II K 705/19 - wyrok Sąd Rejonowy w Nowym Sączu z 2020-12-17

Sygn. akt II K 705/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Piotr Stelmach

Protokolant: Katarzyna Szczygieł

po rozpoznaniu w dniach: 13 stycznia 2020 roku , 17 lutego 2020 roku, 15 lipca 2020 roku, 05 listopada 2020 roku i 17 grudnia 2020 roku

sprawy karnej D. N.

syna S. i H. zd. C.

urodzonego (...) w N.

oskarżonego o to, że:

w okresie od bliżej nieustalonego dnia 2013 roku do dnia 30 października 2017 roku w N. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50.312,53 złotych D. L. – właściciela firmy PPHU (...) z/s ul. (...) w N. w ten sposób, że jako pracownik tego przedsiębiorstwa zatrudniony na stanowisku magazyniera i osoby odpowiedzialnej za skup, odbierał zużyte i puste tonery do drukarek oraz głowice atramentowe od prywatnych firm i instytucji współpracujących z firmą pokrzywdzonego, a następnie przewoził wskazane materiały eksploracyjne do prowadzonego przez siebie magazynu zlokalizowanego przy ul. (...) w N. i tam je składował, nie przekazując ich zgodnie z zakresem swoich obowiązków do siedziby firmy na rzecz której świadczył pracę, wprowadzając D. L. w błąd co do faktycznej ilości i jakości odbieranego towaru oraz sytuacji panującej na rynku sprzedaży pustych tonerów i głowic atramentowych;

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

I.  uniewinnia oskarżonego D. N. od czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia,

II.  na zasadzie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa i zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego D. N. kwotę 1.200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów ustanowienia obrońcy w sprawie.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 705/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. N.

W okresie od bliżej nieustalonego dnia 2013 roku do dnia 30 października 2017 roku w N. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50.312,53 złotych D. L. – właściciela firmy PPHU (...) z/s ul. (...) w N. w ten sposób, że jako pracownik tego przedsiębiorstwa zatrudniony na stanowisku magazyniera i osoby odpowiedzialnej za skup, odbierał zużyte i puste tonery do drukarek oraz głowice atramentowe od prywatnych firm i instytucji współpracujących z firmą pokrzywdzonego, a następnie przewoził wskazane materiały eksploracyjne do prowadzonego przez siebie magazynu zlokalizowanego przy ul. (...) w N. i tam je składował, nie przekazując ich zgodnie z zakresem swoich obowiązków do siedziby firmy na rzecz której świadczył pracę, wprowadzając D. L. w błąd co do faktycznej ilości i jakości odbieranego towaru oraz sytuacji panującej na rynku sprzedaży pustych tonerów i głowic atramentowych;

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony był zatrudniony w przedsiębiorstwie pokrzywdzonego D. L. - PPHU (...) od 16 stycznia 2006 r. do 3 listopada 2017 r. Początkowo na stanowisku handlowca, a od 1 stycznia 2008 r. na stanowisku produkt manager. Od 21 czerwca 2006 r. do obowiązków oskarżonego należało, między innymi skup i sprawdzanie pustych pojemników oraz składowanie na magazynie oraz odpowiedzialność za towar na magazynie. Od 27 kwietnia 2010 r. oskarżony nie odpowiadał za towar na magazynie, a w zakresie pustych tonerów odpowiadał za rozlicznie ich skupu i wprowadzanie na stan pustych pojemników. Stosunek pracy pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym został rozwiązany na skutek jego rozwiązania przez pracodawcę bez wypowiedzenia z uwagi na ciężkie naruszenie obowiązków pracownika.

kopia dokumentacji pracowniczej oskarżonego

280-291

wyjaśnienia oskarżonego

87-88, 134-136

zeznania D. L.

3-6, 36-38, 139-140, 636-637

zeznania J. S.

54-56, 213

zeznania P. P. (1)

620-621

Od 2013 do 2017 roku oskarżony w swojej pracy przywoził do magazynów pokrzywdzonego skupione zużyte materiały eksploatacyjne do drukarek, tzw. puste tonery/kartridże. Ponadto takie materiały były dostarczane do firmy pokrzywdzonego bezpośrednio od klientów, przy pomocy przesyłek kurierskich. Uczestniczył również w ich rozliczaniu - tzn. przeliczaniu i segregowaniu na materiały nadające się do produkcji lub dalszej odsprzedaży oraz nadające się do utylizacji. Dane materiałów, które nie podlegały utylizacji były odręcznie notowane. Utylizowane materiały nie były ewidencjonowane. Oprócz oskarżonego w procesie "rozliczania skupów" uczestniczyli także pracownicy magazynów. Dane z rozliczeń były zamieszczane w systemie komputerowym ewidencjonującym stan magazynów pokrzywdzonego. Dane te wprowadzał, między innymi, oskarżony. Skupowane "puste tonery/kartridże" nie zawsze były rozliczane bezpośrednio po ich dostarczeniu do magazynu. czasami działo się to nawet po 2 miesiącach. Ponadto towar, który nie mieścił się w budynku magazynu czasem był składowany na zewnątrz. W trym okresie w firmie pokrzywdzonego zdarzały się sytuacje, że z nierozliczonego jeszcze skupu pracownicy produkcji pobierali potrzebne im materiały dla zrealizowania aktualnych zamówień. W 2015 r. pokrzywdzony utworzył w swojej formie dział brokerski, który zajmował się handlem "pustymi" materiałami eksploatacyjnymi. W drugiej połowie 2017 r. pokrzywdzony zlikwidował dział brokerski, ponieważ wyniki sprzedaży były niezadowalające.

W okresie od 2013 do 2017 r., w sytuacji gdy w firmie pokrzywdzonego ujawniały się braki dotyczące stanu magazynowego "pustych" materiałów eksploatacyjnych, były one księgowane jako tzw. rozchód wewnętrzny. Pokrzywdzony nie wyciągał żadnych konsekwencji służbowych w stosunku do oskarżonego z tytułu stwierdzanych braków w magazynie, aż do jego zwolnienia w listopadzie 2017 r.

Pokrzywdzony współpracował z szeregiem podmiotów zawierając z nimi umowy dotyczące świadczenia usług w zakresie odbioru od nich zużytych materiałów eksploatacyjnych drukarek (tonery/kartridże). Umowy te nie zawierały klauzul wyłączności zabraniających dostawcom korzystania z usług innych przedsiębiorców w zakresie utylizacji takich odpadów.

wyjaśnienia oskarżonego

87-88, 134-136

zeznania D. L.

3-6, 36-38, 139-140, 636-637

zeznania P. P. (2)

103-107, 208-211

zeznania J. L.

48-50, 211-213

zeznania P. P. (3)

621-622

zeznania G. K.

628-630

umowy o świadczenie usług

224-279

rozchody wewnętrzne i arkusze inwentaryzacyjne

292-618

24 sierpnia 2017 r. w rejestrze przedsiębiorców została wpisana (...) spółka z o. o. w N.. Jej jedynym wspólnikiem i jedynym członkiem zarządu jest oskarżony D. N.. 1 września 2017 r. oskarżony, działając w imieniu spółki zawarł umowę najmu magazynu położonego w N. przy ul. (...) na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Działalność spółki obejmuje, między innymi skup i sprzedaż zużytych materiałów eksploatacyjnych z drukarek. We wrześniu i październiku 2017 r. spółka oskarżonego kupowała zużyte tonery i kartridże od szeregu kontrahentów: (...) S.C. w L., (...) S.C. w N., (...) D. C. w N., (...) spółka z o. o. w N., Biuro (...) spółka z o. o. w N. oraz od włoskiej firmy (...).

informacja z rejestru przedsiębiorców

156-162

umowa najmu

154-155

faktury VAT, rejestry zakupów VAT, deklaracja VAT za wrzesień i październik 2017 r., potwierdzenie przelewu

168-206

wyjaśnienia oskarżonego

87-88, 134-136

W marcu 2017 r. pokrzywdzony otrzymał e-maila od T. K., według którego oskarżony miał "sprzedawać na boku" tonery pokrzywdzonego. 2 października 2017 r. oskarżony sugerował pokrzywdzonemu, że chciałby pracować zdalnie na 1/2 etatu. Pisał, że pracy z pustymi tonerami nie ma dużo. 26 października 2017 r. pokrzywdzony skontrolował trasę przejazdu oskarżonego służbowym samochodem posiadającym lokalizator (...). Oskarżony wbrew zleconej trasie, zatrzymywał się w K. przy ul. (...) oraz w N. przy ul. (...). 28 października 2017 r. pokrzywdzony udał się wraz z bratem J. L. na miejsce zatrzymania się oskarżonego w N. przy ul. (...). Zastał tam magazyn (...) tonerów oraz oskarżonego. W trakcie rozmowy z pokrzywdzonym oskarżony powiedział, że wie kto go sprzedał ale że chce się dogadać. Pokrzywdzony stwierdził, że "do poniedziałku sprawa zostaje między nami". 30 października 2017 r. na polecenie pokrzywdzonego, jego pracownik P. P. (2) dokonał sprawdzenia magazynu oskarżonego - dokonał spisu wszystkich materiałów w magazynie. Były tam, między innymi "puste" tonery z firmy (...) z W..

wyjaśnienia oskarżonego

87-88, 134-136

zeznania D. L.

3-6, 36-38, 139-140, 636-637

zeznania Ł. K.

31, 138-139

zeznania P. P. (2)

103-107, 208-211

zeznania J. L.

48-50, 211-213

protokół oględzin nagrania

22-25

wydruk wiadomości e-mail od T. K.

15

wydruk korespondencji e-mail pomiędzy pokrzywdzonym i oskarżonym

146-151

Oskarżony nie był dotychczas karany.

karta karna

188

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. N.

W okresie od bliżej nieustalonego dnia 2013 roku do dnia 30 października 2017 roku w N. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50.312,53 złotych D. L. – właściciela firmy PPHU (...) z/s ul. (...) w N. w ten sposób, że jako pracownik tego przedsiębiorstwa zatrudniony na stanowisku magazyniera i osoby odpowiedzialnej za skup, odbierał zużyte i puste tonery do drukarek oraz głowice atramentowe od prywatnych firm i instytucji współpracujących z firmą pokrzywdzonego, a następnie przewoził wskazane materiały eksploracyjne do prowadzonego przez siebie magazynu zlokalizowanego przy ul. (...) w N. i tam je składował, nie przekazując ich zgodnie z zakresem swoich obowiązków do siedziby firmy na rzecz której świadczył pracę, wprowadzając D. L. w błąd co do faktycznej ilości i jakości odbieranego towaru oraz sytuacji panującej na rynku sprzedaży pustych tonerów i głowic atramentowych;

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu.

brak

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Wiarygodne. Nie zawierają wewnętrznych sprzeczności ani nielogicznych stwierdzeń. Co do zatrudnienia w firmie pokrzywdzonego oraz sposobu wykonywania obowiązków związanych z "pustymi" tonerami znajdują potwierdzenie w dokumentacji pracowniczej oskarżonego oraz zeznaniach świadków, którzy pracowali w magazynie pokrzywdzonego. Co do własnej konkurencyjnej w stosunku do pokrzywdzonego działalności, korespondują z dokumentami przedłożonymi przez jego obrońcę - informacją z rejestru przedsiębiorców, umową najmu, a przede wszystkim fakturami i deklaracjami VAT potwierdzającymi zakup zużytych tonerów/głowic do drukarek.

informacja z rejestru przedsiębiorców

Wydruk mający moc dokumentu urzędowego, którego wiarygodność nie została podważona

karta karna

Dokument urzędowy o treści przewidzianej przepisami prawa, którego prawdziwość nie była kwestionowana.

kopia dokumentacji pracowniczej oskarżonego

Dokumenty prywatne, których wiarygodność nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu.

protokół oględzin nagrania

Dokument urzędowy sporządzony przez kompetentne osoby, do którego treści nie było zastrzeżeń.

rozchody wewnętrzne i arkusze inwentaryzacyjne

Wiarygodne w zakresie w jakim stwierdzają, że w 2015 i 2016 r. w przedsiębiorstwie pokrzywdzonego stwierdzane były niezgodności pomiędzy stanem materiałów w magazynie, a stanem w ewidencji komputerowej, a następnie księgowane jako rozchód wewnętrzny - w tym zakresie zgodne z zeznaniami pokrzywdzonego oraz zeznaniami świadków, którzy pracowali w magazynie .

umowa najmu

dokument prywatny, którego wiarygodność nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu

umowy o świadczenie usług

dokumenty prywatne, których wiarygodność nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu

faktury VAT, rejestry zakupów VAT, deklaracja VAT za wrzesień i październik 2017 r., potwierdzenie przelewu

dokumenty prywatne, których wiarygodność nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu

zeznania D. L.

Wiarygodne co do zasady. Znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków, którzy byli pracownikami pokrzywdzonego oraz dokumentach stanowiących wiarygodne dowody w sprawie. Potwierdzają fakt zatrudnienia oskarżonego, jego obowiązków w formie i sposobu ich realizacji, zwolnienia oskarżonego, a także wizyty pokrzywdzonego w magazynie oskarżonego. Niewiarygodne w zakresie wielokrotnie zgłaszanych nieprawidłowości w zakresie rzeczywistej ilości towaru w porównaniu z rozliczeniami sporządzanymi przez oskarżonego. W tej części sprzeczne z zeznaniami pracowników pokrzywdzonego oraz niepotwierdzone przedłożeniem pism i wiadomości email, które te okoliczności miały stwierdzać, a którymi pokrzywdzone wedle swoich zeznań dysponował.

zeznania G. K.

Wiarygodne. Potwierdzają zatrudnienie oskarżonego oraz sposób rozliczania przez niego skupu (...) tonerów/głowic. Zgodne z zeznaniami pozostałych pracowników pokrzywdzonego.

zeznania J. S.

Świadek nie miał istotnych informacji w sprawie. W znacznej części zeznania ograniczały się do podejrzeń świadka. W kwestii zakazu konkurencji nie korespondują one z dokumentacją pracowniczą oskarżonego. Co do korzystania przez oskarżonego z komunikatora gadu-gadu są wewnętrznie sprzeczne. W postępowaniu przygotowawczym świadek podał, że podejrzanym było posługiwanie się tym komunikatorem przez oskarżonego w telefonie, a nie na służbowym sprzęcie - przed sądem twierdził, że nie wie czy takie komunikatory są zainstalowane na firmowych komputerach i czy pracownicy mają się za ich pomocą kontaktować z klientami.

zeznania J. L.

Wiarygodne w części dotyczącej faktu współpracy z oskarżonym oraz przebiegu wizyty z pokrzywdzonym w magazynie oskarżonego. W tym zakresie zgodne z pozostałym materiałem dowodowym. Poza tym świadek nie miał istotnych informacji w sprawie.

zeznania Ł. K.

Zwięzłe, rzeczowe - potwierdzają wizytę oskarżonego w K..

zeznania P. P. (1)

Wiarygodne, aczkolwiek o niewielkiej przydatności do czynienia ustaleń. Potwierdzają prace oskarżonego u pokrzywdzonego. W pozostałym zakresie świadek przyznał, że nie wie co konkretnie oskarżony robił u pokrzywdzonego w latach 2013-2017.

zeznania P. P. (3)

Rzeczowe, wewnętrznie niesprzeczne. Świadek ograniczył się do syntetycznego przedstawienia swoich obowiązków w magazynie pokrzywdzonego oraz kontaktów służbowych z oskarżonym.

zeznania P. P. (2)

Szczere, wewnętrznie niesprzeczne. Świadek w sposób zwięzły zrelacjonował okoliczności sprawdzania towaru w magazynie oskarżonego oraz okoliczności pracy oskarżonego w firmie pokrzywdzonego. W zakresie spotkania z oskarżonym przed przesłuchaniem oraz faktu jego nagrania przez oskarżonego nie wniosły nic istotnego do sprawy.

wydruk wiadomości e-mail od T. K.

wydruk wiadomości, której zawartości strony nie kwestionowały

wydruk korespondencji e-mail pomiędzy pokrzywdzonym i oskarżonym

wydruk korespondencji , której zawartości strony nie kwestionowały

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zestawienie k. 40-42

Spis pustych tonerów/głowic bez daty oraz bez danych wystawcy dokumentu uniemożliwiający poczynienie stanowczych ustaleń w sprawie - z jego treści nie wynika co dokładnie obrazuje poza abstrakcyjną ilością i wartością wymienionych w nim rzeczy.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

I

D. N.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zgodnie z art. 286 § 1 k.k. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Kluczowym dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest to, że oszustwo polegające na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenie w błąd jest przestępstwem podwójnie skutkowym. Dla odpowiedzialności karnej konieczne jest bowiem ustalenie, że między zachowaniem sprawcy a skutkiem w postaci błędnego wyobrażenia rozporządzającego mieniem o rzeczywistości, w części określającej elementy istotne z punktu widzenia decyzji o rozporządzeniu mieniem zachodzi związek przyczynowy oraz ustalenie, że między zachowaniem sprawcy a rozporządzeniem mieniem zachodzi związek przyczynowy. Wymagana przez art. 286 § 1 k.k. kolejność czynności sprawcy objawiająca się tym, że wprowadzenie w błąd musi poprzedzać niekorzystne rozporządzenie mieniem, przy jednoczesnym rozumieniu "wprowadzenia w błąd" jako "wywołania" u osoby rozporządzającej mieniem wyobrażenia o istniejącej rzeczywistości, które różni się od "rzeczywistego stanu rzeczy", przesądza, że zachowanie sprawcy musi pozostawać w kauzalnej relacji zarówno z błędnym wyobrażeniem rozporządzającego mieniem o rzeczywistości, jak i niekorzystnym rozporządzeniem mieniem. stanowisko takie jest ugruntowane zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie (zob. komentarz do art. 286 w: Zoll Andrzej (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., wyd. IV, opubl. WK 2016 i przytoczone tam orzecznictwo).

W ocenie Sądu, materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie był wystarczający by w sposób pewny ustalić zaistnienie wskazanych wyżej znamion przedmiotowych przestępstwa oszustwa. Nie ma wiarygodnych dowodów, by oskarżony dokonywał jakichkolwiek podstępnych zabiegów, by wprowadzić w błąd pokrzywdzonego co do ilości odbieranych "pustych" tonerów. W ręcz przeciwnie pokrzywdzony sam zeznawał, że w okresie objętym zarzutem co najmniej 2 razy okazywało się, że towaru brakuje w magazynie, a mimo to braki te były księgowane jako rozchód wewnętrzny, nie dochodziło do istotnych zmian w zakresie działalności pokrzywdzonego dotyczącej „pustych” tonerów, pokrzywdzony nie wyciągał konsekwencji służbowych w stosunku do pracowników firmy – w tym oskarżonego. Nie można też za wprowadzenie w błąd uznać rozmowy z października 2017 r., w której oskarżony twierdził, że pracy z :pustymi" tonerami nie ma aż tak dużo. Taki wniosek byłby zbyt daleko idący.

Co równie istotne, w rozpoznawanej sprawie nie udowodniono, by na skutek działań oskarżonego pokrzywdzony dokonał jakiegokolwiek rozporządzenia mieniem. Brak śladu jakiegokolwiek przesunięcia majątkowego po stronie pokrzywdzonego, którego miałby dokonać w skutek działań oskarżonego, zarówno w sferze prawa własności, ograniczonych praw rzeczowych czy też w sferze zobowiązań. Jedyną decyzją o charakterze majątkowym dokonaną w okresie objętym zarzutem, której dowiedziono, była likwidacja działu brokerskiego handlującego "pustymi" tonerami, jednak pokrzywdzony sam zeznał, że dokonał tego z uwagi na brak zadowalających wyników finansowych tego działu (w którym oskarżony nie pracował).

Należy także dodać, że w sprawie nie dowiedziono, by magazynowane przez oskarżonego materiały stanowiły własność pokrzywdzonego. Sam pokrzywdzony zeznał, że nie mógł stwierdzić, że tonery/głowice w magazynie oskarżonego nalezą do niego. Podobnie zeznał świadek P. P. (2), który spisywał ten towar na polecenie pokrzywdzonego. Co więcej, oskarżony przedłożył dokumentację potwierdzającą zakup zużytych materiałów eksploatacyjnych do drukarek dokonany na potrzeby działalności prowadzonej przez założoną przez niego spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Tym samym nieuzasadnienie byłoby rozważanie zmiany kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego na przestępstwo przywłaszczenia, albowiem nie ma możliwości ustalenia kluczowego znamienia przestępstwa z art. 284 k.k., a więc działania oskarżonego dotyczącego cudzej rzeczy.

Należało więc przyjąć, że dowody zaoferowane przez oskarżyciela nie pozwoliły na obalenie domniemania niewinności oskarżonego z art. 5 § 1 k.p.k. Ponadto, w toku postępowania przed Sądem, nie powzięto żadnych informacji, które uzasadniałyby przeprowadzenie dowodów z urzędu stosownie do treści art. 167 k.p.k. W szczególności nieznane jest miejsce pobytu T. K. (notatka k. 46), który zawiadamiał pokrzywdzonego o rzekomej przestępczej działalności oskarżonego.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Ponieważ oskarżonego uniewinniono kosztami obciążono Skarb Państwa stosownie do treści art. 632 k.p.k. oraz zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego zwrot wydatków poniesionych tytułem ustanowienia obrońcy, którego wynagrodzenie zasądzono według norm przepisanych.

Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Janina Deker
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Nowym Sączu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Piotr Stelmach
Data wytworzenia informacji: