Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2025 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Zbigniew Zgud

Protokolant: Weronika Michura

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2025 roku w Krakowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko Z. J. (J.)

o zapłatę

na skutek apelacji strony powodowej od wyroku Sądu Rejonowego w Oświęcimiu z dnia
29 lutego 2024 roku, sygnatura akt I C 400/23

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia o kosztach do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Sędzia Zbigniew Zgud

Sygn. akt II Ca 1250/24

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 5 czerwca 2025 r.

Ponieważ sprawa podlegała rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, a Sąd Okręgowy nie przeprowadził postępowania dowodowego, zgodnie z art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. uzasadnienie wyroku zostaje ograniczone do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja strony powodowej sprowadzała się do jednego zarzutu, w którym kwestionowała ustalenie Sądu Rejonowego, iż nie wypowiedziano skutecznie umowy pożyczki pozwanemu w wyniku czego nie doszło do postawienia wierzytelności w stan wymagalności. Apelująca stawia przy tym wyłącznie zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. Wbrew twierdzeniom podniesionym w apelacji Sąd Rejonowy nie naruszył jednak zasad swobodnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Podstawą oddalenia powództwa było bowiem stwierdzenie Sądu Rejonowego, że strona powodowa nie wykazała zachowania procedury wynikającej z art. 75c prawa bankowego, to jest nie poprzedziła wypowiedzenia skierowaniem po pozwanego pisma wyznaczającego termin zapłaty zaległości z informacja o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Apelujący zarzuca Sądowi Rejonowemu wadliwą ocenę dowodów w tym zakresie, nie wskazuje jednak, który z zaoferowanych dowodów potwierdza fakt skierowania do pozwanego takiego pisma. Tym samym nie wskazuje, który z dowodów wykazujących powyższy fakt miałby zostać wadliwie oceniony przez Sąd Rejonowy. Zarzut ten jest chybiony, albowiem w aktach sprawy nie ma jakiegokolwiek pisma poprzedzającego wypowiedzenie umowy, z którego wskazane wyżej wezwanie i pouczenia miałyby wynikać. Nie sposób zatem zarzucać Sadowi Rejonowemu, że wadliwie ocenił dowody, skoro żadnego dowodu na wystosowanie takiego pisma do pozwanego w ogóle nie złożono.

Tymczasem zgodnie z § 9 umowy pożyczki łączącej strony niniejszego postępowania, strona powodowa była uprawniona do rozwiązania umowy z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia w razie opóźnienia kredytobiorcy z zapłatą pełnej raty wynikającej z harmonogramu spłat za co najmniej jeden okres płatności pod warunkiem wezwania kredytobiorcy przez bank do zapłaty zaległości w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych i braku spłaty zaległości w odpowiedzi na to wezwanie we wskazanym przez Bank terminie (k.35). Z kolei, zgodnie z art. 75 c ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe jeżeli kredytobiorca opóźnia się ze spłatą zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu, bank wzywa go do dokonania spłaty, wyznaczając termin nie krótszy niż 14 dni roboczych. W wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, bank informuje kredytobiorcę o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Sąd Okręgowy ponownie wskazuje, że żaden ze złożonych w sprawie dowodów nie wskazuje na skierowanie takiego pisma do pozwanego. Co przy tym istotne w odpowiedzi na pozew kwestionowano skuteczność wypowiedzenia umowy na skutek naruszenia procedury z art. 75c prawa bankowego. Strona powodowa nie odniosła się jednak do tego zarzutu. Wbrew sugestiom apelacji, wniesienie pozwu w niniejszej sprawie nie sanuje wadliwości wypowiedzenia. Po pierwsze, nadal brak dowodu wcześniejszego wymaganego w art. 75 c prawa bankowego pouczenia pozwanego o możliwości wnioskowania o restrukturyzację zadłużenia. Po drugie, strona powodowa wskazuje w pozwie, że jej roszczenie wynika z powstania stanu wymagalności całego roszczenia w dniu 19 lipca 2022 roku. Tymczasem pozew został doręczony pozwanemu dopiero 26 kwietnia 2023 roku. Nie sposób zatem przyjąć, iżby pozew doręczony w tej dacie mógł skutkować wymagalnością roszczenia ze skutkiem wstecznym.

Słusznie tedy Sąd Rejonowy oddalił powództwo na wskazanych w uzasadnieniu podstawach, których nie ma potrzeby ponownego przytaczania w tym miejscu. Wobec bezzasadności zarzutów apelacyjnych Sąd Okręgowy uznał apelację za bezzasadną i oddalił ją na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Sąd zasądził od strony powodowej na rzecz pozwanego kwotę 450 złotych (900 x 50%) tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym. Wysokość wyżej wymienionej kwoty została ustalona na podstawie art. § 2 pkt 35 w zw. z § 10 ust 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Sędzia Zbigniew Zgud