Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 grudnia 2024 rok

Sąd Rejonowy w Jędrzejowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Katarzyna Wysoczyńska
Protokolant:	-------------------------------------------

po rozpoznaniu w dniu 31 grudnia 2024 roku w Jędrzejowie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz strony powodowej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 1919,90 zł (jeden tysiąc dziewięćset dziewiętnaście złotych 90/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 19 listopada 2019 roku do dnia zapłaty

II.  umarza postępowanie co do kwoty 22,30 zł (dwadzieścia dwa złote 30/100)

III.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz strony powodowej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 2108,50 zł (dwa tysiące sto osiem zlotych50/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu

IV.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jędrzejowie tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych od:

1)  strony powodowej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 478,06 zł (czterysta siedemdziesiąt osiem złotych 06/100) z kwoty zasadzonej w pkt I wyroku

2)  pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 1434,21 zł (jeden tysiąc czterysta trzydzieści cztery złote 21/100)

Sygn. akt I C 328/21

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 31 grudnia 2024 roku

W dniu 22 października 2021 roku do tut. Sądu wpłynął pozew (...) Sp. z o.o. w K. przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W. o zapłatę kwoty 2520,79 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 19 listopada 2019 roku do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu swego żądania strona powodowa wskazała, że kwota żądania stanowi zwrot kosztów naprawy samochodu marki A. (...) nr rej. (...) potwierdzony faktura VAT z dnia 30 września 2019 roku, a nadto, że nabyła wierzytelność związaną z odszkodowaniem za uszkodzenie przedmiotowego pojazdu w drodze przelewu wierzytelności.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12 listopada 2021 roku Sąd uwzględnił powództwo (k. 32).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 6 grudnia 2021 roku strona pozwana wniosła
o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu, wskazując na niezasadność żądania oraz, że kwota odszkodowania wypłacona w ramach postępowania szkodowego stanowiła całkowitą rekompensatę szkody oraz zakwestionowała koszt czyszczenia auta, likwidacji szkody, odłączenia akumlatora, programowanie pamięci trwałej, niezasadną wyminę osłony dołu silnika i robociznę (k. 38 – 40).

W dniu 31 grudnia 2021 roku strona powodowa cofnęła pozew do kwoty 22,30 zł (k. 88 – 93).

W dniu 6 października 2022 roku strona powodowa cofnęła pozew do kwoty 578,59 zł (k. 210- 202).

Postanowieniem z dnia 11 października 2022 roku umorzono postępowanie co do kwoty 578,59 zł (k. 204).

Sąd zważył co następuje:

W dniu 4 maja 20219 roku samochód marki A. (...) nr rej. (...) należący do A. C. i E. S. został uszkodzony w wyniku kolizji z samochodem posiadającym ubezpieczenie OC w (...) S.A. Sprawcą kolizji był kierujący samochodem posiadającym ubezpieczenie w (...) S.A

Samochód został naprawiony przez (...) Sp. z o.o. i z tego tytułu wystawiono fakturę VAT nr (...) na kwotę 14.651,12 zł, która do kwoty 1635,90 zł stanowiła koszt wynajmu pojazdu zastępczego.

W wyniku postępowania szkodowego strona pozwana przyznała w dniu 18 listopada 2019 kwotę 10.494,43 zł oraz kwotę 1014,75 zł z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego.

A. C. i E. S. oraz strona powodowa zawarli w dniu 11 sierpnia 2021 roku umowy cesji wierzytelności w związku ze zdarzeniem drogowym z dnia 4 maja 2019 roku w samochodzie A. (...) nr rej. (...) nr akt szkody PL (...) obejmującą zwrot kosztów naprawy samochodu, wynajmu pojazdu zastępczego.

Wartość szkody w samochodzie A. (...) nr rej. (...) wyniosła 12.398,49 zł brutto.

Dowód: umowy cesji wierzytelności (k. 17 - 18), kosztorysy (k. 58-60,70 - 72 ), ustalenie wysokości szkody (k. 61 - 63), faktura (k. 10), pisma (k. 12, 53,55, 76,77,79), zgłoszenie szkody (k. 48 - 50), opinia biegłego M. S. (k. 278 – 287, 299 – 308,315 - 317), zdjęcia (k. 81 – 86), zeznania świadka A. C. (k. 124v + nagranie rozprawy z dnia 29 marca 2022 roku), zeznania prezesa strony powodowej K. U. (k. 124v – 125 + nagranie rozprawy z dnia 29 marca 2022 roku).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne.

Zgodnie z przepisem art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W niniejszej sprawie niespornym było to, że sprawca kolizji z samochodem A. (...) nr rej. (...) posiadał ubezpieczenie OC w (...) S.A.

Zgodnie z przepisem art. 361 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda powstała; naprawienie ]szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógł osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkodą jest powstała wbrew woli poszkodowanego różnica między obecnym jego stanem majątkowym a stanem jaki zaistniałby gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę (OSNCP 1964 rok nr 7-8 poz. 128).

Stratą jest pomniejszenie majątku poszkodowanego, które polega bądź na uszczupleniu pasywów (zniszczenie, utrata lub uszkodzenie określonych składników) albo przybyciu pasywów (np. powstanie nowych zobowiązań).

Zgodnie z przepisem art. 363 kc naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej; jeżeli szkoda ma być naprawiona w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona wg cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba, że szczególne okoliczności wymagają ustalenia odszkodowania przy uwzględnieniu cen z innej chwili.

Wybór sposobu naprawienia szkody spoczywa na osobie poszkodowanego, przy czym należy zaznaczyć, że nie jest wykluczone połączenie dwóch sposobów naprawienia szkody, a mianowicie przywrócenie stanu poprzedniego i zapłata odpowiedniej kwoty pieniężnej, albowiem w przypadku naprawienia szkody chodzi o doprowadzenie do całkowitej jej likwidacji, a czasami restytucja naturalna nie jest możliwa (wyrok z dnia 3 lutego 1971 roku III CRN 450/70 OSNCP 1971 nr 11 poz. 205).

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu wartość szkody w pojeździe marki A. (...) nr rej. (...) wyniosła 12398,49 zł brutto. Wartość tą ustalono w oparciu o wiarygodną opinię biegłego M. S..

Należy w tym miejscu wskazać, że Sąd nie zaakceptował szacunku dokonanego przez stronę pozwaną w ramach postępowania przedsądowego, albowiem został on sporządzony w sposób nieobiektywny i we własnym interesie (...) S.A. Szacunek ten dokonany prywatnie nie stanowił opinii biegłych w rozumieniu art. 278 kpc, a jedynie prywatne dokumenty w rozumieniu art. 253 kc (wyrok SN z dnia 2 lutego 2011 roku II CSK 323/10 lex 738542). Jego wiarygodność zdaniem Sądu została obalona w sposób jednoznaczny przez wiarygodną opinię biegłego M. S., który zrozumiale przedstawił swe stanowisko, a Sąd je zaakceptował w całości.

Dodać należy, że w przypadku oddalenia powództwa i uznania, zgodnie z twierdzeniami strony pozwanej, że kwota wypłaconego ostatecznie niespornego odszkodowania stanowiła całkowite naprawienie szkody, doszłoby do pokrzywdzenia strony powodowej, która wstąpiła w prawa współwłaścicieli pojazdu marki A. (...) nr rej. (...) , albowiem kwota wypłaconego do tej pory odszkodowania nie rekompensowała w całości szkody w tym pojeździe i kosztów jego naprawy. Należy zważyć, że ubezpieczyciel, w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu, powinien ustalić odszkodowanie w kwocie, która zapewnia przywrócenie w całości pojazdu do stanu sprzed zdarzenia wyrządzającego szkodę (wyrok SN z dnia 20 października 1972 roku II CR 425/72 , OSNCP 1973, nr 6, poz. 111; uchwała SN 7 dnia 12 kwietnia 2012 roku III CZP 80/11, OSNC 2012, nr 10, poz. 112), a z uwagi na wiarygodną opinię biegłego M. S. brak było podstaw do przyjęcia, że wypłacona kwota w ramach postępowania szkodowego pozwoliła na pokrycie całkowite szkody.

Ostatecznie Sąd ustalił, na podstawie wiarygodnej opinii biegłego M. S., że należne odszkodowanie za uszkodzenie samochodu A. (...) nr rej. (...) wyniosło 12.398,49 zł. Od kwoty tej odjęto przyznaną już kwotę 10.494,43 zł, otrzymując ostatecznie kwotę 1919,90 zł, którą zasądzono w pkt I wyroku.

Odsetki ustawowe za opóźnienie od wskazanej kwoty zasądzono od dnia 19 listopada 2019 roku zgodnie z żądaniem pozwu, albowiem w tej dacie postępowanie szkodowe już było zakończone.

W pkt II umorzono postępowanie co do kwoty 22, 30 zł na podstawie art. 355 kpc.

O kosztach procesu orzeczono w pkt III na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ kpc i art. 108 kpc.

Strona powodowa wygrała w 75 % w stosunku do swych żądań (także przy uwzględnieniu cofnięcia pozwu co do kwoty 600,89 zł), a strona pozwana co do 25 % i w takim zakresie rozliczono koszty procesu.

Strona powodowa poniosła w niniejszej sprawie następujące koszty procesu w łącznej kwocie (...)

- opłata od pozwu w kwocie 200 zł

- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

- wydatek w kwocie 1000 zł na poczet opinii biegłego

- kwota 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalona na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Zatem ze wskazanej kwoty należała się kwota 2337,75 zł.

Strona pozwana poniosła w niniejszej sprawie następujące koszty procesu w łącznej kwocie 917 zł

- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

- kwota 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalona na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Zatem ze wskazanej kwoty należała się kwota 229,25 zł.

Po zminusowaniu otrzymano kwotę 2108,50 zł, którą zasądzono w pkt III wyroku.

W pkt IV orzeczono na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Koszty sądowe w niniejszej sprawie wyniosły 3912,27 zł, a związane były z wynagrodzeniem biegłego, które nie zostały w całości pokryte z uiszczonych zaliczek (zostały uiszczone do kwoty 2000 zł). Niedopłatę w kwocie 1912,27 zł Sąd pobrał od stron z uwzględnieniem wyniku procesu.