Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 6 września 2016 roku złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym strona powodowa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. domagała się zasądzenia od pozwanego A. B. kwoty 21.913,04 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 19.865,03 zł od dnia 18 września 2015 roku do dnia zapłaty oraz wniosła o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż strona powodowa zawarła w dniu 30 lipca 2015 roku z pozwanym umowę kredytu nr (...)\ (...) na kwotę 244.776,00 zł. Umowa została zawarta w związku z prowadzoną przez pozwanego działalnością gospodarczą. Z powodu niedotrzymania przez pozwanego zobowiązań wynikających z umowy, a polegających na opóźnieniu w spłacie należności, umowa została wypowiedziana w dniu 18 września 2015 roku. Zadłużenie jest wymagalne od dnia 18 września 2015 roku. Strona powodowa wskazała, iż na dzień wniesienia pozwu zadłużenie z tytułu zawartej umowy wynosi łączną kwotę 21.913,04 zł, w tym należność główna – 19.865,03 zł, opłaty i prowizje – 120,00 zł, odsetki karne – 1.928,01 zł. Strona powodowa wyjaśniła, iż odsetki, opłaty i prowizje naliczone zostały zgodnie z Umową, Regulaminem kredytowania, Tabelą Prowizji i Opłat oraz Tabelą Oprocentowania stanowiących integralną część Umowy. Ponadto od kwoty należności głównej strona powodowa w dalszym ciągu nalicza odsetki karne za opóźnienie w wysokości umownej równej czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wskazała, iż jednocześnie z wypowiedzeniem umowy kredytu pozwany został wezwany do zapłaty wymagalnego zadłużenia. Pozwany nie dokonał zapłaty zgodnie z wezwaniem. (k. 1-5)

Postanowieniem z dnia 29 listopada 2016 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1522399/16 postanowił przekazać sprawę do rozpoznania właściwości ogólnej pozwanej z uwagi na stwierdzenie braku podstaw do wydania nakazu zapłaty – do Sądu Rejonowego w Końskich. (k.6)

W odpowiedzi na pozew z dnia 24 marca 2017 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu. Nadto z uwagi na

na fakt, iż przed Sądem Rejonowym dla Warszawy M. w W., Wydziałem Cywilnym toczy się pod sygn. akt I C 4970/16 postępowanie w przedmiocie ustalenia nieważności umowy (...) o udzielenie kredytu gotówkowego „S. kredyt dla profesjonalistów" dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, podpisanej w dniu 27 roku 2015 г. pomiędzy pozwanym a poprzednikiem powoda (...) Bankiem (...) S.A. wniósł, na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c., o zawieszenie niniejszego postępowania o sygn. akt I C 791/16 do czasu prawomocnego zakończenia postępowania o sygn. akt IC 4970/16 Sadu Rejonowego dla Warszawy M.. Wskazał, że wniosek uzasadnia tym, iż powód w złożonym pozwie, jako podstawę żądania, wskazuje umowę kredytową K.\ (...) podpisaną w dniu 27 lipca 2015 r. pomiędzy pozwanym a poprzednikiem powoda (...) Bankiem (...) S.A. W przypadku uznania przez Sąd Rejonowy dla Warszawy M. w postępowaniu o sygn. akt I C 4970/16, iż powyżej umowa jest nieważną czynnością prawną z uwagi na fakt, iż jest dotknięta wadą opisana powyżej oświadczenia woli, roszczenie powoda dochodzone w sprawie sygn. akt I C 791/16 jest pozbawione podstawy prawnej i faktycznej, zatem jako oczywiście bezzasadne winno zostać oddalone w całości. W ocenie strony pozwanej rozstrzygnięcie w sprawie toczącej się przed tutejszym Sądem jest uzależnione od wyniku sprawy, która toczy się przed Sądem Rejonowym dla Warszawy M. w W..

W uzasadnieniu wskazał, że pomiędzy poprzednikiem powoda (...) Bankiem (...) S.A. a pozwanym została podpisana umowa (...)\ (...) o udzielenie kredytu gotówkowego „S. (...) dla Profesjonalistów" dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Na podstawie ww. umowy został powodowi udzielony kredyt w kwocie 244.776 zł na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej. Podał, że wszystkie dokumenty były wypełniane przez pośrednika, pozwany podpisywał je tylko we wskazanym przez pośrednika miejscu. Podkreślono, że pozwany zdecydował się zaciągnąć zobowiązanie kredytowe, gdyż przed podpisaniem umowy został zapewniony przez pośrednika o możliwości odstąpienia od ww. umowy.

Pełnomocnik pozwanego wskazała, że pozwany jest osobą, której podstawowym źródłem dochodu nie jest prowadzona działalność gospodarcza, lecz renta chorobowa. W czerwcu 2006 roku pozwany przeszedł poważną operację zaklipsowania pękniętego tętniaka prawej tętnicy środkowej mózgu. W okresie pooperacyjnym doszło do udaru niedokrwiennego mózgu, czego następstwem był niedowład prawostronny. Przebyty zabieg i jego powikłania wywarły nieodwracalny wpływ na stan psychiczny pozwanego. Po długotrwałej rehabilitacji, bliscy pozwanego postanowili umożliwić mu powrót do wykonywania wyuczonego zawodu, czyli powrót do praktyki stomatologicznej. Z uwagi na niepełnosprawność pozwanego, objawiającą się niedowładem lewej ręki pozwany nie był w stanie znaleźć zatrudnienia na rynku pracy, dlatego przy pomocy bliskich otworzył własny gabinet. Pozwany z tytułu prowadzonej działalności nie osiąga jednak żadnych dochodów, lecz posiada tylko stratę. Wobec powyższego pozwany nie miał zdolności do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań kredytowych. Pełnomocnik pozwanego podniósł, że pozwany zawierzył w pełni słowom pośrednika działającego w imieniu i na rzecz powoda. Pozwany został zapewniony przez pośrednika, iż po podpisaniu umowy będzie miał czas na skonsultowanie swojej decyzji z bliskimi i ewentualne odstąpienie od umowy. Pełnomocnik pozwanego zaznaczyła , że gdyby pozwany nie działał w błędzie wywołanym przez pośrednika, nie zdecydowałby się na podpisanie umowy, bez uprzedniego skonsultowania swej decyzji oraz treści umowy z najbliższymi. Pozwany poinformował najbliższych o tym, iż zwarł umowę kredytową z (...) Bankiem (...) S.A., najbliżsi wytłumaczyli mu zasady udzielonego kredytu oraz przedstawili wszelkie konsekwencje finansowe zaciągniętego zobowiązania, wówczas pozwany postanowił odstąpić od umowy, gdyż był przekonany, że ma do tego prawo. Wskazano, że pozwany wystosował do poprzednika powoda stosowne oświadczenie, iż odstępuje od zawartej umowy kredytowej. Podkreślono że pozwany nigdy nie rozdysponował kwotą, która została przelana na jego rachunek bankowy przez powoda. Kwota 220.081,49 zł do dnia 18.09.2015 roku znajdowała się na rachunku bankowym służącym do obsługi kredytu, po czym zniknęła, pomimo, iż pozwany nie wydawał żadnych dyspozycji odnośnie tej kwoty.

Kolejno pełnomocnik pozwanego podała, że po złożeniu przez pozwanego oświadczenia o odstąpieniu od umowy kredytowej powód zaczął nękać pozwanego telefonami i żądać zapłaty kwoty 20.000 zł. Okazało się, że zgodnie z postanowieniami Regulaminu S. (...), który rzekomo zaakceptował powód, nie ma możliwości, aby powód odstąpił od zawartej umowy kredytowej. Wobec powyższego powód bez dyspozycji pozwanego rozdysponował wszystkie środki zgromadzone na rachunku bankowym pozwanego służącym do obsługi kredytu. Co więcej powód wypowiedział pozwanemu umowę kredytową pismem z dnia 23.11.2015 roku wskazując, iż podstawą wypowiedzenia jest niedotrzymanie terminów płatności rat przez pozwanego. Podkreślił, iż opisane powyżej działanie powoda było sprzeczne z treścią zarówno zawartej umowy kredytowej, jak i treścią regulaminów. Zgodnie z postanowieniem zawartym w § 4 pkt 1 umowy kredytowej klient zobowiązany jest do zapewnienia środków na rachunku rozliczeniowym w wysokości wystarczającej do pokrycia rat kredytu co najmniej na 1 dzień roboczy przed terminem ich wymagalności. W przypadku pozwanego (jak wynika z historii rachunku) na dzień 18.09.2015 roku na jego rachunku rozliczeniowym widniała kwota ponad 220.000 zł, a rata za listopad wynosiła jedynie 3.966,73 zł. Na jakiej podstawie zatem bank tytułem spłaty raty kredytu pobrał kwotę 220.081,49 zł. Pozwany nie wydawał dyspozycji na ww. działanie. Skoro, w ocenie powoda, pozwany nie mógł skutecznie odstąpić w świetle regulaminów od umowy kredytowej to umowa ta trwała dalej, co oznacza, iż powód powinien respektować postanowienia umowy oraz regulaminów, na które tak często się powołuje. Wskazano, że z Regulaminu kredytowania działalności gospodarczej (...) Banku, O. M. i małych (...) wynika w jaki sposób rozliczać zobowiązanie kredytowe ma bank. Zgodnie z § 9 pkt 2 i 3 ww. regulaminu kredytobiorca zobowiązany jest do zapewnienia na rachunku rozliczeniowym środków w kwocie wymaganej spłaty kredytu i w terminach ustalonych w umowie, a spłata kredytu dokonywana jest w terminie płatności, w ciężar rachunku rozliczeniowego. Powyższe oznacza, iż kredytobiorca ma zapewnić na swoim rachunku rozliczeniowym środki na spłatę rat kredytu, a gdy nadchodzi termin płatności raty - bank ściąga z rachunku kwotę odpowiadającą wysokości racie kredytu. Skoro zatem na rachunku pozwanego były zabezpieczone środki na spłatę kredytu to powód zobowiązany był ściągać co miesiąc jedynie kwotę odpowiadającą wymaganej racie kredytu. W przypadku pozwanego nie były zatem spełnione żadne przesłanki do wypowiedzenia umowy kredytowej. Z pewnością powód nie mógł jej wypowiedzieć z uwagi na nieterminowe regulowanie zobowiązania kredytowego. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż brak jest zarówno podstawy prawnej, jak i faktycznej roszczenia powoda.

Na marginesie pełnomocnik pozwanego podniósł, iż w myśl § 9 pkt 6 Regulaminu, o którym była wyżej mowa, kredytobiorca ma prawo dokonać wcześniejszej spłaty kredytu lub jego części, składając pisemne oświadczenie w tej kwestii, zawierające wyraźną dyspozycję, iż chce dokonać wcześniejszej spłaty kredytu. Pozwany takiej dyspozycji nie składał. Brak takiej pisemnej dyspozycji skutkuje rozliczaniem dokonanej spłaty w terminach następnych, wynikających z harmonogramu spłat. Jak wynika z powyższych zapisów bank nie miał prawa rozporządzać środkami pozwanego bez jego woli. Mając na uwadze powyższe uwagi wniósł o precyzyjne wskazanie przez powoda na jakiej podstawie dochodzi kwoty ok. 20.000 zł i odsetek karnych oraz w oparciu o jakie zapisy Regulaminu i Tabeli opłat kwota ta została wyliczona, gdyż z treści pisma z dnia 21.10.2015 r. skierowanego przez powoda do pozwanego wynika jedynie, iż podstawą żądania zapłaty przez powoda od pozwanego kwoty około 20.000 zł są postanowienia zamieszczone w regulaminach, tj. regulaminie kredytów, regulaminie rachunków, regulaminie kart płatniczej oraz tabeli opłat i prowizji, które stanowią integralną część umowy. Z informacji uzyskanych od pozwanego wynika jednak, iż nie miał on możliwości zapoznać się z ww. dokumentami, gdyż nie zostały one załączone do umowy kredytowej, pomimo tego, iż mają stanowić jej integralną część. Co prawda w umowie kredytowe sporządzonej przez bank jest zapis z którego wynik, że klient oświadcza, że przed zawarciem przedmiotowej umowy zostały mu przesłane na podany adres e-mail dokumenty w postaci regulaminu kredytu, regulaminu rachunków, kart płatniczych oraz tabeli oprocentowania, opłat i prowizji. Jednakże z informacji uzyskanych od pozwanego wynika, że nie miał on możliwości zapoznać się z ww. dokumentami. Na marginesie pełnomocnik pozwanej stwierdził, iż treść ww. zapisu w sposób ewidentny narusza zasadę równości stron, gdyż wszelkie istotne postanowienia umowy powinny zostać zamieszczone w jej treści, a nie w załącznikach.

Mając na uwadze powyższe pełnomocnik pozwanego podsumował, że należy stwierdzić, iż pozwany zawierając umowę z dnia 13.07.2015 r. (faktycznie podpisaną w dniu 27.07.2015 r.) działał pod wpływem błędu, gdyż nie znał treści załączników stanowiących integralną część ww. umowy, nadto działał w przekonaniu, iż będzie mógł od ww. umowy odstąpić bez ponoszenia jakichkolwiek negatywnych konsekwencji prawnych z tego tytułu. Błąd, pod wpływem którego pozwany dokonywał czynności prawnej z bankiem, należy uznać za istotny, dlatego też na podstawie art. 84 k.c. w zw. z art. 88 k.c. pozwany oświadczył powodowi w piśmie z dnia 15.11.2015 roku, iż uchyla się on od skutków prawnych umowy z dnia 13.07.2015 r. podpisanej w dniu 27.07.2015 r. nr K. (...), gdyż podpisując ją działał pod wpływem błędu co do treści dokonywanej czynności prawnej, tj. co do treści zawieranej umowy kredytowej.

Kończąc podniósł, że bank na etapie załatwiania tzw. reklamacji złożonej przez pozwanego dopuścił się kolejnych nadużyć, po otrzymaniu oświadczenia pozwanego o odstąpieniu od przedmiotowej umowy kredytowej, bank samowolnie podjął decyzję, iż pobierze w całości środki zgromadzone na rachunku rozliczeniowym pozwanego na spłatę zobowiązania kredytowego. Wobec powyższego bank dokonał bez zgody powoda operacji księgowych na jego rachunku bankowym, co jest niedopuszczalne w świetle prawa bankowego oraz Regulaminem załączonym do pozwu. Reasumując podniesiono, iż roszczenie dochodzone przez powoda jest niedopuszczalne i powinno zostać oddalone z kilku powodów. Po pierwsze umowa kredytowa stanowiąca podstawę roszczenia, w ocenie pozwanego, jest dotknięta nieważnością, zatem nie rodzi ona żadnych skutków prawnych. Po drugie powód nie miał prawa wypowiedzieć pozwanemu umowy kredytowej, gdyż nie był on w zwłoce z zapłatą żadnej raty kredytu. To bezprawne działanie powoda spowodowało, iż środki znajdujące się na rachunku rozliczeniowym pozwanego „zniknęły" i nie było środków na spłatę rat. Gdyby powód nie rozdysponował bez wiedzy pozwanego środkami Znajdującymi się na jego rachunku rozliczeniowym umowa kredytowa by obowiązywała, raty były by ściągane, nie powstałyby żadne odsetki karne za nieterminową spłatę kredytu. (k.68-73)

Postanowieniem z dnia 29 marca 2017 r. Sąd Rejonowy w Końskich I Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt I C 791/16 postanowił przekazać sprawę do Sądu Rejonowego w Kielcach z uwagi na swoją niewłaściwość. (k.96)

W replice na odpowiedź na pozew, strona powodowa podtrzymała swoje dotychczasowe żądanie i podała dalszą argumentację na poparcie swych twierdzeń. W szczególności strona powodowa wniosła o oddalenie wniosku o zawieszenie postępowania z uwagi na fakt, iż postępowanie toczące się przed Sądem Rejonowym dla Warszawy M. w W. I Wydziałem Cywilnym, sygn. akt IC 4970/16 zdaniem powoda nie ma wpływu na postępowanie toczące się przed tut. Sadem. W ocenie powoda wniosek strony pozwanej ma na celu jedynie przedłużenie toczącego się postępowania. Kolejno podniósł, że Regulamin kredytowania, Tabela oprocentowania środków dla przedsiębiorców w (...) Bank S.A. oraz Tabela prowizji i opłat bankowych pobieranych od przedsiębiorców w (...) Bank S.A. stanowią integralną część zawartej przez strony umowy i znajdują zastosowanie w zakresie nieuregulowanym bezpośrednio w treści umowy kredytowej. Natomiast pozwany podpisując umowę sam przyznał, że otrzymał Regulamin i ww. Tabele, zapoznał się z ich treścią oraz je akceptuje. Powód zwrócił uwagę, że umowę o kredyt A. B. zawarł nie jako konsument lecz jako profesjonalista (przedsiębiorca) w ramach prowadzonej przez siebie - od dnia 15 grudnia 2009 roku do dnia dzisiejszego działalności gospodarczej pod nazwą (...), zatem wszelkie rozważania i zarzuty strony pozwanej dot. odstąpienia od umowy kredytu nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. W odniesieniu do zarzutów dotyczących rozporządzenia przez Bank środkami na rachunku bankowym, powód wskazał, iż w dniu 18 września 2015 r. o godz. 9:20 pozwany skontaktował się z infolinią Banku oraz telefonicznie wypowiedział umowę kredytu, po czym został przez pracownika Banku poinformowany, iż zgodnie z postanowieniami Umowy wypowiedzenie wiąże się zarówno z koniecznością spłaty całości zadłużenia wraz z należnymi opłatami, odsetkami i prowizjami do końca okresu wypowiedzenia, jak i koniecznością zapłaty przez klienta prowizji za wcześniejszą spłatę w wysokości określonej w tabeli oprocentowania, opłat i prowizji kredytów. Powód w rozmowie telefonicznej zobowiązał się zapewnić środki na spłatę kredytu. W tym samym dniu środki będące na rachunku zostały przez Bank przeksięgowane na poczet spłaty kredytu. Środki znajdujące się na rachunku w dniu wypowiedzenia przez pozwanego umowy nie pokryły całości wymagalnego zadłużenia. Zdaniem powoda pozwany nie miał prawnej możliwości, będąc przedsiębiorcą, odstąpić od umowy na podstawie art. 53 ust. 1 Ustawy o kredycie konsumenckim (Dz.U. z 2011 r. 126,poz.715), strona powodowa potraktowała pismo z dnia 22 września 2015 r. jako potwierdzenie wypowiedzenia przez pozwanego umowy kredytu, o czym pozwany został poinformowany pismem z dnia 21 października 2015 r. Wskazał również, iż w dniu 28 października 2016 roku doszło do rebrandingu (...) Bank (...) S.A. zmienił nazwę na (...) Bank S.A., a marka N. Bank zastąpiła dotychczasowe marki handlowe (...) Banku (...) SA, czyli Bank. Zatem obecnym wierzycielem dłużnika jest (...) Bank S.A. (k.104-105v)

Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2017 r. Sąd Rejonowy w Kielcach V Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt V GC 763/17 postanowił zawiesić postepowanie w sprawie do czasu rozstrzygnięcia sprawy I C 4970/16 toczącej się przed Sądem Rejonowym dla Warszawy-Mokotowa w W.. (k.124)

Kolejno postanowieniem z dnia 20 września 2024 r. Sąd Rejonowy w Kielcach V Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt V GC 763/17 podjął zawieszone postępowanie w sprawie. (k.169)

Pismem procesowym z dnia 9 października 2024 r. pozwany podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie i przytoczył dalszą argumentację na poparcie swych twierdzeń. Nadto wskazał, że uzyskał informację, że w dniu 6 grudnia 2018 r. N. Bank sprzedał wierzytelność wynikającą z umowy zawartej z pozwanym na rzecz firmy (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty, czego konsekwencją jest utrata przez powoda legitymacji do występowania z niniejszym roszczeniem skoro przysługuje ono innemu podmiotowi. (k.176-180)

Zarządzeniem z dnia 17 października 2024 roku (punkt 2) Sąd Rejonowy w Kielcach zobowiązał pełnomocnika strony powodowej do szczegółowego przedstawienia wyliczenia dochodzonej pozwem kwoty, w szczególności jak została rozliczona kwota 220.081,49 zł pobrana z konta pozwanego, historii dla pozwanego i jego wpłat z tytułu umowy kredytowej oraz podstawy do naliczenia odsetek i prowizji. (k.190)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 lipca 2015 r. pomiędzy A. B. (jako Klient) a (...) Bank (...) spółką akcyjną w W. (aktualnie (...) Bank spółka akcyjna w W. dalej jako Bank) (jako Bankiem) zawarta została wieloproduktowa umowa nr (...) ο udzielenie kredytu gotówkowego „S. (...) dla Profesjonalistów dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą (umowa kredytowa, umowa rachunków, umowa o wydanie i obsługę karty płatniczej), na podstawie której Bank zobowiązał się do:

- udzielenia A. B. kredytu gotówkowego w kwocie 244.776 zł na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej,

- otwarcia i prowadzenia rachunku rozliczeniowego, w tym do przechowywania środków pieniężnych Klienta, wykonywania rozliczeń pieniężnych na zlecenie Klienta oraz realizacji dyspozycji płatniczych klienta,

- na wniosek Klienta - otwarcia i prowadzenia Rachunku Lokacyjnego,

- na wniosek Klienta wydania i obsługiwania Karty płatniczej do rachunku osoba rozliczeniowego, w tym do realizacji dyspozycji płatniczych Klienta z wykorzystaniem karty płatniczej (§ 1 ust. 1 umowy).

W § 1 ust. 3 umowy wskazano, że Bank w zakresie produktów bankowych wskazanych w ust. 1 świadczy usługi, w tym usługi płatnicze, na zasadach określonych w niniejszej umowie oraz w stanowiących jej integralną część:

- Regulaminie rachunków bankowych oferowanych przez Bank (...) osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą (Regulamin Rachunków),

- Regulaminie S. (...) dla Profesjonalistów udzielanych przez Bank (...) osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą (Regulamin Kredytów),

- Regulaminie kart płatniczych wydawanych przez Bank (...) osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą (Regulamin Kart Płatniczych),

- Tabeli Oprocentowania, Opłat i Prowizji Rachunków w Banku (...) (Tabela Oprocentowania, Opłat i Prowizji Rachunków).

W § 1 ust. 4 umowy A. B. oświadczył, że przed zawarciem umowy dokumenty, o których mowa w ust. 1 oraz umowa zostały mu przesłane w postaci elektronicznej na podany przez niego adres e-mail w sposób umożliwiający ich przechowanie i odtwarzanie w zwykłym toku czynności, lub przekazane przez P. oraz uznaje wiążący charakter tych dokumentów i zobowiązuje się do ich przestrzegania.

W umowie przewidziano, że za wykonanie czynności związanych z udzieleniem i obsługą kredytu Bank pobierze prowizje i opłaty określone w umowie i Tabeli Oprocentowania, opłat i Prowizji Rachunków, w szczególności przygotowawczą w wysokości 4.776 zł (§ 3 ust. 6 umowy).

Uruchomienie kredytu miało nastąpić w formie jednorazowego przelewu, pomniejszonego o kwotę prowizji i opłat należnych Bankowi, na rachunek Klienta (§ 3 ust. 7 umowy).

Kredyt został udzielony na okres do dnia 13 lipca 2022 r. (§ 3 ust. 3 umowy). Spłata kredytu miała nastąpić w 84 ratach miesięcznych obejmujących kapitał i odsetki w 13 dniu każdego miesiąca spłaty, poczynając od dnia 13 sierpnia 2015 r. (§ 3 ust. 10 umowy).

W § 13 ust. 1 umowy przewidziano, że umowa w zakresie kredytu może zostać wypowiedziana przez każdą ze stron, w formie pisemnej, na warunkach określonych w Regulaminie Kredytów. Zastrzeżono przy tym, że wypowiedzenie umowy w zakresie kredytu nie pociąga za sobą zamknięcia Rachunku Rozliczeniowego oraz innych produktów bankowych świadczonych na rzecz Klienta (§ 13 ust. 2 umowy).

Umowa w zakresie rachunku rozliczeniowego, rachunku lokacyjnego i karty płatniczej może być wypowiedziana z zachowaniem jedno miesięcznego okresu wypowiedzenia przez każdą ze stron, w formie pisemnej na warunkach określonych w Regulaminie Rachunków. (§ 14 ust. 1 umowy).

Wypowiedzenie umowy w zakresie Rachunku Rozliczeniowego jest równoznaczne z wypowiedzeniem niniejszej umowy w zakresie wszystkich jej pozostałych postanowień, w tym również w zakresie kredytu. Wypowiedzenie umowy kredytu w trybie określonym w niniejszym ustępie wiąże się z koniecznością zapłaty przez klienta prowizji za wcześniejszą spłatę kredytu w wysokości określonej w Tabeli Oprocentowania, Opłat i Prowizji Kredytów. (§14 ust. 3 Umowy)

Klient zobowiązany jest do spłaty do końca okresu wypowiedzenia, całości wynikającego z umowy zadłużenia wobec Banku (...) wraz z należnymi odsetkami, opłatami, prowizjami. W przypadku zaniechania spłaty zadłużenia przez Klienta do czasu upływu okresu wypowiedzenia Bank (...) jest uprawniony po upływie okresu wypowiedzenia do naliczania odsetek od zadłużenia przeterminowanego. (§14 ust.5 Umowy)

Dowód: umowa (...) k. 24-27,regulamin kredytowania działalności gospodarczej (...) Banku,O. M. i Małych Przedsiębiorstw k.30-34,Tabela Opłat i Prowizji (...) Banku k.35-43, harmonogram spłat k.55-57,

W dniu 30 lipca 2025 roku Bank udostępnił A. B. środki pieniężne wynikające z umowy kredytu w wysokości 240.000 zł.

Dowód: elektroniczne potwierdzenie k. 54.

Zgodnie z harmonogram spłat pierwsza rata z tytułu ww. Umowy kredytu miała był płatna w dniu 13.08.2015r. następnie w dniu 14.09.2015r., 13.10.2015r., każda w kwocie 3.966,76 zł.

Bank w dniu 13.08.2015r. a następnie w dniu 14.09.2015r. pobrał z rachunku A. B. kolejno kwotę spłaty raty kredytu, każda po 3.966,73 zł.

Dowód: harmonogram spłat k.55-57, wydruk historii rachunku k.58.

Pismem z dnia 6 sierpnia 2015 r. A. B. złożył Bankowi oświadczenie o odstąpieniu od umowy tj. wypowiedzenie umowy nr (...) z dnia 30 lipca 2015r.

Powyższe oświadczenie zostało doręczone Bankowi w dniu 10 sierpnia 2015r.

Dowód: oświadczenie o odstąpieniu od umowy wraz z potwierdzeniem doręczenia k.80-81,

W dniu 18 września 2015r. A. B. przeprowadził z Bankiem rozmowę telefoniczną w trakcie której poinformował, że złożył rezygnację z kredytu. Pracownik banku poinformowała A. B., iż potwierdza złożona przez niego rezygnację z umowy kredytu oraz że będzie musiał ponieść on koszty prowizji z tytułu wcześniejszej spłaty kredytu w wysokości 5 %, tj. łącznie musi wpłacić na rzecz banku kwotę 252.177,13 zł.

Dowód: nagranie rozmowy A. B. z Bankiem na płycie CD k. 112.

Bank w dniu 18 września rozdysponował środkami znajdującymi się na rachunku bankowym należącym do A. B. i przelał na swoja rzecz wszelkie środki, które wcześniej zostały przekazane A. B. na jego rachunek tytułem wypłaty kredytu.

Dowód: wydruk historii rachunku k. 58

W dniu 18 września 2015 r. Bank dokonał rozliczenia wcześniejszej spłaty kredytu pobierając z tego tytułu prowizję w wysokości 11.985,05 zł.

Dowód: wydruk historii rachunku k.91-92.

Zgodnie z dokumentem Banku raport – zestawienie należności i zaległości kapitałowe z kalkulacją odsetek za zwłokę za okres od 30.07.2015r. do 27.12.2024r., na dzień 18.09.2015r. rata kapitałowa wymagalna wynosiła 239.700,96 zł, zaś w tym samym dniu nastąpiła spłata kapitału w wysokości 219.835,93 zł. Kolejno od dnia 18.09.2015r. powstała zaległość kapitałowa w kwocie 19.865,03 zł do dnia 30.11.2018r. Zgodnie z tym zestawieniem w dniu 12.12.2018r. nastąpiła spłata kapitału w wysokości 19.865,03 zł. W treści ww. dokumentu wynika, że na dzień 12.12.2018r. pozostawała zaległość w kwocie 6.519,03 zł z tytułu naliczonych odsetek karnych.

W treści dokumentu Banku raport – zestawienie należności i spłat kredytu za okres 30.07.2015r do 12.12.2018r. wskazano, że w dniu 12.12.2018r. nastąpiła spłata w wysokości 26.504,06 zł. Zgodnie z zestawieniem należności i spłat kredytu saldo po operacjach na dzień 12.12.2018r. wyniosło 0,00 zł. Spłata ta nastąpiła w ramach sprzedaży przez Bank wierzytelności z umowy nr (...) na rzecz Horyzont Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W..

Dowód: raport – zestawienie należności i zaległości kapitałowe z kalkulacją odsetek za zwłokę za okres od 30.07.2015r. do 27.12.2024r., k.211-211v, raport – zestawienie należności i spłat kredytu za okres 30.07.2015r do 12.12.2018r. k.212-212v, wyciąg nr (...) z dnia 27.12.2024 k. 213-213v, historia odsetek k.214

W dniu 22 września 2015 r. A. B. skierował do Banku reklamację w której oświadczył, że pośrednik Banku (...) wprowadziła go w błąd informując, że w każdej chwili w ciągu miesiąca może wypowiedzieć umowę bez ponoszenia konsekwencji. Nadto A. B. wskazał również, że E. H. nie zażądała od niego żadnej dokumentacji finansowej. W piśmie tym A. bajer zwrócił się o odstąpienie przez bank od żądania należności z tytułu zwarcia umowy o kredyt, którego nie wykorzystał, oddając środki w całości.

Pismem z dnia 21 października 2015 . Bank wskazał, że nie stwierdził nieprawidłowości obsługi umowy

Dowód: reklamacja k. 64-65, pismo Banku k.66-67.

W treści pisma skierowanego do Banku z dnia 15 listopada 2015 r. A. B. oświadczył, że zawierając umowę działał pod wpływem błędu, gdyż nie znał załączników stanowiących integralną część umowy ww. umowy, nadto działał w przekonaniu ze będzie mógł odstąpić od tej umowy w terminie 14 dni od daty jej zawarcia bez ponoszenia negatywnych konsekwencji z tego tytułu.

Dowód: pismo wraz z pełnomocnictwem oraz oświadczeniem k.49-52.

Pismem z dnia 23 listopada 2015 r. Bank złożył oświadczenie o wypowiedzeniu A. B. umowy kredytu nr (...) w związku z niedotrzymaniem terminów płatności rat, zgodnie z § 10 umowy kredytu oraz zgodnie z §11 Regulaminu kredytowania. Jednocześnie Bank wezwał A. B. do zapłaty zadłużenia w kwocie 20.354,74 zł na co składa się kapitał w kwocie:19.865,03 zł, opłaty i prowizji – 120 zł oraz odsetki karne w wysokości 369,71 zł.

Dowód: wypowiedzenie umowy kredytu k.28

Na dzień 27 grudnia 2016 r. Bank wskazał, iż wymagalne zadłużenie A. B. wynosi 22.558,65 zł, z czego 19.865,03 zł jako kwota niespłaconego kredytu, 120,00 zł z tytułu opłat i prowizji oraz 2.573,62 zł z tytułu niespłaconych odsetek za zwłokę od dnia 14.08.2015 do 27.12.2016.

Dowód: wyciąg z banku k.23.

W 2006 r. u A. B. doznał krwawienia podpajęczynówkowego z pękniętego tętniaka, który następnie był leczony neurochirurgicznie. Ponadto doszło u A. B. do skurczu naczyniowego, w wyniku którego doszło do udaru niedokrwiennego z niedowładem połowicznym lewostronnym i zaburzeniami mowy. Decyzją z dnia 23 kwietnia 2008 r. orzeczono o całkowitej niezdolności A. B. do pracy. A. B. nie został zakwalifikowany jako osoba niezdolna do egzystencji. Kolejno w dniu 17 listopada 2009 r. wydano orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności A. B. oraz o jego zdolności do pracy w warunkach pracy chronionej.

W grudniu 2009 r. A. B. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej – praktyki lekarsko-dentystycznej, przedmiotem której było świadczenie usług stomatologicznych.

A. B. otrzymuje świadczenie rentowe z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 838,27 zł.

J. B. - mama A. B. – samodzielnie spłaca należności z tytułu kredytu syna comiesięcznym zleceniem stałym po 582,34 zł poczynając od dnia 12 kwietnia 2024r.

Do zawarcia umowy kredytu doszło w efekcie rozmów A. B. z pośrednikiem banku (...), która przyjechała do domu A. B. i doszło do zawarcia umowy poza siedzibą Banku. Pośrednik Banku zapewniła A. B. o możliwości zwrotu przyznanego kredytu w ciągu miesiąca o zawarcia umowy bez konieczności ponoszenia jakichkolwiek konsekwencji.

Dowód: zeznania świadka J. B. k. 206-207, zeznania pozwanego A. B. k. 223-223v, druk ZUS renta k.59, orzeczenie lekarskie ZUS k. 60, dokumentacja medyczna A. B. k. 61-62, potwierdzenie przelewu k.220, zestawienie operacji za okres od kwietnia do 30 października 2024 r. k.221, zlecenie stałe k.222.

Pismem z dnia 12 stycznia 2023 r. Bank poinformował A. B., iż wierzytelność z tytułu umowy nr (...) została sprzedana firmie (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W..

Dowód: pismo k.181.

A. B. w dniu 27 października 2016 r. wystąpił do Sądu-Rejonowego dla W.-M. przeciwko (...) Bank (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. pozew w trybie art.189 k.p.c. o ustalenie istnienia nieważność umowy (...) o udzielenie kredytu, wskazując, że reprezentujący bank pośrednik nie żądał, aby powód przedstawił jakiekolwiek dokumenty z których wynikałaby jego zdolność kredytowa. Zaznaczył, że nie miał takiej zdolności, z uwagi na sytuację osobistą (stan zdrowia) nie mógł znaleźć zatrudnienia, a prowadzona działalność generowała straty. Powód podkreślił, że działa w błędzie w czasie zawierania ww. umowy.

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. po przeprowadzeniu postępowania w sprawie XVII 2589/23 wyrokiem z dnia 8 marca 2024 r. oddalił powództwo główne i ewentualne, wskazując, że brak jest podstaw aby stwierdzić, że powód mógł znajdować się w stanie uniemożliwiającym mu prawidłowe zrozumienie zaistniałej sytuacji. Podał, że całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie potwierdziło, aby powód znajdował się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli.

Dowód: akta sprawy XVII GC 2589/17 Sąd Rejonowy dla m.t. W. w W. karty 1-5, 438-451.

Powyższy stan faktyczny, Sąd ustalił na podstawie wskazanych dowodów z dokumentów, a także w oparciu o zeznania świadka J. B. oraz pozwanego A. B..

W ocenie Sądu zgromadzone w sprawie dowody nie dały podstaw do uwzględnienia przedmiotowego powództwa.

Sąd wskazuje, że dowody dostarczone przez powodowy bank tj. raport – zestawienie należności i zaległości kapitałowe z kalkulacją odsetek za zwłokę, raport – zestawienie należności i spłat kredytu, wyciąg nr (...) z dnia 27.12.2024, historia odsetek oraz wyciągi z banku Sąd uznał za wiarygodne jedynie w zakresie poczynienia ustaleń co do treści oświadczeń woli w nich wyrażonych przez bank. Przedmiotowe dowody nie mogły w ocenie Sądu zostać uwzględnione za wiarygodne co do ustalenia prawdziwości wysokości zadłużenia pozwanego z powodu braku dostatecznego wykazania jego wysokości poprzez brak odpowiedniego wyliczenia poszczególnych składników zadłużenia.

Nadto podobnie Sąd ocenił dowód z pisma z dnia 23 listopada 2015 r., w którego to treści Bank oświadczył, iż wypowiada A. B. umowę kredytu nr (...) w związku z niedotrzymaniem terminów płatności rat, zgodnie z § 10 umowy kredytu oraz zgodnie z §11 Regulaminu kredytowania. Jednocześnie Bank wezwał A. B. do zapłaty zadłużenia w kwocie 20.354,74 zł na co składa się kapitał w kwocie:19.865,03 zł, opłaty i prowizji – 120 zł oraz odsetki karne w wysokości 369,71 zł. Wskazać należy, że przedmiotowe pismo sąd uznaje za jedynie zawierające oświadczenie woli powodowego banku, które ze względu na brak skuteczności materialnej nie stanowi dla Sądu dowodu w zakresie wykazania okoliczności wskazanych w jego treści. Podkreślić należy, iż na gruncie niniejszego postępowania Sąd przyjął, że do rozwiązania umowy nr (...) stron doszło na skutek złożonego przez pozwanego oświadczenia w dniu 6 sierpnia 2015r. o wypowiedzeniu umowy, które zostało doręczone do powodowego banku w dniu 10 sierpnia 2015r.i w ocenie Sądu pozostaje skuteczne.

Zeznaniom świadka J. B. oraz pozwanego A. B. Sąd udzielił przymiotu wiarygodności. Przeprowadzone zeznania były składane bezpośrednio i w sposób spontaniczny na rozprawie, jednocześnie wskazywały na okoliczności które odnajdywały potwierdzenie w zgromadzonym materialnym materiale dowodowym, w tym w treści pism kierowanych przez pozwanego do powodowego banku, czy też odnajdują potwierdzenie w dowodzie z historii rachunku pozwanego.

Wskazać również należy, iż zgodnie z treścią art. 229 i 230 k.p.c., okoliczności bezsporne w ogóle nie wymagały wykazywania ich prawdziwości za pomocą dowodów, albowiem zostały przez strony wprost przyznane, bądź też nie zostały zaprzeczone, co zostało przez Sąd ocenione zgodnie z regułami wskazanymi w powołanych przepisach.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności Sąd wskazuje, że przedmiotem niniejszej sprawy nie było ustalenie ważności umowy stron, czy pozwany został wprowadzony w błąd, czy posiadł zdolności psychofizyczne w zakresie zawierania umów kredytowych. Wskazać należy, że odpowiednie ustalenia w zakresie powyższych dokonał już Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. i po rozpoznaniu sprawy z powództwa A. B. o ustalenie istnienia nieważność umowy (...) o udzielenie kredytu m.in. z powyżej wskazanych przyczyn, w sprawie XVII 2589/23 wyrokiem z dnia 8 marca 2024 r. oddalił powództwo główne i ewentualne, wskazując, że brak jest podstaw aby stwierdzić, że powód mógł znajdować się w stanie uniemożliwiającym mu prawidłowe zrozumienie zaistniałej sytuacji.

Przechodząc więc do przedmiotu sprawy Sąd wskazuje co następuje.

W toku procesu bezsporne było, strony zawarły umowę kredytu. Spór stron sprowadzał się do ustalenia zasadności roszczenia powodowego banku w zakresie żądania kwoty 21.913,04 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 19.865,03 zł od dnia 18 września 2015 roku do dnia zapłaty.

Powód wywodził swe roszczenie z zawartej z pozwanym w dniu 30 lipca 2015 r. umowy nr (...) o udzielenie kredytu gotówkowego „S. (...) dla Profesjonalistów dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą (umowa kredytowa, umowa rachunków, umowa o wydanie i obsługę karty płatniczej), na kwotę 244.776,00 zł. Powód wskazał, że umowa kredytu została wypowiedziana w dniu 18 września 2015r. i w związku z tym wezwał pozwanego do zapłaty wymagalnego zadłużenia w kwocie 21.913,04 zł, wskazując iż na tę kwotę składa się należność główna w wysokości 19.865,03 zł, 120 zł z tytułu opłat i prowizji oraz kwota 1.928,01 zł z tytułu odsetek karnych.

Pozwany zakwestionował powództwo, wskazując, że bez jego zgody wszystkie zgromadzone na należącym do pozwanego rachunku bankowym służącym do obsługi kredytu zostały rozdysponowane i zabrane przez powodowy bank. Pozwany zauważył, że nie rozdysponował w żadnej wysokości udzielonego mu kredytu. Wskazał, że na dzień 18 września 2015r. Na jego rachunku rozliczeniowym widniała kwota ponad 220.000,00 zł, zaś rata za listopada wynosiła jedyne 3.966,73 zł. Pozwany zarzucił, że powodowy bank dokonał niedopuszczalnych operacji gdyż na spłatę raty kredytu pobrał kwotę 220.081,49 zł bez dyspozycji pozwanego. Nadto pozwany podniósł, że powód nie miał prawa wypowiedzieć mu umowy kredytowej gdyż nie był on w zwłoce z żadną z rat.

Powodowy bank w celu wykazania istnienia swojego roszczenia dołączył dokumenty w postaci: umowy kredytowej nr (...), regulaminu kredytowania działalności gospodarczej (...) Banku (...) oraz T. Opłat i Prowizji, harmonogram spłaty rat i wyciąg z banku, raport – zestawienie należności i zaległości kapitałowe z kalkulacją odsetek za zwłokę, raport – zestawienie należności i spłat kredytu, wyciąg nr (...) z dnia 27.12.2024, historia odsetek oraz wyciągi z banku. Żądanie powodowa w tym zakresie pozostało sformułowane dość ogólnie, nie zawierało wyjaśnień co do sposobu wyliczeń żądanego roszczenia.

W ocenie Sądu z przedstawionych przez bank dokumentów nie wynika jednak w jaki sposób powodowy bank dokonał wyliczenia zadłużenia powstałego po stronie pozwanego. Podkreślić trzeba, że co prawda powód wskazał wysokość poszczególnych składników składających się na całość zadłużenia pozwanego, jednakże z poszczególnych dokumentów nie wynika w jaki sposób bank dokonał poszczególnych rozliczeń opłat, prowizji, odsetek, które z racji wcześniejszej spłaty kredytu podlegały odpowiedniemu zmniejszeniu.

Na wstępie zwrócić należy uwagę, iż jak wynika z ustalonego w sprawie stanu faktycznego pozwany w dniu 6 sierpnia 2015r. złożył bankowi pisemne oświadczenie o odstąpieniu od umowy tj. wypowiedzenie umowy z dnia 30 lipca 2015r., a kolejno w dniu 18 września 2015r. Powodowy bank rozdysponował środkami znajdującymi się na rachunku pozwanego i przelał na swoją rzecz wszelkie środki, które wcześniej zostały przelane pozwanemu na jego rachunek tytułem wypłaty kredytu. Kolejno powodowy bank w dniu 23 listopada 2015r. Złożył pozwanemu oświadczenie o wypowiedzenie umowy i wezwał go do spłaty zadłużenia powstałego w związku z wypowiedzeniem umowy. W opinii Sądu taka kolejność podejmowanych przez bank czynności budzi zdecydowane wątpliwości. Należy zauważyć, że skoro pozwany jako pierwszy wypowiedział umowę kredytu łączącą strony oświadczeniem złożonym w dniu 6 sierpnia 2015r. to niezrozumiałym jawi się dokonanie oświadczenia o wypowiedzeniu przez bank już wypowiedzianej umowy po upływie 2 miesięcy. Zauważyć należy, iż skoro bank dokonał pobrania z rachunku pozwanego w dniu 18 września 2015r. znajdujących się tam środków z tytułu udzielonego kredytu to uznał odstąpienie pozwanego od zawartej, a więc dalsze działanie w postaci wypowiedzenia umowy przez bank jawi się jako irracjonalne. Nadto z dowodu w postaci rozmowy pozwanego z pracownikiem banku przeprowadzonej w dniu 18 września 2015r. jasno wynika, że bank potwierdza dokonane przez pozwanego wypowiedzenie umowy. Wskazać należy, ze zgodnie z ogólną zasadą termin wypowiedzenia umowy kredytu należy liczyć od dnia doręczenia bankowi wypowiedzenia, tak więc na gruncie okoliczności sprawy jest to 10 sierpnia 2015r.

Idąc dalej należy podkreślić, iż jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń - część zadłużenia pozostała uregulowana przez matkę pozwanego comiesięcznym zleceniem stałym po 582,34 zł poczynając od dnia 12 kwietnia 2024r., do czego w żadnym zakresie nie odniósł się powodowy bank. W związku z czym stwierdzić z całą stanowczością należy, że nie można w zaistniałych okolicznościach wskazać ile w rzeczywistości pozostało przedmiotowego zadłużenia, a sam powodowy bank nie podjął wystraczającej inicjatywy dowodowej zarówno jak i procesowej, ażeby wyjaśnić tą nieścisłość, której ustalenie pozostawało kluczowe dla rozstrzygnięcia sprawy. Podnieść wypada, że skoro umowa kredytowa została wypowiedziana na skutek oświadczenia pozwanego z 6 sierpniu 2015r., a dostarczonego powodowemu bankowi w dniu 10 sierpnia 2015 r. tj. po niespełna upływie 2 tygodni od dnia jej zawarcia, to naturalnym jawi się okoliczność, iż wszelkie prowizje i opłaty naliczone na rzecz pozwanego powinny ulec pomniejszeniu proporcjonalnie do skrócenia okresu kredytowania, który pierwotnie udzielony był na okres 84 miesięcy.

Sąd wskazuje, iż wzywał powodowy bank do wskazania wyliczenia dochodzonej pozwem kwoty, w szczególności do określenia przez powodowy bank dokładnego rozliczenia pobranej kwoty 220.081,49 zł, historii pozwanego i jego wpłat z tytułu umowy kredytowej oraz podstawy naliczenia odsetek i prowizji. Powodowy bank nie wywiązał się w sposób wystarczający z nałożonego przez Sąd zobowiązania, a przedłożone przez powoda dokumenty nie wskazują na powyższe i nie mogą stanowić dostatecznej podstawy przyjęcia wyliczenia powoda za słuszne, skoro nie wskazują na tak istotne dla sprawy kwestie. Podnieść trzeba, iż w sytuacji wypowiedzenia umowy kredytu i rozwiązania umowy przez którąś ze stron udzielony kredyt wymaga stosownego rozliczenia. Dołączone do akt postępowania dokumenty przez powodowy pozostają niejasne i niejednoznaczne. Powodowy bank nie wskazał chociażby w jaki sposób dokonał zarachowania wpłat dokonywanych przez mamę pozwanego na poczet spłaty.

Przypomnieć należy, że zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. Koresponduje z tym przepisem art. 232 k.p.c., stanowiący o tym, że strony obowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Zauważyć przy tym również wypada, iż Sąd w niniejszym postępowaniu nie był zobligowany do podejmowania samodzielnych wyliczeń należności wchodzących w skład żądania pozwu, skoro nie pozostały one odpowiednio sprecyzowane przez powoda, pomimo zobowiązań nakładanych na powodowy bank przez Sąd. Na gruncie niniejszego postępowania mamy bezspornie do czynienia z profesjonalistą w obrocie gotówkowym jakim pozostaje powodowy bank, który nie zdołał wykazać wysokości swojego roszczenia.

Ponad powyższe w sprawie znajduje zastosowanie również art. 5 k.c. Wskazać należy, że w ocenie Sądu bank nie może samodzielnie dysponować rachunkiem swojego klienta tak jak w przypadku przedmiotowej sprawy. Tego rodzaju zachowanie banku bez wątpliwości wskazuje na nadużycie przez bank swojej dominującej pozycji. Z całą stanowczością w tym miejscu wypada wskazać, że spłata kredytu polega na tym, że to kredytobiorca dokonuje odpowiednich dyspozycji i spłaty poszczególnych rat w wyniku podjętych przez siebie działań i decyzji, nie polega zaś na tym, iż to bank sam dokonuje zajęcia środków klienta. Poza tym wspomnieć należy, iż nadużycie to również potwierdza bierność powodowego banku na działanie podejmowane przez pozwanego, celem otrzymania informacji czy doszło do banku wypowiedzenie umowy kredytu, czy musi wykonać jeszcze inne czynności, czy też źródła powstałego zadłużenia oraz warunków jego spłaty. W niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której pozwany jako klient powodowego pozostał bez odpowiedniego poinformowania i profesjonalnego wsparcia ze strony banku, a bank przyjął bierną postawę co do sytuacji mikro przedsiębiorcy jakim był pozwany. Podkreślić należy, że nawet krótki kontakt z pozwanym pozwala na poczynienie wątpliwości co do tego czy pozwany w sposób należyty rozumie konsekwencje swojego postępowania. Przede wszystkim pozwany nie był w stanie wyjaśnić celu kredytu. Taki cel z pewnością musi być przedmiotem analizy pod kątem zdolności kredytobiorcy do spłaty i obsługi swoich zobowiązań. Tymczasem pośrednik kredytowy w sposób oczywisty nie dopełnił swoich obowiązków ustalenia tych okoliczności na etapie udzielania kredytu. To później pozwoliło bankowi na pobranie pieniędzy z konta pozwanego, bez jego dyspozycji, niejako wykorzystując niezdolność pozwanego do adekwatnej reakcji na takie postępowanie banku.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należało, że powodowy Bank w toku przeprowadzonego postępowania nie zdołał wykazać której części niespłaconego roszczenia z tytułu zawartej z pozwanym umowy kredytu dochodzi niniejszym powództwem. Tym samym Sąd nie był w stanie czynić ustaleń na gruncie zebranego materiału dowodowego w zakresie których rat kapitałowych zapłaty żąda powód i w jaki sposób obliczył żądane roszczenie odsetkowe, prowizyjne i pozostałe opłaty, a tym samym stwierdzić jednoznacznie zasadności roszczenia powoda bądź też nie. Dołączone do pozwu przez powodowy bank dokumenty pozostają w ocenie Sądu nieklarowane i niejednoznaczne w zakresie możliwości poczynienia kluczowych dla sprawy okoliczności.

Wobec powyższego powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 k.p.c. Powodowy Bank uległ w całości swojemu żądaniu, tym samym należało uznać go w całości za przegrywającego sprawę. Tym samym pozwanemu jako wygrywającemu przysługiwał zwrot poniesionych przez niego kosztów procesu. Na zasądzoną kwotę złożyło się 3 600 zł tytułem wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika w osobie adwokata na podstawie § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2017 r., poz. 1797 ze zm.).

Mając na uwadze powyższe, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak
w części dyspozytywnej wyroku.

Sędzia Anna Jermak

Sygn. akt V GC 763/17

ZARZĄDZENIE

1. Odnotować w rep. GC;

2. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.

Sędzia Anna Jermak