Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 16 stycznia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2024r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku M. K.

z udziałem J. K.

o wpis do księgi wieczystej

na skutek apelacji wnioskodawczyni

od postanowienia Sądu Rejonowego w Chrzanowie

z dnia 16 marca 2023r., sygnatura akt DzKw/KR1C/00009294/22; DzKw/KR1C/00009295/22; DzKw/KR1C/00009296/22

postanawia:

oddalić apelację.

Sędzia Zbigniew Zgud

sygn. akt II Ca 1508/23

UZASADNIENIE

postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 16 stycznia 2024 roku

Ponieważ Sąd Okręgowy przyjął za własne ustalenia sądu pierwszej instancji oraz nie przeprowadził własnego postępowania dowodowego ani nie cenił odmiennie dowodów przeprowadzonych przed sądem pierwszej instancji uzasadnienie zostaje ograniczone oceny poszczególnych zarzutów apelacyjnych (art. 387 § 2 ¹ k.p.c.).

Sąd Okręgowy rozpoznawał sprawę w składzie jednego sędziego zgodnie z art. 367 ¹ § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zarzuty apelacji sprowadzają się do naruszenia art. 626 ¹³ § 2 k.p.c. Zdaniem apelującej wnioskowane wpisy mogły być dokonane w trybie sprostowania usterek wpisu. Rację ma apelująca, że zgodnie z powołanym przepisem sprostowania usterek wpisu, które nie mogą wywołać niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, dokonuje się z urzędu. Rzecz jednak w tym, że nie stanowi usterki wpisu w rozumieniu przywołanego przepis objęcie tych samych nieruchomości (działek) wpisami w kilku księgach wieczystych. Tymczasem złożony przez apelującą wniosek zmierza właśnie w tym kierunku. Usterka wpisu ma charakter techniczny i wynika z wadliwego ujęcia w słowa lub wadliwego technicznie wpisu w niewłaściwych rubrykach księgi wieczystej merytorycznie prawidłowego rozstrzygnięcia. Pod względem procesowym sprostowanie usterki wpisu ma charakter zbliżony do sprostowania orzeczenia z art. 350 k.p.c. Tymczasem apelująca nie wskazuje na takie usterki a argumentację opiera na jej zdaniem nieuzasadnionym objęciu tych samych nieruchomości wpisami w kilku księgach wieczystych. Zdaniem Sądu Okręgowego objęcie tych samych nieruchomości (działek) wpisami w różnych księgach wieczystych stanowi nie tyle usterki wpisu co świadczy o dokonaniu w przeszłości merytorycznie wadliwych wpisów prowadzących do niezgodności księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Tego typu błędy (wady) nie podlegają w ogóle korekcie w ramach wpisów do księgi wieczystej a właściwym do ich dokonania jest postępowanie o uzgodnienie księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym przewidziane w art. 10 ustawy o księgach wieczystych i hipotece. Podniesiony w apelacji argument, co do trudności w prowadzeniu takiego postępowania ze względu na nieznajomość następców prawnych właścicieli uwidocznionych w księgach jest chybiony. Po pierwsze, przepisy procesowe przewidują możliwość prowadzenia postępowań np. z udziałem kuratora spadku. Nadto, przepisy o postępowaniu spadkowym przewidują choćby tryb poszukiwania spadkobierców przez ogłoszenie. Co jednak najistotniejsze, trudności procesowe w prowadzeniu danego postępowania nie stanowią podstawy dla dopuszczalności dokonania wpisów w księdze wieczystej. Tak sformułowana argumentacja apelacji wskazuje na zasadność oddalenia wniosku. Na skutek dokonanego wpisu miałoby bowiem dojść do zmian w zakresie własności nieruchomości wpisanych w księgach na rzecz różnych właścicieli. Jak wskazano wyżej taki rodzaj wpisu nie stanowi sprostowania usterki wpisu.

Co więcej, wskazywany we wniosku wypis z mapy ewidencyjnej zalegający w aktach księgi wieczystej (...) nie jest wystarczający do dokonania wpisu. Wynika to z ograniczonej kognicji sądu wieczystoksięgowego. Zgodnie z art. 626 ^{( 8 )}§ 2 k.p.c. rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Przywoływany wypis z mapy ewidencyjnej (k. 32), a w istocie zawarty tam wykaz zmian gruntowych dotyczy bowiem parceli l.kat (...)objętej KW (...) (dawny (...)) i podziału tej parceli na dalsze parcele. Tymczasem w księdze wieczystej (...) figuruje nie parcela gruntowa l.kat. (...) ale działka nr (...) objęta dawnym LWH (...) (...). Brak jest zatem zgodności oznaczeń identyfikujących nieruchomość w zakresie geodezyjnym. Oznaczenie dawnej parceli katastralnej l.kat. i obecnej działki ewidencyjnej takim samym numerem nie oznacza tożsamości nieruchomości. Dla wyjaśnienia tych rozbieżności niezbędne jest postępowanie dowodowe wykraczające poza kognicję sądu wieczystoksięgowego. Mający być podstawą wpisu dokument nie daje tym samym podstaw do dokonania wpisu zgodnie z żądaniem wniosku.

Powyższe względy przemawiają za bezzasadnością apelacji i prowadzą do jej oddalenia na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Sędzia Zbigniew Zgud