Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie XII Wydział Gospodarczy – Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Bożena Cincio-Podbiera

Protokolant: osobiście

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2016 r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko M. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 1 czerwca 2016 r. sygn. akt V GC 3092/14/S

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że powództwo oddala i zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego koszty procesu w kwocie 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych);

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego koszty postępowania apelacyjnego w kwocie 120 zł (sto dwadzieścia złotych).

XII Ga 802/16

UZASADNIENIE

Strona powodowa(...)w W. domagała się zasądzenia od M. M. kwoty 929 zł z odsetkami ustawowymi oraz kosztów procesu. Wskazała, iż w trakcie rozmowy telefonicznej zawarła z pozwanym umowę o zamieszczenie reklamy, wedle której pozwany zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia za jej publikację w (...). Jako dowód wykonania umowy strona powodowa przedstawiła wydruk ze strony internetowej (...)z zamieszczonym adresem mailowym pozwanego, telefonem, z siedzibą firmy i wskazaniem- budowa i wykończenia pod klucz.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa, zaprzeczając jakoby w czerwcu 2012 roku zawarł przedmiotową umowę. Powołując się na treść pism z dnia 28 stycznia i 18 lipca 2014 roku pozwany wywodził, że nie doszło do podpisania jakiejkolwiek umowy, ani doręczenia mu faktury. Wskazał, że strona powodowa nie przedstawiła żadnych dokumentów będących podstawą zobowiązania pozwanego, a załączona do pozwu płyta CD z rozmowy telefonicznej nie stanowi wiarygodnego dowodu w sprawie gdyż pozwany nie jest w stanie zweryfikować rzeczywistej treści nagrania. Podniósł także pozwany, iż strona powodowa nie wykazała rzeczywistego przelewu wierzytelności, stanowiącej podstawę roszczenia albowiem w umowie przelewu nie wskazano wyraźnie, czy przelewem tym jest objęte także zadłużenie pozwanego. Pozwany także zarzucił, iż pracownik firmy nie wyjawił mu na czym będzie polegała usługa reklamy i nie wskazał na jakich warunkach zostanie ona zawarta w związku z czym rozmowa telefoniczna nie dowodzi skutecznego zawarcia umowy.

Wyrokiem z dnia 1 czerwca 2016 roku Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie uwzględnił powództwo w całości.

Sąd ten ustalił, iż w dniu 25 czerwca 2012 roku pozwany w trakcie rozmowy telefonicznej z pracownikiem spółki (...) spółki z o.o. zawarł umowę o zamieszczenie reklamy za wynagrodzeniem w kwocie 738 zł. Strony wówczas uzgodniły, iż cena za usługę będzie zapłacona w dwóch ratach, a pozwany został poinformowany o możliwości rezygnacji z umowy oraz o dostępie do ogólnych warunków umów na stronie internetowej tej spółki. Sąd Rejonowy ustali, że reklama została opublikowana zgodnie z postawieniami umowy. Następnie służąca spółce (...) wierzytelność względem pozwanego została nabyta przez stronę powodową na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 18 grudnia 2013 roku, o czym pozwanego poinformowano pismem z dnia 10 stycznia 2014 roku. Stan faktyczny Sąd Rejonowy oparł na treści dokumentów złożonych przez stronę powodową oraz treści nagrania rozmowy telefonicznej. Sąd Rejonowy zważył, iż w jego ocenie doszło do zawarcia umowy w sprawie złożenia zgodnych oświadczeń woli przez strony. Z treści nagranej rozmowy bowiem wynika, że pozwany z pracownikiem spółki omawiali przedmiotowo istotne elementy umowy oraz warunki jej zawarcia. Ustalali jak ma być opublikowana reklama i jaką winna posiadać treść, ustalili kwotę tytułem wynagrodzenia oraz sposób i termin płatności, na które to elementy umowy pozwany posiadał wpływ. Oświadczenia stron były ze sobą tożsame i miały na celu wywołanie jednolitych skutków prawnych. Pozwany miał możliwość ustosunkowania się do oferty spółki, a także zadawania konkretnych pytań. Doszło zatem do zawarcia umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 k.c. stosuje się przepisy o zleceniu- art. 734 i następne k.c. Wskazał też Sąd Rejonowy, że załączona do pozwu umowa cesji praw z załącznikiem nie budzi wątpliwości, co do tego, że obejmowała ona dług pozwanego. Z tych względów na podstawie art. 734 k.c. oraz art. 481 par. 1,2 k.c. w związku z art. 482 par 1 k.c. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej należne wynagrodzenie za wykonaną usługę wyraz z odsetkami skapitalizowanymi i kosztami procesu.

W apelacji od tego wyroku pozwany zarzucił Sądowi Rejonowemu naruszenie art. 233 par. 1 k.p.c. przez nieuzasadnione przyjęcie, że strona powodowa wykazała swoje prawo do dochodzonej należności wynikającej z umowy mimo, iż z przedłożonych przez stronę powodową dokumentów nie wynika aby zostało wykonane świadczenie strony powodowej polegające na zapłacie zbywcy, co oznaczało, że strona powodowa nie wykazała legitymacji czynnej. Zarzucił też skarżący przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów poprzez uznanie, że zostało wykazane należyte wykonanie zobowiązania poprzez publikację strony internetowej profilującej działalność pozwanego w sytuacji, gdy przedłożony na tę okoliczność dokument w postaci wydruku jednej strony, czarno-biały, ograniczający się do podania w nagłówku firmy pozwanego nie stanowi o wykonaniu zobowiązania.

W wywodach apelacji pozwany podniósł , że przedłożone dokumenty nie wykazują skutku rozporządzającego umowy przelewu, czego konsekwencją jest brak wykazania legitymacji czynnej strony powodowej w tej sprawie. Ponadto nie zostało wykazane wykonanie zobowiązania wobec pozwanego albowiem w trakcie postępowania strona powodowa przedłożyła tylko wydruk na okoliczność realizacji swojego świadczenia, który zawiera tylko nagłówek firmy prowadzonej przez pozwanego. Wydruk mający obrazować stronę internetową firmy pozwanego nie może być uznany za rzeczywiste odzwierciedlenie tego co się na stronie internetowej znajduje.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja jest uzasadniona.

O ile w ocenie Sądu Okręgowego przedstawione przez stronę powodową dokumenty dotyczące przelewu wierzytelności nie budzą wątpliwości co do tego, że do przelewu tego doszło skutecznie i ze skutkiem rozporządzającym bowiem w tym zakresie Sąd Okręgowy podziela ustalenia Sądu Rejonowego, o tyle, w ocenie Sądu Okręgowego, zasadne pozostają zarzuty pozwanego odnośnie niewykazania wykonania zobowiązania.

Strony wszak zawarły umowę na usługę reklamową aktualną w roku 2012. Z nagrania rozmowy telefonicznej, podczas której ustalono szczegółowe warunki umowy faktycznie wynika, iż doszło między stronami do złożenia zbieżnych oświadczeń woli zatem węzeł obligacyjny pomiędzy wykonawcą reklamy, a pozwanym zaistniał. Wykonawca w celu skutecznego domagania się wynagrodzenia winien więc spełnić swoje świadczenie poprzez wykonanie usługi reklamowej w sposób przez strony ustalony. Ponieważ pozwany zaprzeczał by świadczenie było spełnione rzeczą strony powodowej pozostawało udowodnienia faktu prawotwórczego czyli faktu wykazującego istnienie obowiązku zapłaty po stronie pozwanego, a to zgodnie z treścią art. 6 k.c.

W tym zakresie Sąd Okręgowy nie podziela ustaleń Sądu Rejonowego, co prowadzi do poczynienia przez Sąd Okręgowy ustaleń własnych.

Analiza treści rozmowy wskazuje na to że wykonawca zobowiązał się do przygotowania i utrzymania prezentacji w roku 2012 w dwóch branżach, a to usługi budowlane- wykonanie pod klucz oraz wykańczanie wnętrz. Oferta pozwanego, którą wykonawca miał zamieścić w P. miała także obejmować informację o wykonywaniu przez pozwanego dachów i tynków metodą mechaniczną. Ponadto wykonawca zobowiązał się do dystrybucji katalogu na przykład na targach budowlanych. Informacja o działalności pozwanego miała zawierać mapkę dojazdu do firmy oraz szerszy zakres usług i w celu zrealizowania tego założenia wykonawca miał stworzyć link do strony internetowej pozwanego, a sama stronę sprawdzić pod kątem umowy. Dalsze szczegóły lub poprawki miały być wprowadzone przez wykonawcę po realizacji usługi i kontakcie z pozwanym.

Załączony przez stronę powodową wydruk ze strony internetowej w żaden sposób nie wykazuje aby świadczenie wykonawcy zostało spełnione w sposób zgodny z umową. Wydruk ten bowiem zawiera tylko nazwę działalności pozwanego, adres mailowy, numer telefonu komórkowego , adres siedziby oraz zapis- budowa i wykończenia pod klucz. Z treści tego wydruku nie wynika aby stworzono link co zaznacza się inną czcionką lub podświetleniem. Nie zostało więc dowiedzione by po wejściu klienta na strony P. gdzie podano nazwę firmy pozwanego możliwe było dotarcie do szczegółów, a zwłaszcza zakresu oferowanych przez pozwanego usług budowlanych i wykończenia wnętrz, mapki dojazdu i innych istotnych elementów, odróżniających działalność pozwanego od innych podobnych. Nie wykazano zatem osiągnięcia celu umowy jakim było profilowanie firmy pozwanego oraz wskazanie wachlarza świadczonych przez pozwanego prac. Brak dowodu na dystrybucję katalogu, która miała na celu dotarcie informacji o działalności pozwanego do szerokiego kręgu potencjalnych klientów. Informacje zamieszczone na przedmiotowym wydruku sprowadzają się tylko do danych firmy i kontaktu czyli do informacji jakie można znaleźć choćby na zwykłej wizytówce. Wynika z tego, że ze strony wykonawcy cel umowy nie został żaden sposób osiągnięty, a w każdym razie okoliczność taka nie została wykazana .

Sąd Okręgowy zauważa, że na wydruku tym, ponadto co już powiedziano, brak informacji typu: obszar usług, wyznacz trasę, czy zachęt: w rodzaju” firma posiada wieloletnie doświadczenie w branży…”. Z ogólnie zaś dostępnej, figurujących w internecie strony (...)wynika, że zawarte tam informacje o poszczególnych firmach obejmują wskazanie obszaru usług, link „wyznacz trasę” oraz inne odnośniki, czego nie zawiera wydruk złożony do akt.

Skoro zatem, wobec zarzutu pozwanego, nie udowodniono wykonania usługi to nie istnieją podstawy do zapłaty. Nie można bowiem przyjąć, że usługa została zrealizowana choć miała właśnie polegać na szerokiej prezentacji możliwości przedsiębiorstwa pozwanego i łatwym dostępie do wszelkich danych na temat tego przedsiębiorstwa, analogicznych jakie można znaleźć internecie. Zgodnie z treścią art. 744 k.c. w razie odpłatnego zlecenia wynagrodzenie należy się przyjmującemu dopiero po wykonaniu zlecenia, co oznacza, że obowiązek zapłaty aktualizuje się po spełnieniu przez przyjmującego warunków umownych, czego w tym przypadku nie wykazano. Jeśli zaś przyjąć, że pozycjonowanie stanowi w istocie wykonania określonego dzieła to nie istnieją przesłanki do uznania, że dzieło to zostało wydane przez wykonawcę, a następnie odebrane przez pozwanego. W myśl art. 642 par. 1 k.c. przyjmującemu zamówienie należy się wynagrodzenie w chwili oddania dzieła, a na taką okoliczność brak dowodu. Analiza zaś przedstawionego wydruku, co wyżej podano, nie wskazuje na to by świadczenie zostało zrealizowane wg warunków umownych ustalonych przez strony. Sad Okręgowy zauważa też, że umowa miała być realizowana jedynie przez rok 2012 i brak jest obecnie możliwości ustalenia czy i jak ją realizowano, poza analizą przedmiotowego wydruku. W każdym czasie strona powodowa nie przedstawiła żadnych dowodów obrazujących sposób wykonania umowy w roku 2012.

Mając zatem na względzie treść art. 6 k.c. powództwo należało oddalić. O kosztach postępowania za obie instancje Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z art. 108 par. 1 k.p.c. w związku z par. 6 i par. 13 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie.

S. Ref. I inst. A. Pelc - Bartosz