II Ca 2037/22 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Krakowie z 2023-01-11
Sygn. akt II Ca 2037/22
POSTANOWIENIE
Dnia 11 stycznia 2023 roku
Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Cholewa – Kuchta
po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2023 roku w Krakowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku A. B. (1) i A. B. (2)
o wpis
na skutek apelacji wnioskodawczyni A. B. (1) od postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa – Podgórza w Krakowie, z dnia 30 czerwca 2022r., sygn. akt DZKW/KR1P/101327/21
postanawia : oddalić apelację.
SSO Agnieszka Cholewa – Kuchta
UZASADNIENIE
Wnioskodawcy wnieśli o wpisanie w dziale II księgi wieczystej (...) prawa współwłasności w 15/100 udziałach na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 28 marca 2018 roku sygn.. akt I Ns 669/06/S.
Referendarz sądowy odmówił dokonania wpisu podobnie jak i Sąd Rejonowy. Sąd Rejonowy wskazał, że skarga nie zasługiwała na uwzględnienie a orzeczenie referendarza jest prawidłowe, bowiem brak było dokumentów stanowiących podstawę dokonania wpisu a kserokopia postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie z dnia 28 marca 2018 roku, sygn.. akt I Ns 669/06/S taką podstawą być nie mogła.
Apelację od powyższego rozstrzygnięcia złożyła wnioskodawczyni A. B. (1) domagając się zmiany postanowienia i uwzględnienia wniosku zarzucając niezrozumienie intencji wniosku, naruszenie przepisów postępowania .
Sąd Okręgowy zważył :
Apelacja nie mogła zostać uwzględniona.
Wbrew twierdzeniom apelacji, choć treść wniosku wnioskodawców nie zawiera treści tak „wyłożonej” jak późniejsze pisma procesowe, jednak sąd zrozumiał i dostrzegał intencje wnioskujących. Natomiast nie zostało wyartykułowane wyraźnie i wprost w uzasadnieniach orzeczeń, że wpis który ma zostać, wg wnioskodawców uwzględniony, to nie „przywrócenie poprzednich wpisów”. Jak zauważa apelujący niniejsza księga wieczysta została założona specjalnie na potrzeby wpisu prawa własności nabytego przez (...) postanowieniem sądu z 9 lutego 2010r., które zostało następnie uchylone i prawomocne pozostało postanowienie oddalające wniosek teatru o zasiedzenie. Jednakże wniosek nie zmierzał do zamknięcia tej księgi wieczystej, przywrócenia wpisu działki nr (...) w księdze (...) , z której pierwotnie „wyszła” ta działka i tym samym „przywrócenia” stanu sprzed założenia nowej księgi. Ten wniosek polegać miał na wpisaniu prawa własności wnioskodawców w zupełnie nowej księdze wieczystej, w której dotychczas nigdy wnioskodawcy nie figurowali. Ten stan właśnie wymagał wykazania wszystkich danych , które wskazują na posiadanie przez wnioskodawców prawa do nieruchomości, a o których pisał w uzasadnieniu postanowienia z dnia 12 kwietnia 2022r. Referendarz Sądowy. Powołanie zatem wyłącznie postanowienia o oddaleniu wniosku o zasiedzenie, nawet gdy to orzeczenie znajduje się już w zbiorze dokumentów księgi wieczystej, było niewystarczające.
Z literalnej wykładni art. 626 8 § 2 k.p.c. wynika, że nie mogą być podstawą wpisu w księdze wieczystej dokumenty niezałączone do wniosku o wpis ani do akt księgi wieczystej, której wniosek dotyczy, lecz znajdujące się w aktach innej księgi wieczystej i powołane przez wnioskodawcę we wniosku jako podstawa wpisu. Sąd bowiem bada tylko treść dokumentów załączonych do wniosku oraz treść tej księgi wieczystej, której wniosek dotyczy. Takie stanowisko jednolicie przyjmowane jest w orzecznictwie Sądu Najwyższego, który między innymi w uzasadnieniu uchwały składu siedmiu sędziów z dnia 16 grudnia 2009 r. III CZP 80/09 (OSNC 2010, Nr 6, poz. 84) stwierdził, że podstawą wpisu mogą być tylko dokumenty złożone przy wniosku i niedopuszczalne jest uwzględnienie okoliczności znanych sądowi z urzędu. W postanowieniach z dnia 31 stycznia 2014 r., II CSK 218/13, II CSK 219/13, II CSK 221/13 i II CSK 225/13 (OSP 2015, nr 7-8, poz. 75) Sąd Najwyższy wprost odniósł się do sytuacji, gdy wnioskodawca we wniosku o wpis powołał jako podstawę wpisu dokument znajdujący się w aktach innej księgi wieczystej i stwierdził, że sąd wieczystoksięgowy nie jest uprawniony do dokonania wpisu w księdze wieczystej, jeżeli wnioskodawca we wniosku jako podstawę wpisu powołał dokument znajdujący się w innej księdze, chociażby obie księgi były prowadzone przez ten sam sąd i dotyczyły nieruchomości stanowiących własność tych samych osób, a dokument pozwalał na dokonanie analogicznego wpisu jak w księdze, w której był już podstawą wpisu. Jedyne odstępstwo od tej zasady Sąd Najwyższy dopuścił w sytuacji istnienia dwóch ksiąg wieczystych w razie wyodrębnienia lokalu i urządzenia księgi wieczystej dla lokalu przy zachowaniu księgi wieczystej dla macierzystej nieruchomości gruntowej. (por. postanowienie z dnia 13 kwietnia 2005 r., IV CK 469/04, niepubl.).
Sąd może oddalić wniosek o wpis do księgi wieczystej, jeżeli istnieje znana mu urzędowo przeszkoda do jego dokonania (tak SN w orz. z dnia 25 lutego 2016 r., III CZP 86/15 (OSNC 2016, nr 7-8, poz. 81). Przyjmuje się, że fakty powszechnie znane i fakty znane sądowi z urzędu mogą być tylko podstawą oddalenia wniosku o wpis, natomiast nie mogą być podstawą wpisu w księdze wieczystej, który może nastąpić jedynie na podstawie dokumentów określonych w art. 31-34 u.k.w.h. oraz na podstawie treści księgi wieczystej. W konsekwencji, według art. 626 8 § 2 k.p.c. nie jest dopuszczalne dokonanie wpisu w księdze wieczystej na podstawie faktów znanych sądowi z urzędu, wynikających z dokumentów załączonych do akt innej księgi wieczystej (tak np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2020 r., II CSK 719/18, nie publik.).
Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy apelację oddalił na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 398 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
SSO Agnieszka Cholewa-Kuchta
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Agnieszka Cholewa – Kuchta
Data wytworzenia informacji: