Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Wieliczce Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Paweł Styrna

Protokolant starszy protokolant sądowy Barbara Wiśniewska

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2016 r. w Wieliczce

sprawy z powództwa T. W.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  zasądza od (...) S.A. w W. na rzecz T. W. kwotę 5.250 zł (pięć tysięcy dwieście pięćdziesiąt złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 8 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty,

2.  kosztami procesu w całości obciąża pozwanego przy czym szczegółowe rozliczenie pozostawia referendarzowi sądowemu.

Sygnatura akt I C 1071/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 14 listopada 2016r.

Powód T. W. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) SA w W. kwoty 1.500 zł, z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 8 kwietnia 2016r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesowymi. W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 11 lutego 2016r. uszkodzeniu uległ samochód powoda audii A4 nr rej. (...). Pojazd sprawcy posiadał ubezpieczenie OC w pozwanym Zakładzie (...). Po przeprowadzeniu postepowania likwidacyjnego, pozwany ubezpieczyciel uznał swoją odpowiedzialność odszkodowawczą i przyznał odszkodowanie w ostatecznej kwocie 1887,80 zł, którą wypłacił. Powódka nie godząc się z wyceną pozwanego zleciła wykonanie kosztorysu naprawczego, według którego wartość szkody powstałej w wyniku kolizji wynosiła na 15.508,71 zł. Cena sporządzenia tego kosztorysu wyniosła 250 zł. W piśmie z dnia 21 października 2016r. (karta 85) powód rozszerzył żądanie pozwu do kwoty 5250 zł, w tym 5.000 zł odszkodowanie i 250 zł zwrot wydatków na kosztorys sporządzony przez (...) Związek (...).

Pozwany Zakład (...) wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesowych, w uzasadnieniu potwierdzając, że uznało swoją odpowiedzialność odszkodowawcza, co do zasady oraz potwierdzając, że wypłaciło powodowi odszkodowanie w kwocie 1887,80 zł, odmawiając jednak uznania swojej odpowiedzialności w szerszym zakresie.

Bezsporny był następujący stan faktyczny:

W dniu (...) doszło do kolizji drogowej w wyniku, której uszkodzeniu uległ samochód powoda audii A4 nr rej. (...). Pojazd sprawcy posiadał ubezpieczenie OC w pozwanym Zakładzie (...). Po przeprowadzeniu postepowania likwidacyjnego, pozwany ubezpieczyciel uznał swoją odpowiedzialność odszkodowawczą i przyznał odszkodowanie w kwocie 1887,80 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód T. W. nie zgodził się z wyceną szkody sporządzoną przez pozwanego ubezpieczyciela i z własnej inicjatywy zlecił rzeczoznawcy (...) Związku (...), ustalenie rzeczywistej wartości szkody, którą poniósł, a rzeczoznawca ten, ustalił wartość odszkodowania na kwotę 15508,71 zł. Koszt sporządzenia tej wyceny wyniósł 250 zł.

Biegły sądowy P. G. na zlecenie Sądu sporządził opinie, w której ustalił wartość szkody powstałej w samochodzie powoda na kwotę 10528,46 zł.(Opinia biegłego sądowego K-67-70) . Opinia sądowa była przekonująca gdyż odwoływała się zarówno do zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jak i doświadczenia zawodowego biegłego. Biegły w opinii przedstawił obszerne sprawozdanie, w którym wskazał metodologie, która stasował wydając opinie oraz przesłanki, na których oparł końcowe wnioski. Sąd uznał tą opinie za wiarygodną, również, dlatego, że żadna ze stron nie zgłosiła zarzutów, które mogłyby podważyć ustalenia biegłego, ani nie wskazywała na uchybienia w czynnościach biegłego, które skutkowałyby wadliwością tej opinii. Niewiarygodna zaś była „prywatna” opinia sporządzona na zlecenie powódki przez (...) Związek (...), w zakresie, w jakim była sprzeczna z ustaleniami, biegłego sądowego P. G.. Wiarygodny był natomiast dowód z faktury z (...) potwierdzającej wydatki w kwocie 250 zł na „prywatna opinie” zlecona przez powódkę, gdyż wiarygodności tego dokumentu nie kwestionował pozwany ubezpieczyciel.

Sąd zważył, co następuje;

Istota sporu w niniejszej sprawie dotoczy w zasadzie kwestii ustaleń faktycznych, a w szczególności wysokości szkody, jaką powódka poniosła w wyniku zdarzenia drogowego, jakie miało miejsce w dniu (...) Pozwane towarzystwo ubezpieczeniowe nie kwestionowało, bowiem swojej odpowiedzialności cywilnej, co do zasady za szkodę poniesiona przez T. W.. Dla porządku wiec należy jedynie zaznaczyć, że konsekwencją zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zgodnie z treścią art. 822 § 1 kpc jest zobowiązanie do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Źródłem odpowiedzialności pozwanego towarzystwa ubezpieczeń jest, więc umowa ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, którą ubezpieczyciel zawarł ze sprawcą kolizji oraz powstanie zdarzenia objętego ubezpieczonym ryzykiem. Kwestia ta, jak już wskazano, nie była sporna w niniejszej sprawie. Źródłem odpowiedzialności odszkodowawczej sprawcy kolizji drogowej, antycypującym obowiązek wypłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela jest natomiast art. 436 § 2 kac, który przewiduje odpowiedzialność na zasadzie winy samoistnych posiadaczy pojazdów mechanicznych, które się zderzyły, a więc odsyła do dyspozycji art. 415 kc, przewidującego odpowiedzialność deliktową za szkody będące następstwem zawinionego działania lub zaniechania osoby odpowiedzialnej. Do przesłanek odpowiedzialności deliktowej należą: zdarzenie, z którym system prawny wiąże odpowiedzialność, oraz szkoda i związek przyczynowy między owym zdarzeniem a szkodą. Przy ustalaniu odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych znajdują zastosowanie przepisy ogólne dotyczące związku przyczynowego, szkody i sposobów jej naprawienia (art. 361-363 k.c.).

W niniejszej sprawie Sąd kierując się opinią biegłego P. G. uznał, że wartość szkody po stronie powoda powstałej w wyniku zdarzenia z dnia (...)odpowiada kwocie 10.528,46 zł, a więc kwocie nawet większej od tej, którą powód wskazał, w ostatecznie sprecyzowanym roszczeniu, w piśmie z dnia 21 października 2016r. (karta 85), na kwotę 5250 zł (5.000 zł odszkodowanie+250 zł zwrot wydatków na kosztorys (...)) . Tak, więc Sąd po odjęciu od wartości szkody ustalonej przez biegłego na kwotę 10.528,46 zł, odszkodowania wypłaconego już przez ubezpieczyciela w kwocie 1.887,80 uznał zasadność roszczenia powoda do kwoty dochodzonej w niniejszym postepowaniu tj. 5250 zł z odsetkami liczonymi od dnia 8 kwietnia 2016r.r. Zaznaczyć należy, że zasądzona kwota obejmuje także wydatek, jaki powód poniósł na sporządzenie prywatnej wyceny przez (...) Związek (...) w wysokości 250 zł, który potwierdzają dowód z faktury z dnia (...) Zlecenie „prywatnej opinii” z pewnością było niezbędne dla prawidłowego wyliczenia wartości szkody w pojeździe powoda i wskazania wartości przedmiotu sporu oraz prawidłowego sformułowania żądania pozwu. W ocenie Sądu roszczenie o zapłatę kwoty 250 zł znajduje, więc oparcie w treści art. 361 kc, w tym sensie, że zlecenie sporządzenia tej opinii pozostawało w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem wywołującym szkodę a szkodą. Podobne stanowisko zajmował także Sąd Najwyższy w orzeczeniach: z 2 września 1975r. I CR 505/75 lub z 18 maja 2004r. III CZP 24/04.

O kosztach procesowych Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 § 1 kpc, zgodnie z zasadą odpowiedzialności finansowej strony przegrywającej za wynik procesu. Pozostawiając końcowe rozliczenie kosztów referendarzowi sądowemu stosowano art. 108 § 1 kpc.