Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 września 2017 roku

Sąd Rejonowy w Limanowej II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Kulig

Protokolant: st. sekr. sąd. Wioletta Długosz

w obecności oskarżyciela: nie stawił się

po rozpoznaniu dnia 05.09.2017r.

w sprawie: D. S. (S.)

syna J. i K. z domu G.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

1)  w okresie od 2.12.2015 do 19.01.2016r. w lokalu M. Gastronomia (...), (...)-(...) M., R. N. 211, wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych określonym w art. 6 ust 1 – bez koncesji, art. 14 ust. 1 – poza kasynem oraz art. 23a ust. 1 – bez rejestracji automatów przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego urządzał gry hazardowe na automacie: B. bez numeru, działając w ten sposób, że wynajął w ww. lokalu powierzchnię oraz wstawił i zainstalował do użytkowania przedmiotowy automat;

to jest o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

2)  w okresie od dnia 15 stycznia 2016 r. do dnia 18 maja 2016 r., w P., w lokalu Bar (...), P. 387, wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, określonym w art. 6 ust. 1, w art. 14 ust. 1 oraz w art. 23a ust. 1 ustawy, tj. poza kasynem gry, bez wymaganej koncesji, urządzał gry hazardowe na dwóch automatach do gier H. S. bez numerów i oznaczeń, które nie zostały zarejestrowane przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego, stanowiące własność firmy (...) Sp. z o.o. w organizacji, działając w ten sposób, że wynajął w w/w lokalu powierzchnię oraz wstawił i zainstalował do użytkowania przedmiotowe automaty;

to jest o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks

I.  uznaje oskarżonego D. S. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia, co stanowi przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierza mu karę 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość dziennej stawki na kwotę 70 zł (siedemdziesięciu złotych), to jest karę grzywny w kwocie 4.900 zł (czterech tysięcy dziewięciuset złotych),

II.  uznaje oskarżonego D. S. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia, co stanowi przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierza mu karę 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość dziennej stawki na kwotę 70 zł (siedemdziesięciu złotych), to jest karę grzywny w kwocie 4.900 zł (czterech tysięcy dziewięciuset złotych),

III.  na mocy art. 39 § 1 kks biorąc za podstawę kary grzywny wymierzone oskarżonemu za przestępstwa skarbowe wymienione w pkt I i II niniejszego wyroku rzeka wobec oskarżonego karę łączną 100 (stu) stawek dziennych grzywny, ustalający wysokość dziennej stawki grzywny na kwotę 70 zł (siedemdziesięciu złotych), tj. karę grzywny w wysokości 7.000 zło (siedmiu tysięcy złotych),

IV.  na mocy art. 30 § 5 kks orzeka wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa: automatu o nazwie B. bez numeru w ilości 1 sztuki – przechowywanego w magazynie depozytowym (...) Skarbowego w K. Referat w N. pod poz. ks. magazynowej D- (...) oraz środków pieniężnych z automatów zabezpieczonych w wyniku komisyjnego otwarcia automatu w dniu 11.02.2016r. w kwocie 1.713 zł (jednego tysiąca siedmiuset trzynastu złotych) – przechowywanych na koncie depozytowym (...) w K. DW nr KP (...); dwóch sztuk urządzeń w postaci automatów do gier H. S. bez numerów i oznaczeń przechowywanych w magazynie depozytowym (...) Skarbowego w K. Referat w N. pod poz. ks. magazynowej D – (...), polskich pieniędzy obiegowych w kwocie 20 zł (dwudziestu złotych), wypłaconych z automatów w dniu 18.05.2016r., polskich pieniędzy obiegowych zabezpieczonych w wyniku komisyjnego otwarcia automatów w dniu 08.07.2016r. w kwocie 398 zł (trzystu dziewięćdziesięciu ośmiu złotych) – przechowywanych na koncie sum depozytowych (...) w K. oraz umowy najmu z dnia 15.01.2016r. znajdującej się na aktach sprawy o sygn. II K 623/16, karta 5 – poprzez pozostawienie jej w aktach sprawy,

V.  na zasadzie art. 627 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 160 zł (stu sześćdziesięciu złotych) tytułem wydatków postępowania oraz kwotę 700 zł (siedmiuset złotych) tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 06 września 2017 roku

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony D. S. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą (...) Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą w K. przy ul. (...) pom. 4. W dniu 02 grudnia 2015 roku zawarł z właścicielem lokalu o nazwie (...) w M. umowę najmu powierzchni lokalu, gdzie zainstalował jeden automat do gier (...) bez numerów i oznaczeń. Lokal „Mała gastronomia” nie był koncesjonowanym kasynem gry.

/ dowód: umowa najmu (k. 15 poprzednia sygn. II K 214/16), protokół kontroli (k. 2-4 poprzednia sygn. II K 214/16 /

Gry rozgrywane na przedmiotowym urządzeniu (...) były grami na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. 2015 poz. 612 z późn. zm.), czyli grami na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawierała element losowości. Grający po naciśnięciu odpowiedniego klawisza nie miał wpływu na przebieg gry, gdyż nie zależał on od umiejętności czy zręczności grającego. Gracz mógł jedynie obserwować przebieg gry, a automat wypłacał wygrane pieniężne. Urządzanie gier na powyższym automacie mogło odbywać się wyłącznie w kasynach gry na podstawie udzielonej koncesji (art. 14 ust.1 i art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych). Tymczasem oskarżony instalując automat (...) w lokalu (...) w M. - nie będącym kasynem, urządzał gry hazardowe na wymienionym automacie bez wymaganej przepisami prawa koncesji.

/ dowód: zeznania świadka K. J. (k. 134-135 poprzednia sygn. II K 214/16), protokół kontroli (k. 2-4 poprzednia sygn. II K 214/16), płyta CD z nagraniem gry kontrolnej (k. 4 poprzednia sygn. II K 214/16)

Stosownie do treści art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2017 roku o grach hazardowych, w brzmieniu obowiązującym od 14 lipca 2011 roku do 28 lutego 2017 roku, automaty i urządzenia do gier, z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogły być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika Urzędu Celnego. Projekt ustawy z dnia 26 maja 2011 roku, która wprowadzała powyższy przepis, został notyfikowany Komisji Europejskiej w dniu 16 września 2010 roku pod numerem (...) i wszedł w życie z dniem 14 lipca 2011 roku. Rejestracja automatu była równoznaczna z dopuszczeniem go do eksploatacji.

Ujawnione w toku kontroli urządzenia nie figurowały w Krajowym Rejestrze Automatów do Gier. D. S. nie występował z wnioskiem o ich zarejestrowanie do Naczelnika Urzędu Celnego w N..

/ dowód: wydruk (...) (k. 13-14 poprzednia sygn. II K 214/16), zeznania świadka K. J. (k. 134-135 poprzednia sygn. II K 214/16)

W dniu 19 stycznia 2016 roku pracownicy Urzędu Celnego w N. w osobach K. J., S. K. i J. W. przeprowadzili kontrolę w lokalu (...) w M. w przedmiocie przestrzegania przepisów prawa regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych. W trakcie kontroli obecna była właścicielka lokalu. W lokalu ujawniono jeden włączony automat o nazwie B. bez numerów i oznaczeń. W trakcie kontroli nie było w lokalu osób grających.

Funkcjonariusz celny K. J. w ramach swoich uprawnień wynikających z art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o służbie celnej w brzmieniu obowiązującym w dniu kontroli przeprowadził eksperyment, tj. grę kontrolną, na ujawnionym automacie, na skutek czego ustalono, że urządzenie to spełnia przesłanki z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Ujawnione urządzenie nie posiadało oznaczenia GL1 oraz nie było zarejestrowane przez Naczelnika Urzędu Celnego, a jego wygląd i budowa były typowe dla automatów do gier, co skutkowało zatrzymaniem automatów i środków pieniężnych w nich się znajdujących.

/ dowód: zeznania świadka K. J. (k. 134-135 poprzednia sygn. II K 214/16), protokół kontroli (k. 2-4 poprzednia sygn. II K 214/16), płyta CD z nagraniem gry kontrolnej (k. 4 poprzednia sygn. II K 214/16), protokół zatrzymania rzeczy (k. 6-7 poprzednia sygn. II K 214/16) /

W wyniku komisyjnego otwarcia zatrzymanego urządzenia ujawniono pieniądze obiegowe polskie w łącznej kwocie 1.723 zł, w tym 10 zł pochodzące z gry kontrolnej i stanowiące własność Służby Celnej.

/ dowód: protokół komisyjnego otwarcia automatów (k. 29 poprzednia sygn. II K 214/16)

Oskarżony D. S. w dniu 15 stycznia 2016 roku zawarł z właścicielem lokalu o nazwie Bar (...), P. 387, umowę najmu powierzchni lokalu, gdzie zainstalował dwa automaty do gier H. S. bez numerów i oznaczeń. Lokal Bar (...) nie był koncesjonowanym kasynem gry.

/ dowód: zeznania świadka K. J. (k. 24-26 poprzednia sygn. II K 623/16, k. 134-135 poprzednia sygn. II K 214/16), umowa najmu (k. 5 poprzednia sygn. II K 623/16), protokół kontroli (k.3-4a poprzednia sygn. II K 623/16)

Gry rozgrywane na ujawnionych urządzeniach H. S. były grami na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. 2015 poz. 612 z późn. zm.), czyli grami na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawierała element losowości. Grający po naciśnięciu odpowiedniego klawisza nie ma wpływu na przebieg gry, gdyż nie zależał on od umiejętności czy zręczności grającego. Gracz mógł jedynie obserwować przebieg gry, a automaty wypłacały wygrane pieniężne. Urządzanie gier na powyższych automatach mogło odbywać się wyłącznie w kasynach gry na podstawie udzielonej koncesji (art. 14 ust.1 i art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych). Tymczasem oskarżony instalując dwa automaty H. S. w lokalu Bar (...) - nie będącym kasynem, urządzał gry hazardowe na automatach bez wymaganej przepisami prawa koncesji.

/ dowód: zeznania świadka K. J. (k. 24-26 poprzednia sygn. II K 623/16, k. 134-135 poprzednia sygn. II K 214/16), protokół kontroli (k.3-4a poprzednia sygn. II K 623/16), płyta CD z nagraniem gry kontrolnej (k. 4a poprzednia sygn. II K 623/16 /

Stosownie do treści art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, w brzmieniu obowiązującym od 14 lipca 2011 roku do 28 lutego 2017 roku, automaty i urządzenia do gier, z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogły być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika Urzędu Celnego. Projekt ustawy z dnia 26 maja 2011 roku, która wprowadzała powyższy przepis, został notyfikowany Komisji Europejskiej w dniu 16 września 2010 roku pod numerem (...) i wszedł w życie z dniem 14 lipca 2011 roku. Rejestracja automatu była równoznaczna z dopuszczeniem go do eksploatacji.

Ujawnione w toku kontroli urządzenia nie figurowały w Krajowym Rejestrze Automatów do Gier. D. S. nie występował z wnioskiem o ich zarejestrowanie do Naczelnika Urzędu Celnego w N..

/ dowód: wydruk (...) (k. 12-13 poprzednia sygn. II K 623/16), zeznania świadka K. J. (k. 24-26 poprzednia sygn. II K 623/16, k. 134-135 poprzednia sygn. II K 214/16 /

W dniu 18 maja 2016 roku pracownicy Urzędu Celnego w N. w osobach S. K., K. J. i Z. K. przeprowadzili kontrolę w lokalu Bar (...) w przedmiocie przestrzegania przepisów prawa regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych. W trakcie kontroli obecny był właściciel lokalu. W lokalu ujawniono dwa włączone automaty do gier. W trakcie kontroli nie było w lokalu osób grających.

Funkcjonariusz w osobie K. J. w ramach swoich uprawnień wynikających z art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o służbie celnej w brzmieniu obowiązującym w dniu kontroli przeprowadził eksperyment, tj. grę kontrolną, na obu ujawnionych automatach na skutek czego ustalono, że urządzenia te spełniają przesłanki z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Ujawnione urządzenia nie posiadały oznaczenia GL1 oraz nie były zarejestrowane przez Naczelnika Urzędu Celnego, a jego wygląd i budowa były typowe dla automatów do gier, co skutkowało zatrzymaniem automatów i środków pieniężnych w nich się znajdujących.

/ dowód: zeznania świadka K. J. (k. 24-26 poprzednia sygn. II K 623/16, k. 134-135 poprzednia sygn. II K 214/16), protokół kontroli (k. 3-4a poprzednia sygn. II K 623/16), płyta CD z nagraniem gry kontrolnej (k. 4a poprzednia sygn. II K 623/16), protokół zatrzymania rzeczy (k. 7-8 poprzednia sygn. II K 623/16 /

W wyniku komisyjnego otwarcia zatrzymanych urządzeń ujawniono pieniądze obiegowe polskie w łącznej kwocie 418 zł, w tym 20 zł pochodzące z gry kontrolnej i stanowiące własność Służby Celnej.

/ dowód: protokół komisyjnego otwarcia automatów (k. 49 poprzednia sygn. II K 623/16 /

D. S. nie był uprzednio karany. Prowadzona przez niego działalność gospodarcza znajduje się w stanie upadłości. Utrzymuje się ze sprzedawania aktywów.

/ dowód: oświadczenia oskarżonego (k. 134 poprzednia sygn. II K 623/16), informacja o karalności (k. 131 poprzednia sygn. II K 623/16 /

Oskarżony zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i w postępowaniu przed sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Podczas rozprawy w dniu 05 września 2017 roku złożył jedynie oświadczenie, iż został zapewniony przez producenta o legalnym charakterze urządzeń.

Sąd nie dał wiary oświadczeniom oskarżonego co do winy albowiem były one sprzeczne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Zeznania świadka K. J., protokoły kontroli oraz zapisy video przeprowadzonych kontrolnych gier pozwoliły na jednoznaczne ustalenie, iż urządzenia zainstalowane przez oskarżonego były grami na automatach oraz oferowały gry o wygrane pieniężne, w których zawarty był element losowy, a zatem wypełniały przesłanki z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Bezspornymi z kolei są okoliczności, iż lokale w których oskarżony zainstalował przedmiotowe automaty nie były kasynami gry, oskarżony nie posiadał koncesji na prowadzenie kasyna gry i urządzanie gier hazardowych, jak również, iż przedmiotowe urządzenia nie były zarejestrowane przez właściwego naczelnika Urzędu Celnego. Dodatkowo wskazać należy, iż oskarżony w czasie przypisanych mu czynów, prowadził działalność gospodarczą, a jego działanie powinno być oceniane z uwzględnieniem zawodowego charakteru tej działalności. Wyjaśnienia oskarżonego w których twierdził, iż producent urządzeń miał go zapewniać, że zakupione urządzenia są legalne, w niniejszej sprawie są bezprzedmiotowe, skoro oskarżonemu nie postawiono zarzutu dotyczącego nabycia nielegalnych urządzeń, ale zarzuty dotyczące urządzania gier hazardowych poza kasynem gry, bez koncesji i niezarejestrowanie ich przez właściwego naczelnika Urzędu Celnego. Reasumując powyższe wywody - oświadczenia złożone przez oskarżonego w powyższym zakresie uznał sąd za realizowaną przez wymienionego linię obrony zmierzającą wyłącznie do uniknięcia odpowiedzialności karno-skarbowej.

Podstawę poczynionych ustaleń faktycznych w przeważającej mierze stanowiły dokumenty włączone w poczet materiału dowodowego, w tym protokoły przeprowadzonych kontroli , protokoły zatrzymania automatów do gier, umowy najmu, protokoły komisyjnych otwarć poszczególnych automatów. Powyższe dokumenty, w ocenie sądu, zasługują na walor pełnej wiarygodności, zwłaszcza, iż żadna ze stron postępowania nie negowała ich autentyczności i treści. Nie sposób pominąć, iż większość z nich ma charakter dokumentu urzędowego, bowiem zostały sporządzone w przepisanej formie przez uprawnione organy w zakresie ich kompetencji (m.in. protokoły kontroli, które utrwalają efekty czynności służbowych podjętych przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego w N.). Podstawę ustaleń faktycznych stanowiły również wyciągi z (...) dotyczące rejestracji automatów przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego. Informacje w nich zawarte pochodziły z urzędowych rejestrów, a brak było okoliczności w niniejszej sprawie, które poddawałyby w wątpliwość wiarygodność wymienionych dokumentów. Na uwzględnienie w całości zasługiwały także nagrania z przeprowadzonych gier kontrolnych utrwalone na płytach CD albowiem były one zgodne z protokołami kontroli oraz zeznaniami K. J..

Za w pełni wiarygodne uznał sąd zeznania K. J. albowiem były one obiektywne i logiczne, a co najważniejsze – pokrywały się z treścią zgromadzonych w sprawie dokumentów. Świadek w sposób rzeczowy opisał przeprowadzone w poszczególnych lokalach czynności kontrolne, które doprowadziły do ustalenia, że gry zainstalowane na ujawnionych w toku poszczególnych kontroli automatach spełniają warunki określone w ustawie o grach na automatach. Wskazał, iż wszystkie z ujawnionych urządzeń były przystosowane do wypłacania wygranych pieniężnych, a gracz po naciśnięciu odpowiedniego klawisza nie miał wpływu na przebieg gry, lecz mógł wyłącznie obserwować jej przebieg. Przeprowadzone przez świadka gry kontrolne miały swoją podstawę w wówczas obowiązującym art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku (Dz. U. 20158 poz. 990) o służbie celnej. Sąd nie znalazł podstaw, by podważyć wiarygodność tego świadka. Dodatkowo wymieniony świadek nie miał żadnych powodów, by obciążać swoimi zeznaniami oskarżonego.

Sąd zważył, co następuje:

D. S. w okresie od 02 grudnia 2015 roku do 19 stycznia 2016 roku w lokalu (...) w M. oraz w okresie od 15 stycznia 2016 roku do 18 maja 2016 roku w lokalu Bar (...) w P., wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych, określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 oraz art. 23a ust. 1 ustawy, tj. poza kasynem gry, bez wymaganej koncesji, urządzał gry hazardowe na automatach, które nie zostały zarejestrowane przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego - działając w ten sposób, że wynajął w w/w lokalach powierzchnię oraz wstawił i zainstalował do użytkowania przedmiotowe urządzenia, co stanowiło przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s.

W niniejszej sprawie, z uwagi na daty popełnienia przestępstw przez oskarżonego, zastosowanie będzie miał art. 107 § 1 k.k.s. oraz art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 kwietnia 2017 roku, art. 14 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od 03 września 2015 roku do 31 marca 2017 roku i art. 23a ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 14 lipca 2011 roku do 28 lutego 2017 roku.

Stosownie do treści art. 107 § 1 k.k.s. kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową, grę na automacie lub zakład wzajemny, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. Działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach mogła być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry, co wynikało z treści art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych. Grami na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 powyższej ustawy w brzmieniu z dnia popełnienia czynów były gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych, o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Zgodnie z kolei z art. 14 ust. 1 ustawy urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty, w tym turniejów gry pokera, gier w kości oraz gier na automatach było dozwolone wyłącznie w kasynach gry na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji lub udzielonym zezwoleniu, a także wynikających z przepisów ustawy. Automaty i urządzenia do gier, z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogły być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika Urzędu Celnego, co statuował art. 23a ust. 1 wskazanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 14 lipca 2011 roku do 28 lutego 2017 roku.

D. S. w okresie od 02 grudnia 2015 roku do 19 stycznia 2016 roku w lokalu (...) w M. oraz w okresie od 15 stycznia 2016 roku do 18 maja 2016 roku w lokalu Bar (...) w P. urządzał gry na automatach typu (...) i H. S. albowiem w celu zainstalowania powyższych urządzeń zawarł umowy najmu powierzchni w w/w lokalach i zgodnie z zamierzeniem wstawił tam automaty.

Automaty do gier typu (...) i H. S. były urządzeniami elektronicznymi, w których granicz po naciśnięciu klawisza „start” mógł jedynie obserwować przebieg gry, co stanowiło o elemencie losowości, gdyż rezultat gry nie był efektem umiejętności czy zręczności grającego. Każdy z ujawnionych automatów wypłacał nadto nagrody pieniężne. Stwierdzić zatem należy, iż zatrzymane przez funkcjonariuszy celnych automaty były automatami do gier w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych, zatem stosownie do treści art. 6 ust. 1 powyższej ustawy urządzanie na nich gier wymagało uzyskania koncesji na prowadzenie kasyna gry. W toku postępowania ustalono, iż oskarżony nie uzyskał takiej koncesji.

Wskazać należy, iż nowelizacja art. 6 ustawy o grach hazardowych, która weszła w życie z dniem 3 września 2015 roku (Dz. U. 2015, poz. 1201) doprecyzowała w treści ust. 4, że działalność w zakresie gier na automatach może być prowadzona wyłącznie na podstawie koncesji udzielonej na prowadzenie kasyna gry oraz może być prowadzona wyłącznie w formie spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższa zmiana nie stanowiła depenalizacji działalności w zakresie urządzania gier na automatach albowiem powyższa nowelizacja nie zmieniła brzmienia art. 6 ust. 1 ustawy, a jedynie stanowiła doprecyzowanie jakie podmioty prawa uprawnione są do prowadzenia działalności w zakresie urządzania gier na automatach. Powyższe zmiany miały zatem charakter wyłącznie uzupełniający i doprecyzowujący. Również ustawa z dnia 15 grudnia 2016 roku o zmianie ustawy o grach hazardowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2017 poz. 88), która znowelizowała art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, miała charakter wyłącznie doprecyzowujący. Wskazywała, że terminy, na które będą udzielone koncesje i zezwolenia będzie określony w treści koncesji lub zezwolenia z zastrzeżeniem, że prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach objęte jest monopolem państwa. Z powyższego wynika, iż zarówno w dniach popełnienia przez oskarżonego zarzucanych czynów, jak i w dniu wyrokowania, warunkiem urządzania gier na automatach było uzyskanie koncesji na prowadzenie kasyna gry, zatem nie ma podstaw, by w niniejszej sprawie zastosowanie znalazł art. 2 k.k.s. Oskarżony prowadził działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, nie uzyskał jednak wymaganej koncesji.

Art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych również został doprecyzowany ustawą z dnia 12 czerwca 2015 roku, wskazując, iż urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty, w tym turniejów gry pokera, gier w kości oraz gier na automatach jest dozwolone wyłącznie w kasynach gry, ale na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji lub udzielonym zezwoleniu oraz wynikających z przepisów ustawy. Powyższa ustawa nowelizacyjna została notyfikowana Komisji Europejskiej w dniu 05 listopada 2014 roku (nr (...)), zatem od 03 września 2015 roku, tj. dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, nie występuje już kolizja prawa krajowego z prawem unijnym, co jednoznacznie przesądził Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 19 stycznia 2017 roku, sygn. akt I KZP 17/16 ( opublikowanej w OSNKW 2017/2/7).

Zatem w dacie popełnienia przez oskarżonego przypisanego czynu kwestia notyfikacji art. 14 ust.1 ustawy o grach hazardowych była jednoznacznie rozstrzygnięta , zaś art. 6 ust.1 ustawy nie podlegał obowiązkowi zgłoszenia Komisji Europejskiej na podstawie art. 8 ust.1 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 roku ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczącej usług społeczeństwa informacyjnego ( wyrok ETS z dnia 13 października 2016 roku, sprawa C-303/15)

Wskazać należy, iż zachowanie oskarżonego wypełniło także dyspozycję normy z art. 23a ust. 1 ustawy o grach hazardowych, która została notyfikowana Komisji Europejskiej w dniu 16 września 2010 roku ( (...)) i weszła w życie z dniem 14 lipca 2011 roku. Z powyższego przepisu wynika, iż warunkiem dopuszczenia automatu do gier jest uprzednie jego zarejestrowanie przez właściwego Naczelnika Urzędu Celnego. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego, zwłaszcza z wyciągu z Krajowego Rejestru Automatów do Gier, oskarżony nie zarejestrował przedmiotowych automatów, a także nie występował z wnioskiem o ich zarejestrowanie. Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, iż zachowanie oskarżonego naruszało także ten przepis ustawy o grach hazardowych.

D. S. zarzucanych mu czynów dopuścił się umyślnie , mając świadomość nielegalnego charakteru urządzania gier na automatach , poza kasynem oraz bez wymaganej koncesji i rejestracji automatów przez właściwego naczelnika Urzędu Celnego. Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest okoliczność uwzględniająca zawodowy charakter prowadzonej przez oskarżanego działalności gospodarczej.

Sąd, bacząc na dyrektywy wymiaru kary, wymierzył oskarżonemu za każde z przypisanych mu przestępstw karę 70 stawek dziennych grzywny. Ustalając liczbę stawek dziennych sąd jako okoliczności obciążające wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu, którego oskarżony się dopuścił, w tym sposób i okoliczności jego popełnienia, rodzaj i stopień ciążących na sprawcy obowiązków oraz sposób zachowania się oskarżonego i jego motywację. Jako okoliczność łagodzącą wziął z kolei pod uwagę dotychczasową niekaralność oskarżonego. Ustalając wysokość stawki dziennej w kwocie 70 zł sąd wziął pod uwagę aktualne dochody oskarżonego, jego warunki osobiste oraz stosunki majątkowe .

Stosownie do treści art. 39 § 1 k.k.s. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa skarbowe do ich sumy, nie przekraczając jednak 1080 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności. Stosując zasadę asperacji sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 100 stawek dziennych , uznając, iż jest ona karą adekwatną do popełnionych przez oskarżonego czynów. Ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 70 zł, sąd wziął pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

Stosownie do treści art. 30 § 5 kks w pkt IV wyroku sąd orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci: automatu o nazwie (...) bez numeru i środków pieniężnych 1.713 zł, dwóch automatów do gier H. S. bez numerów i oznaczeń i polskich pieniędzy obiegowych w kwocie 20 zł wypłaconych z automatów oraz w kwocie 398 zł zabezpieczonych w wyniku komisyjnego otwarcia automatów oraz umowy najmu z dnia 15 stycznia 2016 roku.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s., zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem wydatków postępowania kwotę 160 złotych oraz tytułem opłaty kwotę 700 złotych (ustaloną na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych).

SSR Paweł Kulig