Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IX K 388/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. G. (1)

W nieustalonym dniu 2018r. w O. Św., w woj. (...) przywłaszczył sobie autorstwo cudzego utworu, a mianowicie utworu napisanego przez M. M. w wydanej monografii pod tytułem ,,Historia Szkolnictwa w Obwodzie Szkolnym B. Pamięć i Przetrwanie" w ten sposób, że rozpowszechnił w/w monografię nie podając właściwego nazwiska autora tej monografii tj. nazwiska M. M. oraz zniekształcił publiczbie w/w utwór autorstwa M. M. pod tytułem ,,Monografia Szkoły w P." wydając go pod tytułem ,,Historia Szkolnictwa w O. Szkolnym B. Pamięć i Przetrwanie" oraz poprzez dodanie materiałów ikonograficznych w postaci mapy, zdjęć, tabeli i słowa przedwstępnego

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W grudniu 2016 roku M. M. zawarła w ramach prowadzonej działalności (...) usługi historyczne i inne M. M. pisemną umowę ze Stowarzyszeniem (...), L., P., W., W., U. z siedzibą w miejscowości P., reprezentowaną przez J. G. (1) jako prezesa zarządu oraz E. U. - sekretarza zarządu, na mocy której zobowiązała się napisać tekst na temat ,,Historia szkoły w P. w latach 1923-1939, który to tekst miał stanowić I część monografii szkoły w P.. Za wykonane dzieło strony umowy ustaliły wynagrodzenie dla M. M. w kwocie 2000 zł. M. M. wywiązała się z umowy i przekazała zamówiony tekst Stowarzyszeniu. Otrzymała z tego tytułu umówione wynagrodzenie.

umowa z 15.12.2016 roku

139

zeznania M. M.

141, 459-461

dowód zapłaty

160-161

W wyniku prowadzonych rozmów pomiędzy M. M. a J. G. (1), M. M. podjęła się spisania dalszych losów szkoły w P. już nieodpłatnie. W tym celu M. M. odwiedzała archiwa, gdzie zbierała materiał źródłowy do dalszej pracy, a także spotykała się z osobami, których wspomnienia o szkole w P. również stanowiły materiał wyjściowy do stworzenia całej publikacji.

zeznania M. M.

141, 459-461

dokumentacja oskarżycielki posiłkowej

147-150

zeznania M. Ł.

151v-152, 476-477

częściowo zeznania E. U.

190v-191

Po ukończeniu pisania całego tekstu, M. M. przesłała go partiami za pośrednictwem e-mail do B. K. w celu dokonania korekty językowej. Po wykonaniu korekty, tekst został odesłany M. M.. Kompletny tekst publikacji z uwzględnionymi poprawkami M. M. przesłała w dniu 12 sierpnia 2017 roku na adres mailowy J. G. (1).

zeznania M. M.

141, 459-461

wydruk wiadomości email

14-15

częściowo zeznania B. K.

167v-168, 475-476

W kolejnych dniach z M. M. skontaktowała się M. Ł., a także B. K. i poprosiła o dokonanie drobnych poprawek w tekście, zgodnie z zaleceniami J. G. (2). M. M. wprowadziła część poprawek, jednak co do części odmówiła z powodu braku materiałów źródłowych. Następnie M. M. została poproszona o przerobienie stworzonego tekstu tak, by pasował do innego niż pierwotnie zakładany tytułu - ,,Historia Szkolnictwa w Obwodzie Szkolnym B. Pamięć i Przetrwanie". M. M. odmówiła, ponieważ sporządzony przez nią tekst nie dotyczył szkoły w B., a szkoły w P. i aby spełnić taką prośbę konieczne byłoby w zasadzie napisanie nowej publikacji.

zeznania M. M.

141v, 459-461

protokół konfrontacji M. M. i M. Ł.

190

W 2018 roku J. G. (1) w ramach Stowarzyszenia otrzymał z Urzędu Marszałkowskiego Województwa (...) środki pieniężne na wydanie książki pod tytułem ,,Historia Szkolnictwa w Obwodzie Szkolnym B. Pamięć i Przetrwanie". W maju 2018 roku J. G. (1) skontaktował się telefonicznie z M. M. i poinformował ją, że nie wie jak ją ująć w wydawanej książce. Wobec takiego stanowiska J. G. (1), M. M. wydała samodzielnie książkę pod tytułem ,,Monografia Szkoły w P.".

Jesienią 2018 roku M. M. dowiedziała się o tym, że J. G. (1) wydał zapowiadaną książkę, jej ostatecznej formy nie uzgadniał z M. M.. M. M. zapoznała się z egzemplarzem pozostającym w zbiorach biblioteki Wyższej Szkoły (...) w O. Św.

zeznania M. M.

141v, 459-461

oferta realizacji zadania publicznego, umowa o realizację zadania publicznego

25-39; 40-50

W monografii J. G. (1) pojawia się taki sam układ, spis treści, kolejność i nazwy rozdziałów jak w monografii M. M.. Treść książki wydanej przez J. G. (1) jest powieleniem treści monografii M. M. w ok. 86 %. Obie publikacje różnią się tytułem, wskazaniem autora oraz tym, że monografia J. G. (1) zawiera dodatkowo: słowo przedwstępne, wykaz absolwentów szkoły w P., część zatytułowaną ,,Miejsca pamięci", część zawierającą ,,Wykaz nauczycieli pracujących w szkołach obwodu szkolnego B." oraz indeks nazwisk, a także dodaniem do publikacji szeregu materiałów ikonograficznych, takich jak zdjęcia i mapy. W monografii J. G. (1) M. M. została wskazana jako osoba odpowiedzialna za opracowanie historyczne.

J. G. (1) poprzez wydanie monografii ,,Historia Szkolnictwa w Obwodzie Szkolnym B. Pamięć i Przetrwanie" przywłaszczył sobie autorstwo cudzego utworu - tj. M. M.. Tak wydaną monografię bez podania nazwiska autorki - M. M. J. G. (1) rozpowszechnił, poprzez rozdanie nakładu mieszkańcom okolicznych miejscowości i absolwentom szkoły w B. oraz dostarczenie do lokalnych bibliotek. Jednocześnie J. G. (1) zniekształcił publicznie utwór M. M., wydając jej utwór pod innym tytułem oraz dodając do jego treści materiały ikonograficzne i tekstowe. Zmiany, które wprowadził J. G. (1) są nieistotne i nie zmieniają treści monografii autorstwa M. M..

M. M. miała prawo wydać swoją pracę twórczą, gdyż przysługują jej prawa autorskie do utworu.

,,Monografia Szkoły w P."

408

,,Historia Szkolnictwa w Obwodzie Szkolnym B. Pamięć i Przetrwanie"

409

opinia biegłego z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych

502-514

częściowo zeznania E. U.

170v-171

protokół konfrontacji E. U. i M. M.

192v

protokół konfrontacji B. K. i M. M.

194v

J. G. (1) ma 77 lat. Jest żonaty, ma 3 dorosłych dzieci. Nie posiada nikogo na utrzymaniu. Miesięcznie osiąga dochód z tytułu emerytury w wysokości 8000 netto. Posiada dwa samochody osobowe, jest współwłaścicielem działek rolnych o pow. około 12 ha i domu jednorodzinnego o powierzchni 74 m2. Uprzednio nie karany. Posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu znacznym.

informacja z K.

402

wyjaśnienia oskarżonego J. G. (1)

406v, 458v

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania M. M.

zeznania oskarżycielki posiłkowej zasługiwały na wiarę, były one spójne i znajdowały potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym - w dowodach materialnych (egzemplarze obydwu monografii, dokumentacje umowy, korespondencji itp), jak i w dowodach osobowych - w tym zeznaniach świadków B. K., M. Ł.

częściowo zeznania B. K.

Sąd częściowo opierał się na zeznaniach świadka w zakresie, w jakim korelują one z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym (w tym egzemplarzach monografii, wydrukach korespondencji), a więc dotyczącym głównie etapu uzgadniania procesu twórczego przez oskarżonego z M. M. oraz etapu korekty monografii, bowiem w dalszym zakresie świadek nie dysponowała szczegółową wiedzą dot. sprawy

częściowo zeznania E. U.

Sąd częściowo opierał się na zeznaniach świadka w zakresie, w jakim korelują one z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym (w tym egzemplarzach monografii, wydrukach korespondencji), a więc dotyczącym głównie etapu uzgadniania procesu twórczego przez oskarżonego z M. M., bowiem w dalszym zakresie świadek posiadała wiedzę w sprawie jedynie z przekazów oskarżonego

wyjaśnienia oskarżonego J. G. (1)

Sąd oparł się na wyjaśnieniach oskarżonego jedynie w zakresie dot. danych osobowopoznawczych oskarżonego, wobec odmowy składania wyjaśnień

dokumentacja oskarżycielki posiłkowej

dowód materialny, niekwestionowany przez strony

dowód zapłaty

dowód materialny, niekwestionowany przez strony

,,Historia Szkolnictwa w Obwodzie Szkolnym B. Pamięć i Przetrwanie"

dowód materialny, niekwestionowany przez strony

,,Monografia Szkoły w P."

dowód materialny, niekwestionowany przez strony

informacja z K.

dowód materialny, niekwestionowany przez strony

oferta realizacji zadania publicznego, umowa o realizację zadania publicznego

dowód materialny, niekwestionowany przez strony

umowa z 15.12.2016 roku

dowód materialny, niekwestionowany przez strony

wydruk wiadomości email

dowód materialny, niekwestionowany przez strony

zeznania M. Ł.

Sąd opierał się na zeznaniach świadka, które ocenił jako spójne i kompletne, pokrywające się z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem, w tym zeznaniami oskarżycielki posiłkowej

opinia biegłego z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych

opinia wydana przez biegłego A. M. (1), zarówno w formie pisemnej, jak i uzupełniającej ustnej łącznie została przez Sąd uznana za opinię jasną, pełną i rzetelną, w pełni odpowiadającą na pytania Sądu zawarte w postanowieniu o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego, sporządzona przez specjalistę z zakresu własności intelektualnej i wyceny praw autorskich i jako taka stanowiła ona podstawę poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych w sprawie

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

opinia biegłego J. Z.

Sąd ustalając stan faktyczny sprawy nie opierał się na opinii biegłego J. Z., która była opinią niepełną, zawierającą wewnętrzne sprzeczności oraz przedstawienie własnej, subiektywnej oceny biegłego co do ocenianych utworów zamiast rzetelnej oceny w oparciu o wiedzę specjalistyczną z badanej dziedziny.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

J. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 115 ust. 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskich i prawach pokrewnych, kto przywłaszcza sobie autorstwo albo wprowadza w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu albo artystycznego wykonania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. W myśl art. 115 ust. 2 w/w ustawy, tej samej karze podlega, kto rozpowszechnia bez podania nazwiska lub pseudonimu twórcy cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie albo publicznie zniekształca taki utwór, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie.

Istota przestępstwa przywłaszczenia polega na bezprawnym, a więc niezgodnym z obowiązującymi przepisami, przypisaniu sobie autorstwa utworu lub artystycznego wykonania. Do wypełnienia znamion typu czynu zabronionego z art. 115 ust. 1 pr.aut. konieczne jest, aby czynność przywłaszczenia dotyczyła utworu - w znaczeniu art. 1 ust. 1 pr. aut. Ponadto, podkreśla się, że dla zaistnienia plagiatu konieczne są trzy elementy. Po pierwsze, konieczne jest przejęcie z czyjegoś utworu elementów oryginalnych. Po drugie, konieczna jest rozpoznawalność przejętych elementów. Nie chodzi tu o proste stwierdzenie faktu przejęcia, i to nawet wtedy, gdyby dotyczyło struktur oryginalnych. Konieczne jest „skorzystanie” z tej oryginalności, podszycie się pod nią. Po trzecie zaś, konieczne jest oznaczenie cudzego utworu lub jego części własnym nazwiskiem.

Niewątpliwie, monografia autorstwa M. M. pt. ,,Monografia szkoły w P." jest utworem w rozumieniu ustawy i przysługują jej do tego utworu prawa autorskie. W związku z ustaleniem, iż wydana później monografia pt. ,,Historia szkolnictwa w obwodzie szkolnym B.. Pamięć i Przetrwanie", jest powieleniem treści (bez fotografii i map) utworu M. M. w ok. 86 %, nie wskazując jej jednocześnie jako autora, którym - poprzez umieszczenie jego imienia i nazwiska na okładce książki został określony J. G. (1), należało uznać, iż J. G. (1) tym samym dopuścił się przypisania sobie autorstwa utworu M. M., a więc przywłaszczył autorstwo jej utworu. Czyn J. G. (1) wypełnił więc znamiona występku z art. 115 ust 1 pr.aut.

Przestępstwa z art. 115 ust. 2 pr.aut. dopuścić się można również poprzez rozpowszechnienie utworu bez podania nazwiska twórcy w formie opracowania. Rozpowszechnianie nie musi być przy tym publiczne, a więc skierowane do nieokreślonej liczby nieoznaczonych osób. Wystarczy, że zamiarem bezpośrednim sprawcy zostało objęte czynienie utworu ogólnie znanym, wiadomym, szerzej dostępnym, i to niezależnie od tego, czy z utworem rzeczywiście zdołała zapoznać się znaczniejsza liczba osób.

Za rozpowszechnianie należy uznać bez wątpienia np. nadanie utworu przez radio czy telewizję także wtedy, gdy niezależnie od intencji sprawcy rzeczywisty krąg odbiorców był niewielki. Rozpowszechnianiem jest jednak także zapoznawanie z utworem po kolei wielu pojedynczych osób przez odtwarzanie im utworu, przekazanie do przeczytania, odsłuchania czy obejrzenia, przesłanie w sposób tradycyjny lub pocztą elektroniczną.

Sąd ustalił, iż publikacja wydana przez J. G. (1) została następnie nieodpłatnie rozdana mieszkańcom miejscowości B. i miejscowości okolicznych, a także absolwentom szkoły w B.. Książka trafiła także do bibliotek (m.in. biblioteki (...) w O. Św.). Zachowanie to spełnia znamiona czynności rozpowszechniania utworu, penalizowane zgodnie z art. 115 ust.2 pr.aut.

Zniekształcanie polega na zmianie treści lub formy utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu lub nadania bez zezwolenia osoby uprawnionej. W praktyce będzie chodziło przede wszystkim o niedozwolone skróty, uzupełnienia, zafałszowania, adaptacje czy przeróbki zmieniające utwór niezgodnie z jego wymową i intencjami autora. Modyfikacje te mogą się odnosić zarówno do formy, jak i treści.

Zgodnie z poczynionymi przez Sąd ustaleniami, J. G. (1) wydał utwór autorstwa M. M. w zmienionej formie. Dokonał on przede wszystkim zmiany tytułu monografii, co spowodowało zafałszowanie przekazu publikacji, sprawiając, iż tytuł nie odpowiadał treści książki. J. G. (1) dodał do utworu M. M. dodatkowe elementy, nieuzgodnione z autorką, stanowiące nieuprawnioną ingerencję w utwór.

Określenia „publicznie” nie należy mylić z określeniem „w miejscu publicznym”. W tym drugim przypadku chodzi o miejsca dostępne dla nieograniczonego kręgu podmiotów (np. dworce, kina, ulice, place, sklepy, kościoły) lub szerszego kręgu oznaczonych podmiotów.

Istotą określenia „publicznie” jest możliwość spostrzeżenia zachowania sprawcy przez bliżej nieokreśloną liczbę osób, zarówno ze względu na miejsce działania sprawcy, jak i okoliczności lub sposób zachowania. Zachowanie J. G. (1) polegające na zniekształceniu utworu M. M. należało ocenić jako zniekształcenie publiczne, powiem bliżej nieokreślona liczba osób mogła zapoznać się z utworem oskarżycielki posiłkowej w zniekształconej formie.

Zachowanie J. G. (1) wypełniło więc znamiona przestępstwa z art. 115 ust 1 i 2 pr.aut.

Czynu przestępnego oskarżony dopuścił się działając z zamiarem bezpośrednim - J. G. (1) wiedział bowiem, że to M. M. jest autorką monografii, gdyż sam zlecił jej przygotowanie tej publikacji, sam swoim zachowaniem wskazywał, iż zamierza nie uwzględnić jej jako autorki publikacji, chcąc wydać dzieło pod swoim nazwiskiem i tego dokonał. Następnie
J. G. (1) rozpowszechnił utwór M. M., chciał bowiem by utwór dotarł do jak największej liczby osób, aby wypełnić cel wydania publikacji.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. G. (1)

I

I

Podstawę skazania oskarżonego, stanowił przepis art. 115 ust. 1 pr.aut.

Sąd miał na uwadze, iż czyn oskarżonego cechował się wysokim stopniem winy, gdyż oskarżony jest osobą dorosłą, zdolną do przestrzegania norm prawnych, a nic nie stało na przeszkodzie, aby wydać monografię w sposób zgodny z prawem, z należytym uwzględnieniem oskarżycielki posiłkowej jako autorki opracowania.

Czyn oskarżonego odznaczał się wysokim stopniem społecznej szkodliwości. Czyn oskarżonego godził dobro prawne – jakim jest prawo do ojcostwa utworu lub artystycznego wykonania. Oskarżony dopuścił się czynu zabronionego w okolicznościach nagannych, bowiem pierwotnie sam zlecił sporządzenie tekstu oskarżycielce posiłkowej, by później z pełną świadomością dążyć do jej wykluczenia z autorstwa tekstu oraz zniekształcenia go wbrew woli autorki. Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim.

Sąd miał także na względzie okoliczność łagodzącą w postaci dotychczasowej niekaralności oskarżonego, ale również okoliczność obciążającą, którą była realizacja czynu zabronionego w formie wieloodmianowej.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, jak i względy prewencji ogólnej i szczególnej, Sąd uznał, iż karą adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego będzie kara grzywny w wysokości 200 stawek dziennych. Określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych Sąd miał na względzie warunki osobiste oskarżonego, który nie posiada nikogo na utrzymaniu

oraz sytuację majątkową i osiągane przez niego wysokie dochody miesięczne.

J. G. (1)

II

I

Zgodnie z treścią art. 46 § 1 k.k., w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; przepisów prawa cywilnego o możliwości zasądzenia renty nie stosuje się.

Pokrzywdzona w niniejszej sprawie wnosiła o zasądzenie ja jej rzecz kwoty 10 000 zł tytułem zadośćuczynienia. Pokrzywdzona niewątpliwie czynem oskarżonego doznała krzywdy w postaci naruszenia jej prawa do utworu. W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę w szczególności okoliczności wyrządzenia krzywdy pokrzywdzonej, w tym stosunkowo niewielki zasięg działania przestępczego oskarżonego, jako zasadne jawi się zasądzenie na rzecz pokrzywdzonej kwoty 8 000 zł zadośćuczynienia, a więc nieznacznie niższej od kwoty przez nią dochodzonej.

J. G. (1)

III

I

Zgodnie z treścią art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskich i prawach pokrewnych, w wypadku skazania za czyn określony w art. 115, 116, 117, 118 lub 1181, sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących z przestępstwa, chociażby nie były własnością sprawcy. Obligatoryjnie więc, wobec skazania oskarżonego za czyn z art. 115 w/w ustawy, Sąd orzekł przepadek przedmiotu pochodzącego z przestępstwa, tj. egzemplarza książki ,,Historia Szkolnictwa w Obwodzie Szkolnym B. Pamięć i Przetrwanie" poprzez pozostawienie go w aktach sprawy.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

V

W myśl art. 627 k.p.k. od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego.

W związku z tym, że M. M. występowała w niniejszej sprawie wraz z pełnomocnikiem, Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 2208 zł tytułem wydatków związanych z ustanowieniem jednego pełnomocnika w sprawie, na które złożyły się: kwota 360 zł (§11 ust.1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku), kwota 840 zł (§11 ust.2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku) oraz kwota 1008 zł (6x 168 zł - §17 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku).

Na tej samej podstawie zasądził od oskarżonego kwotę 13 043,53 zł tytułem kosztów sądowych, na którą złożyły się:

⚫

600 zł - tytułem opłaty od kary – na podstawie art. 3 ust.1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz.223);

⚫

kwota 30 zł - tytułem danych o karalności - art. 24 ust. 1 Ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1709 z późn. zm.) w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 roku w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz. U. poz. 861 z późn. zm.);

⚫

kwota 20 zł – tytułem ryczałtu za doręczenia w postępowaniu sądowym - § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 663);

⚫

kwota (...),60– tytułem koszów postępowania przygotowawczego

⚫

kwota 292,80 zł - tytułem należności za ustną opinię uzupełniającą (J.Z.)

⚫

kwota 6616,35 zł - tytułem sporządzenia opinii (A. M.)

⚫

kwota 958,23 zł - tytułem opinii uzupełniającej (A. M.)

1.Podpis

SSR Tomasz Piechota