Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 20 stycznia 2020 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Katarzyna Oleksiak (sprawozdawca)

Sędziowie: Grzegorz Buła

Anna Rakoczy

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2020 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi S. G.

przy udziale Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie

o stwierdzenie przewlekłości postępowania sądowego prowadzonego przed Sądem Rejonowym Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie pod sygn. akt I Nc 2482/19/K

postanawia:

odrzucić skargę.

SSO Grzegorz Buła SSO Katarzyna Oleksiak SSO Anna Rakoczy

UZASADNIENIE

Pismem wniesionym do tut. Sądu w dniu 7 listopada 2019 roku skarżący S. G. w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. z 2004 r., nr 179, poz. 1843), domagał się stwierdzenia, że w postępowaniu przed Sądem Rejonowym dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie w sprawie z powództwa S. G. o zapłatę, sygn. akt I Nc 2482/19/K nastąpiła przewlekłość postępowania. Ponadto, domagał się wydania Sądowi rozpoznającemu sprawę zaleceń do podjęcia w wyznaczonym terminie odpowiednich czynności zmierzających do możliwie jak najszybszego zakończenia postępowania klauzulowego w tym doręczenia tytułu wykonawczego, a także przyznania odszkodowania w wysokości 2.000 zł oraz zasądzenia od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie na jego rzecz kosztów niniejszego postępowania tj. zwrotu opłaty oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że przedmiotowa sprawa o zapłatę zawisła przed Sądem Rejonowym dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie w dniu 2 kwietnia 2019 roku. Nakaz zapłaty wydany został dnia 4 czerwca 2019 roku, lecz dopiero po interwencji w sekretariacie Sądu został doręczony po 1,5 miesiąca, a więc w dniu 22 lipca 2019 roku, co po raz pierwszy znacząco wydłużyło postępowanie. W dniu 6 sierpnia 2019 roku (data wpływu do Sądu 10 sierpnia 2019 roku) złożono wniosek o nadanie prawomocnemu nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności i doręczenie pełnomocnikowi powoda tytułu wykonawczego, celem umożliwienia prowadzenia egzekucji przeciwko dłużniczce. Jednakże, do dnia złożenia niniejszej skargi powód, działający przez pełnomocnika, nie otrzymał tytułu wykonawczego. Podkreślono, że zgodnie z treścią art. 781 ¹ k.p.c. wniosek o nadanie klauzuli wykonalności sąd rozpoznaje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni od dnia jego złożenia. Jak wynika zaś z Portalu Informacyjnego Sądów Powszechnych klauzula wykonalności rzekomo została nadana dnia 21 sierpnia 2019 r., ale nigdy nie została wysłana. Podkreślono, iż referendarz sądowy swoje czynności podejmował zatem sprawnie, a do przewlekłości prowadzą kwestie organizacyjne i administracyjne, a nie orzecznicze. W ocenie skarżącego w postępowaniu klauzulowym w sprawie I Nc 2482/19/K przed Sądem Rejonowym dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie w nieskomplikowanej, a mającej ogromne znaczenie dla powoda sprawie doszło do przewlekłości.

Skarb Państwa – Prezes Sądu Rejonowego dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie, zgłaszając swój udział w sprawie, wniósł o oddalenie skargi. W uzasadnieniu przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania i podejmowane w jego toku kolejne czynności, podkreślając, że okres trzech miesięcy pomiędzy złożeniem wniosku o nadanie klauzuli wykonalności i ekspediowaniem tytułu wykonawczego do strony nie ma charakteru rażącej zwłoki, uzasadniającej uwzględnienie skargi.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Ustawa z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki przewiduje możliwość wniesienia skargi, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (art. 2 ust. 1 ustawy). Jednym z warunków dopuszczalności skargi jest jej wniesienie w toku postępowania, którego przewlekłość dotyczy. Stanowi o tym wprost przepis art. 5 ust. 1 ustawy. W niniejszej sprawie w dniu 6 sierpnia 2019 roku (data wpływu do Sądu - 10 sierpnia 2019 roku) pełnomocnik powoda złożył wniosek o nadanie klauzuli wykonalności prawomocnemu nakazowi zapłaty i doręczenie mu tytułu wykonawczego. Akta zostały doręczone referendarzowi sądowemu w dniu 20 sierpnia 2019 roku. Na podstawie zarządzenia z dnia 21 sierpnia 2019 roku referendarz sądowy polecił doręczyć tytuł wykonawczy pełnomocnikowi wierzyciela wydając w tym dniu postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności. W dniu 8 listopada 2019 roku odnotowano, iż akta zostały odnalezione w archiwum. Zarządzenie referendarza sądowego zostało wykonane w dniu 12 listopada 2019 roku. Tytuł wykonawczy został doręczony pełnomocnikowi wierzyciela w dniu 19 listopada 2019 roku. Postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności zostało zatem wydane przez przed wniesieniem skargi, co skutkować musiało jej odrzuceniem na zasadzie art. 370 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i w związku z art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki. Kwesta doręczenia postanowienia ma bowiem charakter techniczny, nie stanowi „rozstrzygnięcia sprawy”. Stosownie bowiem do art. 2 powołanej ustawy, strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (ust. 1 ), przy czym dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez Sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty (ust. 2). Oznacza to, że celem powyższej skargi jest przeciwdziałanie trwającej przewlekłości, zaś jej funkcją przede wszystkim wymuszenie nadania sprawie odpowiedniego, sprawnego biegu procesowego. Służy temu zarówno samo stwierdzenie wystąpienia przewlekłości w postępowaniu (art. 12 ust. 2 ustawy), jak i możliwość zalecenia podjęcia przez Sąd rozpoznający sprawę co do istoty odpowiednich czynności w wyznaczonym terminie (art. 12 ust. 3 ustawy). Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 16 listopada 2004 r., III SPP 42/04 (OSNP 2005 nr 5, poz. 71), postępowanie ze skargi na przewlekłość nie jest samodzielnym postępowaniem zmierzającym do stwierdzenia przewlekłości i ewentualnie zasądzenia z tego tytułu odpowiedniego odszkodowania (zadośćuczynienia). W uchwale tej Sąd Najwyższy podzielił równocześnie pogląd, że celem tego postępowania jest przeciwdziałanie przewlekłości postępowania w trakcie jego trwania i ewentualne przyznanie "odpowiedniej sumy pieniężnej" jako wstępnej (tymczasowej) rekompensaty.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego zajmuje się stanowisko, że przez "tok postępowania w sprawie" w znaczeniu przyjętym w art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 ustawy należy rozumieć "postępowanie co do istoty sprawy" ("rozpoznanie sprawy co do istoty"; art. 12 ust. 3 i art. 16 ustawy) (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2012 r., KSP 15/12, LEX nr 1228647 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2015 r., III SPP 12/15, LEX nr 2051078).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

SSO Grzegorz Buła SSO Katarzyna Oleksiak SSO Anna Rakoczy