Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IX K 1247/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. G.

czyn z art. 178a§4 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1) Oskarżony M. G. był prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Hamburgu o sygn. akt 2106 Js 1495/18 z dnia 6.02.2019r. Wyrok ten nie jest zatarty.

2) w dniu 18 marca 2023 roku w B. oskarżony ,znajdując się w stanie nietrzeźwości około godz. 14,32 prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki V. o nr rej. (...). Oskarżony w obszarze zabudowanym przekroczył prędkości o 51 km/h, w związku z powyższym został zatrzymany do kontroli i poddany badaniu na stan trzeźwości. Pierwsze badanie urządzeniem A. I. z godz. 14,39 dało wynik - 0,52 mg/l, II badanie 0,52 mg/l. Następnie z kierującym udano się do KP III gdzie poddano go badaniu na urządzeniu stacjonarnym i badanie III badanie z godz. 15,21 dało wynik 0,48 mg/l, IV badanie 0,50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 22, 145, 157-158

Pisma z Sądu w Hamburgu wraz z tłumaczeniami w odpowiedzi na (...) Nakaz Dochodzeniowy oraz wraz z orzeczeniem – nakazem karnym Sadu w Hamburgu i decyzją o tymczasowym odebraniu pozwolenia na prowadzenie pojazdów w Niemczech

k.55, 115-119, 127-136

Przepisy prawa niemieckiego w zakresie zatarcia skazania wraz z tłumaczeniem

k. 159-162

Protokoły badania stanu trzeźwości

5, 7

świadectwo wzorowania

6, 8

Zeznania S. O. (1)

k.16v

Informacja o wykroczenia

k.10

3. M. G. ma 37 lat. Jest żonaty, ma jedno e dziecko w wieku 5 lat. Posiada wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest elektromechanikiem samochodowym. Jest osobą bezrobotną, zajmuje się wychowaniem dziecka. Utrzymuje się z pracy w gospodarstwie rolnym, należącym do żony, z czego osiąga dochód w wysokości 1000 zł. miesięcznie. Posiada majątek w postaci samochodu. Nie leczył się psychiatrycznie ani odwykowo. Był uprzednio karany.

wyjaśnienia oskarżonego

k.21v, 157

karta karna

k. 18, 32-33, 141

dane osobopoznawcze

k.30

odpis wyroku Sądu w Hamburgu

k.

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-2

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony przyznał się do zarzucanego czynu oraz wyraził skruchę. Przyznał również fakt uprzedniej karalności. Wskazywał, że sama jazdy była związana z chęcią pomocy siostrze , której zepsuł się samochód oraz faktu, że nie spodziewał się, że jeszcze jest pod wpływem alkoholu. W tym zakresie wskazać należy, iż badanie było przeprowadzone 4 krotnie w różnych odstępach czasowych i za każdym razem wyniki były pozytywne i zbliżone do siebie, co świadczy o stałym poziomie alkoholu w organizmie oskarżonego. Nadto nie jest to wynik na minimalnym poziomie, który dla stanu nietrzeźwości wynosi od 0,25 mg/l, a oskarżony miał wynik dwukrotnie większy, tak więc brak było podstaw, aby oskarżony uznawał, że jest już trzeźwy. Skoro spożywał alkohol i to w większej ilości, to zakładał , że może znajdować się jeszcze pod jego wpływem. Dodatkowo zauważyć należy, iż oskarżony do policjanta wskazywał, że alkohol wypił tego samego dnia, co jechał, tj około godz. 11,00, (podobne informacje są zawarte w protokołach badania stanu trzeźwości, które oskarżony podpisywał). Stąd też do jego wyjaśnienie co do czasu i ilości spożytego alkoholu należy podejść z ostrożnością. W tym zakresie oskarżony stara się umniejszyć swoją winę, kierując się przyjęta przez niego linia obrony. Dodatkowo zauważyć należy, iż nie zaistniał, żaden stan wyższej konieczności, który nakazywałby oskarżonemu podjęcie jazdy w takim stanie, gdyż jak sam oskarżony przyznał mógł kierować jadący z nim brat. Nadto siostra też mogła w tej sytuacji skorzystać z pomocy innych osób.

2

protokoły badania stanu trzeźwości

Dowody nie budzące wątpliwości, niekwestionowane przez oskarżonego, korespondujący z treścią zeznań funkcjonariusza Policji.

2

świadectwa wzorcowania

Dokumenty sporządzony w przewidzianym prawem trybie i formie, potwierdza aktualność wzorcowania urządzenia.

1, 3

Pisma z Sądu w Hamburgu wraz z tłumaczeniami w odpowiedzi na (...) Nakaz Dochodzeniowy oraz wraz z orzeczeniem – nakazem karnym Sadu w Hamburgu i decyzją o tymczasowym odebraniu pozwolenia na prowadzenie pojazdów w Niemczech

Dokumenty sporządzony w przewidzianym prawem trybie i formie przez uprawniony organ

1

Odpisy przepisów prawa niemieckiego

Dowód w pełni wiarygodny, nie kwestionowany

2

Zeznania funkcjonariusza S. O.

Wiarygodne, obiektywne zgodne z pozostałymi dowodoami,

1, 3

karta karna

Informacja uzyskana w przewidzianym prawem trybie i formie.

3

(...) o wykroczeniach

Dowód wiarygodny, z którego wynika, ze oskarżony nie ma na koncie stwierdzonych uprzednio wykroczeń.

3

dane osobopoznawcze

Dokument sporządzony w przewidzianym prawem trybie i formie.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Niewątpliwe oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 4 k.k., gdyż prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości, w sytuacji gdy był już uprzednio skazany za jazdę w stanie nietrzeźwości przez Sąd Rejonowy w Hamburgu. Zgodnie z treścią art. 114a§1 kk. wyrokiem skazującym jest również prawomocne orzeczenie skazujące za popełnienie przestępstwa wydane przez sąd właściwy w sprawach karnych w państwie członkowskim Unii Europejskiej, chyba że według ustawy karnej polskiej czyn nie stanowi przestępstwa, sprawca nie podlega karze albo orzeczono karę nieznaną ustawie. (tzw. zasada wzajemnego uznawania (równoważenia) orzeczeń skazujących wydanych w UE ) Dodatkowo jak stanowi § 2 ust 2 powyższego przepisu w razie skazania przez sąd, o którym mowa w § 1 w sprawach: (…) zatarcia skazania - stosuje się ustawę obowiązującą w miejscu skazania. Przepisu art. 108 kk nie stosuje się. W myśl prawa niemieckiego w odniesieniu do wyroku skazującego oskarżonego za przestępstwo jazdy w stanie nietrzeźwości na karę grzywny termin do zatarcia skazania wynosi 5 lat. (§46 (...)) A bieg terminu rozpoczyna się od dnia pierwszego wyroku. Skoro wyrok został wydany 06.02.2019r. (prawomocny od 20.03.2019r) to niewątpliwe nie doszło do zatarcia skazania ( nie upłynął bowiem okres 5 lat) do momentu popełnienia kolejnego przestępstwa . Tak więc oskarżony jadąc obecnie w stanie nietrzeźwości, w momencie kiedy jeszcze nie doszło do zatarcia uprzedniego skazania za jazdę w stanie nietrzeźwości, dopuścił się czynu z art. 178a§4 kk.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. G.

I

I

Stopień winy oskarżonego jest wysoki. Oskarżony jest dorosłym i zdrowym psychicznie człowiekiem. Żadne z podniesionych przez niego okoliczności nie tłumaczą jego zachowania, tym bardziej, że nie był to pierwszy raz, gdy kierował pojazdem w takim stanie. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem co najmniej ewentualnym. Jego stan nietrzeźwości nie nasuwał wątpliwości. Oskarżony pomimo, że miał świadomość swego stanu (a musiał mieć skoro wypił wcześniej alkohol) , podjął się kierowana pojazdu. Nie zachodziły żadne okoliczności, które powodowałyby, że musiał jechać pojazdem czy działał on w stanie ograniczonej poczytalności.

Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego był znaczny. Oskarżony przez swoje zachowanie stwarzał wysokie zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, tym bardziej, że poruszał się samochodem w godzinach popołudniowych, gdzie jest duże natężenie ruchu, dodatkowo przekraczając prędkości w terenie zabudowanym o 51 km/h. Nadto jechał przez dłuższy odcinek drogi, w dodatku z pasażerem, swoim bratem.

Rozważając przez pryzmat dyrektyw określonych w art. 53§1 kk, kwestię wymiaru kary za przypisane M. G. przestępstwo, Sąd jako okoliczności obciążające uwzględnił uprzednią karalność oskarżonego oraz motywację, która nie znajduje żadnego racjonalnego uzasadnienia i usprawiedliwienia jazdy w tym stanie. Nie wystąpiła bowiem żadna nadzwyczajna czy przymusowa sytuacja, dla której oskarżony niezwłocznie musiałby przemieścić się w inne miejsce, kierując pojazdem. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił natomiast przyznanie się do winy , wyrażenie skruchy. Oskarżony prowadzi ustabilizowany tryb życia, nie ma na koncie innych skazań, ani wykroczeń w ruchu drogowym. Dodać należy, iż ustawodawca za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. przewidział sankcję karną w wysokości od 3 miesięcy do lat 5 pozbawienia wolności.

Mając na uwadze całokształt podniesionych okoliczności, jak i biorąc pod uwagę, że oskarżony ma na utrzymaniu małoletnie dziecko, przyznał się do czynu, wyraził skruchę, Sąd wymierzył karę w najniższym możliwym wymiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności. Dodać należy, iż nie zaistniały wyjątkowe okoliczności , które by pozwalały w myśl art. 69§4 kk warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności. Oskarżony był uprzednio karany, uprzednio wymierzono mu karę relatywnie łagodną – grzywnę. Kara o charakterze wolnościowym nie powstrzymała go jednak przed popełnieniem kolejnego przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Oskarżony obecnie nie pracuje, mieszka razem z żoną i 5 – letnim dzieckiem. Z pewnością kara o charakterze bezwzględnym odbije się negatywnie na jego rodzinie, ale o tych konsekwencjach oskarżony winien myśleć wcześniej, zanim wsiadł za kierownicę. Zdaniem Sądu niezbędne jest wymierzenie kary, która nie będzie nadmiernie surowa, ale jednak będzie przy tym dolegliwa dla oskarżonego. Taką karą będzie wyłącznie kara o charakterze bezwzględnym. Z pewnością tylko taka kara jest jeszcze w stanie wdrożyć oskarżonego do poszanowania bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego, a co za tym idzie właściwej postawy wobec obowiązującego porządku prawnego. Tylko wówczas spełnione zostaną cele wychowawcze i zapobiegawcze. Kara w takim wymiarze i charakterze spełni w ocenie Sądu również cele prewencji ogólnej. Ukazuje, że sprawca za swój czyn poniósł adekwatną dolegliwość, przez co kształtuje świadomość prawną społeczeństwa i realizuje cele w zakresie prewencji generalnej. Dodać należy, iż aktualną sytuację rodzinną oskarżonego, Sąd wziął pod uwagę miarkując wymiar kary, który został orzeczony w minimalnej wysokości ustawowego zagrożenia. Natomiast ubocznie zauważyć należy, iż oskarżony, przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 43 la §1 kkw może się ubiegać o wykonywanie kary w ramach dozoru elektronicznego.

M. G.

II

I

Wobec skazania oskarżonego za czyn z art. 178a § 4 k.k., zgodnie z art. 42 § 3 k.k. Sąd orzekł obligatoryjny dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

M. G.

III

I

Z kolei na podstawie art. 43a § 2 k.k. Sąd był zobligowany do orzeczenia wobec oskarżonego środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie co najmniej 10.000 zł. Sąd uznał, że celowe jest orzeczenie takiego świadczenia w kwocie minimalnej, wskazanej przez ustawodawcę, tj. 10.000 zł a nie wyższej z uwagi wymierzenie kary bezwzględnej i sytuację rodzinną oskarżonego. Na poczet powyższego zakazu, Sąd zaliczył okres zatrzymania dokumentu prawa jazdy.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Na koszty postępowania przypadające od oskarżonego w kwocie 190 złożyły się następujące opłaty i wydatki:

- opłata w kwocie 60 zł od wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności (art. 617 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz.U z 1983 Nr 49 poz. 223 j.t.);

- ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym i przed sądem w łącznej kwocie 40 zł (art. 618 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 663);

- opłata za informację z Krajowego Rejestru Karnego w kwocie 30 zł (art. 618 § 1 pkt. 10 k.p.k. i art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 861).

- należność tłumacza 60 zł. (art. 616§2 ptk 2 w zw z art. 618§1ptk 7 kpk)

W ocenie Sądu oskarżony jest w stanie pokryć powyższe koszty sądowe.

6.  Podpis

SSR Bożena Kotwa-Surowska