II Ca 1308/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Kielcach z 2013-10-30
Sygn. akt II Ca 1308/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 października 2013 r.
Sąd Okręgowy w Kielcach II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Ewa Piątkowska-Bidas
Sędziowie: SSO Teresa Kołbuc
SSO Sławomir Buras
Protokolant: Iwona Cierpikowska
po rozpoznaniu w dniu 23 października 2013 r. w Kielcach
na rozprawie
sprawy z powództwa K. L.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w Kielcach
o zapłatę
na skutek apelacji powoda K. L.
od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach
z dnia 29 maja 2013 r. sygn. VII C 284/13
oddala apelację.
II Ca 1308/13
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 29 maja 2013 r. Sąd Rejonowy w Kielcach oddalił powództwo K. L.przeciwko Skarbowi Państwa-Sądowi Rejonowemu w Kielcach o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w związku z rażącym naruszeniem obowiązków służbowych przez sędziego Tomasza Durleja ,ustalając co następuje : w dniu 29 września 2013 r. Komenda Miejska Policji w K.wniosła o ukaranie K. L.o to , że w dniu 29 lipca 2010 r. na skrzyżowaniu ulic (...)spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem marki R.o nr. rej. (...)nie zachował ostrożności wykonując manewr zmiany kierunku jazdy, w wyniku czego doprowadził do zderzenia z pojazdem marki V. (...)o nr (...), powodując w nim straty na szkodę J. S.oraz uszkodzenie znaku drogowego na szkodę (...) K.oraz budynku przy posesji nr (...)na ulicy (...)na szkodę B. S..
W toku postępowania Sąd Rejonowy w Kielcach przesłuchał K. L. , J. S., D. P., S. S., B. S. oraz przeprowadził dowód z opinii biegłego z zakresu techniki ruchu drogowego W. S. , po czym wyrokiem z dnia 22 I 2011 r. uznał powoda za winnego zarzucanego mu czynu i za to wymierzył mu grzywnę w kwocie 300 zł.
Na skutek apelacji K. L. Sąd Okręgowy w Kielcach po uzupełnieniu materiału dowodowego przez dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego W. S. powyższy wyrok utrzymał w mocy.
Sąd uznał , że K. L. nie wykazał przesłanek odpowiedzialności Skarbu Państwa o których mowa w art. 417§1 i 417 ze zn. 1 kc chociaż art. 6 kpc nakłada na niego taki obowiązek.
Po pierwsze powód nie doprowadził do uniewinnienia albo umorzenia postępowania karnego na skutek kasacji lub wznowienia postępowania , a ponadto nie wykazał związku pomiędzy uchybieniem przez sędziego rozpoznającego jego sprawę karną standardom orzeczniczym , a ewentualną szkodą po jego stronie, a wręcz przeciwnie nie zgłosił żadnego dowodu na okoliczność powstania szkody i jej rozmiaru.
Apelację od tego wyroku wywiódł K. L. i zarzucając naruszenie art. 233 kpc przez błędną ocenę materiału dowodowego oraz obrazę art. 48 §1 kpc przez naruszenie zasady , że nikt nie może być sędzią we własnej sprawie, wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i uwzględnienie powództwa ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I i instancji.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Apelacja nie jest zasadna , bowiem Sąd I instancji wyjaśnił wszystkie okoliczności sprawy , prawidłowo je ocenił i wydał trafny wyrok.
Trudno podzielić pogląd apelacji , że Sąd oceniając materiał dowodowy naruszył art. 233kc i , że w sprawie nie chodziło o odpowiedzialność sędziego orzekającego w sprawie o wykroczenie w związku z wydaniem prawomocnego wyroku lecz o to , że dopuścił się nierzetelności polegającej na zniekształceniu zapisu w protokole zeznań świadka strony przeciwnej , co w konsekwencji doprowadziło do wydania przez biegłego nieprawidłowej opinii .
Jest bezsporne, że Sąd prowadzący postępowanie w niniejszej sprawie nie ma żadnego wpływu na treść i przebieg czynności w sprawie o wykroczenie.
Twierdzenie powoda , że zapis protokołu w części dotyczącej zeznań jednego ze świadków był celowo lub też przez niedbalstwo sędziego dokonany nierzetelnie nie może odnieść obecnie żadnego skutku ,skoro K. L. jako obwiniony uczestniczył w przesłuchaniu świadka, miał wpływ na zapis treści jego zeznań oraz pełny wgląd do akt i nie doprowadził do sprostowania mylnego, jego zdaniem, zapisu w protokole , a co więcej nawet nie zgłosił żadnego wniosku w tym przedmiocie.
W tej sytuacji w oparciu o dokumenty z akt sprawy XI W 4797/10 absolutnie nie można wywieść wniosku , że sędzia rozpoznający sprawę dopuścił się naruszenia swoich obowiązków.
Wprawdzie powód twierdzi , że podstawą pozwania nie był wyrok w sprawie karnej , ale dalsze wywody apelacji prowadzą do wniosku, że fakt sporządzenia błędnego protokołu doprowadził do niezasadnego ukarania go.
Ponadto apelacja nie odnosi się do tej części motywów Sądu , w której mowa o tym , że powód nie wykazał żadnej szkody po swojej stronie.
W tej sytuacji wszelkie wywody Sądu I instancji dotyczące zarówno stanu faktycznego jak i prawnego należy uznać za prawidłowe i Sąd II instancji w całości je podziela.
Chybiony jest również zarzut naruszenia art. 48 kpc przez orzekanie w sprawie przez sędziego, będącego podwładnym prezesa sądu, którego jako reprezentanta Skarbu Państwa sprawa dotyczy.
Otóż samo istnienie stosunku prawnego pomiędzy sędzia i jedną ze stron oznacza wyłączenie sędziego jedynie wówczas , gdy wynik postępowania wywołuje bezpośredni skutek dla tego stosunku (...)), a z tego rodzaju sytuacją nie mamy tu do czynienia.
Podobny pogląd wynika także z orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 15 VI 1999 r. -II UKN 3/99 ( OSNP 2000/17/664) oraz postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 25 lutego 2013 r. I Acz 161/13 (LEX 1344100).
W tym stanie rzeczy apelacja jako niezasadna podlega oddaleniu z mocy art. 385 kpc.
SSO E. Piątkowska - Bidas SSO T. Kołbuc SSO Sł Buras
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Kielach
Osoba, która wytworzyła informację: Ewa Piątkowska-Bidas, Teresa Kołbuc , Sławomir Buras
Data wytworzenia informacji: