Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 10 kwietnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSA Anna Kowacz-Braun

Sędziowie: SSA Maria Kus-Trybek

SSO del. Marek Boniecki (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2014 r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa D. S.

przeciwko M. S.

o ochronę dóbr osobistych i zapłatę

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie

z dnia 4 lutego 2014 r., sygn. akt. I C 1991/10

postanawia: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 4 lutego 2014 r. Sąd Okręgowy w Krakowie oddalił wniosek powódki D. S. o wyłączenie od rozpoznania sprawy Sędziego Sądu Okręgowego I. S.

Sąd pierwszej instancji wskazał w uzasadnieniu, że nie zachodzą żadne podstawy wyłączenia sędziego określone w przepisach art. 48 i 49 k.p.c. Powódka nie przedstawiła jakichkolwiek okoliczności, które świadczyłyby, że prowadzenie postępowania w kwestionowany przez nią sposób jest przejawem stronniczości sędziego wobec niej jako strony procesu. Fakt, że powódka nie jest zadowolona z czynności sędziego, w szczególności w zakresie dotyczącym ustanawiania i zwalniania kolejnych pełnomocników z urzędu oraz kontroli ich działań w sprawie, nie może stanowić podstawy uzasadniającej wniosek o wyłączenie sędziego, tym bardziej, że działania te są prawidłowe. Ponadto Sąd okręgowy wskazał, że Sędzia I. S. złożyła oświadczenie, że nie istnieją żadne okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwość co do jej bezstronności w sprawie.

Postanowienie powyższe zaskarżyła w całości powódka przez swojego pełnomocnika, zarzucając naruszenie przepisu art. 52 §2 k.p.c. poprzez złożenie wyjaśnień przez Sędziego referenta, które nie odpowiadają wymogom tego przepisu.

W konkluzji skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Krakowie.

Dodatkowo w zażaleniu sporządzonym osobiście przez powódkę, zarzuciła ona, że nie została wezwana przez Sąd do opisania zachowań Sędziego, a nadto Sąd dysponował nagraniem rozprawy, na której Sędzia zmuszała powódkę do obcowania z adwokatem M. P. i bycia reprezentowaną przez tego pełnomocnika.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd pierwszej instancji nie naruszył art. 52 §2 k.p.c. Zażalenie wniesione przez pełnomocnika powódki nie wskazywało na jakiekolwiek zachowania Sędziego I. S., które mogły poddać w wątpliwość jej bezstronność. Natomiast w sytuacji, gdy w wyjaśnieniach, o których mowa w ww. przepisie sędzia stwierdza, że nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby świadczyć o jego bezstronności, trudno byłoby wymagać, aby szczegółowo wskazywał, jakie dokładnie okoliczności nie mają miejsca.

Odnośnie z kolei zarzutów wskazanych w piśmie procesowym nazwanym zażaleniem, a sporządzonym osobiście przez powódkę, wskazać należy, iż żaden przepis prawa nie nakłada na sąd rozpoznający wniosek o wyłączenie sędziego obowiązku wzywania strony składającej takie pismo do jego uzupełniania czy precyzowania w zakresie okoliczności uzasadniających wniosek. Podobnie zapis przebiegu rozprawy z dnia 25 listopada 2013 r. nie wskazuje, aby Przewodniczący składu orzekającego Sądu wymuszała na powódce, aby ta była reprezentowana przez adw. M. P.. Świadczy o tym też dobitnie fakt, że Sąd na rozprawie tej postanowił zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w K. o wyznaczenie osoby innego adwokata dla reprezentacji z urzędu powódki. Brak jest także w ocenie Sądu Apelacyjnego jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że inne wskazywane przez powódkę we wniosku o wyłączenie działania Sędziego referenta wynikały z negatywnego nastawienia względem strony procesu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny na podst. art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 §2 k.p.c. postanowił jak w sentencji.