Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2024 r.

Sąd Rejonowy w Kielcach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący:	sędzia Marcin Ostrowski
Protokolant:	stażysta Malwina Rudnicka

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2024 r. w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich powodów J. L., C. L. (1)

przeciwko D. L.

o podwyższenie alimentów

I.  w miejsce alimentów zasądzonych w pkt IV wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 9 marca 2023 roku, sygn. akt I C 562/22 zasądza od D. L. na rzecz C. L. (2) alimenty w kwocie po 1 500 złotych miesięcznie, zaś na rzecz J. L. zasądza odpowiednio alimenty w kwocie po 1350 złotych miesięcznie w obu przypadkach płatne do 10-go dnia każdego miesiąca rąk matki małoletnich- K. L. poczynając od miesiąca października 2024 roku;

II.  umarza postepowanie w pozostałej części;

III.  odstępuje od obciążenia pozwanego nieuiszczonymi kosztami sądowymi;

IV.  znosi wzajemnie koszty procesu między stronami;

V.  wyrokowi w punkcie I (pierwszym) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 312/24

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 kwietnia 2024r. skierowanym przeciwko swemu ojcu D. L., małoletni J. L. i C. L. (2), domagali się zmiany rozstrzygnięcia o alimentach poprzez zasądzenie na rzecz każdego powoda kwoty po 1500 złotych, w miejsce uprzednio zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach w sprawie IC 562/22 alimentów w kwotach po 300 dolarów.

Strona powodowa wskazała, że na pokrycie usprawiedliwionych potrzeb małoletnich potrzebna jest kwota 8600 zł miesięcznie, w sytuacji gdy ich matka zarobkuje 7760 zł netto/msc, a możliwości zarobkowe pozwanego, który ma status weterana są duże, bo otrzymuje on rentę w kwocie 2200 dolarów USA /msc oraz stypendium 1250 dolarów USA/msc, co daje łącznie kwotę około 13 500 zł/msc.

Pozwany początkowo wnosił o oddalenie powództwa w całości powołując się na fakt, że jest on weteranem wojennym zmagającym się ze skutkami zespołu stresu pourazowego. Przyznał, że otrzymuje świadczenie dla weteranów w kwocie 2658,91 USD/msc oraz świadczenie edukacyjne w kwocie około 1205 USD/msc, ale dodał, iż posiada też zobowiązania finansowe z tytułu zaciągniętego kredytu hipotecznego gdzie miesięczna rata wynosi około 1082 USD/msc. Zaznaczył, że na własne utrzymanie także ponosi on koszty, które są relatywnie wyższe niż w Polsce.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Małoletni powodowie J. L. ur. (...) w M. i C. L. (2) ur. (...) w M. są synami D. L. i K. L., którzy do czasu uprawomocnienia się wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 9 marca 2023r. sygn. IC 562/22 pozostawali w związku małżeńskim. W pkt IV wyroku rozwodowego, na D. L. został zobowiązany do płacenia na rzecz małoletniego C. L. (2) alimentów w kwocie po 300 dolarów miesięcznie i na rzecz małoletniego J. L. alimentów w kwocie po 300 dolarów miesięcznie, w obu przypadkach z góry do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki K. L., z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. Jak wynika z powołanych akt sprawy, w tamtym czasie matka powodów zarabiała 12 800 zł brutto miesięcznie, dzieci były dowożone 13 km do szkoły, starszy chłopiec miał stwierdzone ADHD, chodził do ortodonty. Ojciec małoletnich powodów już wówczas był weteranem, ale pracował jako stolarz i chodził do szkoły.

W niniejszej sprawie pozwany podał, że w czasie rozwodu otrzymywał dochody około 2400 USD/msc jako weteran, a teraz otrzymuje 2800 USD/msc oraz stypendium szkolne 1250 USD. Matka małoletnich uzyskuje aktualnie podobne dochody jak w czasie zapadnięcia wyroku rozwodowego. U młodszego z powodów w 2024r. stwierdzono mięsak Ewinga nasady strzałki prawej i zakwalifikowano do chemioterapii, a leczenie z tym związane wpłynęło na zwiększenie kosztów jego utrzymania.

Powyższe fakty wynikały z dokumentacji zgromadzonej w ujawnionych na rozprawie aktach IC 562/22 oraz pozostałych dowodów zaistniałych w toku procesu, w tym dokumentacji złożonej przez strony oraz z ich nie budzących wątpliwości oświadczeń procesowych.

Podstawą materialnoprawną przedmiotowego żądania (żądań) był art. 138 k.r.o. zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Dla odkodowania znaczenia zwrotu „zmiana stosunków” jest porównanie stanu istniejącego w dacie uprzedniego ustalenia alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu lub obniżeniu.

Zgodnie z dyspozycją art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Przepis art. 135 § 1 k.r.o. stanowi zaś, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Przenosząc powyższe na kanwę niniejszej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, że od ostatniego ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego upłynął co prawda stosunkowo krótki okres czasu, w którym z jednej strony doszło jednak do pewnego zwiększenia się wysokości świadczeń pobieranych przez pozwanego co najmniej w zakresie świadczenia dla weteranów, a z drugiej strony zwiększyły się usprawiedliwione potrzeby po stronie szybko rozwijających się powodów, a zwłaszcza młodszego a nich, który niezalenie od tego został dotknięty poważną chorobą wymagającą niezwłocznego leczenia specjalistycznego- co obiektywnie uzasadniło zmianę zmierzającą do zwiększenia świadczeń alimentacyjnych ze strony ojca na rzecz jego dzieci. W rozważanym przypadku, zgodnie z żądaniem strony powodowej miało też dojść do zmiany waluty w jakiej mają być płacone przedmiotowe alimenty i o ile na czas obecny wiąże się to z realnym podwyższeniem wartości świadczeń, to trudno przewidzieć w jaki sposób będzie się w przyszłości kształtował kurs dolara amerykańskiego w stosunku do PLN, w tym również ewentualnie na korzyść samego pozwanego.

Tym niemniej podkreślić trzeba, że powyższe uwagi mają drugorzędne znaczenie dla sprawy w sytuacji gdy uzasadniany wyrok został wydany w związku ze swoistym porozumieniem stron, w wyniku którego strona powodowa sprecyzowała powództwo żądając zasądzenia nowych alimentów na C. L. (2) w kwocie po 1500 zł/msc, a na J. odpowiednio w kwocie po 1350 zł/msc – w obu przypadkach od października 2024r., w pozostałym zakresie cofając powództwo. Strona pozwana przyłączyła się do takiego stanowiska składając oświadczenie procesowe o uznaniu powództwa w takim kształcie.

Stosownie do normy wynikającej z art. 203 kpc, pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku; nadto pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.

Z drugiej strony, jak wskazuje przepis art. 213 § 2 kpc, sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Wreszcie art. 355 kpc stanowi nakaz umorzenia postępowanie, jeżeli powód ze skutkiem prawnym cofnął pozew, strony zawarły ugodę lub została zatwierdzona ugoda zawarta przed mediatorem albo z innych przyczyn wydanie wyroku stało się zbędne lub niedopuszczalne.

Każda ze stron, będąc w niniejszym procesie reprezentowaną przez fachowego pełnomocnika, złożyła jasne i nie budzące wątpliwości sądu oświadczenia z jednej strony o sprecyzowaniu/cofnięciu powództwa, a z drugiej strony o uznaniu powództwa i w żadnym z tych przypadków nie ujawniły się przesłanki do podważania tych oświadczeń jako sprzecznych z prawem, z zasadami współżycia społecznego lub zmierzających do obejścia prawa.

W zaistniałej na rozprawie w dniu 6 listopada 2024r. sytuacji procesowej, biorąc pod uwagę realia faktyczne tej sprawy, należało zatem w miejsce alimentów ustalonych w pkt IV wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 9 marca 2023 roku, sygn. akt I C 562/22 zasądzić od D. L. na rzecz C. L. (2) alimenty w kwocie po 1 500 złotych miesięcznie, zaś na rzecz J. L. zasądzić odpowiednio alimenty w kwocie po 1350 złotych miesięcznie w obu przypadkach płatne do 10-go dnia każdego miesiąca rąk matki małoletnich- K. L.- poczynając od miesiąca października 2024 roku. W pozostałym zakresie (w jakim powództwo zostało cofnięte) postępowanie uległo umarzeniu. Odstąpienie od obciążenia pozwanego nieuiszczonymi kosztami sądowymi znalazło swą podstawę w art. 102 kpc. W związku zaś z wypracowaniem swoistego „porozumienia” co do ostatecznych oświadczeń procesowych, zasadnym okazało się też wzajemne zniesienie kosztów procesu pomiędzy stronami w oparciu o art. 100 kpc.

Wyrokowi w punkcie ustalającym aktualną wysokość przedmiotowych alimentów nadano rygor natychmiastowej wykonalności stosownie do wymogu płynącego z art. 333 § 1 pkt 1 i 2 kpc.