Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX Ka 1757/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Kielcach z 2014-01-30

Sygn. akt IX Ka 1757/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Szeliga (spr.)

Sędziowie: SO Tomasz Nowak

SO Leszek Grzesiak

Protokolant: sekr.sądowy Katarzyna Komosa

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Roberta Jagusiaka

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2014 roku

sprawy G. Z.

oskarżonego o przestępstwa z art.13 § 1 kk w zw. z art.278 § 1 kk w zw. z art.64 § 1 kk i inne

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 25 września 2013 rokusygn. akt IX K 1338/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w części co do G. Z. w ten sposób, że:

1.uchyla orzeczenia co do tego oskarżonego zawarte w punktach III, IV i VIII o karze łącznej pozbawienia wolności i grzywny, zaliczeniu na poczet kary łącznej okresu rzeczywistego pozbawienia wolności oraz orzeczeniu środka karnego w postaci dowodów rzeczowych;

2. w ramach zarzucanego G. Z.w punkcie I aktu oskarżenia czynu uznaje go za winnego tego, że w dniu 7 września 2012 roku działając wspólnie i w porozumieniu z M. G.usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia odzieży w postaci koszulki, swetra oraz bluzy o łącznej wartości 279, 97 złotych na szkodę sklepu (...)w K.lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez personel i ochronę sklepu

tj. wykroczenia z art. 11 § 1 kw w zw. z art. 119 § 1 kw (w brzmieniu Ustawy z dnia 27 września 2013 roku o zmianie Ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych ustaw Dz. U. 2013 poz. 1247) i za ten czyn na podstawie art. 11 § 3 kw w zw. z. art. 119 § 1 kw i w zw. z art. 24 § 1 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 400 (czterysta) złotych a na podstawie art. 30 § 1 kw orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci: cęgi (...), cęgi (...)i scyzoryka,

3. na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec G. Z. w punkcie II kary 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 7 września 2012 roku do dnia 8 września 2012 roku oraz w dniu 28 grudnia 2012 roku,

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia G. Z. od ponoszenia kosztów sądowych

w sprawie.

Sygn. akt IX Ka 1757)13

UZASADNIENIE

G. Z. oskarżony został o to, że :

1. w dniu 7 września 2012 roku w K.działając wspólnie i w porozumieniu z M. G. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia odzieży w postaci koszulki, swetra oraz bluzy o łącznej wartości 279.97 złotych na szkodę sklepu (...)w K., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez personel i ochronę sklepu, przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się po odbyciu w okresie od 6 stycznia 2006r. do dnia 24 maja 2006r. , a następnie od dnia 16 maja 2009r. do dnia 2 maja 2010r. kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach sygn.. akt VIIIK860)04 z dnia 7 grudnia 2004r. za przestępstwo z art. 278§1kk w zw. z art. 64§1kk w wymiarze jednego roku i czterech miesięcy pozbawienia wolności tj. o przestępstwo z art. .l3§l kk w zw. z art.278§l kk w zw. z art.64§l kk

2. w dniu 4 sierpnia 2012 roku w K.w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez odkręcenie śrub mocujących dokonał zaboru w celu przywłaszczenia dwóch tylnych kół od samochodu H. o nr rej. (...)powodując straty o wartości 450 złotych na szkodę W. B.przy czym czynu tego dopuścił się po odbyciu w okresie od 6 stycznia 2006 roku do dnia 23 maja 2006 roku, a następnie od 16 maja 2009 roku do dnia 2 maja 2010 roku kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach sygn. akt VIII K 860/04 z dnia 7 grudnia 2004 roku za przestępstwo z art.278§l kk w zw. z art.64§l kk tj. o przestępstwo z art.279§l kk w zw. z art.64§l kk

M. G. oskarżona została o to, że : w dniu 7 września 2012 roku w K.działając wspólnie i w porozumieniu z G. Z.usiłowała dokonać zaboru w celu przywłaszczenia odzieży w postaci koszulki, swetra oraz bluzy o łącznej wartości 279,97 złotych na szkodę sklepu (...)w K., lecz zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na zatrzymanie przez personel i ochronę sklepu tj. o przestępstwo z art.l3§l kk w zw. z art. 278§1 kk .

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 25 września 2013r. orzekł:

I. oskarżonego G. Z. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu w punkcie pierwszym ustalając, iż dopuścił się go w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne określone w art.278§l kk w zw. z art.64§l kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 7 grudnia 2004 roku w sprawie VIII K 860/04 w wymiarze 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 6 stycznia 2006 roku do 24 maja 2006 roku oraz od 16 maja 2009 roku do 2 maja 2010 roku oraz ustalając, iż stanowi on wypadek mniejszej wagi i czyn ten zakwalifikował jako przestępstwo określone w art.l3§l kk w zw. zart.278§3 kk w zw. z art.278§l kk w zw. z art.64§l kk i za to na podstawie art.l4§l kk w zw. z art.278§3 kk i art.33§l, §2 i §3 kk wymierzył mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w rozmiarze 60 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych,

II. oskarżonego G. Z. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu w punkcie drugim ustalając, iż dopuścił się go w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne określone w art.278§l kk w zw. z art.64§l kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 7 grudnia 2004 roku w sprawie VIII K 860/04 w wymiarze 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresach od 6 stycznia 2006 roku do 24 maja 2006 roku oraz od 16 maja 2009 roku do 2 maja 2010 roku, i czyn ten zakwalifikował jako przestępstwo określone w art.278§l kk w zw. z art.64§l kk i za to na podstawie art.278§l kk i art.33§l, §2 i §3 kk wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w rozmiarze 80 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

III. na podstawie art.85kk w zw. z art.86§l i §2 kk orzeczone wobec G. Z. w punktach I i II jednostkowe kary pozbawienia wolności i jednostkowe kary grzywny połączył i jako kary łączne wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w rozmiarze 120 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

IV. na podstawie art.63§l kk na poczet orzeczonej wobec G. Z. w punkcie III kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 7 września 2012 roku do dnia 8 września 2012 roku, oraz w dniu 28 grudnia 2012 roku;

V. oskarżoną M. G. uznał za winną popełnienia zarzucanego jej czynu ustalając, iż stanowi on wypadek mniejszej wagi i kwalifikując go jako przestępstwo określone w art.l3§l kk w zw. z art.278§3 kk w zw. z art.278§l kk i za to na podstawie art.l4§l kk w zw. z art.278§3 kk i art.33§l, §2 i §3 kk wymierzył jej karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w rozmiarze 30 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych,

VI. na podstawie art.69§l i §2 kk w zw. z art.70§l pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec M. G.kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 lata,

VII. na podstawie art.63§l kk na poczet orzeczonej wobec M. G. w punkcie V kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 7 września 2012 roku do dnia 8 września 2012 roku i uznał ją za uiszczoną w rozmiarze 4 stawek dziennych.

VIII. na podstawie art.44§2 kk orzekł wobec G. Z.w związku z rozstrzygnięciem zawartym w punkcie I i wobec M. G.w związku z rozstrzygnięciem zawartym w punkcie V środek kamy w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci: cęgi (...), cęgi (...), scyzoryka,

IX. na podstawie art.230§2 kpk zwrócił Salonowi (...) ul. (...), (...)dowody rzeczowe w postaci trzech klipów i T-shirt;

X. na podstawie art.624§l kpk zwolnił G. Z.i M. G.od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

Apelację od tego wyroku wniósł jedynie oskarżony G. Z., który nie precyzując zarzutów wniósł o złagodzenie orzeczonej kary pozbawienia wolności poprzez orzeczenie z warunkowym zawieszeniem jej wykonania , jak podniósł Sąd Rejonowy nieprawidłowo ustalił, iż usiłował dokonać kradzieży także koszulki , bowiem w jego ocenie nagranie na monitoringu sklepowym w sposób ewidentny wskazywało, że do wieszaka z koszulkami nie podchodził, podniósł natomiast , iż przyznał się do usiłowania kradzieży bluzy i swetra ze sklepu (...) , w tym zakresie nieprawidłowo oceniono jego wyjaśnienia oraz wyjaśnienia współoskarżonej , nadto oskarżony zakwestionował także wysokość szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym mu w punkcie II wyroku , wskazując , iż w jego ocenie wartość kół nie przekraczała kwoty 180 złotych

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżonego G. Z. skuteczna okazała się o tyle, że jej wniesienie umożliwiło na zamianę zaskarżonego wyroku , choć nie z przyczyn wskazanych we wniesionym środku odwoławczym .

Wbrew wywodom apelacji oskarżonego, kwestionującej poprawność dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny dowodów, w tym w szczególności jego wyjaśnień oraz wyjaśnień oskarżonej M. G., zauważyć należy , iż analiza akt niniejszej sprawy w zestawieniu z pisemnym uzasadnieniem zaskarżonego wyroku nie pozwala na uznanie słuszności tego zarzutu. Sąd I instancji przeprowadził wyczerpujące i skrupulatne postępowanie dowodowe, a zebrane dowody poddał następnie dokładnej analizie, dając temu wyraz w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Sąd I instancji zbadał wszystkie dowody , ale przy dokonywaniu ustaleń faktycznych, jako zasługujące na wiarę ocenił jedynie część z nich, co należycie umotywował. Powyższe nie dziwi , jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że gdy dowody nie są jednolite treściowo, uprawnieniem, ale i obowiązkiem sądu orzekającego jest poddanie ich takiej analizie, która pozwoli na wyłonienie tych, które zgodnie z zasadami logicznego myślenia i doświadczenia życiowego są przekonywujące na tyle , by stanowić mogły oparcie dla rekonstrukcji stanu faktycznego.

Odnosząc się do argumentów oskarżonego zawartych we wniesionym środku odwoławczym stwierdzić należy, iż analiza pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku prowadzi do wniosku , że brak jest podstaw do uznania, iż Sąd Rejonowy postepowanie dowodowe przeprowadził niedokładnie , czy też , że dokonał wybiórczej oceny tychże dowodów. Zarzut ten jest przez skarżącego utożsamiany z faktem zdyskwalifikowania przez Sąd I instancji tej części wyjaśnień oskarżonych G. Z.i M. G., w których zaprzeczali, by prócz bluzy i swetra , usiłowali zabrać ze sklepu (...)w celu przywłaszczenia także koszulkę . Tymczasem lektura uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazuje, że Sąd Rejonowy szczegółowo umotywował powody dla których wskazane wyżej dowody zostały uznane w tej części za niewiarygodne i ocena ta zasługuje na pełną akceptację Sądu Odwoławczego . Choć bowiem rzeczywiście zarówno G. Z., jak też M. G.od początku postepowania utrzymywali, że zamierzali zabrać jedynie rzeczy znalezione w przymierzalni tj. sweter oraz bluzę, to jednak taka treść wyjaśnień wynika z przyjętej przez nich postawy zmierzającej do zminimalizowania negatywnych skutków ujawnionego czynu . Zauważyć jednak należy, że treść tych wyjaśnień pozostaje w sprzeczności z zeznaniami świadków pracowników sklepu , których uwagę zwróciło zachowanie oskarżonych i którzy podjęli ich obserwację . W szczególności rzeczywiście z zeznań zwłaszcza L. D.wynika , że bluzę i sweter znaleziono w przymierzalnie, gdzie wcześniej przebywali oskarżenia , zaś koszulkę na stole przy wyjściu z pomieszczeń przymierzalni , przy czym w ową koszulkę zawinięte były trzy odcięte przez oskarżonych klipsy zabezpieczające . Przy czym zeznania tego świadka pozostają istotne o tyle, że L. D.obserwowała zachowanie oskarżonych, którzy razem weszli do przymierzalni , po czym po pozostawieniu w niej rzeczy udali się w kierunku wyjścia ze sklepu. W tym zakresie relacje oskarżonej M. G. oraz G. Z.pozostają sprzeczne z zeznaniami tego świadka oraz pozostałych pracowników sklepu , bowiem przyznając się do odcięcia klipsów zabezpieczających wskazali, iż klipsy rozrzucili na terenie sklepu pod regały. Brak jest jakichkolwiek podstaw do tego , by kwestionować zeznania nie tylko L. D., ale również świadków A. F., M. M., czy P. W.. Wskazują oni okoliczności z którymi zetknęli się wykonując obowiązki pracownicze, nie maja absolutnie żadnego interesu w tym by bezpodstawnie pomawiać oskarżonych , zwłaszcza jeżeli uwzględni się fakt, iż rzeczy, które usiłowali zabrać oskarżeni pozostały na terenie sklepu . Wobec powyższego poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne w tym zakresie są prawidłowe, poprzedzone zostały prawidłową , wszechstronną oceną dowodów, zgodną z art. 7kpk .

Odnosząc się do poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych w zakresie czynu przypisanego G. Z.w punkcie II zaskarżonego wyroku , stwierdzić należy, iż są one prawidłowe. Oskarżony przyznał się do winy, opisał okoliczności kradzieży kół , natomiast zakwestionował ich wartość . Zauważyć jednak należy, że wartość szkody wyrządzoną przestępstwem ustalono w oparciu o zeznania R. J., który był użytkownikiem samochodu . Jak wskazał świadek składając zawiadomienie o przestępstwie sprawdził średnią rynkową cenę takich kół jakie utracił w wyniku działania oskarżonego G. Z.. W tej sytuacji odmienne twierdzenia oskarżonego ocenić należy jako próbę umniejszenia odpowiedzialności za popełnione przestępstwo.

Natomiast zmiana zaskarżonego wyroku dokonana przez Sąd Odwoławczy była konsekwencją zmiany stanu prawnego dokonanej ustawą z dnia 27.09.2013r. o zmianie ustawy kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw , która weszła w życie w dniu 9 listopada 2013r. Zgodnie z art. 2 pkt.4 tej ustawy odpowiedzialność z art. 119§1kw ponosi ten kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 1/4 minimalnego wynagrodzenia, który to czyn zagrożony jest karą aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Art. 119§2kw stanowi , iż karalne są także usiłowanie , podżeganie i pomocnictwo. Wartość szkody czynu przypisanego oskarżonemu G. Z.w punkcie I zaskarżonego wyroku wynosiła 279.99 złotych , a w dacie zmiany wyżej wskazanych przepisów wyrok wydany wobec niego był nieprawomocny , w tej sytuacji zgodnie z art. 4§1kk należy stosować ustawę nową, chyba, że ustawa poprzednia jest dla sprawcy względniejsza . W obecnym stanie prawnym w przypadku kradzieży ( bądź jej usiłowania ) , kiedy wartość szkody jest niższa niż 420 złotych ( ¼ x 1680 zł ) czyn stanowi wykroczenie . Dlatego też w ramach czynu zarzucanego oskarżonemu G. Z.w punkcie I aktu oskarżenia należało uznać , iż w dniu 7 września 2012roku działając wspólnie i w porozumieniu z M. G.usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia odzieży w postaci koszulki, swetra i bluzy o łącznej wartości 279.99 złotych na szkodę sklepu (...)w K., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zatrzymanie przez personel i ochronę sklepu tj. wykroczenia z art. 11§1kw w zw. z art. 119§1kw.

Wymierzając karę G. Z.za ten czyn Sąd Okręgowy kierował się dyrektywami określonymi w art. 33kw . Stopień winy i społecznej szkodliwości tego czynu należy uznać jako znaczny . Oskarżony działał z niskich pobudek, chcąc w łatwy sposób uzyskać korzyść majątkową , przy tym zaplanowany , o czym świadczy fakt, iż zabezpieczono przy nim oraz współoskarżonej M. G.narzędzia ułatwiające odcięcie klipsów zabezpieczających odzież . Jako okoliczność obciążającą uznano uprzednią karalność G. Z.w tym za czyny przeciwko mieniu. Dlatego też kara grzywny w wysokości 400 złotych będzie karą adekwatną oraz sprawiedliwą , a konieczność realnego jej wykonania uświadomi oskarżonemu nieopłacalność naruszania norm prawnych . Na podstawie art. 30§1kw orzeczono przepadek dowodów rzeczowych w postaci cęgi W., cęgi (...)i scyzoryka , które to przedmioty służyły do popełnienia wykroczenia.

Konsekwencją zmiany kwalifikacji prawnej czynu była konieczność uchylenia orzeczeń o karze łącznej pozbawienia wolności , zaliczeniu na poczet kary łącznej okresu rzeczywistego pozbawienia wolności i orzeczeniu środka karnego w postaci przepadku dowodów rzeczowych ( pkt. III, IV i VIII zaskarżonego wyroku ).

Odnosząc się do argumentów oskarżonego zmierzających do wykazania, iż orzeczona wobec niego kara pozbawienia wolności z uwagi na jej bezwzględny charakter jest zbyt surowa , wskazać należy, że słusznie Sąd Rejonowy uznał, iż nie można postawić wobec G. Z. pozytywnej prognozy kryminologicznej. Oskarżony był w przeszłości karany, odbywał karę pozbawienia wolności za podobne przestępstwo , która jednak nie przyniosła pozytywnych rezultatów , bowiem po raz kolejny naruszył on normy prawne . W tej sytuacji słusznie uznano , iż koniecznym jest dalsze oddziaływanie resocjalizacyjne w warunkach izolacji .

Na podstawie art. 63§1kk na poczet orzeczonej w pkt. II zaskarżonego wyroku kary 10 miesięcy pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 7.09.2012r. do 08.09.2012r. i w dniu 28.12.2012r.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 437 § 1kpk orzekł jak w wyroku.

Na podstawie art. 624§1kpk zwolniono G. Z. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, albowiem odbywa on kare pozbawienia wolności, nie posiada dochodów , a zatem ich uiszczenie byłoby to dla niego zbyt uciążliwe.

SSO Tomasz Nowak SSO Anna Szeliga SSO Leszek Grzesiak

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Pęczek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Kielach
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Szeliga,  Tomasz Nowak ,  Leszek Grzesiak
Data wytworzenia informacji: