Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 12 października 2017 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący : SSA Jan Kremer

po rozpoznaniu w dniu 12 października 2017 r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) spółki akcyjnej w K.

przeciwko: (...) spółce akcyjnej w G.

o zapłatę

na skutek zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 23 czerwca 2017 r. , sygn. akt. IX GC 1149/16 w przedmiocie zwolnienia od kosztów

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA Jan Kremer

Sygn. akt I ACz 1531/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Krakowie oddalił wniosek strony pozwanej o zwolnienie od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał, że strona pozwana uzasadniając wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych powoływała się na trudną sytuację finansową spowodowaną nierentownymi kontraktami na rynku usług medycznych oraz rosnącymi zobowiązaniami finansowego oraz podjętymi działaniami naprawczymi które wykluczają posiadanie rezerw na pokrycie kosztów sądowych. Do wniosku dołączyła bilans spółki oraz rachunek zysków i strat za rok 2015. Zarządzeniem z dnia 10 maja 2017 r. strona pozwana została wezwana do uzupełnienia wniosku o zwolnienie od kosztów poprzez przedłożenie deklaracji podatkowych za okres XII 2016 – III 2017 r., wskazanie kont bankowych i wyciągów za okres ostatnich 30 dni, raportów kasowych z okresu ostatnich 21 dni przed datą wezwania, wykazu podpisanego przez zarząd spółki pasywów i aktywów spółki, liczbie pracowników, wysokości świadczeń ponoszonych z tytułu podatków i ZUS, wskazanie wierzytelności i zadłużeń, w terminie tygodniowym pod rygorem oddalenia wniosku o zwolnienie od kosztów. Strona pozwana nie zastosowała się do wezwanie sądu.

W ocenie Sądu Okręgowego wniosek strony pozwanej nie zasługiwał na uwzględnienie. Strona pozwana występując z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych nie wykazała, że nie posiada dostatecznych środków na ich pokrycie. We wniosku podniesiono jedynie okoliczność braku rezerw finansowych koniecznych do uiszczenia kosztów sądowych, co jednak nie stanowi dowodu wykazania nie posiadania dostatecznych środków finansowych. Zatem brak przedłożenia dokumentów finansowych spółki uniemożliwia weryfikację wniosku, a tym samym stwierdzenie, czy (...) S.A. w G. znajduje się w złej kondycji finansowej.

W tej sytuacji należy uznać, że wniosek strony pozwanej o zwolnienie od kosztów sądowych nie zasługuje na uwzględnienie.

Postanowienie to zaskarżyła strona pozwana w całości i wniosła o jego zmianę poprzez zwolnienie jej od ponoszenia kosztów sądowych w zakresie opłaty od apelacji.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 103 w zw. z art. 101 § 1 u.k.s.c. poprzez przyjęcie, że posiada dostateczne środki na uiszczenie opłaty od apelacji, gdy w aktualnej sytuacji finansowej przekracza to możliwości pozwanej, art. 232 k.p.c. oraz art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 103 u.k.s.c. mogącą mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów polegające na uznaniu, że przedstawione przez pozwaną dowody są niewystarczające do wykazania że pozwana nie posiada środków na uiszczenie kosztów sadowych i gdy zostało wykazane, że pozwana spełnia przesłanki uzasadniające zwolnienie jej w całości od uiszczenia opłaty od apelacji, naruszenie art. 233 w zw. z art. 299 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dobowego i dokonania jego ceny z pominięciem tego materiału a także poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów prowadzonych w sprawie dokonanej wybiórczo, wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego, poprzez nieuznanie załączonego do apelacji bilansu oraz rachunku zysków i strat a tym samym błędne uznanie , że nie stanowią one dowodu na uzasadnienie zastosowania art. 103 u.k.s.c. w konsekwencji czego, że pozwana nie wykazała braku dostatecznych środków na uiszczenie opłaty od apelacji.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje;

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zarzut naruszenia art. 233 k.p.c. zarówno w powiązaniu z art. 103 jak i art. 299 k.p.c. nie jest zasadny.

Strona pozwana w żaden sposób nie udokumentowała swojej obecnej kondycji finansowej, w tym nawet na wezwanie Sądu. Przedstawiła jedynie rachunek zysków i strat za rok 2015 oraz bilans również za rok 2015. Ze złożonych przez nią wyjaśnień nie wynika dlaczego nie posiada środków na uiszczenie kosztów sądowych, wynika zaś że obecnie uzyskuje dochody które przeznacza na spłatę zadłużenia. Nie wykazała w jakiej wysokości uzyskuje dochody i czy faktycznie nie wystarczają one na pokrycie opłaty od apelacji, która nieznacznie przekracza kwotę 4 tys. złotych.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 103 u.k.s.c. sąd może przyznać zwolnienie od kosztów sądowych osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, jeżeli wykazała, że nie ma dostatecznych środków na ich uiszczenie. Zatem przyznanie takiego zwolnienia jest zależne od wykazania, a więc udowodnienia, że w istocie podmiot nie posiada środków na uiszczenie opłat sądowych. Trzeba jednak pamiętać, że koszty sądowe traktowane są jako normalne koszty działalności gospodarczej i podmiot wymieniony w art. 103 u.k.s.c. winien przy planowaniu wydatków zagwarantować środki na te koszty. Strona powodowa wskazując na podjęcie inwestycji potwierdziła, że dysponuje środkami finansowymi, a więc nie może korzystać z dobrodziejstwa zwolnienia od kosztów sądowych. Wobec powyższego Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. postanowił jak w sentencji.

SSA Jan Kremer