Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 669/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 22 sierpnia 2024 roku wydany w sprawie o sygnaturze akt III K 135/24.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I.  Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k., poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny materiału dowodowego wyrażającą się:

a.  zaniechaniem poddania ocenie, iż pokrzywdzona nie rozmawiała bezpośrednio z oskarżoną i nie rozpoznała głosu oskarżonej;

b.  Numer telefonu wykorzystany do popełnienia przestępstwa zarejestrowany został na dane R. K., a zatem nie był to numer telefonu oskarżonej, zaś faktycznych danych osobowych wymienionego nie udało się ustalić i nie został on w sprawie przesłuchany;

c.  Nie ustalono kategorycznie zakresu udziału obojga oskarżonych w popełnieniu relewantnego przestępstwa, zaś ze względu na pozostawała w związku nie sposób wykluczyć, iż przestępstwa tego z wykorzystaniem danych rachunku bankowego oskarżonej dopuścił się w całości drugi oskarżony – J. M. – a to tym bardziej, iż pozyskane w wyniku przestępstwa środki w całości następczo przelane zostały na rachunek bankowy oskarżonego J. M.;

II.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku mający wpływ na jego treść wyrażający się uznaniem, że oskarżona dopuściła się popełnienia zarzuconego jej przestępstwa w sytuacji, w której zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, czy oskarżona w popełnieniu tego przestępstwa brała udział.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwalało i nakazywało ustalenie, że oskarżona W. B. działając wspólnie i w porozumieniu ze swoim partnerem J. M., wzięła udział w popełnieniu przestępstwa będącego przedmiotem rozpoznania.

Zarzuty skarżącego, z których zdaje się wynikać, iż skoro nie ustalono kto posługiwał się numerem telefonu, z którego zadzwoniono do pokrzywdzonej i przekazano jej wprowadzające ją w błąd informacje, to wykluczone jest stwierdzenie sprawstwa W. B., tylko na tej podstawie, że wyłudzone pieniądze wpłynęły na jej rachunek.

Tytułem wstępu, krótko należało zaznaczyć, jak powszechnie wiadomo, że nie jest konieczne, aby każda osoba działająca w porozumieniu realizowała własnoręcznie znamiona czynu zabronionego, czy nawet część z tych znamion. Wystarczy, że osoba taka działa w ramach uzgodnionego podziału ról, ułatwiając bezpośredniemu sprawcy realizację wspólnie zamierzonego celu.

Tylko w świetle tej uwagi, zarzuty apelacji nie mogły spowodować rewizji zaskarżonego wyroku.

Stawiając zarzuty skarżący pominął niestety same okoliczności, które towarzyszyły założeniu przez oskarżoną rachunku bankowego, na który pierwotnie wpłynęły pieniądze wyłudzone od pokrzywdzonej. Przedmiotowy rachunek został otwarty w dniu 9 stycznia 2023 roku, a zamknięty już 10 lutego 2023 roku. Jedynym posiadaczem była oskarżona B.. Rachunek ten założono w tzw. procesie SELFIE. Oznacza to, że oskarżona B. wykonała zdjęcie swojej twarzy i drodze elektronicznej przekazała je do banku wraz ze skanami swojego dowodu osobistego, czego dowodzą zresztą dokumenty zawarte w aktach (k.49 - 56). Historia tego rachunku dowodzi, że odnotowano tylko jedną wpłatę w kwocie 2499 zł, tj. tą od pokrzywdzonej. Tylko w świetle tych faktów nie sposób więc przyjąć, jak chciał tego skarżący, że okoliczność następczego przekazania wyłudzonych pieniędzy, na rachunek współoskarżonego, dowodziła tego, że to on sam mógł stać za całym procederem. Skoro oskarżona B. wykonała sobie zdjęcie typu selfief, przesłała swoje dokumenty do banku, to nie można przyjąć, że zrobił to samodzielnie jej partner i zarazem współoskarżony, jak dywagował w apelacji skarżący. W świetle tych ustaleń, nie można pominąć ważnej okoliczności, co niestety uczynił autor apelacji, że przedmiotowy rachunek bankowy został wykorzystany w zasadzie tylko do popełnienia inkryminowanego zdarzenia. Kiedy zaś dodatkowo uwzględni się, że wyłudzone pieniądze zostały przelane bezpośrednio na rachunek współoskarżonego, co najważniejsze, kiedy nie pominie się, że w czasookresie zdarzenia, oskarżona wielokrotnie kontaktowała się telefonicznie z J. M., dane teleinformatyczne dowodzą nadto, że przebywali w tych samych miejscach, to oczywistym staje się, że wszelkie zarzuty apelacji były chybione. Zakładając przedmiotowy rachunek, oskarżona działała wspólnie i w porozumieniu z J. M. i w ściśle określonym przestępczym celu. Powyższe okoliczności były wystarczające do przypisania oskarżonej współsprawstwa i wbrew sugestiom skarżącego nie istniała potrzeba ustalenia w sposób bardziej szczegółowy „zakresu udziału obojga oskarżonych w popełnieniu relewantnego przestępstwa”. Dlatego za dowolne należało uznać sugestie skarżącego, z których wynikało, że wszelkie czynności sprawcze to podjął samodzielnie J. M..

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Oskarżona działając wspólnie i w porozumieniu, poprzez założenie rachunku bankowego, przyjęcie na niego pieniędzy i dalsze rozdysponowanie tych pieniędzy, świadomie wzięła udział w przestępstwie na szkodę D. Z., stąd wnioski apelacji należało ocenić jako niezasadne.

Lp.

Zarzut

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 22 sierpnia 2024 roku wydany w sprawie o sygnaturze akt III K 135/24.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z uwagi na to, że zarzuty apelacji okazały się chybione, brak było przesłanek z art. 439 k.p.k. oraz sąd nie dostrzegł potrzeby działania z urzędu w trybie art. 440 k.p.k. i 455 k.p.k., zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy (art. 433 § 1 k.p.k. i art. 437 § 1 k.p.k.).

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Z uwagi na ujawnienie się przesłanek z art. 624 § 1 k.p.k., oskarżoną zwolniono z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych za drugą instancję.

2.  PODPIS