez zgody właściciela.

Sąd orzekający w sprawie podziela pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w przytoczonym postanowieniu. Należy uznać, że oskarżony każdorazowo bezprawnie używając karty pokrzywdzonego w transakcji zbliżeniowej, włamywał się w rozumieniu art. 279 § 1 kk do systemu bankowego przez pokonanie zabezpieczenia elektronicznego i kradł pieniądze pokrzywdzonego dokonując nimi zapłaty za swoje zakupy. Oskarżony tego samego dnia w taki sam sposób dokonał czterech następujących kolejno po sobie kradzieży z włamaniem. Działał w sposób zaplanowany w celu uzyskania dostępu do pieniędzy M. M. (2). Poszczególne zachowania oskarżonego należy uznać za elementy ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk.

Sąd również przyjął, że wszystkie czyny oskarżonego stanowiły występki z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk tj. tzw. wypadki mniejszej wagi (niewielka wartość wszystkich transakcji), zaś w odniesieniu do czynu z pkt. 2 skorygował omyłkę co do wartości szkody – ma być 41,97 zł. Możliwość dokonywania transakcji metodą zbliżeniową powoduje, że do przełamania zabezpieczenia poza zbliżeniem karty do terminala nie jest potrzebne dokonanie żadnych dodatkowych czynności.

Oskarżony czynów dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzonej za umyślne przestępstwo podobne, działał zatem w warunkach powrotu do przestępstwa tzw. recydywy z art. 64 § 1 kk.

Sąd zastosował wobec oskarżonego przepisy obowiązujące przed 1 października 2023 r. jako dla niego względniejsze.

KARY, ŚRODKI KARNE i KOMPENSACYJNE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

I

I

Uznając oskarżonego D. S. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu aktem oskarżenia Sąd wymierzył mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu - wymierzona kara jest adekwatna, sprawiedliwa, zasłużona, nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów, należycie uwzględnia właściwości i warunki osobiste oskarżonego oraz przesłanki wskazane w art. 53 kk.

Wymierzając karę za ciąg przestępstw sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych

przestępstw w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Występek z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk jest zagrożony karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.

Oskarżony popełnił przestępstwo przed upływem 5 lat od odbycia co najmniej 6 miesięcy kar pozbawienia wolności za umyślne przestępstwa podobne (art. 64 § 1 kk), sąd był wobec tego zobowiązany wymierzyć karę powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a mógł ją wymierzyć do wysokości górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę,

W świetle tego wymierzona oskarżonemu kara 5 miesięcy pozbawienia wolności jako pozostająca w dolnych granicach zagrożenia ustawowego - nie może zostać uznana za karę zbyt surową.

Sąd wziął pod uwagę niewielką wartość szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu, postawę oskarżonego, który przyznał się do winy oraz oświadczenie oskarżonego, że żałuje swojego postępowania i jest gotowy naprawić szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu.

Pomimo wyrażonej przez oskarżonego skruchy z uwagi na uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego za czyny przeciwko mieniu i nieskuteczność wymierzonych kar tylko kara izolacyjna ma szanse wypełnić cele postawione karze i skutecznie powstrzymać od popełniania kolejnych przestępstw.

Historia karalności D. S. ukazuje go jako sprawcę niepoprawnego, gotowego przy każdej okazji wystąpić przeciwko cudzemu mieniu. Kwalifikacja prawna czynów oskarżonego jako popełnionych w warunkach art. 64 § 1 kk daje tylko częściowy obraz karalności oskarżonego. Na skutek popełnienia przestępstw przeciwko mieniu oskarżony przebywał w zakładzie karnym nieprzerwanie od 2012 do 2018 roku, a mimo tego po opuszczeniu zakładu karnego ponownie dopuścił się popełnienia kolejnych czynów zabronionych.

Sąd nie dopatrzył się wobec tego przesłanek zastosowania wobec oskarżonego kary nieizolacyjnej.

D. S.

I

II

Aby zadośćuczynić interesom pokrzywdzonego na zasadzie art. 46 § 1 kk na rzecz M. M. (2) orzeczono od oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w wysokości utraconej kwoty tj. 199, 46 zł.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa częściowe koszty sądowe w kwocie 70 zł, a na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych w pozostałej części, mając na uwadze że oskarżony jest zobowiązany do alimentacji małoletniego syna, przebywa w ZK.

Podpis