Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Szeliga

Protokolant: st.sekr.sądowy Iwona Stefańska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Lecha Ozierowa

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2014 roku

sprawy E. B.

oskarżonego o przestępstwo z art.178 a § 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Busku Zdroju

z dnia 6 czerwca 2013 rokusygn. akt II K 252/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że: w ramach zarzucanego oskarżonemu czynu uznaje E. B.za winnego tego, że w dniu 25 marca 2013 r. w miejscowości S.gm. (...)w woj. (...)kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki F.o nr rej. (...)znajdując się w stanie nietrzeźwości 0, 66 mg/ l alkoholu w wydychanym powietrzu tj. przestępstwa z art. 178 a § 1 kk i za ten czyn na podstawie tego przepisu w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierza mu karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10(dziesięciu) złotych, na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 43 § 1 pkt. 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres lat 3 (trzech) i na postawie art. 63 § 2 kk zalicza na poczet tego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 25 marca 2013 r.;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 220 (dwieście dwadzieścia) złotych tytułem kosztów sądowych za obie instancje.

Sygn. akt IX Ka 1278/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Busku-Zdroju wyrokiem z dnia 6 czerwca 2013 roku w sprawie II K 252/13 oskarżonego E. B.uznał za winnego tego, że:

w dniu 25 marca 2013 roku w miejscowości S., gm. (...)w woj. (...)kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym markiF.o nr. Rej. (...)znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,66 mg/1 alkoholu w wdychanym powietrzu, będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Busku Zdroju z dnia 9 maja 2005 roku, sygn. akt VI K 192/05 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości,

tj. przestępstwa z art. 178 a § 4 kk i za ten czyn na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 69 § l i 2 kk i art. 70 § l pkt. l kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby wynoszący 4 lata. Na mocy art. 71 § l kk w zw. z art. 33 § l i 3 kk orzekł wobec E. B.karę grzywny w rozmiarze 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej kwotę 10 złotych. Na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 43 § l kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia, wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat, z zaliczeniem na poczet orzeczonego środka karnego w oparciu o art. 63 § 2 kk okresu zatrzymania prawa jazd od dnia 25 marca 2013 roku. Na podstawie art. 627 kpk zasądził od E. B.na rzecz Skarbu Państwa kwotę 210 złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Apelację od tęgo wyroku wniósł prokurator, który zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego i zarzucił:

- rażącą, niewspółmierność kary orzeczonej wobec E. B., poprzez wymierzenie mu za przypisany występek z art. 178a § 4 kk kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata, a polegający na braku jakichkolwiek okoliczności łagodzących takich jak: wysoki stopień nietrzeźwości skarżonego, celowe, świadome działanie oskarżonego nastawione na naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, uprzednia karalność za przestępstwo określone w art. 178a § l kk, a ponadto brak jakichkolwiek szczególnych przesłanek dotyczących osoby oskarżonego, jego sytuacji osobistej i rodzinnej, które mogłyby uzasadniać orzeczenie warunkowego zawieszenia wykonania kary, co ostatecznie doprowadziło do wymierzenia kary rażąco łagodniej.

Podnosząc powyższy zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec E. B.kary 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na rozprawie apelacyjnej prokurator zmodyfikował apelację wnosząc o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i uznanie oskarżonego w ramach zrzucanego mu czynu za winnego występku z art. 178 a § l kk i wymierzenie mu za ten czyn kary 150 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 złotych, nadto orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 3 lat z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy.

Sad Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja prokuratora doprowadziła do zmiany zaskarżonego wyroku jak w części dyspozytywnej orzeczenia.

Skarżący nie kwestionował ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd Rejonowy. Prawidłowo ustalono, że oskarżonyE. B.w dniu 25 marca 2013r. znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadził pojazd mechaniczny. Ustalenia Sądu I instancji są w tym zakresie bezsporne. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu a zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził jego wyjaśnienia.

Okoliczności będące podstawa czynionych w sprawie przez Sad I instancji ustaleń oraz ocen prawnych są niesporne. Zauważyć jednak należy, że w chwili orzekania przez sąd odwoławczy w przedmiotowej sprawie doszło do zatarcia skazania E. B.wyrokiem z dnia 9 maja 2005r. w sprawie VI K 192/05 Sądu Rejonowego w Busku-Zdroju [k. 86] a tym samym w dacie wyrokowania w II instancji odpadło znamię z art. 178 a § 4 kk. wcześniejszego prawomocnego skazania oskarżonego za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, co uzasadnia zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przypisanie E. B." jedynie występku w formie podstawowej z art. 178 a § l kk. Fakt zatarcia z mocy prawa wcześniejszego prawomocnego skazania za przestępstwo określone w art. 178 a § l kk, zaistniały w dacie wyrokowania co do popełnienia czynu określonego w art. 178 a § l k, uniemożliwia przyjęcie odpowiedzialności sprawcy na podstawie przepisu art. 178 a § 4 kk, a także wtedy, gdy do popełnienia tego czynu doszło przed upływem okresu niezbędnego do zatarcia wcześniejszego skazania. (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 sierpnia 2012 r., IV KK 59/12, LEX nr 1261016).

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy działając na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. zmienił zaskarżony wyroku uznając E. B. w ramach czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia za winnego popełnienia przestępstwa z art. 178 a § l kk i wymierzając mu karę 150 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 złotych a nadto na podstawie art.43 § l pkt. l kk orzekając środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lata z zaliczeniem na poczet tego środka karnego okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 25 marca 2013 r. W ocenie Sądu Okręgowego tak orzeczona kara spełnia dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k. Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i stopień jego zawinienia należy uznać za znaczny. Oskarżony znajdując się w znacznym stopniu nietrzeźwości prowadził samochód stanowiąc realne zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Jego sytuacja rodzinna i majątkowa uzasadnia orzeczenie kary grzywny w podanym rozmiarze, która to kara w połączeniu z orzeczonym środkiem karnym skutecznie powstrzyma oskarżonego od popełniania tego typu przestępstw w przyszłości.

Na podstawie art. 634 kpk i art. 627 kpk zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 220 złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie przed sądem I i II instancji.