Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1089/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

Z uwagi na zawężenie przez obrońcę oskarżonego wniosku o uzasadnienie wyroku, jedynie do części dotyczącej kary, Sąd Rejonowy działając na podstawie art. 423§ 1a k.p.k. ograniczył sporządzenie tego dokumentu tylko do umówienia sposobu reakcji penalnej zastosowanej wobec oskarżonego P. K..

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K.

I

I

W punkcie I wyroku Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu P. K. karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Uzasadniając ten sposób reakcji penalnej należy wskazać, iż zgodnie z art. 278 § 1 k.k. przestępstwo kradzieży w typie podstawowym zagrożone jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od 3 miesięcy do 5 lat. W przypadku tego przestępstwa art. 37a § 1 k.k. pozwala w pewnych przypadkach na wymierzenie sprawcy kary o charakterze wolnościowym, o co wnioskowała obrońca oskarżonego, a także sam P. K. w mowie końcowej. Sąd Rejonowy nie mógł zaaprobować tego rodzaju wniosku. Co prawda sam czyn przypisany oskarżonemu P. K. nie jest tak poważnej natury, aby per se implikował wymierzenie kary pozbawienia wolności, jednakże orzeczenie kary wolnościowej w warunkach tego procesu nie uwzględniałoby właściwości i warunków osobistych oskarżonego, wynikających przede wszystkim z jego uprzedniej karalności. Oskarżony swój czyn tłumaczył trudną sytuacją majątkową, niemożnością podjęcia pracy z uwagi na konieczność roztoczenia opieki nad chorą matką. Nie można jednak bagatelizować faktu, iż od czasu opuszczenia przez oskarżonego P. K. zakładu karnego do ostatniej z kar pozbawienia wolności, a to 16 czerwca 2022 roku, oskarżony wielokrotnie dopuścił się podobnego rodzaju przestępstw. Mianowicie od tego czasu przypisano oskarżonemu P. K. 3 kolejne przestępstwa kradzieży. Do tego P. K. szereg razy był karany w postępowaniu wykroczeniowym za wykroczenia przeciwko mieniu. Nie można również pominąć faktu, iż za wszystkie przestępstwa popełnione w tym okresie czasu wymierzono oskarżonemu P. K. karę ograniczenia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne. Kara ta okazała się być nieskutecznym sposobem oddziaływania na oskarżonego, który pomimo wykonywania tych kar, nadal wchodzi na drogę przestępstwa, podejmując się tożsamych zachowań, które były wcześniej przedmiotem jego prawomocnych wyroków. Nie można także pominąć, iż proces wykonywania tych kar ograniczenia wolności nie był wolny od negatywnej postawy P. K., który uchylał się od wykonywania tych kar, co skutkowało koniecznością zarządzenia kary zastępczej pozbawienia wolności. Sąd Rejonowy zwraca również uwagę, iż niniejsza sprawa nie jest jedynym postępowaniem karnym prowadzonym aktualnie przed Sądem Rejonowym w Nowym Sączu. Nie można też bagatelizować faktu, iż w dalszej przeszłości oskarżony P. K. także był karany za przestępstwa przeciwko mieniu. W ocenie Sądu Rejonowego P. K. zasługuje na miano sprawcy wysoce niepoprawnego, wobec którego jedynym dającym się pogodzić ze społecznym poczuciem sprawiedliwości, rozstrzygnięciem penalnym, jest wymierzenie kary pozbawienia wolności. Wymierzenie grzywny wobec P. K. za czyn przypisany w punkcie I wyroku cechowałoby się rażącą wręcz niewspółmiernością kary w kontekście nie tylko karygodności czynu, lecz przede wszystkim z uwagi na działanie oskarżonego w warunkach powrotu do przestępstwa, choć nie spełniającego ustawowych przesłanek recydywy zwykłej. Natomiast kara ograniczenia wolności okazała się być nieskutecznym sposobem reakcji penalnej wobec oskarżonego P. K. i nieracjonalnym byłoby wymierzenie oskarżonemu po raz kolejny tego samego rodzaju kary na podstawie art. 37a § 1 k.k. będącym dobrodziejstwem dla oskarżonego. Nie można w tym zakresie pominąć nowelizacji tego przepisu, gdzie wyeliminowano możliwość stosowania tej instytucji wobec sprawców działających w warunkach art. 64 § 1 k.k. Co prawda czym P. K. nie spełnia przesłanek tego przepisu, jednakże intencja ustawodawcy jest w ocenie Sądu oczywista i zmierzająca do zaniechania korzystania z dobrodziejstwa tego przepisów przez sprawców niepoprawnych, do jakich w ocenie Sądu należy zaliczyć oskarżonego P. K.. Odnosząc się do argumentacji oskarżonego wskazującego na sprawowanie przez niego opieki nad ciężko chorą matką, warto wskazać, iż okoliczność tę oskarżony podnosił już w poprzednich procesach. Stan zdrowia matki oskarżonego nie może być przyczyną swoistego glejtu bezkarności dla P. K.. W tym zakresie warto również zauważyć, iż P. K. odbywał w 2024 roku zastępczą karę pozbawienia wolności, a brak jest danych pozwalających stwierdzić atypowe dolegliwości związane z tym faktem dla jego matki, w tym możliwości zapewnienia jej podstawowych potrzeb życiowych. W związku z powyższym Sąd Rejonowy przyjął, iż tylko wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności spełni aktualne dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k. Sąd Rejonowy biorąc pod uwagę dość niski stopień karygodności tego czynu, ogniskujący się przede wszystkim w niewielkiej wartości skradzionego mienia, ocenił, iż karą adekwatną do jego stopnia społecznej szkodliwości, a także uwzgledniającą poziom zawinienia P. K. jest kara 4 miesięcy pozbawienia wolności, którą to Sąd wymierzył oskarżonemu w punkcie I uzasadnianego wyroku.

P. K.

II

I

W punkcie II wyroku Sąd Rejonowy kierując się dyspozycją art. 63 § 1 k.k. zaliczył na poczet wymierzonej P. K. kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania w sprawie

P. K.

III

I

Wobec jasnego stanowiska oskarżyciela publicznego wyrażonego w piśmie przewodnim wysłanym wraz z aktem oskarżenia Sąd Rejonowy był zobligowany do orzeczenia wobec oskarżonego P. K. środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Jak wynika z zeznań przedstawiciela pokrzywdzonego, na skutek czujnej postawy ochrony sklepu, szkoda wyrządzona przez P. K. została istotnie zmniejszona, gdyż oskarżony został ujęty po przekroczeniu linii kas i wyrażała się w wartości jednej nieopatrznie rozbitej przez oskarżonego w tym czasie butelki whisky o wartości. 106,99 złotych. W ocenie Sądu Rejonowego wzgląd na treść art. 46 § 1 k.k., a także bezpośredni związek powstania owej szkody z przestępstwem przypisanym oskarżonemu, warunkował konieczność i celowość orzeczenia wobec oskarżonego środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz (...) kwoty 106,99 złotych, co też Sąd uczynił w punkcie III przedmiotowego orzeczenia.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Natomiast z uwagi na złożenie przez obrońcę oskarżonego P. K. będącego adwokatem oświadczenia o braku opłacenia przez oskarżonego udzielonej mu pomocy prawnej Sąd Rejonowy przyznał obrońcy oskarżonemu stosowne wynagrodzenie. Przy określeniu tego wynagrodzenia Sąd Rejonowy orzekał w oparciu o stawki wymienione w aktualnym rozporządzeniu o ponoszeniu przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez adwokatów W tym zakresie należy wskazać, że rzeczony obrońca reprezentował oskarżonego tylko na etapie postępowania jurysdykcyjnego. Dlatego też w punkcie IV wyroku Sąd przyznał obrońcy oskarżonego adwokat P. Z. kwotę 1.033,20 złotych tytułem nieodpłatnej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu jurysdykcyjnym, w tym podatek VAT

Podpis