Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sygn. akt: III RC 240/18

W dniu 04 grudnia 2018r. do tut. Sądu wpłynął pozew, w treści którego M. Z. (1) imieniem małoletniej L. Z. wniosła o podwyższenie alimentów ustalonych ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach w dniu 23 października 2015 roku w sprawie o sygn. akt XVIII RC 1214/15 z kwoty 500 zł do kwoty 1.000 zł miesięcznie. Nadto, domagała się zasądzenia od pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podano, że obecna kwota alimentów nie jest wystarczająca na pokrycie kosztów utrzymania małoletniej powódki, które rosną wraz z jej wiekiem. Pozwany nie wyraża zgody na dobrowolne podwyższenie kwoty alimentów, utrzymuje sporadyczne kontakty z córką, rzadko kupuje prezenty. Uważa, że kwota przesyłanych alimentów w całości wyczerpuje jego obowiązek alimentacyjny wobec córki. Miesięczny koszt utrzymania małoletniej to kwota 1.978 zł a alimenty pokrywają ją jedynie w jednej trzeciej. Matka małoletniej powódki zatrudniona jest w Poczcie Polskiej SA w K. z dochodem netto w wysokości 3.000 zł miesięcznie, na utrzymaniu ma jeszcze jedną małoletnią córkę. Pozwany posiada stałe zatrudnienie w (...) Urzędzie Wojewódzkim a uzyskiwane przez niego wynagrodzenie jest wyższe, niż to którym dysponuje matka małoletniej powódki.

Postanowieniem z dnia 14 grudnia 2018 roku skierowano strony do mediacji. W związku z nie wyrażeniem przez pozwanego zgody na udział w postępowaniu mediacyjnym, w dniu 22 stycznia 2019r. postanowienie z dnia 14 grudnia 2018r. uchylono.

W odpowiedzi na pozew, pozwany M. Z. (2) wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych. Podniósł, że powódka nie wykazała aby koszty jej utrzymania od października 2015 roku wzrosły o kwotę 500 zł tj. o 100 %, wskazał również, że jego możliwości zarobkowe nie zwiększyły się ponieważ jego wynagrodzenie, pomimo awansu, nie uległo zwiększeniu a jako członek służby cywilnej nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia. Zakwestionował wydatki na zakup odzieży dla małoletniej jako dokonywane w sklepach dedykowanych osobom dorosłym i opłacane kartą kredytową babki macierzystej małoletnich jak również żądanie od niego ponoszenia kosztów zakupu podręczników w sytuacji przysługującego matce małoletniej dodatkowego świadczenia na zakup podręczników. Podał, że od wielu lat choruje na cukrzycę typu I, która wymaga przestrzegania diety, limituje dawki wstrzykiwanej insuliny oraz leków, z których nie wszystkie są refundowane przez NFZ. Jego sytuacja materialna jest trudna. Zamieszkuje w starej kamienicy, mieszkanie ogrzewane jest węglem kupowanym na worki bo nie stać go na jednorazowy zakup opału na cały okres grzewczy, spłaca samodzielnie raty za samochód zakupiony jeszcze w okresie małżeństwa z matką małoletniej powódki, od wielu lat nie wyjeżdża na urlopy, całość dochodów przeznacza wyłącznie na zaspokojenie niezbędnych wydatków a nadto opiekuje się starszymi schorowanymi rodzicami. Zwrócił również uwagę na fakt, że małoletnia otrzymuje znaczącą pomoc finansową od babki ojczystej, z którą jest silnie związana (k.106-108).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka L. Z. urodzona dnia (...) jest córką M. Z. (1) i pozwanego M. Z. (2).

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 23 października 2015 roku sygn. akt XVIII 1214/15 rozwiązano przez rozwód związek małżeński M. Z. (1) i M. Z. (2), wykonywanie władzy rodzicielskiej powierzono matce ograniczając władzę rodzicielską ojca do prawa współdecydowania o istotnych sprawach związanych z małoletnią a także zobowiązano pozwanego M. Z. (2) do łożenia na poczet utrzymania małoletniej córki kwoty 500 zł miesięcznie, płatnej do 10-go każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Małoletnia L. miała wówczas 10 lat, była uczennicą V klasy szkoły podstawowej, nie korzystała z dodatkowo płatnych zajęć. Miesięczny koszt jej utrzymania wynosił 1.000 zł.

M. Z. (1) zatrudniona była w Poczta Polska SA ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem wynoszącym 3.875,92 zł brutto, 2.747,23 zł netto, otrzymała premię roczną w łącznej kwocie 3.945,87 zł. Wynajmowała mieszkanie ponosząc koszty jego utrzymania w kwocie 1.100 zł miesięcznie, na utrzymaniu posiadała 14-letnią córkę z poprzedniego związku małżeńskiego.

M. Z. (2) zatrudniony był na stanowisku głównego specjalisty w (...) Urzędzie Wojewódzkim w K. ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem wynoszącym 4.702,08 zł brutto, 3.381,38 zł netto. Zamieszkiwał wspólnie z rodzicami, którym przekazywał kwotę 300 zł na pokrycie swoich kosztów utrzymania.

(akta Sądu Okręgowego w Katowicach o sygn akt XVIII Rc 1214/15 a w nich w szczególności: zaświadczenia o zarobkach, przesłuchanie stron, wyrok Sądu Okręgowego z dnia 23 października 2015r.)

Aktualnie małoletnia L. Z. jest uczennicą VIII klasy Szkoły Podstawowej nr (...) w S.. Wydatki szkolne obejmują wpłaty na (...) 40 zł, papier do ksero 15 zł, składkę ubezpieczeniową 48 zł. Korzysta z płatnych korepetycji z matematyki – 160 zł miesięcznie a także 3 razy w tygodniu z bezpłatnych dodatkowych zajęć w szkole z języka angielskiego. Jest bardzo zdolną i ambitną uczennicą, zamierza kontynuować naukę w liceum ogólnokształcącym, zależy jej na jak najlepszych ocenach końcowych przez co systematycznie kupuje dodatkowe książki do nauki, bierze udział w konkursach szkolnych. Wyżywienie małoletniej to wydatek ok. 600 zł miesięcznie, obiady jada w domu, nie korzysta ze stołówki szkolnej. Jest dzieckiem ogólnie zdrowym, w razie potrzeby korzysta z wizyt u stomatologa, przyjmuje witaminy – 20 zł. Na środki higieniczne i kosmetyki przeznacza miesięcznie 150-200 zł, w związku z tym, że choruje na „wieczny łupież” używa szamponów leczniczych np. N. – 29,49 zł za opakowanie, fryzjer 15 zł. Pasją małoletniej jest harcerstwo, kilka razy w roku bierze udział w kilkudniowych rajdach wyjazdowych – 200 zł, w okresie wakacji w 2018r. uczestniczyła w 10-dniowym rajdzie – 650 zł i 10-dniowym zlocie – 850 zł, wyjechała również na tygodniowe wczasy z matką i siostrą do Bułgarii, koszt za 3 osoby 5.372 zł, w tym 1.724 zł za małoletnią powódkę. (K. 62, 66). Składki miesięczne na rzecz drużyny harcerskiej wynoszą 10 zł miesięcznie, wymagany jest również mundurek, wyposażenie na wyjazdy. Koszt zakupu odzieży dla małoletniej to 100-150 zł miesięcznie. Ubrania kupowane są w sieciówkach w centrach handlowych, nie tylko typowo młodzieżowych ale również z odzieżą przeznaczona dla dorosłych, eleganckich kobiet bo małoletnia jest wysoka – 173 cm, ma budowę ciała bardziej zbliżoną do dorosłej kobiety niż nastolatki i sklepy dedykowane nastolatkom często nie mają ubrań w jej rozmiarze.

Małoletnia powódka zamieszkuje wspólnie za matką M. Z. (1) i jej 17-letnią córką z poprzedniego związku małżeńskiego. Opłaty za wynajmowane od 2013 roku obejmują: czynsz letni 322 zł, czynsz zimowy 370 zł, czynsz najmu płatny właścicielowi mieszkania 600 zł, prąd 160 zł, abonament za 3 telefony wraz z ratami za zakup telefonu 289,50 zł, internet + tv 68,02 zł. M. Z. (1) nadal zatrudniona jest w Poczcie Polskiej SA, jej średnie wynagrodzenie za okres 10.2017-09.2018 wyniosło 3.221,95 zł netto (k. 20). Wykazany w rozliczeniu rocznym za rok 2018r. dochód brutto wyniósł 57.108,49 zł, uzyskała zwrot z rozliczenia rocznego podatku dochodowego w kwocie 2.225 zł. (k. 189-192) Obciążona jest ratami za zakup laptopa 130 zł i mebli 56,54 zł. Aby pokryć wydatki związane z wyjazdami małoletniej, wakacjami, utrzymaniem drugiej z córek na co przeznacza 1600 zł miesięcznie i swoimi wydatkami – 1200 zł miesięcznie, zaciąga zobowiązania, które nie zawsze jest w stanie spłacić w terminie, zdarza się, że wierzyciele wystawiają jej zobowiązania na giełdzie długów. Comiesięcznie korzysta z pomocy finansowej swojej matki, która finansuje np zakup odzieży dla małoletniej powódki, daje jej kieszonkowe 50 zł miesięcznie, suma pomocy materialnej i rzeczowej sięga nawet kilkuset złotych miesięcznie. W okresie trwania związku małżeńskiego z pozwanym, babka macierzysta powódki ponosiła nieomal wszystkie koszty wyjazdów wakacyjnych M. Z. (1) z córkami, pozwany zostawał wówczas w domu.

Pozwany M. Z. (2) nadal zatrudniony jest w (...) Urzędzie Wojewódzkim w K., obecnie na samodzielnym stanowisku pracy do spraw administrowania na terenie województwa (...) systemami informatycznymi funkcjonującymi w ramach pomocy społecznej, zmiana stanowiska nie wiązała się ze zmianą warunków pracy i płacy (k. 232). Pozwany utworzył stronę internetową (...), którą reklamuje poprzez portal (...), nie uzyskuje z tego żadnych dochodów ani też dodatkowych zleceń, służy to jedynie celom wizerunkowym i podniesieniu jego prestiżu w środowisku informatycznym. Uzyskany przez pozwanego w roku 2018r. miesięczny dochód wyniósł średnio 3.582,29 zł netto (k. 114). Wykazany w rozliczeniu rocznym za 2018 rok dochód brutto wyniósł 57.403,33 zł. (k. 233-237). Nie podejmuje prac dorywczych bo jako pracownik służby cywilnej na każde zatrudnienie musiałby uzyskać zgodę Dyrektora Generalnego a ponadto stan jego zdrowia wyklucza pracę w nadgodzinach. Do swoich obowiązków służbowych podchodzi bardzo poważnie, rozpoczyna pracę już o 6.30, otrzymał nagrodę – jednorazowo 300 zł od Ministra Cyfryzacji za wdrożony w kraju system informatyczny, który opracował.

W 2017r. pozwany ponownie się ożenił, obecnie zamieszkuje z małżonką A. Z. i jej małoletnim synem. Małżonka pozwanego uzyskuje własne dochody z umów o dzieło lub umów zlecenia. Opłaty za mieszkanie wynoszą: czynsz 260 zł, ogrzewanie i podgrzewanie wody 500 zł, woda i ścieki 300 zł, internet 49 zł, wywóz śmieci 36 zł, telefon 40 zł. Na wyżywienie i zakup środków czystości pozwany przeznacza 700 zł miesięcznie, na zakup odzieży 300 zł rocznie. Jest właścicielem 18-letniego samochodu osobowego zakupionego w celu dojazdów do pracy, pomocy rodzicom oraz koniecznością przywozu worków z węglem. Składka ubezpieczeniowa OC wynosi 796 zł, na paliwo przeznacza 240 zł miesięcznie, na naprawy samochodu 200 zł miesięcznie. Spłaca raty za zakup lodówki 89,95 zł, części samochodowych 51,50 zł oraz raty kredytu w kwocie 956,02 zł miesięcznie zaciągniętego w 2017r. w Banku (...) SA w łącznej wysokości 56.281,41 zł, środki te przeznaczył na spłatę kredytu zaciągniętego jeszcze w czasie trwania związku małżeńskiego na zakup samochodu osobowego, który po rozwodzie został sprzedany. Płatność ostatniej raty kredytu przypada na 30 sierpnia 2023r. (k. 149-153).

Z obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej powódki, pozwany wywiązuje się terminowo i w pełnej wysokości. Przekazuje bezpośrednio małoletniej pieniądze przyznane na jej rzecz z (...) w zakładzie pracy z tytułu wczasów pod gruszą i imprez mikołajkowych, w 2015 było to 434,50 zł, w 2016r. - 434,50 zł, w 2017r. - 426,50 zł, w 2018 - 418 zł. (k. 229). Obecnie rzadko widuje się z córką. W okresie kiedy mieszkał z rodzicami utrzymywali częstszy kontakt bo małoletnia powódka ma bliskie relacje z babką ojczystą i często ją odwiedza. Małoletnia była obecna na jego ślubie i weselu ale nie odwiedza go w jego mieszkaniu w M. ponieważ rodzice powódki nie porozumieli się co do tego, kto miałby małoletnią przywieźć i odwieść do domu (oświadczenie matki małoletniej 01:49:31). Pozwany, za pośrednictwem swojej matki, okazjonalnie przekazywał na rzecz małoletniej powódki pieniądze w zróżnicowanej wysokości, do których ona dokładała również coś od siebie. Małoletnia dostawała prezenty okolicznościowe na urodziny - 200 zł czy święta ale również jak mówiła babce ojczystej, że potrzebuje pieniądze na obóz -100 zł, zakup książek to dostawała. (k. 240). Jeśli była to większa suma to małoletnia oddawała pieniądze matce uważając, że i tak to ona finansuje wszystkie jej potrzeby, zakup ubrań, i jeśli będzie czegoś potrzebować to matka jej to kupi. Rocznie, poza alimentami pozwany przekazuje 600-700 zł, w tym pieniądze uzyskane z funduszu socjalnego, kilkukrotnie kupił drobne prezenty (przesłuchanie pozwanego 01:41:36).

Pozwany od 17-tego roku życia choruje na cukrzycę typu I, obecnie również nadciśnienie i zaćmę. K. w ciągu dnia sprawdza poziom cukru, robi zastrzyki z insuliny, na leki wydaje miesięcznie ok. 250 zł. Zdarza się, że dochodzi do hipoglikemii powodującej utratę przytomności i konieczne jest wezwanie pogotowia ratunkowego. Pozwany opiekuje się swoimi schorowanymi rodzicami, nie wspomaga ich jednak finansowo, czasami robi drobne zakupy za które matka nie zwraca mu pieniędzy, do 50 zł miesięcznie.

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o: akta o sygn akt XVIII Rc 1214/15 a w nich w szczególności: zaświadczenia o zarobkach, przesłuchanie stron, wyrok Sądu Okręgowego z dnia 23 października 2015r.; odpis skrócony aktu urodzenia k. 9, zaświadczenia o zarobkach k. 20, 114, umowę najmu wraz z aneksem k. 21-25, 2017-2018, zawiadomienie o wysokości opłat k. 26, potwierdzenia przelewów k. 27-30, 41-43, 45-50, 53, 58, 64-65, 70-73, 80-82, faktury k. 33-40, 44, 62, 67-69, 85, 121, 127, 144-146, paragony imienne k. 51, paragony k. 52, 55, 57, 59, 74, 76, 78, 84, 155-158, zaświadczenie k. 61, 66, wyciąg z rachunku karty kredytowej k. 75, 77, 79, 83, potwierdzeń transakcji k. 117-118, 126, 128-143, 147-148, 154, 205-207, 209, umowę pożyczki ekspresowej wraz z harmonogramem spłat k. 149-153, zaświadczenie lekarskie k. 161, zeznanie podatkowe – PIT 11 i PIT 37 k. 187-192, 233-237, zdjęć k. 194-203, dokumentacji medycznej k. 210-213, zestawienia k. 193, informacji k. 229, 232, zeznania świadka k. 239241, przesłuchania matki małoletniej k. 241-244, przesłuchanie pozwanego k. 245-248.

Sąd oddalił wniosek strony powodowej o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka T. F. albowiem okoliczności na jakie miałaby zostać przesłuchana zostały wykazane innymi środkami dowodowymi, wobec tego dowód z zeznań świadka był zbędny.

Czyniąc ustalenia faktyczne Sąd w całości dał wiarę dowodom z dokumentów urzędowych przyjmując, iż stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo zaświadczone.

Za wiarygodne Sąd uznał również zeznania złożone w sprawie przez strony postępowania, bowiem były one logiczne i spójne oraz zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w kwestiach najistotniejszych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, a ponadto nie zawierały wzajemnie zasadniczych rozbieżności.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 138 kro, który jest podstawą prawną powództwa, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Zakres tej zmiany, stosownie do treści art. 135 kro, zależy zarówno od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, jak i od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro oznacza istotną zmianę usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, a zatem zmianę ilościowo lub jakościowo znaczną.

Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności - na tle sytuacji ogólnej - mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego.

Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków powstałych po jego wydaniu, a jej ustalenie następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami uprzednio istniejącymi.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 kro, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego), według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku; brak jest określonego katalogu potrzeb „usprawiedliwionych”.

Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji.

Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie będzie to jednak dotyczyło potrzeb będących przejawem zbytku. Granicą wysokości alimentów w każdym wypadku są możliwości zarobkowe zobowiązanego, chociażby nawet w tych granicach nie wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego mogły być zaspokojone (stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wytycznych w zakresie wykładni prawa i praktyki sądowej w sprawach o alimenty (uchwała Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej z dnia 16 grudnia 1987 r. III CZP 91/86, OSNC 1988 z 4, poz. 42), które - choć utraciły swój wiążący charakter - zachowały walor dokonanej w nich wykładni).

W niniejszej sprawie analiza zgromadzonego materiału dowodowego wykazała, że potrzeby małoletniej powódki L. Z. uległy zwiększeniu od czasu ustalenia wysokości świadczenia alimentacyjnego wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 23 października 2015 roku.

W trakcie postępowania pozwany nie kwestionował istnienia swojego obowiązku alimentacyjnego wobec córki, jednakże w istocie wnosił o oddalenie powództwa (pozostawienie alimentów na dotychczasowym poziomie), wskazywał, że usprawiedliwione potrzeby małoletniej, jego możliwości zarobkowe i majątkowe, nie uzasadniają podwyższenia kwoty alimentów do kwoty żądanej pozwem.

Ostatnia konkretyzacja obowiązku alimentacyjnego pozwanego miała miejsce w październiku 2015 roku. Biorąc pod uwagę wiek małoletniej i jej rozwój zwłaszcza fizyczny i wiążące się z tym konsekwencje, potrzeby małoletniej uległy zwiększeniu. Wraz z jej dorastaniem wzrosły koszty przeznaczane na jej edukację - konieczny stał się zakup dodatkowych książek oraz udział małoletniej w korepetycjach z matematyki. Koszt korepetycji z matematyki to wydatek 160 zł miesięcznie, nie jest to kwota wygórowana, raczej standardowa ale zdaniem Sądu małoletnia mogłaby korzystać z pomocy pozwanego, który posiada odpowiednie wykształcenie i deklaruje pomoc w tym zakresie. Małoletnia powódka nie leczy się specjalistycznie, jednak ze względu na jej przypadłość tj. „łupież wieczny” nieodzowny pozostaje zakup specjalistycznych szamponów. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika ponadto, że wzrosły koszty utrzymania mieszkania, w którym mieszka małoletnia.

Wyższe stały się też rachunki za telefony, Internet, odzież oraz wyżywienie. Konieczny stał się również zakup środków higieny niestosowanych przez małoletnią w 2015r.

Małoletnia powódka jest harcerką - rozwój jej pasji generuje koszty, które poprzednio nie istniały, są to opłaty związane z obozami, rajdami oraz zakupem odzieży i obuwia wymaganego na takich wyjazdach. Przy czym matka małoletniej uważa, że jest to na tyle istotne w życiu córki, że nie wyznacza żadnych limitów wydatków na ten cel.

W okresie wakacji małoletnia brała udział w dwóch obozach harcerskich, wyjeżdża na kilkudniowe rajdy w roku szkolnym a nadto na wyjazdy wakacyjne z matka i siostrą. Całość powoduje powstanie wydatków, których nie jest w stanie samodzielnie ponieść i korzysta comiesięcznie z pomocy matki, zadłuża się, jej długi wystawione są nawet na giełdzie wierzytelności. Żadnych wydatków dotyczących małoletniej nie konsultuje z pozwanym. Zabiegi czynione przez matkę są jak najbardziej pozytywne, ale suma czynionych przez nią wydatków na ten cel nie może stanowić punktu wyjścia w ustalaniu wysokości obowiązku alimentacyjnego pozwanego, bowiem jego granice określają usprawiedliwione potrzeby małoletniego i możliwości zarobkowe zobowiązanego.

Jak wskazano, obowiązek alimentacyjny może polegać zarówno na zaspokajaniu materialnych potrzeb uprawnionych poprzez wsparcie finansowe jak i potrzeb niematerialnych poprzez starania rodzica czynione w procesie rozwoju i wychowania.

Starania te mają tak duże znaczenie, że zgodnie z art. 135§2 kro mogą występować jako jedyny składnik wypełniający obowiązek alimentacyjny. Matka małoletniej zaspokaja potrzeby mieszkaniowe córki, wykonuje osobiste starania o jej utrzymanie i wychowanie, czyniąc również i w ten sposób zadość obowiązkowi alimentacyjnemu, który również ją obciąża w stosunku do małoletniej córki, pozwany nie bierze na co dzień udziału w wychowaniu córki. Spowodowane jest to niewątpliwie istniejącymi negatywnymi relacjami pomiędzy rodzicami małoletniej powódki co wynika wprost z prowadzonej przez nich korespondencji czy zachowania na sali rozpraw.

Dokonując porównania sytuacji osobistej i materialnej oraz możliwości płatniczych pozwanego i matki małoletniej powódki stwierdzić należy, iż sytuacja osobista M. Z. (1) nie uległa zmianie. Nadal zamieszkuje ona tylko z córkami, sama ponosi koszty utrzymania siebie i zajmowanego mieszkania. Na dzień ustalania obowiązku alimentacyjnego pracowała w Poczcie Polskiej SA i zarabiała 2.747,23 zł netto, obecnie nadal tam pracuje, a jej wynagrodzenie wynosi 3.221,95 zł.

Natomiast zmianom uległa sytuacja po stronie zobowiązanego. Pozwany założył nową rodzinę, wyprowadził się od rodziców, zamieszkuje z małżonką i jej synem. Nadal pracuje w (...) Urzędzie Wojewódzkim w K.. Osiąga średnie miesięczne zarobki 3.582,29 zł, poprzednio było to 3.381,38 zł netto.

Zdaniem Sądu, pozwany w pełni wykorzystuje swoje możliwości zarobkowe, stan jego zdrowia, występujące stany hipoglikemii skutkujące nierzadko utratą przytomności uniemożliwiają mu podjęcie dodatkowego zatrudnienia.

Reasumując stwierdzić należy, iż porównując stan obecny z tym jaki istniał podczas ostatniego ustalania wysokości obowiązku alimentacyjnego, doszło do zmiany stosunków w rozumieniu art. 138 kro poprzez zwiększenie kosztów utrzymania małoletniej i jej usprawiedliwionych potrzeb.

W ocenie Sądu z poczynionych ustaleń należy uznać, że w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej związanych z jej wiekiem, etapem edukacji koszty utrzymania małoletniej wynoszą do 1.600 zł miesięcznie. Pozwany płaci alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie i dodatkowo przekazuje małoletniej średnio po 100 zł miesięcznie.

Tym samym uzasadnione jest podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej do kwoty po 800 zł miesięcznie tj. o 300 zł. Kwota ta zdaniem Sądu jest wystarczająca na pokrycie w części uzasadnionych potrzeb małoletniej a jednocześnie leży w możliwościach płatniczych pozwanego.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono, albowiem jest wygórowane w odniesieniu do usprawiedliwionych potrzeb małoletniej i kosztów z nich wynikających a także możliwości płatniczych pozwanego.

Wyrokowi w punkcie pierwszym Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności na zasadzie art. 333 § 1 pkt. 1 k.p.c.

Odnośnie kosztów sądowych Sąd orzekł, jak w punkcie 3 wyroku, nakazując pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 240 zł tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu, od której strona powodowa była zwolniona z mocy ustawy.

W punkcie trzecim zniesiono wzajemnie koszty postępowania, w tym koszty zastępstwa procesowego w oparciu o art. 100 kpc, albowiem obie strony w części utrzymały się ze swoimi żądaniami jak również obie strony poniosły koszty zastępstwa procesowego.

Dnia 9 kwietnia 2019 r.

SSR Mariusz Witkowski

Sygn. akt: III RC 240/18