Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Powód M. B. w pozwie złożonym w dniu 06.09.2024 r., a skierowanym przeciwko Szkole Podstawowej nr (...) im. S. S. w K. wniósł o przywrócenie do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy, w związku z – jak wywodził - bezzasadnym, niezgodnym z przepisami prawa wypowiedzeniem umowy o pracę, a także o zasądzenie od pozwanej Szkoły na jego rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu tego pozwu M. B. wskazał, że będąc na zwolnieniu lekarskim otrzymał od pracodawcy - Szkoły Podstawowej nr (...) w K. wypowiedzenie umowy o pracę. Podkreślił, że termin kolejnej wizyty kontrolnej u lekarza wyznaczony miał na 28.08.2024 r., a w wypowiedzeniu o pracę pracodawca zaznaczył, że powinien stawić się do pracy 22.08.2024 r. Jako dowód dołączył karteczkę od lekarza z wyznaczoną datą kolejnej wizyty kontrolnej. Twierdził, że ciągłość zwolnień lekarskich była zachowana, a zatem przebywając na zwolnieniu lekarskim, został bezprawnie zwolniony z pracy pod nieprawdziwymi zarzutami (k. 4-5).

Pozwana Szkoła Podstawowa nr (...) im. S. S. w K. w odpowiedzi na ten pozew z dnia 21.10.2024 r. wniosła o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu tej odpowiedzi na pozew Szkoła Podstawowa nr (...) im. S. S. w K. wskazała, iż powód M. B. był zatrudniony w pozwanej szkole na czas określony od 17.10.2023 r. do 31.12.2024 r. na stanowisku konserwatora w pełnym wymiarze czasu pracy. Przyznała, że w dniu 26.08.2024 r. z powodem została rozwiązana bez wypowiedzenia umowa o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. z uwagi na to, że M. B. nie stawiał się do pracy. Wywodziła, że w pozwie powód domaga się przywrócenia do pracy podnosząc, że umowa została z nim rozwiązana w sytuacji, gdy przebywał na zwolnieniu lekarskim. Podkreśliła, iż w toku dalszych czynności pracodawca zweryfikował okoliczności podnoszone przez powoda i pismem z dnia 2.09.2024 r. zwolnienie dyscyplinarne zostało anulowane, co oznacza, że M. B. nie utracił 26.08.2024 r. statusu pracownika. Nadmieniła również, że mimo tego powód nadal nie stawia się do pracy, ale te okoliczności nie są już objęte żądaniem pozwu z 6.09.2024 r. (k. 22).

Na rozprawie w dniu 17.10.2024 r. powód M. B. popierając swoje powództwo, domagał się przywrócenia do pracy. Nadal zarzucał, że został zwolniony w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim, wyjaśniając, że na zwolnieniu lekarskim przebywał od drugiej połowy czerwca 2024 r. nieprzerwanie do 17 września 2024 r. Z kolei pozwana Szkoła Podstawowa nr (...) im. S. S. w K. podnosiła, ze po wpłynięciu od powoda kolejnego zwolnienia lekarskiego powód został przywrócony do pracy, natomiast szkoła wystąpiła do ZUS z wnioskiem o zbadanie prawidłowości zwolnienia lekarskiego, co skutkowało wydaniem orzeczenia o uznaniu zdolności powoda do pracy. Dalej pozwana wskazała, ze powód pomimo tego nie stawił się do pracy i w związku z tym została mu wypowiedziana umowa o pracę (k. 21 – 21 v).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. B. był zatrudniony w pozwanej Szkole Podstawowej nr (...) im. S. S. w K. od 17.10.2023 r., najpierw na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 17.10.2023 r. na czas określony od 17.10.2023 r. do 31.12.2023 r., a następnie na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej w dniu 02.01.2024 r. także na czas określony od 01.01.2024 r. do 31.12.2024 r., w pełnym wymiarze czasu pracy. Powód został zatrudniony na stanowisku konserwatora za wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 4242,00 zł brutto.

W trakcie tego zatrudnienia M. B. od połowy czerwca 2024 r. przebywał na zwolnieniach lekarskich z powodu dolegliwości bólowych kręgosłupa. Powód podczas kolejnej wizyty lekarskiej, mającej miejsce około 7.08.2024 r. lekarz leczący go wystawił mu kolejne zwolnienie lekarskie, w którym wskazał datę 21.08.2024 r. jako datę końcową niezdolności powoda do pracy, ustalając jednocześnie termin kolejnej wizyty lekarskiej na dzień 28.08.2024 r. i taką datę zapisał powodowi na przekazanej mu karteczce informacyjnej.

M. B. po okresie objętym tym zwolnieniem lekarskim, tj. po 21.08.2024 r., czyli od 22.08.2024 r. do 26.08.2024 r. nie stawiał się do pracy. W związku z tą sytuacją Wicedyrektor Szkoły Podstawowej nr (...) w K., będąca obecnie Dyrektorem tej Szkoły, dysponując informacją o przebywaniu przez powoda na zwolnieniu lekarskim do dnia 21.08.2024 r. i nie posiadając żadnej wiadomości, ani z konta elektronicznego powoda w ZUS, ani od samego powoda, o kontynuacji zwolnienia lekarskiego po dacie 21.08.2024 r., działając z upoważnienia Dyrektora Szkoły podjęła decyzję o zwolnieniu powoda z pracy i w dniu 26.08.2024 r. sporządzone zostało oświadczenie woli pracodawcy o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52§ 1 pkt 1 k.p. W tym oświadczeniu pracodawcy jako przyczynę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia wskazano niestawienie się M. B. do pracy w okresie od 22.08.2024 r. do 26.08.2024 r., stanowiące ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, a mianowicie nieprzestrzeganie Regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku. To oświadczenie woli pracodawcy zostało sporządzone na piśmie, zawierało przyczynę rozwiązania umowy o pracę oraz pouczenie o prawie do złożenia odwołania do sądu pracy i zostało doręczone powodowi przesyłką pocztową w dniu 29.08.2024 r. wraz z wystawionym powodowi świadectwem pracy i dwoma pismami informacyjnymi datowanymi 28.08.2024 r., a dotyczącymi ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i przechowywania dokumentacji pracowniczej.

Wówczas powód wiedział już o tej decyzji pracodawcy z rozmowy telefonicznej przeprowadzonej poprzedniego dnia z pracownikiem sekretariatu Szkoły. Powód zadzwonił wówczas z informacją, że otrzymał od lekarza kolejne zwolnienie lekarskie od 28.08.2024 r. do 17.09.2024 r. i że w poprzednim zwolnieniu lekarskim lekarz wpisał błędną datę 21.08.2024 r. jako datę końcową tego zwolnienia podczas, gdy faktycznie wg zapisów „w komputerze”, czyli w historii choroby prowadzonej przez tego lekarza, było wystawione na okres do tej wizyty lekarskiej i wobec tego będzie skorygowane. Na podstawie tej informacji od powoda pracodawca nie anulował dokonanego rozwiązania umowy o prace, ale gdy następnie do pracodawcy powoda dotarła w dniu 02.09.2024 r. korekta dotyczące jego zwolnienia lekarskiego, to Dyrektor pozwanej Szkoły sporządził w tym samym dniu, tj. 02.09.2024 r. pismo informujące powoda, ze zwolnienie zostaje anulowane i zostaje on przywrócony do pracy. Podjęto próbę doręczenia powodowi tego pisma pod jego adresem zamieszkania, ale okazała się bezskuteczna, gdyż powoda nie było pod tym adresem. W związku z powyższym M. B. nie utracił statusu pracownika z dniem 26.08.2024 r. lecz nadal był traktowany przez pracodawcę jako pracownik Szkoły.

Podczas tej kolejnej wizyty lekarskiej w dniu 28.08.2024 r. lekarz leczący powoda wystawił zaświadczenie lekarskie (...) o niezdolności powoda do pracy w okresie od 25.08.2024 r. do 17.09.2024 r.

W związku z tym pozwana Szkoła jako będąca nadal pracodawcą powoda wystąpiła do ZUS o przeprowadzenie kontroli prawidłowości tego zwolnienia lekarskiego i w dniu 06.09.2024 r. powód M. B. został poddany badaniu przez lekarza orzecznika ZUS.

Po przeprowadzeniu tego badania lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 06.09.2024 r. stwierdził, iż kontrolowane zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy jest nieprawidłowe, ubezpieczony jest zdolny do pracy, a data ustania niezdolności do pracy M. B. to 06.09.2024 r.

W tym samym dniu powód M. B. złożył pozew w niniejszej sprawie, kwestionując prawidłowość rozwiązania umowy o pracę z dnia 26.08.2024 r., natomiast nie zgłosił się do pracy w pozwanej Szkole, ani nie nawiązał żadnego kontaktu z pracodawcą, ani w tym dniu, ani w następnych dniach począwszy od 09.09.2024 r. do 13.09.2024 r. i w tej sytuacji dyrektor pozwanej Szkoły w dniu 13.09.2024 r. ponownie rozwiązała z powodem umowę o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. z przyczyn tożsamych jak poprzednio. To rozwiązanie umowy o pracę z dnia 13.09.2024 r. wraz z nowym wystawionym świadectwem pracy obejmującym okres zatrudnienia do 13.09.2024 r. i dwoma nowymi pismami informacyjnymi zostało doręczone powodowi przesyłką pocztową. Od tego nowego, ponownego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia powód M. B. nie złożył odwołania i wobec tego na skutek tego rozwiązania umowy o pracę stosunek pracy łączący powoda z pozwaną Szkołą ustał z dniem 13.09.2024 r.

Dowody: akta osobowe powoda M. B., kserokopia wypowiedzenia o pracę z dnia 26.08.2024 r.(k. 6), kserokopia kartki informacyjnej z wyznaczoną datą kolejnej wizyty lekarskiej (k. 7), kserokopia świadectwa pracy z dnia 26.08.2024 r. (k. 9), kserokopia umowy o pracę (k. 10), informacja ze Szkoły Podstawowej nr (...) w K. zawierająca oświadczenie pracowników (k. 25), skierowanie na kontrolne badania lekarskie (k. 26-27), zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia powoda (k. 32-33), wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 13.09.2024 r. (k. 43), zeznania powoda M. B. (k. 29v.-30v., 31v.), zeznania dyrektora pozwanej Szkoły E. W. (k. 31).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych oraz wskazanych wyżej dowodów z dokumentów, których żadna ze stron nie kwestionowała i które również w Sądzie nie wzbudziły żadnych wątpliwości co do ich autentyczności.

Sąd ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie oparł się ponadto na zeznaniach dyrektora pozwanej Szkoły E. W., a także na zeznaniach powoda M. B..

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom E. W., która pełniąc funkcję dyrektora, występowała w imieniu pozwanej Szkoły Podstawowej nr (...) im. S. S. w K.. W ocenie Sądu, zeznania E. W. są jasne, wewnętrznie spójne i logicznie przekonywujące. W sposób obrazowy wskazała ona przesłanki podjęcia decyzji o sporządzeniu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 26.08.2024 r. Wyjaśniła, że przyczynę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia stanowiło niestawienie się M. B. do pracy przez kilka dni w sytuacji, gdy jako reprezentująca pracodawcę dysponowała informacją o posiadaniu przez powoda zwolnienia lekarskiego do dnia 21.08.2024 r. Potwierdziła okoliczność otrzymania korekty zwolnienia lekarskiego i anulowania wypowiedzenia. Należy przy tym wskazać, że te zeznania E. W. w zakresie dotyczącym rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 26.08.2024 r. korespondują również z zeznaniami powoda, tworząc jednolity i spójny obraz stanu faktycznego.

Sąd dał też generalnie wiarę zeznaniom powoda M. B. w zakresie dotyczącym okolicznościom związanym z przedmiotowym rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 26.08.2024 r. Powód potwierdził w nich, że był zatrudniony w Szkole Podstawowej nr (...) w K. na stanowisku konserwatora i że z uwagi na problemy z kręgosłupem od połowy czerwca 2024 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. Wskazał także, że zwolnienie lekarskie wystawione na wizycie lekarskiej koło 7.08.2024 r. zawierało błędne określenie daty 21.08.2024 r. jako daty końcowej tego zwolnienia lekarskiego i że nastąpiła korekta przedmiotowego zwolnienia. W tym zakresie jego zeznania korespondują z pozostałym materiałem dowodowym w tej sprawie i należało je uznać za wiarygodne.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo M. B. jest niezasadne i podlegało oddaleniu.

Spór pomiędzy stronami postępowania w niniejszej sprawie dotyczył tego, czy rozwiązanie z powodem umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 26.08.2024 r. nastąpiło zgodnie z przepisami regulującymi rozwiązywanie umów o pracę, czy też nie i czy w związku z tym powództwo M. B. zasługuje na uwzględnienie, czy też nie ma do tego podstaw.

W związku z tym na wstępie rozważań wskazać należy, że zgodnie z art. 52 k.p. pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:

⚫

ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych (§ 1 pkt 1);

⚫

popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem (§ 1 pkt 2);

⚫

zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku (§ 1 pkt 3).

Należy przy tym zauważyć, że w myśl tego przepisu rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy (§ 2), a pracodawca podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania umowy po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy i w razie zastrzeżeń co do zasadności rozwiązania umowy zakładowa organizacja związkowa wyraża swoją opinię niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni (§ 3).

Stosownie zaś do treści art. 56 § 1 k.p. pracownikowi z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo odszkodowanie, przy czym o przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka Sąd, a w myśl art. 56 § 2 k.p. przepisy art. 45 § 2 i 3 k.p. stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z treścią art. 58 k.p. odszkodowanie o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a w przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia.

W tym miejscu godzi się zauważyć, że w myśl art. 30 § 1 pkt 3 k.p. umowa o pracę rozwiązuje się przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia). Wymogi formalne tegoż rozwiązania umowy o pracę reguluje tenże art. 30 k.p. w § 3 – 5. Przepisy te stanowią, iż oświadczenie każdej ze stron o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem powinno nastąpić na piśmie (§ 3), przy czym w oświadczeniu pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie umowy (§ 4), a ponadto w oświadczeniu tym powinno być zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy (§ 5).

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie, strona pozwana dopełniła wszystkich wskazanych powyżej wymogów w swoim oświadczeniu z dnia 26.08.2024 r. o rozwiązaniu stosunku pracy bez wypowiedzenia z M. B.. Oświadczenie to zostało złożone na piśmie, zawierało wskazanie przyczyn rozwiązania umowy o pracę oraz zawierało pouczenie o prawie odwołania do sądu pracy. Pozwany pracodawca, dopełnił obowiązku wskazania pracownikowi – powodowi - konkretnych przyczyn rozwiązania umowy o pracę. Podkreślić należy, iż w świetle ustalonych okoliczności faktycznych niniejszej sprawy, poczynione przez pracodawcę przed wręczeniem przedmiotowego oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy bez wypowiedzenia, ustalenia dotyczące ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych poprzez niestawienie się od dnia 22.08.2024 r. do 26.08.2024 r. do pracy, pozwalają na jednoznaczną konkluzję, iż podana w rozwiązaniu umowy o pracę jego przyczyna była skonkretyzowana w taki sposób, aby powód mógł zrozumieć jakie konkretnie jego działania stanowią podstawę rozwiązania stosunku pracy. Godzi się również wskazać, iż w chwili redagowania oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy bez wypowiedzenia, pozwany pracodawca nie miał wiedzy o wadliwości wystawionego powodowi zwolnienia lekarskiego, ani też nie mógł przewidzieć, iż nastąpi korekta tego zwolnienia lekarskiego. Skoro więc niewątpliwie zwolnienie lekarskie M. B. wystawione było pierwotnie do 21.08.2024 r. i pracodawca miał wiedzę, że powód przebywa na zwolnieniu lekarskim do dnia 21.08.2024 r., to zatem uzasadnione było zakwalifikowanie niestawienia się powoda do pracy w dniach 22-26.08.2024 r. jako ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych uzasadniającego rozwiązanie z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p.

Pozwany pracodawca powziął pierwszą informację o błędzie w wystawionym zwolnieniu lekarskim dopiero w dniu 28.08.2024 r. od powoda, który przekazał tą informację w rozmowie telefonicznej z pracownikiem sekretariatu pozwanej Szkoły, a sam jak wywodził uzyskał ją dopiero podczas wizyty lekarskiej w tym dniu w trakcie której ujawniony został przez lekarza leczącego ten błąd co daty końcowej poprzednio wystawionego zwolnienia lekarskiego. Podkreślić należy, iż powód nie podnosił żadnych zarzutów dotyczących dopełnienia przez pracodawcę formalnych wymogów prawidłowości rozwiązania umowy o pracę przez pozwanego.

Podkreślić również należy, iż pozwany pracodawca w związku z otrzymaną w dniu 02.09.2024 r. ostateczną korektą zwolnienia lekarskiego, niezwłocznie w piśmie z tego samego dnia, tj. 02.09.2024 r. anulował to rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 26.08.2024 r. i przywrócił powoda M. B. do pracy. Jednocześnie pozwany z uwagi na brak potwierdzeń odbioru wcześniejszych pism wysłanych do powoda, podjął próbę osobistego doręczenia przedmiotowego pisma powodowi pod wskazany adres zamieszkania M. B., jednakże ta próba doręczenia okazała się bezskuteczna, bowiem pracownika (powoda) nie było pod wskazanym adresem. Powód w toku postępowania zarzucił pozwanemu pracodawcy, iż nie otrzymał on pisma dotyczącego anulowania wypowiedzenia i dlatego nie miał wiedzy, że został przywrócony do pracy. W ocenie Sądu, ten zarzut powoda dotyczący niepoinformowania go przez pracodawcę o anulowaniu oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy jawi się jako bezzasadny, gdyż pracodawca podjął próbę osobistego doręczenia powodowi korespondencji z dnia 02.09.2024 r. i podjęcie tej próby było uzasadnione, ale było bezskuteczne wobec nieobecności powoda pod wskazanym adresem zamieszkania. Ponadto powód M. B. po otrzymaniu od pracodawcy oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia w dniu 29.08.2024 r. oraz powzięciu informacji o korekcie wadliwego zwolnienia lekarskiego, powinien był w dobrze rozumianym interesie własnym przejawić należytą staranność w zakresie utrzymywania stałej komunikacji z pracodawcą, czego niewątpliwie w tym czasie nie czynił, chociaż - jak wskazywał w swoich zeznaniach - wcześniej w trakcie kolejnych zwolnień lekarskich komunikował się na bieżąco z pracownikiem sekretariatu Szkoły.

Zdaniem Sądu, mając na uwadze powyższe wskazania i ustalenia, należało uznać, że w dacie dokonywania przedmiotowego rozwiązania umowy o pracę z dnia 26.08.2024 r. pozwana Szkoła jako pracodawca miała niewątpliwie podstawy do uznania, że powód dopuścił się ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 k.p., co uzasadniało złożenie przez pozwaną powodowi oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia. W świetle powyższego przyczyny wskazane przez stronę pozwaną w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę były rzeczywiste i konkretne, a wobec tego nie było żadnych podstaw do kwestionowania formalnej prawidłowości i merytorycznej zasadności przedmiotowego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Gdy zaś ujawniony został błąd w wystawionym powodowi zwolnieniu lekarskim co skutkowało usprawiedliwieniem jego nieobecności w pracy i w efekcie uczyniło przedmiotowe rozwiązanie umowy o pracę nieuzasadnionym, to pracodawca niezwłocznie uchylił to rozwiązanie umowy o pracę i przywrócił powodowi status pracownika.

W tej zaś sytuacji należało uznać, że postępowanie pozwanej Szkoły jako pracodawcy w stosunku do powoda jako pracownika było zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy i nie można jej przypisać żadnej winy, czy też złej woli. Ponadto podkreślenia wymaga, iż w ocenie Sądu pozwana Szkoła w dniu 02.09.2024 r. de facto i de iure przywróciła powodowi status pracownika co również powoduje, że jego powództwo jest bezzasadne.

Wreszcie nawet gdyby hipotetycznie przyjąć, iż nie doszło wówczas do przywrócenia powoda pracy z uwagi na bezskuteczność próby osobistego doręczenia mu pisma z dnia 02.09.2024 r. zawierającego oświadczenie pracodawcy o anulowaniu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 26.08.2024 r. i przywróceniu go do pracy, to jego roszczenie w niniejszej sprawie należałoby uznać za nie zasługujące na uwzględnienie jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 8 k.p., gdyż do zaistnienia spornej sytuacji, która spowodowała wystąpienie przez powoda z pozwem w niniejszej sprawie, doszło bez jakiejkolwiek winy, czy złej woli pozwanego pracodawcy.

Podkreślić także należy, iż pozwana Szkoła zgodnie ze swoim pisemnym oświadczeniem z dnia 02.09.2024 r. do dnia 13.09.2024 r. traktowała powoda niewątpliwie jako pracownika, czego dobitnym potwierdzeniem jest świadectwo pracy wystawione powodowi w dniu 13.09.2024 r. i dopiero, gdy po stwierdzeniu w dniu 06.09.2024 r. przez lekarza orzecznika ZUS utraty ważności jego kolejnego zwolnienia lekarskiego wystawionego na okres do 17.09.2024 r. powód pomimo to przez kolejne dni nie stawiał się do pracy, ponownie w dniu 13.09.2024 r. rozwiązała z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia, a powód nie zakwestionował tego ponownego rozwiązania z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 13.09.2024 r. co skutkowało dopiero wówczas ustaniem jego zatrudnienia w pozwanej Szkole.

Wobec tego powództwo M. B. nie ma uzasadnionych podstaw faktycznych, ani prawnych, a zatem jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd oddalił powództwo M. B., orzekając jak w sentencji wyroku.

Jedynie marginalnie należy nadmienić, iż postępowanie w niniejszej sprawie dotyczyło tylko rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 26.08.2024 r., gdyż powód M. B. złożył odwołanie tylko od tego rozwiązania umowy o pracę, natomiast nie złożył odwołania od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 13.09.2024 r. i w żaden sposób nie kwestionował też jego prawidłowości, czy też zasadności.

Sędzia SR Ryszard Karczewski