Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie III Wydział Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2012 r. w Krakowie

sprawy z wniosku P. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w N.

o ubezpieczenie społeczne i składki

na skutek apelacji wnioskodawcy P. B.

od wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu Wydziału IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 12 stycznia 2012 r. sygn. akt IV U 267/11

o d d a l a apelację.

Sygn. akt III AUa 614/12

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 23 października 2012 roku.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 stycznia 2012 roku Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie P. B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w N. z dnia 17 stycznia 2011 roku, która organ rentowy objął wnioskodawcę ubezpieczeniem emerytalnym, rentowym i wypadkowym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w okresie od 1 maja 2006 roku do 28 lutego 2009 roku oraz ustalił podstawę wymiaru składek na to ubezpieczenie za ww. okres.

Sąd I instancji ustalił, że wnioskodawca w okresie od 1 maja 2006 roku do 28 lutego 2009 roku był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych z tytułu umowy o pracę nakładczą zawartą z płatnikiem składek A. J. z siedzibą w J.. Decyzją z dnia 28 września 2010 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. Inspektorat w W. stwierdził, że wnioskodawca nie podlega ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym oraz chorobowemu z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę nakładczą u ww. płatnika składek od dnia 1 maja 2006 roku do 28 lutego 2009 roku. Od powyższej decyzji żadna ze stron nie wniosła odwołania. W związku z tym organ rentowy działając z urzędu dokonał wyrejestrowania wnioskodawcy z ubezpieczeń z tytułu umowy o pracę nakładczą. W dniu 22 stycznia 2011 roku wnioskodawca złożył skargę do Prezesa ZUS o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 28 września 2010 roku. Powyższa skarga została pozostawiona bez rozpoznania z uwagi na brak stosownego pełnomocnictwa. Następnie w dniu 9 września 2011 roku wnioskodawca wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ponowne ustalenie podlegania ubezpieczeniu z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę nakładczą w okresie od 1 maja 2006 roku do 28 lutego 2009 roku. Po rozpatrzeniu tego wniosku w dniu 21 września 2011 roku organ rentowy skierował do niego pismo, w którym poinformował go o braku przesłanek do ponownego ustalenia podlegania ubezpieczeniu z tytułu pracy nakładczej w ww. okresie.

Sąd Okręgowy stwierdził również, że od dnia 1 września 2001 roku wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wydanego przez Burmistrza (...). Z tego tytułu podlegał ubezpieczeniu społecznemu od 1 września 2001 roku, natomiast w okresie od 1 września 2006 roku do 28 lutego 2009 roku z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej opłacał jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd I instancji uznał, że zaskarżona w niniejszym postępowaniu decyzja organu rentowego jest prawidłowa. W pierwszej kolejności Sąd Okręgowy podniósł, iż kwestia podlegania przez wnioskodawcę ubezpieczeniu społecznemu z tytułu zawartej umowy o pracę nakładczą w okresie od 1 maja 2006 roku do 28 lutego 2009 roku została rozstrzygnięta ostateczną decyzją organu rentowego z dnia 28 września 2010 roku, od której żadna ze stron nie wniosła odwołania. Z tego powodu w rozpatrywanej sprawie rozpoznawana jest jedynie kwestia podlegania przez wnioskodawcę ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, objęta zaskarżoną w przedmiotowym postępowaniu decyzją organu rentowego. W związku z powyższym Sąd I instancji, przytaczając treść art.6 ust.1 pkt 5, art.8 ust.6 pkt 1, art. 12 ust.1, art.13 pkt 4 oraz art.9 ust.2 oraz dodany z dniem 1 marca 2009 roku art.9 ust.2b ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (t. jedn. Dz. U. z 2009 roku Nr 205 poz. 1585 ze zm.), przyjął, że wnioskodawca w spornym okresie tj. od 1 września 2006 roku do 28 lutego 2009 roku podlegał ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, jako że w tym czasie nie posiadał innego tytułu objęcia ubezpieczeniem społecznym. Odnosząc się do przyjętej w zaskarżonej decyzji podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne Sąd Okręgowy stwierdził, iż została ona ustalona zgodnie z treścią art.18 ust.8 powołanej wyżej ustawy, przy uwzględnieniu brzmienia tego przepisu obowiązującego od 1 stycznia 2009 roku.

Podsumowując Sąd I instancji uznał, że złożone przez wnioskodawcę odwołanie nie jest uzasadnione i podlega oddaleniu.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł wnioskodawca. Podniósł, iż postępowanie w sprawie ponownego ustalenia podlegania przez niego ubezpieczeniu z tytułu pracy nakładczej nadal się toczy i nie zostało zakończone. Organ rentowy błędnie załatwił jego wniosek o ponowne objęcie ubezpieczeniem z ww. tytułu w formie pisma, zamiast wydać w tym przedmiocie decyzję. W związku z tym skarżący stwierdził, że kwestia podlegania przez niego ubezpieczeniu z tytułu zawartej umowy o pracę nakładczą nie została ostatecznie rozstrzygnięta. W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Apelacyjny rozważył, co następuje.

Apelacja jest nieuzasadniona.

Spór w rozpatrywanej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy wnioskodawca podlegał ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w okresie od 1 maja 2006 roku do 28 lutego 2009 roku.

Na wstępie niniejszych rozważań należy odnotować, iż w postępowaniu dotyczącym spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych zakres i przedmiot postępowania odwoławczego toczącego się przed Sądem wyznacza treść zaskarżonej decyzji. Sąd pracy i ubezpieczeń społecznych w postępowaniu zainicjowanym odwołaniem od decyzji organu rentowego rozstrzyga jedynie kwestię jej prawidłowości. Nie działa w zastępstwie organu rentowego, a poczynione w postępowaniu odwoławczym ustalenia i oceny prawne zawsze służą dokonaniu weryfikacji zaskarżonej decyzji organu rentowego, do której odnosi się rozstrzygnięcie sądowe. Słusznie Sąd Okręgowy stwierdził, że przedmiotem niniejszej sprawy jest zasadność decyzji z dnia 17 stycznia 2011 roku, na mocy której wnioskodawca w okresie od 1 maja 2006 roku do 28 lutego 2009 roku został objęty ubezpieczeniem społecznym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Kwestia wyłączenia go z ubezpieczenia wynikającego z zawartej umowy o pracę nakładczą nie została rozstrzygnięta zaskarżoną w rozpatrywanej sprawie decyzją organu rentowego i z związku z tym wykracza poza przedmiot i zakres niniejszego postępowania odwoławczego. Ponadto odnosząca się do powyższej kwestii decyzja organu rentowego z dnia 28 września 2010 roku, w której stwierdzono, iż wnioskodawca w spornym okresie nie podlega ubezpieczeniu społecznemu z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę nakładczą, nie została zaskarżona do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych i w chwili obecnej jest prawomocna. Wnioskodawca nie zdołał podważyć jej prawidłowości również w trybie administracyjnym. Złożony przez niego wniosek o stwierdzenie jej nieważności został pozostawiony bez rozpoznania z uwagi na braki w zakresie pełnomocnictwa. W tych uwarunkowaniach faktycznych uprawniona jest konstatacja Sądu I instancji, iż podleganie przez wnioskodawcę ubezpieczeniu społecznemu z tytułu wykonywania pracy nakładczej zostało rozstrzygnięte ostateczną decyzją organu rentowego, której kwestionowanie w rozpatrywanej sprawie nie jest dopuszczalne. Wbrew wywodom apelacji, fakt złożenia w organie rentowym wniosku o ponowne ustalenie ubezpieczenia z tytułu umowy o pracę nakładczą oraz odniesienie się do tego wniosku przez organ rentowy w formie pisma, nie daje podstaw do przyjęcia, iż zagadnienie związane z ubezpieczeniem z tytułu świadczenia pracy nakładczej nie zostało rozstrzygnięte. Decyzja, na mocy której wyłączono wnioskodawcę z tego ubezpieczenia nie została zaskarżona w drodze odwołania do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, a w chwili obecnej nie toczy się jakiekolwiek postępowanie w przedmiocie stwierdzenia jej nieważności. W tej sytuacji, podjęta przez skarżącego próba zakwestionowania jej mocy prawnej nie może odnieść zamierzonego skutku.

Uwzględniając powyższe wywody Sąd Apelacyjny stwierdził, że zaskarżony wyrok oraz poprzedzająca go decyzja organu rentowego są zasadne. Sąd I instancji szczegółowo ustalił okoliczności faktyczne rozpatrywanej sprawy, dokonując stosownych ustaleń w oparciu o zgromadzoną dokumentację. Sąd II instancji w całości ustalenia te podziela i przyjmuje za własne. Na aprobatę zasługuje również przedstawiona w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia interpretacja podstawy prawnej rozstrzygnięcia. Szczegółowe przytaczanie argumentacji prawnej Sądu Okręgowego jest zbędne z uwagi na brak odnoszących się do tej materii zarzutów apelacyjnych. Jedynie tytułem przypomnienia wypada odnotować, że skoro wnioskodawca od 1 września 2001 roku prowadzi działalność gospodarczą i w spornym okresie nie posiadał innego tytułu podlegania ubezpieczeniu społecznemu, to zgodnie z treścią art.9 ust.2 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, z mocy ustawy podlegał ubezpieczeniu z tytułu pozarolniczej działalności.

Podniesione w apelacji zarzuty są nieuzasadnione i w żaden sposób nie podważają trafności zaskarżonego wyroku.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie art.385 kpc orzeczono, jak w sentencji.