Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: ------------------------

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2017 r. w Tychach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa:

W. W.

przeciwko:

1)  E. B.

2)  A. K.

o zapłatę

1)  zasądza solidarnie od pozwanych E. B. i A. K. na rzecz powoda W. W. kwotę 4 784,36 zł (cztery tysiące siedemset osiemdziesiąt cztery złote i trzydzieści sześć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 9 marca 2017 r. do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 1 157 zł (jeden tysiąc sto pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

(...)

1)  (...)

2)  ,(...)

(...)

(...)

3)  K. (...)

Sygn. akt VI GC 1151/17/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 marca 2016 roku (data prezentaty Sądu) powód W. W. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo (...) z miejscem wykonywania działalności w T. wniósł o zasądzenie od pozwanych solidarnie E. B. i A. K. prowadzących wspólnie działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą (...) – Centrum Wypalania blach E. B., (...) s.c. kwoty 4 784,36 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że strony łączyła umowa, na mocy której sprzedawał pozwanym towar (blachę) oraz świadczył usługi w postaci dostarczenia zamówionego towaru (jednokrotnie). Tytułem zapłaty za sprzedany towar powód wystawiał faktury VAT, które były doręczane pozwanym. Pozwane nie wywiązały się z zobowiązań wobec powoda w terminach ustalonych przez strony. W związku z tym powód żądał od pozwanych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych według następującego wyliczenia:

- 504,81 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 615,44 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 376,49 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 116,19 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 4,00 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 383,72 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 595,18 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 396,56 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 309,79 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 72,08 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 108,44 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 571,86 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

- 729,80 zł w związku z nieterminową zapłatą faktury VAT nr (...),

Dalej powód wskazuje, że dnia 27 stycznia 2017 r. sporządził notę odsetkową, którą przesłał pozwanym. Następnie dnia 13 lutego 2017 r. powód wezwał pozwane do zapłaty. Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi.

W dniu 6 lipca 2017 roku Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wydał w sprawie o sygn. akt VI GNc 536/17 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

W ustawowym terminie pozwane E. B. i A. K. wniosły sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwane przyznały, że współpracowały z powodem i dokonały zakupu towarów (blachy) i usług objętych załączonymi do pozwu fakturami VAT, które w całości uregulowały. Pozwane zaprzeczyły, że łączyła je z powodem umowa, w której strony określiłyby terminy płatności za sprzedaż towarów i usług oraz wskazały, że to powód powinien wykazać zasadność swojego roszczenia, czego w ich ocenie nie uczynił.

Na podstawie art. 148 ¹ k.p.c. Sąd rozpoznał sprawę na posiedzeniu niejawnym. Przepis ten enumeratywnie wymienia sytuacje, kiedy możliwe jest rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym: gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. W tych przypadkach sąd wydaje postanowienia dowodowe na posiedzeniu niejawnym. Tak też uczyniono w rozpatrywanej sprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Bezspornym jest, że strony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej łączyła umowa, na mocy której powód sprzedawał pozwanym towar (blachę) oraz jednorazowo świadczył usługi w postaci dostarczenia zamówionego towaru.

Okoliczności bezsporne.

Tytułem zapłaty za sprzedany towar powód wystawiał faktury VAT, które były doręczane pozwanym. Pozwane nie wywiązały się ze zobowiązań wobec powoda w terminach ustalonych przez strony. Realizowały zapłaty za towar, lecz po upływie terminów wskazanych w fakturach.

Dowód: faktura VAT nr (...) wraz z dowodem nadania (k. 12-14, 89-91), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 5 lipa 2016 r. (k. 15, 92), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 13 lipca 2016 r. (k. 16, 93), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 15 lipca 2016 r. (k. 17, 94), faktura VAT nr (...) wraz z dowodem nadania (k. 18-20, 95-97), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 10 sierpnia 2016 r. (k. 21, 98), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 17 sierpnia 2016 r. (k. 22, 99), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 19 sierpnia 2016 r. (k. 23, 100), faktura VAT nr (...) wraz z dowodem nadania (k. 24-26, 101-103), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 31 sierpnia 2016 r. (k. 27, 104), faktura VAT nr (...) (k. 28, 105), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 12 września 2016 r. (k. 29, 106), faktura VAT nr (...) (k. 30, 107), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 19 września 2016 r. (k. 31, 108), faktura VAT nr (...) wraz z dowodem nadania (k. 32-34, 109-111), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 29 września 2016 r. (k. 35, 112), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 5 października 2016 r. (k. 36, 113), faktura VAT korekta nr (...) (k. 37, 114), WZ – korekta nr (...) (k. 38, 115), faktura VAT nr (...) (k. 39, 116), potwierdzenie wykonania przelewu bankowego z dnia 18 października 2016 r. (k. 40, 117), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 24 października 2016 r. (k. 41, 118), faktura VAT nr (...) (k. 42, 119), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 10 października 2016 r. (k. 43, 120), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 13 października 2016 r. (k. 44, 121), faktura VAT (...) (k. 45, 122), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 27 października 2016 r. (k. 46, 123), faktura VAT nr (...) (k. 47, 124), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 10 listopada 2016 r. (k. 48, 125), faktura VAT nr (...) (k. 49, 126), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 14 grudnia 2016 r. (k. 50, 127), faktura VAT nr (...) (k. 51, 128), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 14 grudnia 2016 r. (k. 52, 129), faktura VAT nr (...) (k. 53, 130), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 17 stycznia 2017 r. (k. 54, 131), potwierdzenie dokonania przelewu bankowego z dnia 26 stycznia 2017 r. (k. 55, 132).

Powód wezwał pozwane do zapłaty zaległych odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych. Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi.

Odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych wyliczone na podstawie art. 5 i 7 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o terminach płatności w transakcjach handlowych (Dz. U. 2016, poz. 684) wynoszą:

1)  z faktury VAT nr (...):

- 343,33 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 28 maja 2016 r. do dnia 27 czerwca 2016 r.;

- 26,14 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 28 czerwca 2016 r. do dnia 5 lipca 2016 r.;

- 41,64 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 28 czerwca 2016 r. do dnia 13 lipca 2016 r.;

- 93,70 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 28 czerwca 2016 r. do dnia 15 lipca 2016 r.

2)  z faktury VAT nr (...):

- 404,62 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 1 lipca 2016 r. do dnia 30 lipca 2016 r.;

- 62,47 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 31 lipca 2016 r. do dnia 10 sierpnia 2016 r.;

- 70,27 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 31 lipca 2016 r. do dnia 17 sierpnia 2016 r.;

- 78,08 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 31 lipca 2016 r. do dnia 19 sierpnia 2016 r.

3)  z faktury VAT nr (...):

- 291,78 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 23 lipca 2016 r. do dnia 22 sierpnia 2016 r.;

- 84,71 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 23 sierpnia 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2016 r.

4)  z faktury VAT nr (...):

- 68,35 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 24 lipca 2016 r. do dnia 22 sierpnia 2016 r.;

- 47,84 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 23 sierpnia 2016 r. do dnia 12 września 2016 r.

5)  z faktury VAT nr (...):

- 2,40 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 26 sierpnia 2016 r. do dnia 9 września 2016 r.;

- 1,60 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 10 września 2016 r. do dnia 19 września 2016 r.

6)  z faktury VAT nr (...):

- 304,68 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 26 sierpnia 2016 r. do dnia 24 września 2016 r.;

- 26,03 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 25 września 2016 r. do dnia 29 września 2016 r.;

- 53,01 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 25 września 2016 r. do dnia 5 października 2016 r.

7)  z faktury VAT nr (...):

- 329,86 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 27 sierpnia 2016 r. do dnia 26 września 2016 r.;

- 119,57 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 27 września 2016 r. do dnia 18 października 2016 r.;

- 145,75 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 27 września 2016 r. do dnia 24 października 2016 r.

8)  z faktury VAT nr (...):

- 259,74 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 28 sierpnia 2016 r. do dnia 26 września 2016 r.;

- 48,33 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 27 września 2016 r. do dnia 10 października 2016 r.;

- 88,49 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 27 września 2016 r. do dnia 13 października 2016 r.

9)  z faktury VAT nr (...):

- 174,61 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 3 września 2016 r. do dnia 3 października 2016 r.;

- 135,18 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 4 października 2016 r. do dnia 27 października 2016 r.

10)  z faktury VAT nr (...):

- 46,01 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 25 września 2016 r. do dnia 24 października 2016 r.;

- 26,07 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 25 października 2016 r. do dnia 10 listopada 2016 r.

11)  z faktury VAT nr (...):

- 59,15 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 21 października 2016 r. do dnia 19 listopada 2016 r.;

- 49,29 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 20 listopada 2016 r. do dnia 14 grudnia 2016 r.

12)  z faktury VAT nr (...):

- 329,92 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 24 października 2016 r. do dnia 22 listopada 2016 r.;

- 241,94 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 23 listopada 2016 r. do dnia 14 grudnia 2016 r.

13)  z faktury VAT nr (...):

- 343,67 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 5 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 19 listopada 2016 r. do dnia 19 grudnia 2016 r.;

- 113,22 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 20 grudnia 2016 r. do dnia 17 stycznia 2017 r.;

- 272,91 zł tytułem odsetek należnych na podstawie art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych za okres od dnia 20 grudnia 2016 r. do dnia 26 stycznia 2017 r.;

Dowód: nota odsetkowa nr (...) wraz z dowodem nadania (k. 56-58, 133 - 135), wezwanie do zapłaty wraz z dowodem nadania (k. 59-60, 136-137).

Powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne w całości. Należy podkreślić, że powołana dokumentacja przedstawia spójny obraz przebiegu wydarzeń, który był prawdopodobny w świetle zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. Treść dokumentów, jak również faktów z nich wynikających nie zaprzeczyła żadne ze stron.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie przez powoda W. W. zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Bezspornym w przedmiotowej sprawie jest, że strony w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej zwarły umowę, na mocy której powód sprzedawał pozwanym towar (blachę) oraz jednorazowo świadczył usługi w postaci dostarczenia zamówionego towaru. Tytułem zapłaty za sprzedany towar powód wystawiał każdorazowo faktury VAT, które były doręczane pozwanym. Pozwane nie wywiązały się ze zobowiązań wobec powoda w terminach wskazanych na rzeczonych fakturach. Okoliczności te zostały również przyznane przez pozwane w sprzeciwie złożonym od nakazu zapłaty.

W rozrachunkach powoda z pozwanymi z tytułu zrealizowania rzeczonej umowy mamy do czynienia z sytuacją, gdy zapłatę poprzedziło wykonanie zobowiązania, a następnie jego zafakturowanie. W związku z tym mamy do czynienia z należnościami u wierzyciela (powoda) i zobowiązaniami u dłużnika (pozwanych solidarnie).

Zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach płatności w transakcjach handlowych (Dz. U. 2016, poz. 684) transakcją handlową jest umowa, której przedmiotem jest odpłatne dostarczenie towaru lub odpłatne świadczenie usług, jeżeli strony tej umowy zawierają ją w związku z wykonywaną przez siebie działalnością gospodarczą lub zawodową (art. 1 i 2 ustawy). Ustawa ta określa zatem uprawnienia wierzyciela i obowiązki dłużnika w związku z terminami zapłaty w transakcjach handlowych.

Zgodnie z art. 5 przywołanej ustawy, jeżeli strony w umowie przewidziały termin płatności dłuższy niż 30 dni, to wierzyciel może żądać odsetek ustawowych za okres począwszy od 31 dnia po spełnieniu świadczenia niepieniężnego i doręczeniu dłużnikowi faktury lub rachunku do dnia zapłaty, ale nie dłuższy niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego. Natomiast zgodnie z art. 7 jeżeli dłużnik w terminie określonym w umowie albo wezwaniu nie dokona zapłaty na rzecz wierzyciela, który spełnił określone w umowie świadczenie niepieniężne i nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie, wierzycielowi przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty bez wezwania.

Naliczanie odsetek z art. 5 ustawy pozostaje w wyłącznej dyspozycji wierzyciela, i nie jest konieczne skierowanie przez wierzyciela do dłużnika żądania zapłaty tych odsetek (np. J. K., Odsetki „stymulacyjne" wynikające z ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych , Pr.Sp. 2004, nr 7-8, s. 63). Sam art. 5 ustawy nie przewiduje, że odsetki przysługują wierzycielowi bez wezwania. Natomiast sformułowanie takie zawierają art. 6, 7 i 8 ustawy. W orzecznictwie Sądu Najwyższego dotyczącym odsetek za opóźnienie ze spełnieniem świadczenia pieniężnego poddano interpretacji sformułowanie analogiczne do użytego w art. 5 ustawy - „wierzyciel może żądać". W wyroku z 8 marca 2002 r. (III CKN 548/2000, LexisNexis nr (...), L..pl nr (...)) Sąd Najwyższy uznał, że: „Ustawowe odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, którego termin był oznaczony, stają się zaległą należnością uboczną w rozumieniu art. 451 § 1 zd. 2 k.c. bez potrzeby uprzedniego wezwania dłużnika do zapłaty tych odsetek". M. L. (w: W sprawie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, „Przegląd Sądowy" 2005, nr 4, s. 59) zaznacza także, że przyjęte w tym artykule sformułowanie oznacza jedynie „ujęcie zobowiązania od strony uprawnienia, a nie obowiązku, natomiast nie uzależnia to ani powstania zobowiązania, ani jego wymagalności od wezwania do zapłaty". Podnosi się także, że nie istnieje racjonalne wyjaśnienie, dlaczego odsetki z art. 5 ustawy miałyby być płatne na wezwanie, a z art. 6 ustawy bez wezwania, skoro mają one taki sam charakter. Jeśliby już różnicować te dwie sytuacje, to zasadne byłoby raczej nałożenie na wierzyciela obowiązku wystosowania wezwania w przypadkach uregulowanych w art. 6 ustawy (tamże, s. 60). Stwierdza się więc w konsekwencji, że określenie „bez odrębnego wezwania" jest bez znaczenia (M. S., Roszczenie o odsetki w ustawach o terminach zapłaty, M.Prawn. 2004, nr 6, s. 261).

Natomiast na płaszczyźnie art. 7 ust. 1 ustawy do powstania wierzytelności o zapłatę odsetek nie wystarczy, że dłużnik pozostaje w opóźnieniu. Odsetki należą się wierzycielowi za okres od dnia wymagalności do dnia zapłaty, tylko jeśli łącznie spełnione zostały następujące warunki: wierzyciel spełnił swoje świadczenie i nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie albo wezwaniu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 i 3 ustawy.

Ust. 2 art. 6 ustawy wskazuje, że dniem wymagalności jest dzień określony w pisemnym wezwaniu dłużnika do zapłaty, w szczególności w doręczonej dłużnikowi fakturze lub rachunku, potwierdzającym dostawę towaru lub wykonanie usługi, nie wcześniejszy jednak niż dzień doręczenia wezwania. Dodatkowo, zgodnie z ust. 3 art. 6 ustawy, za dzień wymagalności świadczenia pieniężnego uważa się również dzień określony w wezwaniu dłużnika do zapłaty dokonanym w postaci elektronicznej, o ile strony przewidziały w umowie taki sposób składania oświadczeń woli.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z art. 455 k.c., który stanowi podstawową regułę w tym zakresie, jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do jego wykonania. W związku z tym pojawia się wątpliwość co do zasadności dodatkowej regulacji w tym zakresie oraz relacji między art. 6 ust. 2 ustawy a art. 455 k.c.

Przede wszystkim art. 455 k.c. nie przewiduje szczególnej formy wezwania dłużnika do zapłaty - możliwe jest wezwanie dłużnika w sposób dorozumiany (T. Wiśniewski, w: Kodeks cywilny. Komentarz, red. J. Gudowski, Zobowiązania, t. III, cz. 1, Warszawa 2013, s. 866 ), byle tylko wynikała z niego wola wierzyciela otrzymania należnego od dłużnika świadczenia (wyrok SN z 22 listopada 1972 r., III CRN 2/72, LexisNexis nr (...), L..pl nr (...)). W orzecznictwie wyrażone zostało stanowisko, zgodnie z którym samo doręczenie dłużnikowi dokumentu rozliczeniowego (faktury) jest wezwaniem do spełnienia świadczenia pieniężnego. „ Doręczenie dłużnikowi dokumentu rozliczeniowego (faktury) jest wezwaniem go do spełnienia świadczenia pieniężnego wówczas, gdy zawarto w nim stosowną wzmiankę co do sposobu i czasu zapłaty " (por. uchwałę SN z 19 maja 1992 r., III CZP 56/92, LexisNexis nr (...), L..pl nr (...)). Konstatacja taka wydaje się zasadna również na tle art. 6 ust. 2 ustawy.

Zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie przeważa pogląd, że roszczenie o odsetki, raz powstawszy, uzyskuje byt niezależny od świadczenia głównego. Roszczenie to jest akcesoryjne, jeśli chodzi o jego powstanie (patrz wyrok SN z 19 stycznia 1990 r., IV CR 294/89, LexisNexis nr (...), L..pl nr (...); uchwała SN z 5 kwietnia 1991 r., III CZP 21/91, LexisNexis nr (...), L..pl nr (...)) i rozmiar. Zarazem, w ocenie Sądu, powód w sposób prawidłowy wyliczył i wezwał pozwane solidarnie do zapłaty dochodzonych pozwem odsetek. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że termin zapłaty nie był ustanowiony w umowie. W świetle powyższego zarzuty pozwanych nie są zasadne.

Zatem biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powoda roszczenie za zasadne i w punkcie 1 sentencji wyroku zasądzono od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 4 784,36 zł na podstawie art. 535 k.c. w zw. z art. 7 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. według wysokości ustawowej za opóźnienie od dnia 9 marca 2017 r. do dnia zapłaty.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 i 99 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się kwoty: 240 zł tytułem opłaty od pozwu, 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, oraz 900,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona zgodnie z §2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z dnia 5 listopada 2015 r. ze zm.) obowiązującej w dacie wniesienia pozwu, co daje łączną kwotę 1 157 zł.

SSR Jolanta Brzęk