Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Krzysztof Sobierajski
Sędziowie:	SSA Józef Wąsik SSO del. Regina Kurek
Protokolant:	st. prot. sądowy Katarzyna Rogowska

po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2012 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa Z. M.

przeciwko Spółdzielni (...)w S.

o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach

z dnia 31 maja 2012 r. sygn. akt I C 2147/11

1. oddala apelację;

2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 135 zł (sto trzydzieści pięć złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego

I A Ca 1051/12

U A Z A S A D N I E N I E

W pozwie złożonym w dniu 23 sierpnia 2011r. przeciwko Spółdzielni (...)w S. powód Z. M. domagał się uchylenia uchwały nr (...) Walnego Zgromadzenia Spółdzielni(...)w S. z dnia 29 czerwca 2011r. utrzymującej w mocy uchwałę nr(...)Rady Nadzorczej Spółdzielni z dnia 14 kwietnia 2011r. w przedmiocie wykluczenia powoda z rejestru członków Spółdzielni.

W uzasadnieniu żądania Z. M. podnosił, iż w dniu 14 kwietnia 2011r. Rada Nadzorcza Spółdzielni podjęła uchwałę o wykluczeniu powoda ze spółdzielni. Jako podstawę decyzji wskazano wysokość zadłużenia powoda z tytułu opłat czynszowych za używanie lokalu mieszkalnego. Powód zarzucał, iż zaskarżona uchwała jest sprzeczna z prawem i podjęta został z naruszeniem reguł proceduralnych. Podniósł, iż stosownie do art. 24 ustawy prawo spółdzielcze wykluczenie członka spółdzielni może nastąpić w wypadku, gdy z jego winy umyślnej albo rażącego niedbalstwa dalsze pozostawanie w spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub dobrymi obyczajami. Statut spółdzielni określa przyczyny wykluczenia. Istniejące w stosunku do spółdzielni zadłużenie, którego wysokość powód konsekwentnie kwestionuje, nie jest wynikiem jego zaniedbań, a jedynie efektem krytycznej sytuacji życiowej związanej z utratą pracy, koniecznością zapewnienia opieki nieuleczalnie choremu synowi, a także działań samej spółdzielni, jako ze wcześniejsze wykreślenie powoda z członkostwa w spółdzielni pogłębiło jego trudną sytuacje osobistą i majątkową, gdyż spowodowało odebranie mu dodatku mieszkaniowego, a w konsekwencji przyczyniło się do wzrostu zadłużenia w Spółdzielni (...). Ponadto zarzucał, iż organy podejmujące uchwały nie były zaznajomione z całością materiałów w postaci pism kierowanych przez powoda do Spółdzielni. Jednocześnie powód powoływał się na wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie wraz z uzasadnieniem wydany w sprawie I ACa 930/10 na skutek apelacji wniesionej od wyroku Sadu Okręgowego w Kielcach w sprawie I C 2043/09 w przedmiocie wykluczenia powoda z rejestru członków Spółdzielni.

Pozwana Spółdzielnia(...)w S. wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc, iż uchwała została podjęta zgodnie z przepisami prawa spółdzielczego i statutu, zaś w przypadku powoda zachodziły przesłanki wykluczenia go ze Spółdzielni z powodu uporczywego uchylania się od opłat czynszu i opłat eksploatacyjnych .

Sąd Okręgowy w Kielcach wyrokiem wydanym w dniu 31 maja 2012 roku oddalił powództwo, zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 297 złotych tytułem kosztów procesu.

Wyrok powyższy został wydany w oparciu o następujące ustalenia faktyczne:

Z. M. był członkiem pozwanej Spółdzielni (...) w S.. W dniu 12 maja 1987 roku otrzymał przydział mieszkania na warunkach lokatorskiego prawa do lokalu przy ulicy (...). Do 1996 roku powód Z. M. pracował zawodowo jako frezer. Żona powoda nie pracowała i opiekowała się ich niepełnosprawnym dzieckiem, cierpiącym na zanik mięśni. Sytuacja rodziny była trudna, korzystali z pomocy MOPS- u. Powód nieregularnie wywiązywał się z obowiązku uiszczania opłat na rzecz pozwanej Spółdzielni, a jego zadłużenie systematycznie rosło. Od kwietnia 1999r. do lutego 2004r. powód praktycznie nie dokonywał wpłat na poczet należności na rzecz Spółdzielni. Zaczął regulować opłaty z tytułu czynszu od marca 2004r. do lutego 2006r., po czym od marca 2006r. do października 2010r. zaprzestał ponownie regulowania opłat na rzecz Spółdzielni. Od listopada 2010r. powód dokonuje opłat na rzecz Spółdzielni, przy czym wszelkie wpłaty zaliczane są na poczet odsetek, zaś zadłużenie stale rośnie. Powód korzystał z przyznanego mu dodatku mieszkalnego, który został wstrzymany po wykluczeniu powoda ze Spółdzielni. W dniu 9 marca 1995 roku Rada Nadzorcza pozwanej Spółdzielni (...) w S. podjęła uchwałę nr(...) o wykluczeniu powoda Z. M. z rejestru członków. Spółdzielnia nie doręczyła powodowi zawiadomienia o wykluczeniu i nie pouczyła o możliwości odwołania się od tej decyzji. Przyczyną wykluczenia były zaległości powoda w opłatach za korzystanie z lokalu. W 2001 roku pozwana Spółdzielnia wniosła do Sądu Rejonowego w Skarżysku-Kamiennej pozew o eksmisję Z. M. z zajmowanego lokalu. Postępowanie toczyło się pod sygnaturą I C 217/01, a następnie I C 68/03. Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2003 roku powództwo zostało oddalone. W trakcie tego postępowania powód powziął wiadomość co do wykluczenia go ze Spółdzielni w 1995 roku. W dniu 3 marca 2009 roku Spółdzielnia (...)w S. złożyła do Sądu Rejonowego w Skarżysku-Kamiennej pozew o eksmisję powoda i członków jego rodziny (H. M., E. M. i A. M.), zajmujących lokal przy ulicy (...). Postępowanie toczyło się pod sygnaturą I C 61/09. Wyrokiem z dnia 8 lipca 2009 roku nakazano Z. M., H. M. i E. M. opuszczenie i wydanie lokalu Spółdzielni (...) w S.. Postępowanie wobec A. M. zostało umorzone. Postępowanie apelacyjne toczące się przed Sądem Okręgowym w Kielcach w sprawie zostało zawieszone postanowieniem z dnia 28 maja 2010 roku w sprawie II Ca 554/10 do czasu prawomocnego zakończenia przedmiotowej sprawy I C 2043/09 Sądu Okręgowego w Kielcach. W dniu 7 lipca 2009r. powód wystąpił do Sądu Okręgowego w Kielcach z powództwem o uchylenie uchwały Rady Nadzorczej Spółdzielni (...) w S. z dnia 15 marca 1995r. w przedmiocie wykluczenia go z rejestru członków Spółdzielni. Sąd Okręgowy w Kielcach wyrokiem z dnia 9 czerwca 29010r. w sprawie I C 2043/09 oddalił powództwo. Na skutek apelacji powoda Sąd Apelacyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 29 października 2009r. w sprawie I ACa 930/10 uchylił uchwalę nr(...)Rady Nadzorczej Spółdzielni (...)w S. z dnia 9 marca 1995r. o wykluczeniu powoda ze Spółdzielni. Powód zwracał się do Spółdzielni o możliwość zawarci ugody i deklarował jednorazową spłatę zadłużenia za okres trzech lat. Wnosił również o zasądzenie odszkodowania od Spółdzielni w związku z pozbawieniem powoda dodatku mieszkaniowego na skutek niezasadnego wykluczenia z członkostwa spółdzielni. W odpowiedzi na powyższe, uzyskał odpowiedź Spółdzielni, iż możliwa jest jedynie jednorazowa spłata istniejącego zadłużenia wraz z odsetkami. Pismem z dnia 7 marca 2011r. Spółdzielnia poinformował powoda, iż w związku z nieregulowaniem należności z tytułu opłat za używanie spółdzielczego lokalu mieszkalnego Zarząd Spółdzielni wystąpi z wnioskiem do Rady Nadzorczej o wykluczenie powoda z rejestru członków. Powód został zawiadomiony o terminie posiedzenie Rady Nadzorczej. Pismem z dnia 11 kwietnia 2011r. powód w odpowiedzi na powyższe w nawiązaniu do wcześniej składanych pism ponownie zwrócił się o podanie aktualnej kwoty rzetelnie wyliczonego przez Spółdzielnię zadłużenia, albowiem wysokość wskazywaną przez spółdzielnię powód zakwestionował. Ponowił również propozycję jednorazowej spłaty zadłużenia za okres trzech lat przy uwzględnieniu dokonywanych wpłat, utraconego dodatku mieszkaniowego. Podnosił, iż niepłacenie czynszu nie było rażące, ani uporczywe, jak również nie wynikało ze złej woli powoda, a jedynie z sytuacji finansowej, którą pogłębiły działania Rady Nadzorczej Spółdzielni. Podnosi, iż aktualna sytuacja finansowa powoda pozwoli na regulowanie opłat. Swą nieobecność na posiedzeniu Rady Nadzorczej powód usprawiedliwił koniecznością sprawowania opieki nad ciężko chorym synem. Na posiedzenie Rady Nadzorczej stawił się syn powoda A. M.. Pismem z dnia 18 kwietnia 2011r. powód został zawiadomiony, iż Rada Nadzorcza Spółdzielni(...)w S., zgodnie z §18 ust. 2 pkt c w zw. z §23 ust. 1 Statutu Spółdzielni podjęła w dniu 14 kwietnia 2011r. Uchwalę nr (...) o wykluczeniu powoda z rejestru członków Spółdzielni. Podano, iż podstawą podjęcia Uchwały Rady Nadzorczej jest zaległość na rzecz Spółdzielni (...)z tytułu opłat a używanie lokalu mieszkalnego (na dzień podjęcia uchwały zalęgłość wynosiła 57 764,17zł.)

Powód odwołał się od powyższej uchwały do Walnego Zgromadzenia Spółdzielni, wnosząc, aby członkowie Zgromadzenia zapoznali się z treścią pism składanych przez powoda jak również treścią wyroku Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29 października 2010r. Na posiedzeniu w dniu 29 czerwca 2011r. Walne Zgromadzenie Członków utrzymało w mocy uchwałę Rady Nadzorczej Spółdzielni w przedmiocie wykluczenia powoda z członkostwa spółdzielni. Powód nie stawił się na posiedzenie Walnego zgromadzenia Członków. Na posiedzeniu obecny był syn powoda A. M..

W czerwcu 2011r. zmarł chory, niepełnosprawny syn powoda. Aktualnie powód zamieszkuje wraz z żoną. Utrzymują się z jego emerytury w wysokości około 1.100 zł. oraz renty żony w kwocie 500zł.

W oparciu o te ustalenia sąd I instancji uznał powództwo za nieuzasadnione:

Przyczyny wykluczenia przewidziano w §18 statutu pozwanej spółdzielni stanowi, że wykluczenie członka ze Spółdzielni może nastąpić w wypadku, gdy z jego winy umyślnej lub z powodu rażącego niedbalstwa dalsze pozostawanie w Spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami Statutu Spółdzielni lub z dobrymi obyczajami (ust.1). W ustępie 2 pkt c) wskazano, że wykluczenie może nastąpić w szczególności, gdy członek uporczywie uchyla się od wykonywania istotnych zobowiązań wobec Spółdzielni, a w szczególności zalega z opłatami związanymi z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na jego lokal, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni.

W ocenie Sądu I instancji nie zostały wyczerpane przesłanki uzasadniające wykluczenie powoda z grona członków pozwanej spółdzielni . Okolicznością bezsporną było, iż na datę podjęcia uchwały o wykluczeniu z członków spółdzielni powód posiadał zadłużenie na rzecz Spółdzielni w znacznej wysokości. Jednakże jak podkreślił Sąd Apelacyjny w Krakowie w uzasadnieniu wyroku z dnia 29 października 2010r. w sprawie I ACa 930/10 sama wysokość zadłużenia nie przesądza jeszcze o spełnieniu przesłanek do wykluczenia, w szczególności przypisaniu powodowi winy umyślnej, rażącego niedbalstwa, czy tez uporczywości. Skoro jednak zaległość powoda wobec Spółdzielni była wynikiem bardzo trudnej sytuacji zarówno życiowej, jak i finansowej gdyż przez długi czas pracował on jedynie, miał na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci, w tym chorego, niepełnosprawnego syna. W okresie pozostawania bez pracy podejmował prace dorywcze, korzystał ze wsparcia MOPSU. Żona powoda pobierała jedynie niewielkie świadczenie rentowe. Pierwsza uchwała wykluczająca powoda z członkostwa spółdzielni jeszcze bardziej pogłębiła jego sytuację życiową, powodując iż przestał on otrzymywać dodatek mieszkaniowy, co sprawiło, że jego zadłużenie urosło do znacznych rozmiarów. Sytuacja rodzinna powoda w 2011r. była bardzo trudna, ciężko chory syn powoda jak wynika z treści zeznań powoda zmarł w czerwcu 2011r., a zatem zarzut strony pozwanej, iż powód nie był obecny osobiście na posiedzeniu Walnego Zgromadzenia Członków czerwcu 2011r. nie może być uznany w żaden sposób za niedbalstwo z jego strony. Mia na uwadze również sąd I instancji, iż od listopada 2011r. powód regularnie dokonuje opłat na rzecz Spółdzielni, deklaruje również wolę spłaty znacznej części zadłużenia, przy pomocy finansowej syna. Nadto zdaniem Sądu I instancji skoro wysokość zaległości powoda w dokonywaniu opłat na rzecz Spółdzielni były sporne, a jednocześnie od chwili powstania zaległości Spółdzielnia nie wystąpiła z pozwem o zapłatę, to proces pozwoliłby na ustalenie wysokości należności czynszowych, jak również pozwoliłby na częściowe zmniejszenie zaległości czynszowych.

W ocenie Sądu zarówno uzasadnienie Rady Nadzorczej Spółdzielni z dnia 14 kwietnia 2011r. , jak również Walnego Zgromadzenie Spółdzielni z dnia 29 czerwca 2011r. nie spełnia wymogów przewidzianych w statucie. Uzasadnienie uchwały Rady Nadzorczej nie spełnia wymogów przewidzianych w §23 ust. 1 statutu. Powołanie się na wyłącznie na przepisy statutu nie może być uznane za uzasadnienie i przedstawienie motywów, którymi kierował się organ Spółdzielni uznając, że zachowanie członka wyczerpuje przesłanki wykluczenia go określone w statucie. Uchwała zaś Walnego Zgromadzenia Członków utrzymująca w mocy nie zawiera żadnego uzasadnienia. Te okoliczności skutkowały oddaleniem powództwa.

Apelację od powyższego wyroku wniosła strona pozwana , która zaskarżyła go w całości i zarzuciła:

-błąd w ustaleniach faktycznych sądu I instancji polegający na przyjęciu ,że powód nie dopuścił się rażącego niedbalstwa w sytuacji gdy prze okres 10 lat nie uiszczał opłat należnych pozwanej spółdzielni, nie usprawiedliwiał swojego stanowiska względem żadnego organu spółdzielni

- przyjęcie ,że powód został pozbawiony dodatku mieszkaniowego z powodu pozbawienia go członkostwa w spółdzielni w sytuacji gdy dodatek ten nie jest uzależniony od takiego członkostwa a przede wszystkim od dochodu przypadającego na jednego członka rodziny

- przyjęcie ,że zaskarżona uchwała narusza przepisy proceduralne w sytuacji gdy zostały spełnione przesłanki i zachowane wymogi formalne wynikające z przepisów prawa i statutu, istnieje uzasadnienie zaskarżonych uchwał i powód mógł się z nimi zapoznać.

Z powołaniem się na te zarzuty pozwana wniosła o zmiana zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sadowi I instancji.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Apelacja jest nieuzasadniona.

Dokonując oceny zarzutów apelacji należy w pierwszej kolejności ponieść ,że Sąd I instancji poczynił w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy prawidłowe ustalenia faktyczne ,które Sąd Apelacyjny podziela w całości i przyjmuje za własne. Sposób formułowania zarzutów apelacji zmierza do zakwestionowania tych ustaleń ale w istocie zarzuty te nie dotyczą błędnych ustaleń faktycznych a jedynie oceny prawnej stanu sprawy w aspekcie wyczerpania przesłanek z art. 24 § 1 prawa spółdzielczego i § 18 statutu. Zgodnie z art. 24 §1 ustawy z dnia 16.09.1982 r. prawo spółdzielcze (t.j. Dz.U.03.188.1848) obowiązującym w momencie powzięcia przez Radę Nadzorczą pozwanej Spółdzielni uchwały o wykluczeniu powoda z rejestru członków, wykluczenie członka ze spółdzielni może nastąpić w wypadku, gdy z jego winy dalsze pozostawanie w spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub z zasadami współżycia społecznego. Statut powinien określać bliżej przyczyny wykluczenia.

Obowiązujący w dacie podjęcia uchwał przez Radę Nadzorczą oraz Walne Zgromadzenie Członków Spółdzielni statut pozwanej Spółdzielni (k. 49) przewidywał, że wykluczenia członka z rejestru dokonuje Rada Nadzorcza Spółdzielni (§21 ust. 1). Jednocześnie § 23 ust. 1 statutu Spółdzielni stanowi, że Rada Nadzorcza ma obowiązek zawiadomić członka na piśmie wraz z uzasadnieniem o wykreśleniu lub wykluczeniu ze Spółdzielni w terminie dwóch tygodni od dnia podjęcia uchwały. Uzasadnienie powinno w szczególności przedstawiać motywy, którymi kierował się organ Spółdzielni uznając, ze zachowanie członka wyczerpuje przesłanki wykreślenia lub wykluczenia określone w Statucie. W przypadku wniesienia odwołania do Walnego Zgromadzenia do Rady Nadzorczej stosuje się postępowania statutu o postępowaniu wewnątrzspółdzielczym. Odpis uchwały Walnego zgromadzenia wraz z uzasadnieniem przesyła się odwołującemu się członkowi w terminie 14 dni od jej podjęcia (§ 23 ust5, § 26 ust.2). W postanowieniach § 18 ustalono ,że wykluczenie członka ze Spółdzielni może nastąpić w wypadku, gdy z jego winy umyślnej lub z powodu rażącego niedbalstwa dalsze pozostawanie w Spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami Statutu Spółdzielni lub z dobrymi obyczajami , w szczególności wykluczenie może nastąpić w szczególności, gdy członek uporczywie uchyla się od wykonywania istotnych zobowiązań wobec Spółdzielni, a w szczególności zalega z opłatami związanymi z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na jego lokal, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni.

Poza sporem jest ,że powód od szeregu lat zalegał z opłatami eksploatacyjnymi na rzecz spółdzielni do czego był zobowiązany w oparciu przepis art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz postanowienia statutu. Przywołany przepis art. 24 ustawy Prawo spółdzielcze stanowił w brzmieniu obowiązującym na datę podjęcia uchwał ,że wykluczenie członka ze spółdzielni może nastąpić w wypadku, gdy z jego winy dalsze pozostawanie w spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub z zasadami współżycia społecznego. W orzecznictwie przyjmuje się ,że co do zasady członkowi spółdzielni winna być przypisana wina umyślana lub rażące niedbalstwo. Dokonana zmiana art. 24 prawa spółdzielczego w obecnym brzmienia poszła właśnie w tym kierunku i może stanowić istotną wskazówkę interpretacyjną. Jako takie zachowania wskazuje się działanie na szkodę spółdzielni i niewykonywanie podstawowych obowiązków członkowskich. Przyczyny te mogą być w różny sposób określone, lecz zawsze muszą być zawinione przez członka i tak poważne, że uniemożliwiają pogodzenie pozostania członka w spółdzielni z postanowieniami statutu lub dobrymi obyczajami. W orzecznictwie podkreśla się również ,że nie stanowi naruszenia obowiązków statutowych uzasadniających wykluczenie członka ze spółdzielni kwestionowanie należności względem spółdzielni i odmowa ich zapłaty jako spornych( por. wyrok SN z 10 października 2002 roku, V CKN 1253/00, OSNC 2004/2/22). Na spółdzielni spoczywa również ciężar wykazania istnienia należności względem członka. Przenosząc te zasady na grunt niniejszej sprawy nie ma wątpliwości , iż należności powoda względem pozwanej spółdzielni nie zostały ustalone jako bezsporne a nadto część należności jak się wydaje uległa przedawnieniu i powód zgłosił z tego tytułu zarzut , który winien być oceniony. Za spornością istniejącego zadłużenia przemawia również zachowanie strony pozwanej. W piśmie z dnia 6 października 2010 roku strona pozwana podała powodowi ,że jego zaległość wynosi 55.664,67 złotych plus odsetki w kwocie 17.836,80 złotych, natomiast pozwie o eksmisję zaległość tą określono na 15.000 złotych co pełnomocnik powoda wykazał na rozprawie apelacyjnej. Nadto powód deklarował w swoich pismach po wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29 października 2010roku ustalenie wysokości ostatecznego nieprzedawnionego zadłużenia i jego spłatę w ratach oraz ,że będzie na bieżąco uiszczał opłaty i w piśmie z dnia 6 października 2010 roku otrzymał informację ,ze możliwe jest tylko jednorazowe spłacenie całego zadłużenia wynoszącego wtedy z odsetkami kwotę rzędu 72.000 złotych w sytuacji finansowej i rodzinnej powoda niemożliwa do spłaty. Trudno zatem powodowi wobec tak jednoznacznego stanowiska pozwanej, braku ustalenia wysokości ostatecznego zadłużenia przypisać zachowanie zawinione w rozumieniu art. 24 prawa spółdzielczego. Powód był w ciężkiej sytuacji finansowej i rodzinnej , miał ciężko chorego syna. Poświęcenie skromnych środków finansowych na leczenie dziecka i powstrzymanie się od świadczeń na rzecz pozwanej nie może być poczytane za zachowanie sprzeczne z dobrymi obyczajami. Klauzula sprzeczności z dobrymi obyczajami odwołuje się do zasad moralnych i norm etycznych, które nie są skodyfikowane, lecz funkcjonują w społeczeństwie. Ma ona charakter uniwersalny, podlega w całości ocenie sądu rozstrzygającego sprawę. Pojęcie interesu spółdzielni powinno być rozpatrywane pod kątem celu funkcjonowania a nie tylko wymiaru ekonomicznego gdyż spółdzielnia mieszkaniowa jest jednostką organizacyjna o charakterze korporacyjnym zrzeszającym członków w celu zaspakajania ich potrzeb mieszkaniowych i obok kategorii ekonomicznych winna pełnić również funkcję ich wspierającą a pozostali członkowie kierując się zasadą solidaryzmu społecznego wspierać tych , którzy z przyczyn od nich niezależnych znaleźli się w trudnej sytuacji majątkowej i rodzinnej. Formalistyczne stanowisko spółdzielni po orzeczeniu Sądu Apelacyjnego z tych względów nie zasługuje na akceptację i nie sposób w tych okolicznościach przypisać powodowi zawinionego zachowania uzasadniającego zastosowanie względem niego art. 24 Prawa spółdzielczego.

Z tych względów apelacja na zasadzie art. 385 kpc podlegała oddaleniu.

Na podstawie art. 98 kpc Sąd Apelacyjny zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 135 złotych kosztów postępowania apelacyjnego.